orpg w// lisa1907 - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg w// lisa1907

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
wij weten jij niet.

niet reageren aub.

ik:

gabriella de wit
17
gabriella komt uit een rijk gezin, maar ze absoluut niet verwend.
ze is populair op school.

jij jongen + begin

Account verwijderd

schreef:
(doe wel alleen voornaam. weet geen achternaam)

jason
17
net als gabriella en haar vriendinnen is hij met zn vrienden ook populair.

_________

ik werd langzaam wakker en glimlachte. vandaag waren gariella en ik precies een half jaar samen, ondanks dat er gestookt werd. door alerie en haar vriendinnen. Valerie vond mij al tijden leuk, maar ik haar otaal niet. ik keek op mijn telefoon of ik nog appjes had gekregen. niks. ik kleedde me aan, en maakte me klaar. waarna ik op mijn gebruikelijke plekje aan de tafel ging zitten. mijn zus tessa, die tevens een vriendin van gabriella was. kreunde. ''wat is er nu weer?'' vroeg ik. alhoewel ik het wl wist. ik hoefde alleen maar naar de andere kant van de tafel te kijken. het was onze jongere zus sarah. zo te zien had ze het latste beetje cruesli opgemaakt. ik zag dat Tessa haar schouders ophaalde, ze had geen zin in ruzie, en een boterham pakte. ze vroeg. ''vandaag hebben we die informatie-bijeenkomst over kamp? welk uur was dat?'' '' het tweede uur.'' antwoordde ik. met een blik op de klok wisten we dat we moesten gaan. mam vroeg. '' met wie van jullie kan sarah meelopen.'' ik kreunde. tessa kennende ging die meteen door naar ellen, waar ze met hun hele clubje hadden afgesproken, en ik had ook niet zoveel zin om bij sarah te blijven. gelukkig bood deze zojuist de oplossing. '' mam ik ben dertien. ik kan heus wel alleen naar school hoor.'' ze knikte en zuchtte, maar ik en tessa besteedde er al geen aandacht mer aan. we moesten nu echt weg. anders kwamen we te laat. ik fiette meteen naar school, waar ik nog wat kletste met mijn vrienden.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
ik werd wakker, en kleedde me aan. ik hoorde het geruzie bij de badkamer, en het gezeur van de tweeling over het feit dat ze met de fiets naar school moesten. terwijl ik me verder klaarmaakten had ik zoiets van. waarom zeuren over zoiets onbenulligs, maar ja lisanne en Myrthe zeurden om de kleinste dingetjes. dat we rijk waren wilde nog niet zeggen dat mama ons weg moest brengen. ik zelf vond het niet echt nodig om weggebrachtteworden. tenzij er iets was waardoor we echt niet anders konden. zoals het aankomende kamp. ik checkte mijn telefoon, en liep naar de badkamer. '' hoelang zitten ze daar al niet?'' ''lang.'' reageerde Elise. even later kwamen ze er uit en konden wij ons klaarmaken voor school. waarna we met onze scholtassen naar beneden liepen, en ontbeten. een blik op de klok vertelde ons dat we nu echt naar Ellen moesten. en we renden naar de fietsen. ik had geen zin om me druk te maken om de tweeling, dus we raceten ervandoor. nee ik was de datum niet ergeten, dacht ik met een glimlach, toen elise me dat vreg. toen we bij ellen kwamen stond tessa ons met een zuur gezicht op te wachten. ''geschiedeis valt uit in verband met dat informatie gedoe voor kamp.'' zei yelien. ik zuchtte. ik vond geschiedenis juist leuk. druk pratend fietsten we naar school. waar we nog wat kletsten tot de bel ging.

Account verwijderd

schreef:
ik zag gabriella met haar vriendinnen staan praten, en bedacht me ineens iets. dadelijk als ze bij haar kluije stonsd zal ik het geven. de bel ging en we liepen rustig aan naar de kluisjes. ik zag dat valerie naar me toekwam. ''haai. je was toch zeker niet van plan om naar haar toe te gaan he?'' ik zuchtte en zei. '' en wat dan nog. ik bepaal zelf met wie ik omga en met wie niet, en jij Valerie, staat hoog op mijn niet lijstje.'' met die woorden liep ik naar gabriella, en tikte op haar schouder.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
ik schrok me wezenloos toen ik een tik op mijn schouders voelde. '' heyy. je liet me schrikken.'' zei ik tegen Jason. ik voelde me rood worden. ineens voelde ik dat iemand me omver duwde. ik wankelde, maar kon me nog recht houden, gelukkig. '' ga even weg of zo.'' siste Ellen, en gelukkig droop ze af.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld