schreef:
Ik keek met grote ogen naar Ryan die wegrende nadat hij me had aangekeken. Schaamde hij zich? Rende hij voor mij weg? Ik slikte de brok in mijn keel door en keek naar mijn schoenen. "What the fuck did just happend?" vroeg Jade aan me met opgetrokken wenkbrauwen. "I ik weet het ook niet.." stotterde ik waarna Jade me aan keek alsof ik net iets heel doms had gezegd. "Bo heeft gezegd dat Ryan fucking verliefd op je is? Weet je niet hoe erg dat is?" schreeuwde ze in mijn oor zodat de rest van de mensen hier het niet zouden horen. "Jawel.." fluisterde ik zachtjes waarna Jade haar vinger onder mijn kin legde en me dwong om haar aan te kijken. "Luister Sarah, je hebt me zelf verteld dat je hem dagelijks ziet stelen in de supermarkten, dat je hem ziet blowen op straat en zelfs dat je hem hebt zien vechten, op straat, met een onbekende? En nu gaat hij waarschijnlijk achter jou en je moet weten dat dat fucking gevaarlijk is. Hij is een fucking dief en ook nog eens de echte badboy op school waar iedereen bang voor is. En zorg er alsjeblieft voor dat je voorzichtig bent Sarah buiten school, op school ben ik bij je, maar maak een omweg, ga niet langs die supermarkt. Ik wil niet dat je iets overkomt oké?" vertelde Jade me waarna ze mij in een knuffel trok. Het was wel een erg lief gebaar van haar maar alsnog overdreef ze. Ryan rende weg, hij schaamde zich, dus hij zou vast niet achter me aankomen? Toch? En al zou hij dat wel doen, ik vond hem niet erg leuk. Oké, misschien was hij wel knap, maar zijn arrogantie, zijn attitude irriteerde mij behoorlijk. En ook was ik bang dat hij mij zou beïnvloeden en ik wou niet veranderen door hem. Ik wou niet stelen, ik wou niet in de gevangenis belanden doordat ik gevochten had op straat. Zo ver zou ik het niet laten komen. Al zou hij mij voorstellen om zijn vriendinnetje te zijn, het zou onmogelijk zijn. Ik verwachtte ook niet dat hij zou veranderen door mij, dat hij zou stoppen met roken voor mij, dat hij zou stoppen met stelen en een echte baan zou zoeken zodat hij daarmee drank in de supermarkt kon kopen. Ik zou niet voor hem veranderen, en ik verwachtte dus ook niet dat hij zou veranderen voor mij.
De volgende dag op school kon ik hem niet vinden in de lessen, en ergens was ik erg opgelucht. Misschien, heel misschien was ik wel bang dat hij mij achterna zou komen, en dat was misschien wel het laatste wat ik wou.