Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ~ Ever After High

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Ik:

Naam: Elena Dawn Mattews
Leeftijd: 19
Ouders: Dochter van Maleficent
Uiterlijk:

Innerlijk: Elana kan je in één woord omschrijven, onvoorspelbaar. Je weet het nooit met haar, als ze het ene moment lief is, kan ze het volgende moment kil zijn. Je kan haar ook wel omschrijven als een ijskoningin, net als haar moeder, Maleficent. Het enige verschil tussen Elena en haar moeder, Elana is nog niet helemaal bevroren. Deze ijskoningin kan namelijk nog smelten..

--

Naam: Brook Charming
Leeftijd: 20
Ouders: Prins Charming
Uiterlijk:
ORPG ll Once Upon A Time... - Forum - Virtual Popstar

ORPG ll Once Upon A Time... - Forum - Virtual Popstar

Innerlijk: Brook is iemand die zijn best doet om op zijn vader te lijken. Brook is sterk van mening, en probeert altijd het goede te zien in mensen, of ze nou slecht zijn of goed. Hij gelooft ook dat hij de ware zal vinden, hoe? Dat weet hij niet, maar hij vertrouwt erop dat het lot het met hem voor heeft.

Jij?
Boy + Girl + Begin

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Naam: Aurora Daniëls
Leeftijd: 19 jaar
Dochter van : Rapunzel
Uiterlijk:

Innerlijk: Aurora is nogal het verlegen type, ze zal niet zo snel op iemand toestappen als ze die persoon pas kent. En ze zal al helemaal niet uit zichzelf op jongens afstappen. Ze weigert om net als haar moeder te leven en heeft dus niet het superlange haar, ze heeft lang haar maar niet superlang en liefst houdt ze het in een dot met aan weerszijde een pluk haar los. Ook wilt ze liefst nooit in een toren leven.

Naam: Alex Hook
Leeftijd : 20
Zoon van : Captain Hook
Uiterlijk:

Innerlijk: Alex is nogal het onverschrokken type, net als z'n vader. Hij deinst nergens voor terug en in dat opzicht is hij dus net zoals zijn vader. Aangezien je gedragen als een piraat niet helemaal meer wordt toegestaan op de school doet hij dat ook niet.

Mijn begin:

Aurora:
Tijdens de zomermaanden was ik naar huis gegaan, nu was de zomervakantie jammer genoeg gedaan en moest ik weer naar de school. Ik liep het gebouw binnen met mijn koffer aan de hand en kreeg een sleutel en een lessenrooster. Ik werd kamergenoten met iemand die in dezelfde lessen als ik zou zitten. Dat gebeurde niet vaak dus ja, het maakte niet echt uit. Ik vroeg me eigenlijk af wie het zou zijn? Ik ging dan met alles in de hand naar m'n kamer en zag dat de deur al open was wat betekende dat m'n kamergenote er al was. Ik stapte dan naar binnen en legde mijn koffer op het nog beschrikbare bed. Ik keek op en zag de donkerbruin/zwarte haren van Elena. Zij was dus m'n kamergenote. ''Hoi.'' Zei ik simpel omdat ze zelf bezig was met iets en begon zelf ook maar uit te pakken.

Alex:
Ik was al vroeger vertrokken om bij de vroege mensen te zijn, de vroegsten konden kiezen welk bed ze wilden in een kamer en ik wou op een eerlijke manier het bed aan het raam bemachtigen dus moest ik maar vroeger vertrekken. Ik kwam aan, kreeg m'n sleutel en mijn lessenrooster en vertrok dan naar de kamer. Zoals ik al had verwacht was ik de eerste en was voor mij de keuze dus vrij. Ik nam dan maar het bed aan het raam en legde mijn koffer er op neer en begon met uit te pakken. Ik vroeg me niet echt af wie m'n kamergenoot was, het boeide me niet echt veel. Zolang de persoon mij maar niet in de weg syond of lastig viel was er geen enkel probleem.

Sorry, nog niet veel inspi

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Het was een heerlijke zomervakantie geweest, maar aan elke vakantie kwam een einde. Ik was al vroeg naar school gegaan zodat ik het bed aan de kant van het raam kon hebben. Ik keek met een snelle blik naar mijn koffer en zuchtte, nu moest ik die ook nog eens uitpakken.. Ik begon te grijnzen toen ik op een idee kwam, ik zwaaide wat met mijn vinger en de groen kleurige magie deed zijn werk. Mijn koffer was in enkele secondes leeg en al mijn spullen lagen in mijn kast, op het bureau aan mijn kant. Ik keek naar het vensterbank en beet op mijn lip, het was stevig genoeg om erop te zitten, maar het was wel hard. Wederom kreeg ik een idee en toverde een kussen dat precies erop paste. Ik knikte tevreden naar het vensterbank, en ging er vervolgens op zitten. Ik keek uit het raam en speelde wat met magie. Ik keek op toen ik een bekende stem hoorde, en zag Aurora. Ik glimlachte, ik was blij dat ik een kamer met haar mocht delen. "Dear, als je klaar bent, zullen we dan langs de jongens gaan?" vroeg ik grijnzend en wiebelde met mijn wenkbrauwen. Ik plaagde Aurora altijd over Brook, ik vond die twee wel wat hebben samen.

Brook
Ik was later aangekomen dan dat ik wilde, maar ik was er in ieder geval. Ik ging naar de receptie en kreeg alles wat ik nodig had. Ik pakte mijn koffer weer beet, aangezien ik hem even had neergezet, en ging zo opweg. Ik liep naar mijn kamer zodat ik meteen kon uitpakken. Toen ik bij mijn kamer aankwam, viel mijn blik meteen op mijn kamergenoot. Alex! Ik zuchtte opgelucht. Ik was blij dat het met hem was, en niet iemand die ik niet mocht. "Hey" zei ik en liep met mijn koffer naar het lege bed. Ik opende mijn koffer en begon meteen met uitpakken. Ik keek even naar Alex. "Heb je de meiden al gezien?"

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
Ik gaf Elena even een glimlach terug als ze glimlachte. Ik begon te blozen als ze vroeg of we naar de jongens gingen als ik klaar was. Dat gebeurde nu altijd. Ik had de kans nog niet gedaan om mijn haar dat tot aan mijn middel ging in een dot te doen dus deed ik het maar over 1 schouder. Elana plaagde me altijd met Brook, ik had thans niet gezegd dat ik hem wel leuk vond maar nou ja, Elana kende me misschien zo goed dat ze dat gewoon aan me zag ookal probeerde ik het te verbergen. Als we alleen waren durfde ik wel te blozen om haar geplaag maar bij hem keek ik als ik moest blozen altijd even weg zodat hij het niet zag. ''Ik ben zo klaar.'' Zei ik met een kleine glimlach. ''Dan kun je naar Alex.'' Zei ik om haar maar gewoon terug te pakken. Ik nam dan even mijn haar bijeen en deed het zoals gewoonlijk in en dot waarbij sommige plukjes haar wat losser waren maar van mijn ouders hoorde ik soms dat het er best wel mooi uit zag zo dus deed ik het ook maar zo. ''Klaar.'' Zei ik dan maar en keek even naar Elena en de vensterbank. ''Jij hebt het alvast gezellig gemaakt.'' Zei ik met een glimlach, zo was ze natuurlijk wel.

Alex:
Ik was al bijna klaar toen mijn kamergenoot binnen kwam. Ik keek even op en zag dat het Brook was. Ik was best opgelucht. Iemand die ik niet mocht kon ik het aardig lastig maken, maar hem kon ik uit staan dus was dat niet nodig. ''Hey.'' Zei ik terug terwijl ik verder uitpakte. Ik keek op toen hij vroeg of ik de meiden al gezien had, ik grinnikte dan even en schudde mijn hoofd. ''Neen, nog niet, we kunnen hen zo wel zoeken.'' Zei ik waarmee ik bedoelde dat we hen konden zoeken als we klaar waren met uitpakken. Niet dat ik veel uit te pakken had dus was ik al snel klaar met uitpakken en keek ik even naar Brook. ''Jij wilt vast wel naar d'r toe hé.'' Grinnikte ik om hem wat te plagen om Aurora. Ik vond dat die misschien wel een leuk stel zouden kunnen worden. Als hij ten minste toegaf dat hij haar leuk vond. Een grijns kwam om m'n lippen.

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Ik moest lachen toen ze bloosde. Ik kreeg het altijd voor elkaar, maar ja, dat gaat ook makkelijk als diegene verliefd is op de ander. In dit geval Aurora. Ik wist dat ze verliefd was op Brook, maar of het wederzijds was, dat wist ik niet. Toen ze zei dat ik dan naar Alex kon, moest ik even lachen. "Alex? Dear, hij wil alleen een meid waar hij controle over heeft. En daarbij, hij is mijn type niet." zei ik en stak even lachend mijn tong uit. "En zoals je weet, mijn toekomst ziet er eenzaam uit.." zei ik met een gemaakte glimlach en een wat zachtere stem. Ik was niet heel blij hoe mijn toekomst eruit zag maar het kon erger zijn, am I right? Ik zou machtig zijn! Dat is wel geweldig.
Ik keek naar Aurora die bezig was met haar haar. Zij zou ware liefde vinden, zo zou het zijn, dat is haar toekomst. Ze had geluk.. Opeens veranderde mijn gevoelens weer, dit keer nam kilte alles over. De glimlach op mijn gezicht verdween. "Kom op, we gaan naar de jongens" zei ik ijzig en liep al naar de deur en deed die vervolgens open. Ik liep zonder te kijken of Aurora me volgde, richting de kamers van de jongens, vanaf daar moesten we zoeken.

Brook
Ik voelde mijn wangen rood worden toen Alex begon over Aurora, althans, ik wist dat hij het over haar had. Ik keek even weg, maar moest toch even glimlachen aan de gedachte aan Aurora. Ik schudde die gedachte weg en keek naar Alex. "En hoe zit het met jou? Heb je eindelijk een meisje gevonden dat je hart heeft gewonnen?" zei ik grijnzend. Ik begon maar beter niet over Elena bij hem, ik bedoel, hij blijft een piraat!
Opeens hoorde ik van ver af wat meiden praten. Wacht, de enige die altijd hierheen komen zijn.. Aurora en Elena! Ik moest meteen glimlachen. De meiden waren de enige die hier gewoon heen kwamen. Het maakte hen namelijk niet uit of hier nou jongens rondliepen met, bij wijze van, alleen een handdoek om.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
"Je zou nog eens voor verrassingen kunnen komen te staan.'' Grinnikte ik nu omdat ze zei dat hij haar type niet was en hij vast niet voor haar zou vallen. Ik moest even lachen omdat ze haar tong uit stak. ''Agh, wie weet wel helemaal niet, zolang je dat zelf wilt.'' Zei ik, ik geloofde graag dat het nog niet helemaal vast lag. Want als dat wel zo was was dat natuurlijk voor mij geen probleem aangezien ik de ware zou vinden waar ik nogal blij mee was. Ookal vroeg ik me sterk af wie dat nu zou zijn.
Stiekem kon ik hopen natuurlijk maar ik dacht ook wel aan het geluk van anderen dus ook aan die van Elana. ''Je verdient het wel hoor.'' Zei ik dan ookal had ze soms haar kille tijden. Zoals nu dus. Maar het deed me niets. Ik knikte als ze zei dat we naar de jongens gingen en ging met haar mee. We liepen dan naar de jongenskamers en waren al snel aan de kamer van hen want nou ja, we hoorden hen praatten, niet over wat maar gewoon hun stem zei al dat zei het waren. Niet dat ik zonder enige moeite door een gang vol jongenskamers durfde te lopen maar Elana durfde dat wel en door haar durfde ik het ook.

Alex:
Ik zag hem lichtjes rood worden dus grijnsde ik even. Ik wist het wel hoor. Als hij over mij begon moest ik even lachen. ''Mijn hart winnen, heb ik dan een hart?'' Vroeg ik voor de grap. Tuurlijk had ik een hart maar ik werd niet snel verliefd. Ik wist dat hij eigenlijk Elena bedoelde maar ik zei er niets op. Ik wist niet of ik iets voor haar voelde of voor wie dan ook, ik was en bleef een piraat waarvan mijn lot vast lag. Als ik echt op m'n vader leek zou ik geen ware liefde vinden. Het kon ook verschillen van het lot van mijn vader maar niets was zeker. Plots hoorde ik twee meisjesstemmen en net als Brook wist ik wat dit betekende. Elena en Aurora en een grijns kwam om m'n lippen waarna ik al snel hen zag verschijnen in de openstaande deur.

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Ik negeerde Aurora haar woorden. Ik wist dat ze het goed bedoelde, maar soms was ze te goed naar mijn idee. Toen we door de gangen liepen, hoefde ik niet achter me te kijken om te weten dat Aurora moeite had. Ze heeft het nooit zo fijn om hier rond te lopen, maar toch deed ze het, dat kon ik wel respecteren.
Toen we bij de jongens hun kamer kwamen, bleef ik in de deuropening staan, terwijl Aurora de kamer in liep. Toen liep ik ook maar naar binnen en gebruikte mijn magie om de deur te sluiten. Ik liep meteen naar het bed bij het raam, en ging erop zitten. Ik keek uit het raam, en keek vervolgens naar het beddengoed en zag dat het het bed van Alex was. Ik glimlachte kleintjes, maar toen ik besefte dat ik glimlachte, haalde ik die glimlach meteen weg. Ik keek even omhoog en zag dat Aurora het had gezien, ik wist niet of iemand anders het ook had gezien. Ik ging in een kleermakershouding zitten en keek naar de rest, wat had ik deze drie gemist.. "Ik stem ervoor om vanavond een filmavond te doen, de lessen beginnen toch pas overmorgen" zei ik en keek iedereen aan.

Brook
Toen ik de meiden binnen zag komen, glimlachte ik nog steeds. Ik zag dat Elena nog in de deuropening stond, dat deed ze altijd, nu ik erover nadenk. Ik keek meteen naar Aurora en glimlachte. Ik liep naar de mijn bed en ging erop zitten. Ik keek even naar iedereen en keek vervolgens naar Elena toen ze een filmavond voorstelde. "Ja leuk! Hebben we lang niet meer gedaan. Het kan hier, of niet Alex?" zei ik grijnsde even naar hem. Ik keek naar zijn bed en zag daar Elena liggen en keek daarna weer naar Alex, en begon met mijn wenkbrauwen te wiebelen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
Eenmaal bij hun kamer werd mijn verlegenheid wat minder omdat ik dit wat meer gewend was. Ik stapte de kamer in en Elena deed de deur achter zich dicht. Toen Brook naar me glimlachte werd ik lichtjes rood maar glimlachte wel meteen terug naar hem en ging gewoon ergens zitten. Het maakte me niet veel uit en toen zag ik dat Elena lichtjes glimlachte toen ze zag dat het bed waar ze op was gaan zitten van Alex was en nu grijnsde ik even. Meteen begon Elena te praten en stelde een film-avond voor wat ik compleet niets op tegen had. Meteen stelde Brook voor dat het in hun kamer kon wat natuurlijk wel te verwachten viel en waardoor ik lichtjes rood werd, moest ik vanavond weer door de jongensgang heen lopen. Ach ik verdroeg het wel. Beter dan dat zij door een meisjesgang liepen, dat zou rampzalig zijn. ''Vind ik goed.'' Zei ik met een glimlachje en mijn ogen vonden na even de ogen van Brook. Hij had mooie ogen, een mooie glimlach. Geen wonder dat ik al even op hem verliefd ben. Ik gaf hem gewoon een kleine glimlach want waar dacht ik nu weer aan!

Alex:
Meteen kwam Aurora naar binnen en sloot Elena de deur achter zich zoals gewoonlijk. Ik zag hoe ze mijn bed nam om op te zitten en ik kreeg een kleine glimlach op m'n gezicht toen ze merkte dat het die van mij was. Toen Brook naar mij keek en met zijn wenkbrauwen wiebelde keek ik voor hem opvallend maar voor de rest niet, naar Aurora en dan naar hem en wiebelde ook met mijn wenkbrauwen. Die kreeg hij meteen terug bij mij. Ik keek naar Elena als ze wat voorstelde en knikte. Dat was al lang genoeg geleden dus het zou best fijn kunnen worden zo'n filmavond. Hierdoor glimlachte ik meteen , niet beseffende dat ik nog steeds in de richting van Elena keek . Meteen keek ik weer weg en knikte om wat Brook zei. ''Goed idee ja.'' Zei ik om te doen alsof er niets was. Natuurlijk had ik Brook door maar ik kon hem met hetzelfde plagen dus kon hij het opvatten dat ik het had over Aurora.

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Toen ik even de kamer doorkeek, zag ik dat Aurora en Brook elkaar aankeken. Ik glimlachte terwijl ik voor een paar secondes naar de twee keek, en liet daarna mijn blik afdwalen naar Alex. Ik keek meteen weer weg toen ik zag dat hij ook even naar mij keek. Ik stond meteen op en keek even naar iedereen toen ze instemde met het idee van de filmavond. "Mooi! Dan is dat geregeld. Ik zorg wel voor het eten" zei ik en toverde een bak popcorn op het bureau. Uit het niets krijg ik een koude rilling over mijn rug, mijn glimlach verdwijnt meteen. Ik kijk heel snel naar buiten, en zie de lucht donker worden. "Nee.." fluister ik. Ik draai me om en kijk naar Aurora, ze wist wat het betekende. Mijn moeder kwam..
Ik liep snel naar de kast van Alex en deed hem open, "Owja, we zijn in jullie kamer" zei ik en deed de kast weer dicht. "Dan maar op een andere manier" zei ik en toverde al een nieuwe outfit, die ik ook meteen aanhad. ( http://www.polyvore.com/cgi/…;id=172652855 ) Ik zuchtte en keek naar de jurk die ik aanhad. "Gaan jullie mee of blijven jullie?" vroeg ik en keek iedereen even aan.

Brook
Mijn ogen vonden die van Aurora, en ik moest meteen glimlachen. Die ogen, zij.. Ze was echt perfect in mijn ogen, er was niks wat ik niet leuk aan haar vond. Wacht! Gaf ik nu zelf toe dat ik haar leuk vind? Ik voelde mezelf rood worden en keek opzij, zodat ze mijn rode gezicht niet zag.
Uit het niets voelde ik een rilling over mijn rug lopen, en blijkbaar was ik niet de enige, de rest had het ook. Ik keek meteen naar Elena, die bang keek. Wacht, keek ze nu bang? Ik wist het meteen, haar moeder. Ik keek ook even naar buiten en zag de donkere lucht. Toen ik weer naar de rest keek, zag ik dat Elena wat anders aanhad. Toen ze vroeg of we meegingen keek ik naar Alex, hij durfde meer dan ik. Ik bijt op mijn lip, naar maleficent?..

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
Ik beantwoorde zijn glimlach naar mij meteen met een glimlach van mijn kant maar keek na even weg omdat het awkward werd. Plots voelde ik een rilling over mijn hele ruggengraat en ik zuchtte even. Zelfs zonder naar buiten te kijken wist ik al dat het Elena's moeder, Maleficent moest zijn. Ik had een beetje schrik van haar moeder, nou ja, ze noemden haar waarschijnlijk wel een schurk voor iets hé. Maar ik zei er nooit iets over en bleef altijd beleefd. Ik keek even naar buiten en de donkere wolken zeiden ook al genoeg, het was haar. Als ik terug keek had Elena al iets anders aan, iets dat zou passen met wat haar moeder van haar wou. ''Ja, ik kom zeker mee.'' Zei ik als ze vroeg of we mee gingen. Niet dat ik een durfal was maar zo moest Elena er ten minste niet alleen naartoe. Ik keek even naar de andere twee om te zien wat zij zouden zeggen. Zouden ze mee gaan?

Alex:
Ik keek heel af en toe hoe Aurora en Brook elkaar aankeken. Ja hoor, die twee vonden elkaar leuk, alleen hadden ze dat zelf nog niet door. Stiekem had ik zin om hen te koppelen maar dat lag niet echt in de aard van een piraat. Maar gewoon je zin doen wel, en nou ja, dat zou gewoon mijn zin doen zijn. Als Elena naar me keek gaf ik haar snel een kleine glimlach voor ze weer weg keek. Volgens mij deed ik dat gewoon uit beleefdheid. Piraten vonden geen ware liefde. Ze dwongen gewoon mensen. En nou ja, zo was mijn aard nou eenmaal, behalve bij haar dan wel dus ik zou het niet echt weten. Ik knikte om het idee van Elena en voelde niet veel later ook een rilling over mijn ruggengraat lopen maar werd niet meteen bang voor de donkere wolken. Typisch piraten om nergens voor terug te deinzen. ''Geen probleem.'' Zei ik als ze vroeg of we mee gingen en Aurora ging ook met haar mee. Het was best lief maar ja. Lief was niets voor mij, maar voor Brook. Geen wonder dat ze elkaar leuk vonden. Maar als zij ging dan ging hij sowieso ook, zo kende ik hem wel.

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Ik keek met een glimlach naar Aurora. Ik zei zonder woorden, 'dank je', tegen haar. Ik keek naar Alex, en ook hij wilde wel meegaan. Ik keek als laatste naar Brook, die ook maar knikte. "Dank jullie wel" zei ik en glimlachte naar ze. "Nou dan moeten we maar gaan" zei ik. Ik haalde even diep adem, en toverde ons vieren naar de grote hal, bij de ingang. Toen we daar waren, zag ik mijn moeder al op afstand. Wat zou ze willen? Beter gezegd, wat wil ze niet..
Ik liep richting mijn moeder, en glimlachte klein naar haar. "Hallo moeder" zei ik, en keek haar recht aan. "Waar heb ik uw bezoek aan te danken?" vroeg ik beleefd. "Het kristal" siste mijn moeder, al het kleur verdween uit mijn gezicht. Het kristal. Het kristal liet zien hoe slecht ik was, en aan mijn moeder te zien was ze niet blij met het resultaat tot nu toe. "Het is wit Elena!" schreeuwde ze nu in mijn gezicht. ''Wit!" schreeuwde ze wederom. Ik gaf geen krimp, hoe erg ze ook schreeuwde. Ik hoorde dat Aurora wel in elkaar krimpte. "Je krijgt zes maanden" zei ze en verdween. Ik keek naar de plek waar net nog mijn moeder had gestaan, ik voelde mijn ogen branden. Nee! Tranen zijn een zwakte, net als liefde! Althans, dat zegt mijn moeder. Ik draaide me om en keek naar mijn vrienden, wat moet ik doen?..

Brook
Ik keek naar Aurora, wilde ze echt meegaan? Vervolgens zei Alex dat hij ook mee ging, en daardoor knikte ik ook maar. Ik moest glimlachen toen Elena ons bedankte. Toen toverde ze ons naar de grote hal, ik zag in de verte haar moeder al aankomen. Ik slikte even en zag hoe Elena ook die kant op ging. Wij bleven op een afstand staan maar we hoorde wel alles. Toen haar moeder tegen haar begon te schreeuwen, schrok ik even. Deed ze altijd zo? Natuurlijk! Het was Maleficent waar we het over hadden.
Ik keek naar Aurora, die een beetje in elkaar gekrompen was. Ik sloeg mijn arm om haar schouder en trok haar tegen mij aan. Daarna keek ik weer naar Elena en zag dat ze zich omdraaide. Wacht, zag ik tranen komen?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
Op de een of andere manier was ik opgelucht dat Brook ook mee ging dus toverde Elena ons naar de grote hal waar haar moeder al was aangekomen. Ik slikte even want nou ja, Maleficent was niet echt een lachertje en dat wist ik al omdat ik al een tijdje met Elena om ging. Elena ging naar haar moeder toe en ze praatten, tot ze begonnen te schreeuwen tegen elkaar. Toen kromp ik even ineen. Brook sloeg dan een arm om mijn schouder en trok me tegen zich aan waardoor ik bloosde. Ik keek even dankbaar in zijn ogen en keek dan richting Elena want Maleficent was weg. Wacht, ze huilde? Dat had ik nog nooit gezien. ''Gaat het Elena?'' Vroeg ik en zag Alex ook naar haar toe gaan. Ik wist zelf niet goed wat ik er mee moest doen. Ik had Elena in die 2 jaren nog nooit zien huilen. ''Wat is er gebeurt?'' Vroeg ik dan aan haar. Ookal wist ik wat er gebeurd was want ik had het ook wel gehoord.

Alex:
Elena toverde ons naar de grote hal waar ik zag dat haar moeder er al was. Dit werd serieus geen lachertje ookal had ik geen schrik van Maleficent. Elena ging dan naar haar toe en even praatten ze op een normale toon tot het over ging in schreeuwen. Ik zag Aurora ineenkrimpen en zag hoe Brook haar tegen zich aan trok. In normale situaties zou ik hen twee nu plagen maar dit was geen normale situatie. Na een tijdje was Maleficent weg en draaide Elena zich om. Ik zag tranen in haar ogen. Dit was raar. En blijkbaar vond Aurora dat ook. Als ze vroeg aan Elena of het wel ging keek ik ook even naar Elena en voor 1 keer werd ik bezorgd. Ik wist niet echt hoe en wat het kristal te betekenen had maar blijkbaar aan de uitdrukking op Elena's gezicht was het niet veel goeds. ''Een betere vraag is hoe.' Zei ik en deed teken naar Elena dat ze maar moest komen.

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Ik keek naar Aurora toen ze vroeg of het ging, "Ja, alles is perfect" zei ik sarcastisch. Daar was de kille kant weer, ik slikte. "Het spijt me Aurora.." zei ik en beet op mijn lip. Ik keek naar Alex toen ik zag dat hij naar me toe liep, toen hij gebaarde dat ik moest komen, liep ik langzaam naar hem toe. Ik haalde even diep adem, hoe moest ik dit gaan verklaren?..
Ik keek ze één voor één aan en haalde wederom diep adem. "Oke" zei ik en keek ze aan. "Het kristal is betoverd, en het laat zien hoe slecht ik ben..". "Dus als een soort meter?" hoorde ik Brook vragen en knikte. "De kleur.." zei ik en voelde mijn ogen weer branden. Ik keek even naar Alex en zag dat er bij hem een lampje ging branden. Ik beet op mijn lip. Als het kristal wit is, betekend het dat ik goed ben, in plaats van slecht. Het kristal moet zwart zijn, dan ben ik slecht en is mijn moeder blij. En die zes maanden, tja, ze geeft me zes maanden en dan moet ik volledig slecht zijn.. Maar ik kon ze dit niet vertellen, toch?..

Brook
Ik glimlachte naar Aurora toen ze naar mij glimlachte. Toen zag ik dat ze moest blozen, wat mij ook liet blozen. Ik keek naar Alex die richting Elena liep, en zag opeens dat zelfs Alex bezorgd was. Ik nam het hem niet kwalijk, ik bedoel, wel hebben Elena nog nooit zien huilen! Toen begon Elena aan haar verhaal, toen ze over het kristal begon, trok ik een wenkbrauw op. "Dus als een soort meter?" vroeg ik, en ze knikte.
Ik keek weer even naar Aurora en keek toen weer naar Elena toen ze op een gegeven moment stopte, en niks meer zei. Wat is hier aan de hand? Wat verbergt ze? Ik keek naar Alex, en blijkbaar ging er bij hem wel een belletje rinkelen. Dan was hij de enige.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
Het was best fijn zo dicht tegen Brook aan, misschien moest ik vaker schrikken. Waar dacht ik nu weer aan? Als ik hoorde hoe kil ze antwoorde schrok ik even en knikte dan als ze sorry zei. ''Geeft niets.'' Zei ik. Ik luisterde naar haar verhaal maar snapte niet hoe het dan moest meten toen Brook vroeg dat het een meter was. Hoe zou dat dan de slechtheid moeten laten zien. Plots stopte ze bij de woorden 'de kleur' en ik snapte het niet meer. Wat was er dan met de kleur, wat was er dat ze verzweeg, normaal verzweeg ze nooit iets, toch zeker niet voor mij en nu merkte ik dat ze wel wat verzweeg. Ik zag Brook even naar me kijken dus kijk ik ook even naar hem waarna hij wewer naar Elena keek. Alex leek er wel iets van te snappen. Wauw, hoe deed ie dat dan.

Alex:
Elena kwam bij mij staan en begon aan haar uitleg waar ik meteen naar luisterde. Ik had even geen aandacht voor Brook die Aurora zonder het zelf te weten nog steeds niet losgelaten had. Het verhaal van het kristal kwam me bekend voor. Als piraten worden we ook wel als schurken gezien en kenden we dat dus wel, ik wist meteen ook wel over wat voor kristal ze het had. Als Brook vroeg of het werkte als een soort meter knikte Elena. Dat was ook zo, hij had gehoord dat het werkte met twee kleuren, zwart en wit, nou het waren geen kleuren maar ja, wat maakte het uit. Toen ze na de woorden de kleuren, niet meer verder uitlegde begreep ik het meteen en keek even naar Elena. Zou het bij haar wit zijn? Ik keek haar even vragend maar betekenisvol aan. Dat zou niet echt volgens haar lot zijn nee. Aangezien haar lot, zou het zwart moeten zijn.

Anoniem
YouTube-ster

IsabelleeT schreef:
Elena
Ik keek naar Alex en zag dat hij het begon te begrijpen, en daardoor beet ik nog harder op mijn lip. "Je snapt het, niet waar?" fluisterde ik zo zacht, dat alleen hij het verstond. Dan zie ik zijn vragende, maar begripvolle blik, en kijk dan even weg. "Het is wit.. Het kristal.." fluister ik en kijk hem wederom aan. Ik zakte tegen de muur in elkaar, en sloeg mijn armen om mijn knieën heen. Ik legde mijn hoofd op mijn knieën en liet de tranen lopen. Wat moest ik doen? Ik kon het ze niet vertellen.. Hoe zou ik ze moeten vertellen dat ik over zes maanden, geheel slecht moet zijn, of anders.. Of anders zal mijn moeder me niet meer zien als haar dochter.. Dan ben ik een schande voor haar..

Brook
Ik hield Aurora nog steeds vast, en ik genoot er ook echt van. Ik keek naar Elena die er echt gebroken uitzag, zo kende ik haar niet. Hoe erg was het dan wel niet? Ik bedoel, haar moeder was echt boos op haar, maar waarom? Dat snapte ik echt niet. Ik keek naar Alex die het wel snapte, hoe kon je dit snappen? Ik bedoel, we hebben denk ik nog niet eens de helft gehoord. Ik keek vragend naar Elena en Alex. Ik zag hoe Elena tegen de muur ging zitten, en begon te huilen. Maar niet de luidde huil, maar de stille, en dat maakte het alleen maar erger..

---
Weinig inspi

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Aurora:
Ik genoot ervan om zo dicht bij Brook te staan, het voelde zo fijn en ik voelde me veilig. Weet ik veel wat ik daar nu aan had maar het was fijn. Ik zag dat Alex Elena begreep maar hoe dan. We wisten zelfs nog minder dan de helft. Ik keek Brook even vragend aan maar zag aan hem dat hij het ook niet wist. Toen ging Elena tegen de muur zitten en begon zachtjes te huilen, ik zag ook hoe meteen Alex naar haar toe ging om haar waarschijnlijk te troosten , hij begreep het blijkbaar. Maar doordat ze er zo gebroken uit zag werkte ik me even uit Brooks armen met een spijtige blik en ging naar Elena toe. Kom op, ze was m'n beste vriendin dus ik moest wel naar haar toe. Ten koste van de omhelzing van Brook dan wel maar nou ja, vriendschap gaat soms voor. Ik probeerde haar ook wat te troosten ookal wist ik niets van wat er hier aan de hand was. Ik zag dat Brook ook naar hier kwam wat ik best lief vond.

Alex:
Ik knikte zwak als ze vroeg of ik het snapte. Toen ze zei dat het wit was wist ik pas dat het tegen haar lot in ging en natuurlijk zou haar moeder, net zoals mijn vader dat van mij wilt, dat ze hetzelfde lot zou ondergaan en slecht zou worden. Ik begreep het maar al te goed dus als ze gebroken tegen de muur ging zitten ging ik als eerste naar haar toe. Even niet kijkend naar de tortelduifjes die daar zo fijn tegen elkaar aan stonden. Ik probeerde Elenawat te troosten omdat ik het wel begreep. Daarna kwam ook Aurora, wat ik wel normaal vond want ze waren toch goede vriendinnen (niet nadenkend over het woord 'goede' bij vriendinnen) en dan kwam Brook natuurlijk ook. Ik vond het erg voor haar. Voor 1 keer vond ik het erg voor iemand en had ik medeleiden omdat ik als 'geboren slechterik' wel wist wat er was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld