Envy schreef:
Draco zuchtte opgelucht, het was enkel Pansy.
'Goedemorgen,' hij glimlachte vriendelijk naar Pansy, 'Ik loop wel met je mee.' Hij stond op en liep richting Pansy, die naar de zonsopgang keek. Draco miste de tijd dat ook hij zorgeloos kon genieten van de prachten zonsopgang, maar voor hem was het momenteel enkel de aankondiging van een nieuwe, lange en duistere dag.
Hij kende Pansy al jarenlang, en misschien was ze ook wel één van de enigste mensen die hij vertprouwde. Toch kon hij haar niets vertellen van de problemen waarin hij zich momenteel bevond, de duisternis waarin hij elke dag verder wegzakte. Hij kon Pansy niet betrekken in deze ellende, het zou haar leven in gevaar brengen. Hij gaf te veel om haar om haar leven in gevaar te brengen, hij wilde haar beschermen.
'Lekker geslapen?' Vroeg hij terwijl hij zijn rug naar de zonsopgang keerde.