Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPO ft Laryanue

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Ja, alleen wij 2.

Ik
Pansy Casandra Marie Parkinson

Jij
Boy+Begin

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Caleb Forrester
-Just imagine this guy, but younger... A lot younger...-

Die vervloekte trappen ook, de volgende keer zou hij zijn bezem wel meenemen, dan kwam hij tenminste nog op tijd in de les. Natuurlijk moest het hem weer overkomen dat de trappen niet in zijn voordeel werkten, dat deden ze namelijk zelden. Hij had zich altijd al afgevraagd of hij de enige was, of dat de trappen altijd weigerden om productief te zijn. Hij wilde wel een antwoord, maar trappen hadden geen gedachten, ze slingerden maar wat heen en weer, maar hadden geen geweten en ook geen redenen om iemand te laten wachten. Waarschijnlijk had hij gewoon een heel slecht gevoel voor timing, dat betekende dat hij de volgende keer maar tien minuten eerder moest opstaan. Niet dat hij zich daar daadwerkelijk aan zou houden, maar het zou een goed idee zijn. Hij was nou niet bepaald punctueel, tien minuten eerder vertrekken naar een bestemming zou hem goed uitkomen. Misschien bespaarde hem dat een extra verslag, iets wat hij in de laatste jaren vaak genoeg had moeten maken als gevolg voor zijn zogenaamde laksheid. Hij was echter niet zo laks, tijd stond gewoon niet aan zijn kant, dat probeerde hij zichzelf in ieder geval te vertellen. Diep van binnen wist hij ook wel dat hij alles uitstelde en zich graag nog een keertje omdraaide in de ochtend, hij bedacht echter liever een excuus voor zijn gedrag omdat hij het gewoon niet toe wilde geven.
De gangen waren leeg, iets wat een slecht teken was. Daarom trok hij een sprintje naar het lokaal, hij rende liever naar een lokaal dan dat hij een halve week bezig was met een verslag over een geneesmiddel voor brandwonden. De gangen waar hij door rende, waren niets meer dan gewone gangen voor hem. Vroeger raakte hij nog wel eens verdwaald, maar tegenwoordig kon hij het lokaal voor Toverdranken met zijn ogen dicht vinden. Nu hield hij echter zijn ogen open, omdat hij bij voorbaat wilde zien of zijn sprint nou wel of niet nutteloos was geweest, dan kon hij tenminste op adem komen als de deur toch al dicht was. Te laat was immers te laat.
De deur stond echter nog open en van ver weg waren diverse geuren te onderscheiden die uit het lokaal dwaalden. De geuren pasten echter niet geheel bij het lokaal. Normaal gesproken rook het lokaal muf, stonk het zelfs. Nu rook het eigenlijk best aangenaam.
Eenmaal bij de deur aangekomen, zou deze net sluiten. Hij kon nog net naar binnen glippen en plaats nemen aan een van de werkbladen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Rustig liep Pansy naar haar lokaal met Blaise en Draco aan haar zijde. Ze waren te beschermend en dat haatte ze echt heel erg. Ze was deathearter nou ja, bijna dan. Ze moest nog en taak doen. Draco en Blaise waren het wel, zo oneerlijk dat ze het nog niet kon zijn. Ze liepen verder en zuchtte. 'Wat is er?' Vroeg Draco. 'Niks.' Mompelde Pansy. Mensen dachten dat hun 2 daten, maar ze kende hem al vanaf haar geboorte en waren gewoon goeie vrienden. Niks meer en niks minder, Blaise was ook zolang haar vriend. Ze kwam in het lokaal aan en fronste toen het aangenaam rook.
'Hallo, ik ben slughorn.' Zei de man vrolijk. Ze mocht hem nu al niet. Waar was Sneep als je hem nodig had. 'We gaan de drank van de levende dood brouwen.' Zei hij. 'Wie weet wat het is?' Vroeg hij. Meteen schoot Granger haar hand omhoog en begon ze alles uit te leggen. 'En dit drankje?' Vroeg hij. 'Armontia, een liefdes drank.' Zei ze en ratelde verder. 'Wat ruikt u?' Vroeg hij aan haar. 'Boeken.' Kuchte Pansy vals en de jongens lachte. Hermione zei wat ze rook. Pansy rolde haar ogen. 'Jullie gaan het drankje de levende dood brouwen en de gene die het best maakt, wint felix..' Hij werd onderbroken door dat mudblood. 'Fortonios. Het geluks drankje.' Zei ze. '10 punten naar Gryffindor en begin aan jullie drankje.' Zei hij.
Pansy pakte haar spullen die ze nodig had en begon rustig aan haar drankje te werken. Ze sneed alles zorgvuldig.

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Hij was nooit echt een ijverige student geweest, leren was niet echt zijn ding. Hij was juist praktisch ingesteld, hij deed liever iets dan dat hij erover las. Daarom was toverdranken -tegen alle stereotypen in- één van zijn favoriete vakken. Hoewel je natuurlijk wel eigenschappen van bepaalde dranken en ingrediënten moest leren, was het maken van een toverdrank voor hem een eitje, en als het je lukte, dan kwamen de eigenschappen vanzelf tot je. Hij was echter niet het type dat zijn hand opstak, hij wachtte wel tot hij werd aangewezen. Waarom moeilijk doen als er mensen waren uit jouw afdeling die zekerder waren van hun zaak, zoals Hermione Granger, die zonder twijfel haar hand op stak. Lekker makkelijk punten voor je afdeling verdienen, heette dat; laat dat maar aan de boekenwurmen over. Bij de naam Amortentia begon echter een belletje bij hem te rinkelen. Toen hij door zijn boeken had zitten bladeren, was hij op een pagina over deze liefdesdrank gestuit. Vandaar dat het lokaal zo aangenaam rook. Misschien moesten ze die ketel met Amortentia maar in het lokaal laten staan, alles beter dan die muffe lucht van stoffige ketels en stinkende ingrediënten.
Het duurde ook niet lang voor de eerste opmerking door de klas vloog. Heerlijk, het was weer begonnen. Geen ochtend was compleet zonder felle opmerkingen van de Slytherins. "In een goed humeur, hoor ik?" zei hij in de richting van de groep Slytherins toen de leerlingen aan hun lot werden overgelaten. Hij wachtte op een reactie terwijl hij bezig ging met de drank, al zocht hij eerst de ingrediënten bij elkaar; een aftreksel van alsem, de verpulverde wortel van affodil, luiaard brein -altijd heerlijk- en het sap van de Sopophorousboon. Niet bepaald het soort drank dat hij naar binnen zou willen werken.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Ze ging verder met haar drankje en hoorde Caleb iets vragen. 'Ja, schat.' Zei ze grijzend tegen hem en ging verder met haar drankje. Als er Gryffindor er op ging en het een jongen was, zei ze altijd ja schat om de jongen express te irriteren. 'Wedden dat het mudblood een wezel ruikt en de wezel geld en een mudblood.' Zei Draco gemeen tegen de 2. Ze begonnen te blozen. 'Hou je mond, fret.' Zei Ron. 'Nahww, eindelijk iets wat Weasley kan betalen.' Zei Blaise spottend. 'Houd je mond Zabini.' Zei Harry. 'Bemoei er niet mee.' Zei Pansy en keek naar hem. 'Het zijn mijn vrienden dus ik mag er mee bemoeien, slut.' Zei Harry. Ze gooide zijn drankje over hem heen. 'Noem me nog een keer zo en je zou willen dat voldermort je gedood had.' Zei ze en toverde hem tegen de muur aan. '5 punten van Slytherin.' Zei Slughorn en zette hem weer recht op de grond. Vanavond had ze prefecten dienst en kon ze hem terug pakken. Iets wat ze graag deed.
Blaise en Draco keken woedend naar Potter en ik keek vuil naar Potter.
Rustig ging ik verder met mijn drankje en begon te roeren.

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
'Ja, schat.' Als er één opmerking was die hem de neiging gaf om op eenzelfde te reageren, was dat het wel. "Mooizo, pop," bij lange na niet zijn beste opmerking, maar veel koosnaampjes kende hij helaas niet, en een idee voor een volgende zin had hij ook niet. Ochtenden hadden een slechte invloed op hem, misschien moest hij zijn slaapritme maar eens aanpassen aan het lesrooster. Hij kon helaas niet meer om vier uur 's nachts nog eens naar bed gaan en om twaalf uur weer opstaan, om nou om vier uur 's nachts te gaan slapen en om zeven uur van bed te komen, dat zou hij ook niet lang trekken. Ondertussen ging er een slinger van beledigingen door het lokaal heen, een slinger die hij niet volledig kon volgen, hij zat met zijn gedachten nog bij zijn bed. Waar ging het ookalweer over? Iets met modder en geld of iets dergelijks? Het was in ieder geval het zoveelste conflict tussen Slytherins en Griffindors. Er waren in de laatste paar jaren zo veel geweest, hij was de tel kwijtgeraakt. Daarbij voelde hij de neiging om zich er te veel mee te bemoeien ook niet meer. Natuurlijk waren er altijd een stel wereldverbeteraars die alles persoonlijk opnamen, 'je afdeling is als een familie' enzo. Grootste onzin die je je maar kon bedenken als je erbij stilstond dat er genoeg ruzies waren binnen afdelingen, en natuurlijk namen de wereldverbeteraars dat ook weer te serieus.
Bij een drankje van meneer Potter en een dreigement van Pansy werd hij echter uit zijn gedachten getrokken. Harry Potter zweefde voorbij zijn tafel en werd tegen de muur gedrukt. Heerlijk, loze dreigementen, daar waren die Slytherins altijd zo goed in. De bedreiging kwam haar echter -niet al te- duur te staan. Vijf punten van Slytherin, Caleb kon een lach -die eerder klonk en eruitzag als een iets grotere hoeveelheid lucht die door zijn neus uit werd geblazen- niet onderdrukken. Dat heet nou karma.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy rolde haar ogen toen hij pop zei, maar liet het maar. Ze hoorde Caleb lachen en draaide zich om. 'Vind je het grappig, want bij DADA kunnen ook nog punten afgetrokken worden door Sneep. Wie het laatst lacht, lacht het best.' Siste ze vuil naar hem en ging verder. Ze glimlachte toen ze klaar was en liet het aan Slughorn zien. 'Wel goed.' Zei hij en liep naar dat vuile mudblood. Wat wel goed? Ze was super goed in points en had een uitmuntend er voor. Het cijfer wat ze elk jaar kreeg. Ze rolde haar ogen en begon alles op te ruimen. Ze maakte haar ketel schoon en haar spullen ook. Ze legde haar boek in haar tas en wachtte tot hij bij iedereen langs was geweest.
'De winnaar is Harry Potter.' Zei Slughorn en gaf hem zijn drankje. Ze zag hoe graag Draco en Blaise hem wouden. Ze ging echt niet voor hem klappen en de rest van de Slytherins deden het ook niet. Zij zelf deed het niet, omdat hij haar net uitschold, maar ze kon wel tegen haar verlies.
Ze zag dat Mudblood boos naar hem kijken en hield haar lach in. Samen met Draco en Blaise liepen ze naar DADA. Ze gaf haar tas aan Draco, die hem wel even voor mocht dragen, want ze moest haar haren kammen. Ze haalde een borstel door haar haren heen en pakte haar spiegeltje. Ze glimlachte toen het weer in model zat en zette de spullen weer in haar tas. Ze nam haar tas weer en nam plaats naast Blaise bij de les.

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Hij besloot de opmerking van Pansy te negeren, want hoewel hij nooit echt problemen had gehad met professor Snape tijdens Potions Class, wist hij niet of dit ook zo zou uitpakken bij Defense Against Dark Arts. Dat was namelijk een vak waarbij je meer gefocust moest zijn op theorie, wat niet echt zijn sterkste punt was.
Hoewel hij de instructies correct opvolgde, had ook zijn toverdrank niet het gewenste resultaat. Misschien had er niet genoeg sap in de boon gezeten, of was de wortel te klein geweest. Ietwat teleurgesteld keek hij naar de substantie in zijn ketel, dit kon hij toch veel beter? Bijna alle ketels zagen eruit als de zijne, als je de groep mensen niet meerekende die geen fatsoenlijke drank zouden kunnen maken als hun leven ervan afhing. Horace Slughorn, hun docent, ging bij iedereen langs, en ook bij Caleb kon er nog net een 'wel goed' van af. Er moest gewoon iets mis zijn met de instructies. Hij had ze perfect opgevolgd en toch ging het mis.
Nadat Harry Potter nog net geen staande ovatie kreeg van zijn afdelingsgenoten, stond iedereen op en verlieten ze het lokaal. Caleb volgde en liep niet ver achter Pansy Parkinson -die blijkbaar zo ijdel was dat ze geen les door kon komen zonder haar kapsel bij te werken- en haar posse.
"Misschien zou je afdeling niet zo veel punten verliezen als je wat meer bezig was met de lessen en minder met je kapsel," zei hij vlak voor ze het lokaal betreedden. Eenmaal binnen, ging hij vlak voor Pansy zitten, niet omdat hij dat leuk vond, maar het was een van de weinige plaatsen die nog vrij was.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
'Proffesor Caleb, beledigde me.' Zei ze sluw. '5 punten van Gryffindor.' Zei Sneep. 'Nu staan we gelijk. En ik vind het belangrijk als mijn haar goed zit in tegenstelling tot de meiden in jullie afdelingen zoals de Know it all.' Siste ze naar hem en opende haar boek. Ze lette op toen hij begon over de boeman en schreef alles over van het bord. Hij zei dat we voor de kast moesten staan. We gingen in een rij staan en keken Ron was weer bang voor spinnen, Harry voor het verliezen van zijn peetvader en die van Hermelien dat Anderlinge vertelt dat we voor alles gezakt was.
Ze was naar hem aan de buurt en keek er naar. Hij vrienden werden gemarteld en heel Hogwarts lag in brand. Het was de eindstrijd. Ze slikte. Mensen keken bang er naar. 'Ridiculus.' Zei ze en het veranderde in iets grappigs. Ze liep weg en liet de andere gaan. 'Miss Parkinson, ik wil u naar de les spreken.' Zei Sneep en ze knikte.
Ze nam plaats achter haar tafel en beet losjes op haar onderlip. Ze was echt bang voor de strijd, iedereen wist dat die er zal komen.

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Hij had het kunnen verwachten, maar toch zat hij daar met zijn mond open van verbazing. Dit kon je toch niet menen. Kon ze serieus niet goed genoeg voor zichzelf opkomen dat ze het moest doorvertellen aan de professor. Hij had eigenlijk ook niet meer dan dat moeten verwachten van een Slytherin, ze waren allemaal achterbaks. "Wat jammer dat je haar niets goedmaakt voor je persoonlijkheid," mompelde hij.
Ondertussen ging de les verder en iedereen opende hun boeken. Gelukkig voor Caleb vond professor Snape dat je meer leerde van de praktijk. Helaas voor hem betekende dat Boggarts. Ongelduldig sloot hij zich aan bij de rij. Hij was niet de enige die het achter de rug wilde hebben. Spinnen, mummies, onvoldoendes; geen van de leerlingen leek blij te zijn met de boggarts. Voor hem stond Pansy te wachten op haar angst. En daar verscheen het: Hogwarts in vuur en vlam, leerlingen die gemarteld werden en levenloze lichamen. Het werd direct stil. Iedereen wust dat het eraan zat te komen, maar niemand durfte er iets over te zeggen. Het was een stilte voor de storm. Niemand kon lachen om het grappige tafereel dat zich afspeelde nadat Pansy de spreuk uitsprak. Een beeld zoals dat wekte geen gevoel voor humor meer op.
Toen ze wegliep, was het zijn beurt, hij keek er niet naar uit. De Boggart veranderde van vorm, maar het liet geen wezen zien, enkel een donkere, kleine ruimte, afgesloten met een slot. Was dat zijn angst? Hij had er nooit echt over nagedacht. De gedachte om daarin te moeten zitten, maakte hem echter al ongemakkelijk. "Riddikulus." Kleine ruimtes, opgesloten worden, levend begraven worden misschien? Niet zijn ding. Hij werd al nerveus bij de gedachte eraan. Hij keek niet eens naar waar het schouwspel dat de spreuk had veroorzaakt, ging gewoon zitten en wachtte tot iedereen klaar was. Vergeleken met de angsten van anderen, leek die van hem meer op een angst van een dreuzel.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:

Pansy ging zitten en staarde voor zich uit. "Ik kan echt aardig zijn, maar niet tegen jullie vuile Gryffindors." Zei se tegen hem en ging Door haar haren heen. "Gaat het?" Vroeg Blaise zacht en ze knikte.

Mensen staarde naar haar. "Heb ik iets van jullie aan? Nee, hè, dus kijk ergens anders na." Zei ze arrogant .

Ze deed haar boek in haar tas en liep naar buiten. Ze had als enigste een tussenuur van haar vrienden. Ze ging buiten zitten en begon haar huiswerk te doen voor de volgende les.

Ze begon rustig haar verslag te schrijven over de gescheidenis van Salazar. Ze bleef rustig Door schrijven.

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Hij barstte nog net niet in lachen uit toen hij hoorde dat ze aardig kon zijn. Natuurlijk, en hij woonde in een huis gemaakt van snoep. Na nog wat verschillende vormen van Boggarts en een aantal arrogante opmerkingen, was de les al vrij snel voorbij. Gingen alle lessen maar zo snel voorbij, en dan voornamelijk Geschiedenis van de Toverkunst. Als er één vak was waar hij een hekel aan had, was dat het wel. Gelukkig voor hem kon hij nu even pauze nemen, een groot deel van zijn klasgenoten had nu een ander vak dat hij niet had, puur omdat dat hem gewoon niet lag, en bij zijn O.W.L. examens, had hij daar ook niet formidabel op gepresteerd, vandaar dat hij er niet mee door ging.
Het was natuurlijk fijn om even vrijheid te hebben, maar dan moest je wel iets doen met je vrijheid, en hij had geen idee wat hij kon doen. Uiteindelijk kwam het erop uit dat hij maar wat rondliep door de school. Langs de plantenkassen, langs de kamer van hoge nood, de bibliotheek, enkele binnenplaatsen en vele, eindeloze gangen. Uiteindelijk kwam hij buiten uit, er waren niet veel mensen, maar al snel zag hij Pansy Parkinson zitten. Moest hij haar nu overal tegenkomen?

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy ging rustig verder met door schrijven en stopte toen ze het af. Ze rolde het op en deed er een lintje om heen. Ze liet haar gedachten afdwalen. Mensen dachten dat het makkelijk was om haar te zijn, populair, rijk, aandacht van jongens uit Slytherin en bevriend met de knapste jongens van de school. Haar ouders zette steeds druk op haar en vertelde haar hoe ze zich moest gedragen, ze was net een porseleinen pop. Echte dames zitten recht op en benen over elkaar. Praten alleen als tot hun gesproken word blabla zei haar moeder altijd.
Ze werd er gek van en Blaise en Draco waren te beschermend, was ze maar een Hufflepuf ofzo of een Gryffindor met veel moed. Ze liet een diepe zucht over haar lippen rollen en keek rond. Ze zag Caleb. Moest ze hem nou overal zien, de school was groot genoeg om elkaar te ontwijken.
Alsof het lot wou, dat ze samen waren

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Zo te zien had Pansy haar posse in de steek gelaten en liep ze nu alleen rond, iets wat volgens hem vrij speciaal was aangezien ze zelden alleen de school terroriseerde. Normaal gesproken zag het eruit alsof Draco en Blaise haar niet in de steek wilden laten, alsof ze om een of andere reden ernstig gewond zou raken als ze haar een seconde uit het oog kwijtraakten. Waarschijnlijk was dit een van de weinige momenten dat ze alleen was zonder die twee om haar beschermen, al leek het er tijdens Potions class op dat ze geen verdediging nodig had, eerder iemand om haar tegen te houden. "Dus, madame heeft haar twee schoothondjes weten af te schudden?" vroeg hij geamuseerd. Hij vond ze net twee puppy's die achter haar aanliepen. Hij zou het eigenlijk maar irritant vinden om een constant gevolg te hebben, maar hij had dan ook niet het grootste aantal vrienden; Slytherins waren te vol van hunzelf, Ravenclaws waren iets minder erg, maar nog steeds voelden sommigen zich te goed voor hem, Hufflepuffs, kende hij er überhaupt wel één? Natuurlijk praatte hij soms met een Huflepuff, maar hij was geen beste vrienden met iemand uit die afdeling. En dan als laatste: Gryffindors, daar had hij tenminste een aantal vrienden, maar dat waren er ook niet veel. Ze zochten elkaar echter wel op voor bepaalde dingen, groepsprojecten, Quidditch teams, mensen om mee naar Hogsmeade te gaan, om 's avonds mee te eten, enzovoort. Ze volgden elkaar echter niet echt en lieten elkaar ook met rust buiten de gebruikelijke momenten waarop ze contact met elkaar hadden.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:

Pansy hoorde wat Caleb vroeg. 'Je bedoelt mijn vrienden Blaise en Draco. Ze hebben les. Ik haf het vak ook kunnen volgen, maar het vaak interseert me niet en dat is waarschijnlijk dezelfde reden als jou. Waarom praat je eigenlijk tot me?' Vroeg ze aan hem. Ze had geen zin in een discussie of ruzie en wou genieten van de rust.

Ze ging Door haar haren en keek naar hem.

'Kijk ik geef je 2 opties of je komt er bij zitten en praat normaal of je rot de hel op zodat wij van elkaar af zijn.' Siste ze vuil en keek toen naar haar werk. Ze begon haar werk Door te lezen en vond dat het best goed gelukt was.

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
"Vrienden, schoothondjes, is er een verschil? Ik bedoel, dit is volgens mij de eerste keer dat ik je ooit alleen heb zien zitten." Terwijl hij dat zei ging ook hij zitten, al hield hij een degelijke afstand. Ze waren geen vrienden en ze was een Slytherin die waarschijnlijk een enorme hekel aan hem had, een beetje afstand was wel op zijn plaats. Als ze een onverwachtse spreuk uit zou spreken, had hij in ieder geval nog een meter ruimte om te reageren met een verdedigingsspreuk of iets dergelijks. Niet dat die afstand genoeg was om een spreuk te ontwijken, maar dichterbij wilde hij ook eigenlijk niet zitten. Dat deed je toch ook met wilde dieren? Afstand houden om te voorkomen dat het zich bedreigd voelt en je aanvalt? Niet dat Pansy een wild dier was, maar afstand was wel fijn. Geen ongemakkelijke momenten waarop hij te dichtbij haar zat. Daarbij zat hij niet graag op de grond en was een groot deel van de bankjes al bezet.
Ondertussen haalde hij zijn Potions boek tevoorschijn, hij was nog steeds nieuwsgierig naar wat hij verkeerd had gedaan dat zijn drank niet goed gewerkt had. Dus besloot hij op zijn gemak te analyseren wat er nou anders moest. Terwijl hij dit deed, keek hij vanuit zijn ooghoeken eens nar wat Pansy aan het lezen was. Een handgeschreven werk op perkament, dat kon hij ook wel zien, maar hij had geen idee wat er op stond, de letters waren te klein om van deze afstand te lezen. Misschien moest hij maar eens in een bril investeren.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld