O' ft. Envy - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O' ft. Envy

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Mijn personage:

Aristée Blanc | 19

Aristée is volhardend en geeft niet snel op. Ze heeft al van kinds af geleerd dat niemand te vertrouwen is, niemand. Ze weet hoe ze haar mannetje kan staan en kan tegen veel, behalve als ze haar geliefdes verliest.
Aristée, of Ari voor de vrienden, heeft al veel meegemaakt, maar niets heeft haar wereld op zijn kop gezet.
Dat zal nu voorgoed veranderen.

Uiterlijk: http://i58.tinypic.com/2epohtd.jpg

Aan jou de eer om te beginnen, liefste. (l)

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Zedd 'Zero' Terhill | 20 y/o

Zedd is een ijskoude killer, om het zo maar te zeggen. Hij doet wat hem word opgedragen en zo zorgt hij ervoor dat er brood op tafel komt. Eten of gegeten worden, Zedd staat graag bovenaan de voedselketen. Als hij een ander moet vermoorden om zo zelf te blijven leven, is dat geen probleem voor hem. Hij volgt zijn instinkt en gevoel omdat die hem nog nooit teleurgesteld hebben.

Uiterlijk:

--

'Zero in positie.' Zijn lage, kille stem weerklonk door de headset die hij ophad.
'Doelwit in zicht?' Een onbekend persoon met vervormde stem stelde hem vragen. Deze persoon kon overal ter wereld zijn, kon iedereen zijn. Hij interesseerde Zedd helemaal niets, al was het zijn schoonmaakster, zolang hij deze klus maar snel kon klaren en het geld kon innen.
'Doelwit in zicht en onder schot. Klaar om te vuren.' Bevestigde hij. Zijn handen omklemden een sniper, voorzichtig met zijn vinger op de trekker en zijn blik gefocust op een jonge man die in het park zat. Zedd had zich gepositioneerd in een flat rechts van het park. Een leeg appartement was perfect geweest, nu richtte hij vanuit het raam naar beneden, verstopt in de schaduw van het balkon van het appartement boven hem. Vanaf de straat was hij niet zichtbaar, wat natuurlijk ook de bedoeling was. Vluchtroute stond klaar, motor stond dichtbij op een onopvallende, goed bereikbare plek. Zedd was er klaar voor.
'Denk erom, enkel het doelwit raken. Ik betaal niet voor andere slachtoffers.' De stem had het natuurlijk over de jonge vrouw die zich bij het doelwit bevond.
'Helder.'
'Neem het schot.'
Zedd haalde de trekker over en een knal weergalmde door de lucht, echode door het park heen. Zodra Zedd de trekker had overgehaald wist hij al dat het raak zou zijn, hij verspilde geen seconde en pakte zijn sniper in. Binnen tien seconden had hij het appartement verlaten en rende hij bij de trappen naar beneden. In deze tien seconden hadden de parkbezoekers nog niet eens door wat er gebeurd was. Een deur vloog open en Zedd liep rustig naar zijn motor, zette de helm op en reed weg. Bijna een minuut was verstreken en Zedd reed langs het park weg. Heel even wierp hij een blik op het doelwit, wat nu op de grond lag.
'Doelwit uitgeschakeld.'

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Aristée

De sterren fonkelden en de maan stond hoog.
Ik hoorde geen vogels meer, enkel een paar mensen die hier nog kwamen genieten van het warme weer.
'Ik hou van je.' zei hij tegen me. Die hij is mijn vriend, de liefde van mijn leven. Ik zou me nooit een leven kunnen voorstellen zonder hem.
'Ik ook van jou, David.' gniffelde ik.
Onze vingers waren verstrengeld en onze blikken keken verliefd naar elkaar.

Nooit had ik gedacht dat er maar iets kon gebeuren.

David keek af en toe langs mijn schouder andere kanten op, en ik voelde me zelf ook bekeken. Ik kon enkel niet begrijpen waarom. Het was een raar en kil gevoel, en het voelde onveilig aan.
'David, is er iets?' vroeg ik en draaide me om, kijkend naar de bomen die enkel bewogen als er een kleine briets kwam.
Er was niet veel te zien.
Ik zou zelfs zeggen, helemaal niets. Althans, niets verdacht.
Een luide knal weergalmde abrupt door het park en Davids greep over mijn hand verslapte. Ik draaide me met een ruk om en zag mijn vriend, mijn aanstaande man, de liefde van mijn leven op de grond. Het bloed stroomde over de kasseien, het gras in. Ik slaakte een kreet en viel op mijn knieën naast hem neer. 'David!' probeerde ik te roepen, maar er kwam geen geluid uit mijn mond.
'Help! Iemand! Bel het ziekenhuis!'
Ik schreeuwde, tierde op hulp. In een aantal seconden tijd had ik al 5 gebeden afgerond en ik had David vastgepakt, alsof ik het nog nooit eerder had gedaan.
Mijn blote knieën steunden op de harde kasseien op de grond en ze doorboorden mijn lichaam, maar het deed geen pijn. Het enige wat pijn deed, was het verschrikkelijke gevoel van schuldgevoel en rouw tegelijk.
Ik drukte mijn vingers onder zijn hals, om te zien of zijn hart toch bonsde.
Geen beweging.
De tranen vloeiden over mijn wangen en ik legde mijn hoofd op zijn borstkas.
'Doe dit me alsjeblieft niet aan.' snikte ik. 'Ik smeek het je, David.' piepte ik.
'Mevrouw, alles goed? Leeft hij nog?' vraagt een meneer me. Hij was erg rustig vergeleken met mij, wat me tamelijk kwaad maakte, maar ik hield me in. Het was al erg genoeg.
Er was geen uitleg nodig, ik schudde enkel mijn hoofd.
'Hij is dood.' zei ik. Ik kreeg bijna geen adem en beefde helemaal. Ik greep hem bij zijn t-shirt en liet hem niet los.

'Hij is dood.'

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:

‘Zero, er is een klein probleempje.’

Als er één ding was wat Zedd vervelend vond om te horen, was het die zin wel. Dat kon beteken dat óf hij zich vergist had en het doelwit nog leefde, óf de opdrachtgever had een fout gemaakt. Zedd was er zeker van dat het doelwit dood was, dus hij zuchtte diep en kwam overeind in zijn bed. Hij pakte de headset en deed hem op.

‘Laat me raden, verkeerd doelwit doorgegeven?’ Hij wreef in zijn ogen en keek om zich heen, zijn kamer was schemerig en het was duidelijk vroeg in de ochtend.

‘Nee, dat niet. Er is een doelwit bijgekomen. De vrouw die zich bij het doelwit bestond. Het oude doelwit heeft in haar huis bepaalde documenten verstopt die wij nodig hebben. Oh, het ophalen van die documenten is natuurlijk een baantje voor iemand anders, maar we laten die vrouw aan jou over. Schakel haar uit, laat haar verdwijnen. Neem contact met mij op als je de klus geklaard hebt.’

De vervormde stem aan de andere kant van de lijn vaagde weg en Zedd was weer alleen. Met een zucht liet hij zich achterover vallen en staarde hij even naar het plafond.

‘Miauw.’ Een witte, pluizige kat sprong op zijn bed en begon hem kopjes te geven, luid te spinnen en te vragen om aandacht.

‘Jaja, ik snap het al. Je wilt eten hebben. Ik sta al op.’ Zo begon eigenlijk weer een doodnormale ochtend voor Zedd. Nadat hij de kat eten had gegeven stapte hij onder de douche, waar hij ruim een half uur luid zingend zichzelf waste. Hij kleedde zich om en liep naar de keuken, waar hij pannenkoeken voor zichzelf bakte. Hij at zijn ontbijt en deed daarna de afwas. Iedereen die bij zijn huis naar binnen zou kijken, zou een doodnormale man zien die zijn ochtendritueel volgde.

Zedd deed de deur naar de kelder open en sloot hem ook weer goed achter zich. Hij liep bij de trap naar beneden en deed het licht aan. Zijn wapenkelder, die hij ook wel eens de ‘batcave’ noemde, was iets wat hij altijd goed beschermd en verborgen had. Hij openende zijn laptop en zocht informatie op over zijn nieuwe doelwit. Iets, alles wat hem helpen kon. Een naam.

‘Aristée Blanc’ mompelde hij terwijl hij een sigaret tevoorschijn haalde en een hijs nam.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
David is ondertussen al een volledige dag meegenomen door een ziekenwagen, een wagen waar ik niet in mocht. Nu mocht ik ook niet op bezoek gaan, omdat hij in een lab ligt voor onderzoek naar de dader.
Het frustreerde me enorm dat ik heb gehoord dat er een kogel is afgevuurd, maar dat ik niet kan achterhalen wie het heeft gedaan. Het kon overduidelijk niet 'per ongeluk' geweest zijn. David had veel geld, en daar kwamen de schutters achter.
Ik bleef even haken bij mijn gedachtes.
Nu dat hij gestorven is, gaat het geld naar mij toe, wat weer op zijn beurt betekende dat ze achter mij gaan komen. David en ik hebben nog geen kinderen, dus als ik sterf, gaat al het geld naar een willekeurig persoon toe, degene die het meeste bied.
Ik sta op van mijn zetel en nam de lege doos zakdoeken vast om die weg te gooien, ik was er kapot van. Zelfs agressief.

Pling.
Mijn mobiel begon te trillen en ik nam hem uit mijn zak.
U hebt een nieuw bericht van Onbekend nummer.

Ik fronste mijn wenkbrauwen en tikte het juiste knopje in om hem te openen.

"Ik weet wie de dader is van de moord op uw man"
Ik scrolde even door.
"Hier is mijn adres voor eventuele wapens om mee te nemen en de juiste kleding:"

Las ik en tikte het adres in in mijn gps. Ik moest erheen, nu.
Ik sprong in mijn zwarte Audi en drukte het gaspedaal in.

Neem de volgende afslag rechts en u hebt uw bestemming bereikt.

Ik parkeerde mijn auto schuin op de stoep en rende naar binnen.
'U bent gearriveerd.' hoorde ik een mannenstem.
Ik keek om en zag een meneer staan in een professioneel maatpak.
'Ik ben de president van SAR, Secret Agency of Research. Ik heb van bronnen gehoord wie de mogelijk dader is, en ik ga u trainen om te leren vechten en met wapens om te gaan. Zo kunt u over een aantal dagen naar de dader toegaan, en he' neerhalen.' zei hij rustig.
'Meneer..' stamelde ik. Hij suste me. 'Kom mee.' zei hij.
Er kwamen ineens een 5-tal dames uit de hoeken van de kamer en wandelde met me mee. We kwamen in een donkere kamer waar in het midden een boksbal stond.

'Boksen, nu.' beveelde ze me in koor.
Ik bekeek hun fronsend aan. 'Hoezo?' vroeg ik.
'Als je tegen tegenstanders wil vechten, moet je het ook kunnen. Dus gaan we trainen.'

Het was me maar vaag, maar ik deed wat hij zei want ze leken me gevaarlijk.

Zo begon ik te boksen, en keek ik af en toe naar de mensen die knikten.
Deed ik het nou goed?
Ik deed verder, en kreeg na een tijd een pistool in mijn haden. Een dummy werd voor me geplaatst, en in moest van zo'n 10 meter afstand op het hart richten. Dat deed ik, en faalde fallikant.
'Geen problEem, nog een keer.' zei hij professioneel.
Ik knikte en deed verder.
Het geluid van de schoten weergalmde tegen de muren, en de kogels vlogen in het rond. Na een tijd begon het goed te gaan, en ik werd beter.

Oefening baart werkelijk kunst.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld