ORPG // Ft. Dauntless - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. Dauntless

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
~ Algemene regels
(Under the Dome)

Aan jou de eer te beginnen

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Pavel Mieszko ~ 24 ~ Chemicus, crimineel

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Alexis Daniele Aylward - 20

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Pavel zat achteraan in de politiewagen. Zijn handen in de boeien geslagen. Gisteren was het vonnis uitgesproken; 30 jaar. Zolang zou hij in de gevangenis moeten doorbrengen. Zijn leven was officieel voorbij. Hij zou pas vrijkomen wanneer hij 54 jaar oud was. Maar het was het waard geweest. Hij had zijn wraak genomen en hij was er trots op. Hij vroeg zich af hoe zijn vroegere professoren zouden reageren wanneer ze zijn foto in de krant zagen. 'Beloftevolle chemicus ontmaskerd als moordenaar.' Hij zag de titel al voor zich. "Zouden deze wat losser mogen?" vroeg hij beleefd aan de agenten die vooraan zaten. Zijn handboeien sneden in zijn polsen wat extreem pijnlijk was. De agenten negeerden hem en bleven recht voor zich uitkijken. Pavel begon zich hier mateloos aan te irriteren. Hij mocht dan wel een crimineel zijn, hij bleef nog altijd een mens.
Wat plotseling gebeurde kan Pavel nog altijd niet begrijpen. Iets kliefde de auto in twee, midden door de agenten die voorin zaten. Pavel botste naar voren en verloor zijn bewustzijn. Toen hij iets laten weer bij zinnen kwam duurde het even voor hij herinnerde wat er gebeurd was. De agenten waren dood, in tweeën gesneden. Gelukkig waren de sleutels van één van hen naar hem toe gevlogen tijdens de knal. Snel maakte hij zijn handboeien los en verliet de auto. Hij was vrij, hij was werkelijk vrij. Maar voor hoelang? Hij moest zo snel mogelijk Chester Mill verlaten.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
'Oh, fuck,' Alex begon tevergeefs het nu nog kleine vuurtje met haar voet uit te slaan. Dit was niet de bedoeling geweest.. Alex keek even om zich heen, geen mens te bekennen. Als ze nu weg ging kon niemand bewijzen dat ze de akker, die net buiten Chester Mill lag, had laten afbranden. Alex zette een paar voorzichtige passen naar achter. Ze keek naar hoe de vlam groter werd, en aan de dorre bladeren begon te likken.
Een akelig gevoel nam bezit van Alex, er was iets, een dreigende aanwezigheid, net buiten her bereik van haar normale zintuigen. Alex keek nog steeds naar de vlam, die nu omhoog kroop. Het leek alsof het tegen iets op botste, net als water tegen een rots aan zou botsen. Alex kneep haar ogen tot spleetjes. De vlam kwam niet meer naar haar toe, het leek te stoppen. Ze zette weer een paar passen naar voren en stak haar hand uit, een vreselijke pijn drong haar lichaam binnen, dat elk botje leek te raken. Maar het was zo snel weer verdwenen als het gekomen was. En nu pas zag Alex het, een vreemde lijn in de grond, die door ging tot hoe ver ze kon kijken. Er was iets, tussen het vuur en haarzelf. 'What the hell?' Fluisterde ze zo zachtjes, dat ze het zelf amper kon horen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Pavel liep, maar botste meteen op tegen een onzichtbare muur. Een verschrikkelijke pijn nam bezit van zijn lichaam. Toen hij opstand keek hij verbaasd naar de lucht voor hem. Hij raapte een kiezeltje van de weg en gooide dat naar voren. Het botste tegen het niets. Toen viel zijn blik op de lijn die iets verder in de grond stond gekerfd. Deze rekte zich uit zover hij kon zien. Hij had niet lang nodig om te beseffen dat iets hem tegen hield te ontsnappen. Hij overdacht zijn mogelijkheden. Met een beetje geluk zou er verderop misschien wel een doorgang zijn. Hij hoefde gewoon de lijn te volgen tot deze ergens een opening vertoonde. Zo begon hij zijn zoektocht, maar een uur later had hij nog steeds niets gevonden waardoor hij zou kunnen ontsnappen. In plaats van vast te zitten in een cel, zal hij nu vast in deze stad. Waar kon hij heen gaan? Hij had de media niet op de voet gevolgd en wist dus niet of zijn foto al in de kranten was verschenen. Het lopen had hem uitgeput. Hij had dorst en honger. Radeloos liet hij zichzelf op de grond vallen. Hij moest zijn gedachten op orde krijgen. Wat was er gebeurd, wat was dit ding dat de stad omringde. Hij had er geen logische verklaring voor. Een reek scheldwoorden verliet zijn mond, maar er was niemand in de buurt die het kon horen. Verderop hoorde hij wel gegil. Zo te zien begon het andere mensen ook te dagen wat er aan de hand was.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:

Alex trok haar wenkbrauwen naar elkaar toe en perste haar lippen op elkaar. Een kleine gil ontsnapte haar mond toen er een auto vanaf de andere kant tegen het ding opbotsten, en uit elkaar klapte, zonder geluid. Na een tijdje zag ze ook de brandweer aankomen en besloot dat het beter was om te vertrekken. Alex begon weer richting het bewoonde gedeelte van Chester Mill te lopen, en daar, was het één en al chaos. Mensen rende, gilde, of hadden geen flauw idee wat er aan de hand was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld