Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Hey mensen,
Ik zou graag nog eens een camp halfblood RPG beginnen en ben nog op zoek naar ervaren schrijvers die mee willen doen. Het leek me wel leuk om eerst personages te maken en van daaruit een verhaallijn te verzinnen, aangezien we dan de mythologie van hun goddelijke ouder kunnen gebruiken.
Dus wie zin heeft om mee te doen, gewoon reageren
Naam: Seraphine Thompson
Ouder: Apate (godin van het bedrog, de misleiding en de dromen (bedriegende beelden in je slaap))
Leeftijd: 18
Uiterlijk: Seraphine lijkt eigenlijk qua uiterlijk niet zo op haar moeder, behalve dan haar groen grijze ogen, die zijn exact hetzelfde. Ze is 1m70 lang, slank en helemaal niet gespierd. Ze heeft een blik die mensen kan doden (figuurlijk he) als ze dat wilt. Ze heeft een donkerbruine egale huid en zwart kroezelig haar dat ze meestal heeft opgestoken in een dot of staart. Ze heeft twee gaatjes in elk oren ook al doet ze eigenlijk amper oorbellen in.
Innerlijk: Haar uiterlijk mag ze dan wel van haar vader hebben, maar qua innerlijk is ze helemaal haar moeder, in één woord niet te vertrouwen. Al van toen ze een klein kindje was won ze alle spelletjes door vals te spelen. Op school had ze zelfs eens een soort gokspel gemaakt en zo alle koekjes van de andere kinderen afgetroggeld. Haar vader had natuurlijk nooit geweten dat zijn dochter en halve god ging worden, want hij was nu eenmaal misleid door haar moeder. Ze kwam er pas achter dat haar moeder goddelijk was toen ze haar in een droom zag en zij haar alles heeft uitgelegd. Natuurlijk geloofde ze dit eerst niet, maar naarmate deze dromen steeds maar terugkwamen begon ze toch te twijfelen. Seraphine is zelf ook erg wantrouwig omdat ze weet hoe makkelijk het is iemand te bedriegen. Toen een sater haar kwam halen, twijfelde ze toch. Toen haar moeder plots verdwenen was, was haar vader daar echt kapot van geweest en ze wist dat zij enorm veel voor hem betekende en omgekeerd was dat ook wel het geval. Het was dus een van de enige keren dat ze iemand echt de hele waarheid heeft verteld, waarna ze vertrok. Het kan dus soms lijken alsof Seraphine geen hart heeft en om niks of niemand geeft, maar uiteindelijk heeft ze toch wel emoties al houdt ze die altijd diep weggeborgen. Ze vind het wel leuk om mensen voor de grap te bedriegen, al weet ze dat ze zich in het kamp een beetje gedeisd moet houden. Als het op spierkracht aankomt is ze nu eenmaal heel erg in het nadeel. Vandaar dat ze de andere goden (zeker de kinderen van Ares) toch liever te vriend houdt. Ze is dus eerder een stil iemand die zich op de achtergrond houdt, hier en daar wat manipuleert en dan wanneer het tot een gevecht zal uitlopen met een vingerknip van het toneel verdwijnt. Haar moeder mag dan niet een van de bekende, belangrijke en vooral goede goden zijn, toch kan ze er helemaal niet tegen als het de anderen kinderen naar hun hoofd stijgt en ze denken dat omdat hun moeder of vader een beetje beroemder is ze opeens de baas over de anderen kunnen gaan spelen. Daar heeft ze dus echt de pest aan en dat zal ze zeker ook laten merken als dat gebeurt. Verder heeft ze een eigen mening en zal ze daar voor uitkomen. Ze denkt na voordat ze iets doet en werkt vaak met ingewikkelde goed doordacht plannen. Wat de liefde betreft hipt ze graag van de ene jongen naar de andere. Waarom eentje kiezen als er zoveel anderen zijn? Ze zit er zelfs niet mee in meerdere jongens op eenzelfde moment te 'daten' als ze al de moeite neemt om hen beter te leren kennen. Ze is nu eenmaal de dochter van de godin van het bedrog he.
Extra: Haar moeder gaf haar de doos van Pandora waar ze zelf in heeft gezeten. Nu zitten er geen goden meer in, alleen nog enkele kwelgeesten die Seraphine kan loslaten wanneer ze maar wil en er weer in kan steken. Ze kan het wel niet meerdere keren na elkaar doen, want ook geesten moeten even uitrusten. Het is dus een excellent wapen dat chaos en verwarring zaait zodat je uit bijvoorbeeld een grote omsingeling kunt ontsnappen.
Haar kracht is het opwekken van illusies.
Ik zou graag nog eens een camp halfblood RPG beginnen en ben nog op zoek naar ervaren schrijvers die mee willen doen. Het leek me wel leuk om eerst personages te maken en van daaruit een verhaallijn te verzinnen, aangezien we dan de mythologie van hun goddelijke ouder kunnen gebruiken.
Dus wie zin heeft om mee te doen, gewoon reageren
Naam: Seraphine Thompson
Ouder: Apate (godin van het bedrog, de misleiding en de dromen (bedriegende beelden in je slaap))
Leeftijd: 18
Uiterlijk: Seraphine lijkt eigenlijk qua uiterlijk niet zo op haar moeder, behalve dan haar groen grijze ogen, die zijn exact hetzelfde. Ze is 1m70 lang, slank en helemaal niet gespierd. Ze heeft een blik die mensen kan doden (figuurlijk he) als ze dat wilt. Ze heeft een donkerbruine egale huid en zwart kroezelig haar dat ze meestal heeft opgestoken in een dot of staart. Ze heeft twee gaatjes in elk oren ook al doet ze eigenlijk amper oorbellen in.
Innerlijk: Haar uiterlijk mag ze dan wel van haar vader hebben, maar qua innerlijk is ze helemaal haar moeder, in één woord niet te vertrouwen. Al van toen ze een klein kindje was won ze alle spelletjes door vals te spelen. Op school had ze zelfs eens een soort gokspel gemaakt en zo alle koekjes van de andere kinderen afgetroggeld. Haar vader had natuurlijk nooit geweten dat zijn dochter en halve god ging worden, want hij was nu eenmaal misleid door haar moeder. Ze kwam er pas achter dat haar moeder goddelijk was toen ze haar in een droom zag en zij haar alles heeft uitgelegd. Natuurlijk geloofde ze dit eerst niet, maar naarmate deze dromen steeds maar terugkwamen begon ze toch te twijfelen. Seraphine is zelf ook erg wantrouwig omdat ze weet hoe makkelijk het is iemand te bedriegen. Toen een sater haar kwam halen, twijfelde ze toch. Toen haar moeder plots verdwenen was, was haar vader daar echt kapot van geweest en ze wist dat zij enorm veel voor hem betekende en omgekeerd was dat ook wel het geval. Het was dus een van de enige keren dat ze iemand echt de hele waarheid heeft verteld, waarna ze vertrok. Het kan dus soms lijken alsof Seraphine geen hart heeft en om niks of niemand geeft, maar uiteindelijk heeft ze toch wel emoties al houdt ze die altijd diep weggeborgen. Ze vind het wel leuk om mensen voor de grap te bedriegen, al weet ze dat ze zich in het kamp een beetje gedeisd moet houden. Als het op spierkracht aankomt is ze nu eenmaal heel erg in het nadeel. Vandaar dat ze de andere goden (zeker de kinderen van Ares) toch liever te vriend houdt. Ze is dus eerder een stil iemand die zich op de achtergrond houdt, hier en daar wat manipuleert en dan wanneer het tot een gevecht zal uitlopen met een vingerknip van het toneel verdwijnt. Haar moeder mag dan niet een van de bekende, belangrijke en vooral goede goden zijn, toch kan ze er helemaal niet tegen als het de anderen kinderen naar hun hoofd stijgt en ze denken dat omdat hun moeder of vader een beetje beroemder is ze opeens de baas over de anderen kunnen gaan spelen. Daar heeft ze dus echt de pest aan en dat zal ze zeker ook laten merken als dat gebeurt. Verder heeft ze een eigen mening en zal ze daar voor uitkomen. Ze denkt na voordat ze iets doet en werkt vaak met ingewikkelde goed doordacht plannen. Wat de liefde betreft hipt ze graag van de ene jongen naar de andere. Waarom eentje kiezen als er zoveel anderen zijn? Ze zit er zelfs niet mee in meerdere jongens op eenzelfde moment te 'daten' als ze al de moeite neemt om hen beter te leren kennen. Ze is nu eenmaal de dochter van de godin van het bedrog he.
Extra: Haar moeder gaf haar de doos van Pandora waar ze zelf in heeft gezeten. Nu zitten er geen goden meer in, alleen nog enkele kwelgeesten die Seraphine kan loslaten wanneer ze maar wil en er weer in kan steken. Ze kan het wel niet meerdere keren na elkaar doen, want ook geesten moeten even uitrusten. Het is dus een excellent wapen dat chaos en verwarring zaait zodat je uit bijvoorbeeld een grote omsingeling kunt ontsnappen.
Haar kracht is het opwekken van illusies.
18
