Verhaal vooruitgang - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Verhaal vooruitgang

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Met twee handen greep ik naar mijn hoofd toen ik eindelijk het gevoel in mijn lichaam terugkreeg. Het leek een eeuwigheid geleden toen ik getroffen werd door een geheimzinnige slaap. Eigenlijk wist ik niet meer wat zich hiervoor allemaal had afgespeeld. Ik wist helemaal niets meer, zelfs mijn naam kwam me niet te binnen schieten. Ik lag met mijn rug tegen een harde ondergrond en mijn vingers liet ik over de natte aarde glijden. Nu pas opende ik mijn ogen en daarmee bekeek ik mijn omgeving. Ik bevond me in een dichtbegroeid bos, toevallig lag ik op een stuk grond waar geen gras en ander onkruid groeide. Boven me kon ik door een kier in het bladerdek de sterrenhemel bekijken. Het zag er betoverend uit en ik besloot dat ik best even een rondje kon gaan lopen, om te kijken of ik iets wijzer over mijn situatie kon worden.
Toen ik me op mijn zij draaide, hoorde ik plots een luid gekraak achter me. Zo snel als ik kon stond ik op en ik draaide me om, starend naar de gebroken takken op de grond voor me, toen ik opeens iemand hoorde praten. 'Nieuw zeker?' Weer draaide ik me om en dit keer zag ik iemand staan in het struikgewas. 'Hoe kan jij zo snel...' probeerde ik, maar hij onderbrak me.
'Tja, wat kan ik zeggen. Dat is mijn geheimpje,' lachte hij geheimzinnig.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
oehhh ga doorr

Gray
Wereldberoemd

Gray schreef:
Ik keek hem boos aan en gelukkig gaf hij toe. 'Kom maar tevoorschijn Genour, we hebben deze jongen wel genoeg getreiterd.' Verbaasd keek ik toe hoe er een andere jongen uit de bosjes achter me kwam. Ze hadden me gewoon in de maling genomen. Stiekem moest ik er wel om lachen, maar dat deed ik zo dat het niet zichtbaar was voor de twee jongens. Toen besefte ik opeens dat de jongen zijn vriend bij zijn naam had genoemd.
'Hoe weet jij je naam?' vroeg ik aan Genour. De jongen keek me verbaasd aan en wierp daarna een mysterieuze blik naar degene naast hem. Het leek wel alsof ze in gedachten met elkaar overlegden, want er volgde een lange stilte. 'Gandor en ik hebben beide een opdracht moeten uitvoeren en daardoor kregen we onze naam geleverd,' zei Genour moeizaam. Hij had het er duidelijk niet makkelijk mee en ik besloot niet verder te vragen. Toch was ik heel nieuwsgierig naar die opdrachten.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
oehh

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld