Orpg ft. Lynx - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ft. Lynx

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Jocelyn Moore ~ 17 ~ Ik zoek een foto terwijl jij typt :3

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Flertin Davon - 17

Flertin

Toen ik mijn ogen eindelijk open kreeg, staarde ik naar de sterrenhemel boven me. Er schoten felle steken door mijn ruggengraat en voorzichtig ging ik rechtop tegen een boom zitten. Een diepe zucht verliet mijn mond en plots hoorde ik gekraak in een bosje naast de boom. Direct schoot ik omhoog en de pijn in mijn rug werd nu ondraaglijk, maar toch bleef ik staan.
Ik staarde naar de struik en opeens zag ik twee ogen door de bladeren heen. Mijn hart maakte een sprongetje van schrik en ik liep automatisch achteruit. Mijn rug botste tegen iets aan en toen ik me omdraaide, zag ik een jongen staan. Ik begon te schreeuwen en nu kwam degene uit de struiken ook bij me staan. 'Stil joh, zo jaag je de eekhoorns weg.' Daarna begonnen ze allebei te lachen en de tranen rolde over hun wangen. Met moeite wist de een wat uit te brengen. 'Het is zo grappig nieuwelingen bang te maken.'

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Jocelyn
Duisternis was het enige wat ik zag. Het voelde ondertussen als eeuwen dat ik in deze duisternis gehuld was, maar het kon evengoed uren of minuten geweest zijn. Horen of bewegen zat er ook niet meteen in. De stilte werd ondraaglijk en mijn lijf voelde aan als een blok lood. Plots uit het niets voelde ik een felle shock en m'n ogen vlogen open.
Even was ik verblind en focussen lukte maar niet. Toen alles wat duidelijker werd, begon ik mijn krampachtige vingers te bewegen. Ik had me nog nooit zo zwak gevoeld, maar ik gaf niet op. Na vele pijnlijke bewegingen zat ik toch al rechtop. Toen viel er me iets op. Een enkelband met een rood knipperend lichtje. De enkelband zat strak en ik wist niet wat het moest betekenen. Dit was het moment dat ik me realiseerde dat ik helemaal niks meer wist, zelfs niet wie ik was. De omgeving leek me zo onbekend en paniek begon toe te slaan.

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Flertin

Ik staakte mijn geschreeuw en na een paar minuten stopten de jongens pas met lachen. 'Jij bent echt de grappigste nieuweling die we bang hebben gemaakt,' grinnikte de een. 'Wie zijn jullie?' vroeg ik. De andere keek me spottend aan, maar gaf toen ten slotte antwoord.
'Ik heet Genour en degene naast mij heet Gandor.' Ik knikte, maar toch wilde ik meer weten. Ik staarde naar mijn versleten schoenen en zuchtte. Vervolgens liet ik het maar bij die ene vraag, want wie weet mocht ik dan niet met ze mee. Hier alleen blijven leek me namelijk het ergste wat er was. 'Kom, dan gaan we wat eten zoeken.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld