Orpg ft. Katnissx - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ft. Katnissx

Account verwijderd

schreef:

Naam: Leyla Hilton
Leeftijd: 16
Lief~behulpzaam~ijdel~druk~positief

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Naam: Emmett
Leeftijd: 17
Vegetarische Vampier ~ stil ~ heeft broers en zussen ~ eenmaal dat de zo'n schijnt zie je hem niet buiten ~ snel ~ gedachtenlezen
Foto: komt later

Account verwijderd

schreef:
Ik loop de school in, het is 8 uur s'ochtends maar wilde wat vroeger zijn zodat ik mijn huiswerk nog even kon maken. Als ik naar de aula loop zie ik een jongen zitten, meestal is hier niemand op dit tijdstip. Ik besluit om te gaan zitten en probeer zo stilletjes mogelijk te doen. Na 20 minuten loop ik naar mijn kluisje om mijn boeken erin te doen en naar het lokaal te gaan waar ik les heb. De jongen volgt me en geeft me een eng gevoel, ik weet niet waarom maar het is gewoon zo... Als ik in de klas zit blijkt hij ook in deze les te zitten. Ik loop naar het tafeltje helemaal achterin van de klas, mijn favoriete plekje. "Heyy, Alissa!" Zeg ik tegen me beste vriendin. "Heyy Leyla! Weet jij wie die nieuwe jongen is? Hij is zo hot..." Fluistert ze in mijn oor. Ik haal mijn schouders op, ik heb geen zin om over die jongen te praten. "Dames en heren, boeken op tafel we gaan beginnen! Ik wil meteen een nieuwe opstelling in de klas, de vorige les ging het niet goed!" Ze wijst naar mij. "Leyla jij gaat naast Emmett zitten." Ik zucht, die nieuwe jongen heet dus blijkbaar Emmett. Ik pak mijn spullen, zeg een soort van vaarwel tegen Alissa. Daarna plof ik met een zucht neer naast de nieuwe jongen. Hij lijkt me een beetje in zichzelf getrokken, of lijkt dat maar zo? Terwijl de rest van de klas ook van plaats verwisseld probeer ik een gesprek aan te knopen. "Hoi! Ik ben Leyla, wie ben jij?"

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
als ik al een tijdje in de aula zit komt er een meisje binnen ik kan haar gedachten niet lezen wat raar is. Wanneer ze dan weg gaat volg ik haar maar blijf wel op een afstand. Als de bel gaat ga ik naar mijn lokaal en zet ik me ergens alleen aan een bank en wacht tot de les begint. Opeens zegt de leerkracht dat dat meisje van van de straks, naast me moet gaan zitten ze zegt iets tegen me maar dan reuk ik haar opeens, het is sterker dan dat de andere mensen reiken en ik verstop mijn neus en verzet me meer weg van haar en negeer haar dan maar. Als de les gedaan is zet ik me direct recht en loop ik zo snel mogelijk het lokaal uit en ga naar de receptie om te vragen of ik niet in een andere klas mag maar dan komt het meisje ook binnen en ze hoort het. Ik kan niet van klas wisselen en zeg dan maar dat ik het zal moeten overleven en ik loop zo snel mogelijk weg.

Account verwijderd

schreef:
Ik loop naar de receptie om te kijken of ze een armbandje hebben gevonden, een armbandje dat erg dierbaar voor me is. Alsnog binnenloop bots ik zowat tegen iemand op. Als ik omhoog kijk zie ik dat het de jongen was die naast me zat. Hij loopt snel weg en verdwijnt om de hoek. Ik vraag me af waarom hij zo ontwijkend doet... Heb ik iets verkeerds gedaan? "Hallo mevrouw, ik zoek een armbandje, heeft u dat misschien binnengekregem of gevonden?" De vrouw schud met haar hoofd en teleurgesteld loop ik weer weg. Om de hoek loop ik bijna weer tegen de jongen op maar weet mezelf nog net op tijd te stoppen. Hij pakt me hand en legt er iets in. Daarna loop hij weg. Vervaasd kijk ik hem na, als ik mIjn hand open ligt daar er armbandje in. Zou hij het hebben gevonden? Of misschien heeft hij het wel van me gestolen! Pijnzend loop ik naar het volgende lokaal aan maar ben een beetje laat als ik binnenkom. De enige plek is naast die vreemde mysterieuze jongen. Ik zucht en ga naast hem zitten. "Bedankt dat je me armbandje hebt gevonden, dat betekent heel veel voor me. Kan ik wat terug doen?" Ik schrik van het botte antwoord wat daarop volgt

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:

"Wel we kunnen beter geen Vrienden zijn en me met rust laten." Antwoord ik haar. Toen ik de vraag in de gedachten van de leerkracht aan de receptie hoorde wist ik wie het armbandje had ik ben het gaan halen bij hem en dan gaan brengen. Na dat ik haar geantwoord had verzet ik me weer een beetje verder zodat ik haar minder ruik. Als de bel gaat loop ik direct naar buiten. Als ik zie dat de wolken gaan open trekken ga ik naar het onthaal en vraag ik of ik naar huis mag, dat mijn vader me nodig heeft zeg ik. Ja mijn vader, hij heeft me gewoon van de dood gered door me te bijten en hij heeft me dan opgevangen, dat heeft hij ook bij mijn 2 'zussen' en 2 'broers' gedaan. Ik mag naar huis gaan en ga naar mijn auto en stap in en rij zo snel mogelijk naar huis.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld