Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Every lovestory is beautiful, but ours

Anoniem
Straatmuzikant

Aishah schreef:
Titel: ORPG ~ Every lovestory is beautiful, but ours is my favourite.
Only met Fransjepan

Scarlett Victoria McColm ~ 21

Jij mag beginnen (l)

Anoniem
Wereldberoemd

frangipane schreef:

Allard Fergus Smith ~ 23 ~ rmjw

Ik liep over de brug, de avond viel. Ik had het koud en zocht een slaapplek. Mijn broertje liep naast me, hij klaagde over het slechte weer in deze stad en de honger die hij had. Had hij maar een vader, een voorbeeldfiguur waar hij naar op kon kijken. Maar die had hij niet, ten minste, vroeger wel. Nu niet meer. Ik wist zeker dat het geen toeval was dat hij opeens dood in de straten lag. De staat haatte hem, wie weet wat er allemaal gebeurd kon zijn in die donkere nacht. Mijn moeder wilde niet meer met me praten. Dus zochten we ergens een plekje waar het niet al te koud was. Aaron, mijn kleine broertje, zag een geschikte plek en liep erheen. Blij dat we na uren wandelen eindelijk een plekje gevonden hadden liep ik er ook naartoe. Aaron zat al neer toen ik naast hem kwam liggen, 'slaap zacht' zei ik tegen hem. 'Slaap zacht' fluisterde hij terwijl zijn ogen al dicht waren.

Anoniem
Straatmuzikant

Aishah schreef:
Scarlett Victoria McColm
Mijn blik dwaalde langs de buxussen in de achtertuin en mijn hoofd was bezig alle gedachten te vernietigen toen mijn moeder ineens in haar handen klapte. ,,Scarlett Victoria McColm!'' galmde haar stem streng. ,,Ja?" zei ik verward en keek op. ,,Het is tijd voor je bad," sprak mijn moeder. Ik knikte en stond op van de lange tafel. Ze was waarschijnlijk al een tijdje naar me aan het roepen maar ik had het gewoon niet door. Voorzichtig liep ik door de eetkamer naar mijn vader die aan het ene hoofdeind van de tafel zat. Ik maakte een kleine buiging naast hem, gaf hem een kus op zijn wang en deed het zelfde bij mijn moeder. Daarna verliet ik de zaal en ging richting de badkamer. ,,Milady McColm, wilt U rozen blaadjes of perzik badzout?" vroeg Thom, onze butler. "Rozenblaadjes." antwoordde ik koel en versnelde mijn pas waardoor hij voor me uit moest rennen omdat alles klaar moest staan. Ik grinnikte bij het zicht en schudde mijn hoofd. Prutser.

Anoniem
Wereldberoemd

frangipane schreef:
Ik schrok wakker van stemmen vlak naast mijn hoofd. 2 mannen stonden raar naar me te kijken. Ze hadden het over mij: 'Dat is hem, ik weet het zeker! Hij heeft mijn juwelen gestolen!'
'Maar meneer, bent u dat wel zeker? We willen niemand vals beschuldigen'
'Ja, ja ik ben het heel erg zeker'
Mijn ogen waren open maar mijn hersenen moesten nog wakker worden. 'W-wat is er aan de hand?' vroeg ik versuft. De ene man was lang en kalend, hij keek me boos aan. Zo een blik van 'Doe maar niet alsof je dat niet weet'. De agent tikte tegen mijn schouder, nu begreep ik het. Die ochtend had ik een paar zakken gerold, de lange man herinnerde ik me vaag. 'Ik heb hier niets mee te maken' zei ik met een duidelijke stem. Er was een korte stilte waarna de lange man verder ging, je kon zien dat hij van adel was: 'Mijnheer, als u hier niets aan doet dan voel ik me genoodzaakt u te ontslaan. Dit soort mensen horen niet vrij rond te lopen' Ik keek even naar mijn broer die blijkbaar door dit alles heen kon slapen. Hoe moest ik dit gaan oplossen?

Anoniem
Straatmuzikant

Aishah schreef:
Scarlett Victoria McColm
De badkamer deur werd voor mij geopend en eenmaal binnen zag ik dat het porseleinen bad al gevuld was met dampend water. "Eruit," zei ik streng en zag de bedienden één voor één uit de badkamer marcheren. Het was zo grappig om te zien hoe ze in een perfecte rij liepen. Toen ik klein was liet ik ze altijd heen en weer lopen om van alles voor mij te halen... Eigenlijk nu nog steeds. Ik stapte voorzichtig uit mijn hakken en liet Maya mijn jurk open ritsen voor ze de badkamer ook verliet. Enkele secondes nadat de deur was gesloten liet ik de stof in een slordige hoop op de grond zakken en stapte uit de jurk. Voorzichtig kroop ik in het bad en maakte kleine golven in het water terwijl ik met de rozenblaadjes speelde. Mijn vingertoppen raakten het water amper aan maar toch was het genoeg om warmte door mijn hele lichaam te voelen. Ik had dit nodig, ontspanning. Morgen was het bal en het maakte me gigantisch gestresseerd. Het was misschien wel het laatste bal waar mijn verloofde niet bij zou zijn; nou ja, bijna verloofde. Mijn ouders hadden het nog niet helemaal officieel gemaakt maar dat zou snel genoeg wel gebeuren en ik moest koste wat het kost een plan bedenken. Charles was de grootste idioot die ik ken en ik zou mijn ouders mij niet zomaar laten uithuwelijken aan zo iemand.

Anoniem
Wereldberoemd

frangipane schreef:
Ik duwde zachtjes tegen mijn broertje en seinde naar hem dat er iets aan de hand was. Hij begreep het meteen: 'Sorry heren maar mijn broer is niet goed snik, zo'n dingen doet hij normaal gezien niet, we zijn van adel zoals u begrijpt en mijn broer is vandaag weggevlucht en beginnen zakken rollen, ik weet ook niet hoe het komt. In ieder geval, toen ik hem vond wilde hij niet meer mee naar huis en daarom ben ik maar bij hem gebleven.' Aaron is geniaal, dit verhaal heeft hij al meerdere keren voor me gedaan en het werkt nog altijd. Ik kijk ze een beetje verdwaasd aan, alsof ik niet goed snap wat er allemaal om me heen gebeurt. De 2 kijken elkaar aan, halen hun schouders op en lopen verder. Dat ging gemakkelijker dan gedacht. Nu weer verder slapen.

Anoniem
Straatmuzikant

Aishah schreef:
Scarlett Victoria McColm
Alle zenuwen in mijn vingers schenen te stoppen met functioneren en mijn handen voelden gevoelloos aan. Ik keek naar mijn huid en zag rimpels. Mijn ogen werden groot en zo snel als ik kon stond ik op en klom uit het bad, met alle gevolgen van dien. Spetters vlogen in het rond en er lag een gigantische plas met water op de grond, nou ja, niet mijn probleem. Ik trok de handdoek van de staander en keek naar het bad. Dit had de bedienden redelijk lang gekost om te vullen en op temperatuur te krijgen... Terwijl ik er maar een aantal minuten in had gezeten. Mijn huid moest mooi blijven dus ik kon er gewoon niet langer in blijven zitten. Langzaam droogde ik mijn lichaam en liet de zijde badjas over mijn armen glijden. Ik sloot deze en klapte twee keer in mijn handen. De butler die buiten stond opende de deur voor mij en vertelde me dat Maya al in mijn kamer was. Ik knikte en paradeerde door de lange donkere gang. Soms werd ik echt gek van de grootte van dit huis. De afstanden die ik af moest leggen waren gewoon niet normaal meer. Geïrriteerd kwam ik aan bij mijn kamer en keek kwaad naar Thom omdat de deur nog niet open was. Zenuwachtig deed hij deze eindelijk open nadat ik, naar mijn mening veel te lang, gewacht had. Ik stapt iets kalmer binnen en ging op de stoel voor mijn nacht tafel zitten. Daar kamde Maya mijn haren tot ik er gek van werd en haar weg stuurde. Allemaal waardeloos. Onze bedienden waren veel te traag en veel te lui. Hoewel mijn moeder altijd zei dat ze hard werkten. Nou, zoiets hoef ik later niet in mijn huis. Geef mij maar minder luie butlers. Gefrustreerd rolde ik met mijn ogen en trok het ondergoed aan wat daar klaar lag. Vermoeid van het baden ging ik op bed liggen en viel zo inslaap.

Anoniem
Wereldberoemd

frangipane schreef:
'Geachte heren en mannen in omstreken, mogen wij u verzoeken om deze middag naar het paleis te komen. Het laatste bal voor de bruiloft van Scarlett Victoria McColm kan beginnen' Ik werd wakker van een luide stem. Het bal! Ja natuurlijk, daar zijn veel mensen van adel. Daar is het gewoon veel te gemakkelijk om zakken te rollen, het lijkt wel een cadeau. Maar Aaron kon niet mee, hij was te jong. Wat als hij zichzelf in de problemen werkte? Ik moest een oplossing zien te vinden voor hem. Mijn broer kon blijkbaar door al het lawaai heen slapen. Ik duwde hem tot hij wakker werd. Zijn ogen gingen langzaam open. 'Huh, is er brand?' zegt hij verward. 'Nee gekkerd, ik ga deze middag naar het bal van Scarlett nog wat.' zeg ik met een betuttelde stem. Hij glimlacht. Als hij alleen is kan hij langer slapen, want zeg nu zelf: op zo'n koude vloer slapen is echt oncomfortabel. Als ik weg ben slaapt hij op een bankje of een plekje waar de zon schijnt.

Anoniem
Straatmuzikant

Aishah schreef:
Scarlett Victoria McColm
Langzaam opende ik mijn ogen. Ik kneep ze tot spleetjes en keek de donkere kamer rond. Daarna trok ik aan het touwtje naast mijn bed en stond op. Een belletje ging af en direct kwam er iemand binnen om de gordijnen en de kast te openen zodat ik me klaar kon maken voor het bal wat deze namiddag zou beginnen. Het laatste bal voor mijn bruiloft... Mijn bruiloft. Het was een verschrikkelijk idee dat ik binnenkort zou trouwen. De papieren waren thans nog niet getekend, een datum was nog niet vast gelegd. Ik wandelde richting mijn kast en wees een jurk aan. Maya knikte en nam deze van de hanger. Vervolgens legde ze hem op mijn bed en liet me alleen zoals elke ochtend. Zelf deed ik meestal mijn make-up en mijn haren werden pas gedaan als ik de jurk aan had. Maya deed deze wel. Zij was een jaar of 45 dacht ik, maar nog steeds een relatief goede bediende. Ze wist hoe ze mijn haren moest doen en dat was haar hoofdtaak. Ik ging voor de spiegel zitten en begon mijn gezicht op te maken, waarna ik oorbellen in deed. Maya riep ik terug. Ze ritste mijn jurk dicht, deed mijn haren en deed mijn ketting om. Thom kon komen om mijn schoenen vast te knopen en toen ik er goed uitzag vroeg ik om hun goedkeuring. Niet dat ik echt om de mening van deze simpele zielen gaf. Zuchtend van vermoeidheid ging ik naar de eetzaal. Ik nam slechts een lichte brunch.

Anoniem
Wereldberoemd

frangipane schreef:
Ik loop door de straten en zie een oud vrouwtje bedelen, die is nieuw. In deze straat ken ik bijna iedereen. Ik grabbel ergens diep in mijn zak op zoek naar een munt. Helaas vind ik er geen meer, een man in een maatpak loopt voorbij. Snel grijp ik naar zijn jaszak, de man heeft gelukkig niets door. Een handvol munten in mijn hand. Ik geef ze aan de vrouw, maar ze accepteert ze niet. 'Liever arm dan gestolen mijn jongen' mijmert ze. Ik haal mijn schouders op en loopt verder, wat dom van haar! Dat ze maar verhongert. Zonder stelen kom je nergens in dit stadje. Ik wandel langs de kraampjes, en proef wat er gratis is. Wat een drukte op de markt! Iedereen maakt zich klaar voor dat stomme bal ofzo. Nooit begrepen wat iedereen daar zo leuk aan vindt.

Anoniem
Straatmuzikant

Aishah schreef:
Scarlett Victoria McColm
Nadat ik mijn eten op had, bewoog ik de bel ongeduldig heen en weer. "Kom, kom," zei ik met een geïrriteerde stem en stond op om naar de bibliotheek te gaan waar ik op een grote stoel ging zitten met mijn favoriete boek. Het zou niet lang meer duren of de eerste gasten zouden komen en het feest kon beginnen. Natuurlijk zouden mijn ouders hun verwelkomen en zou zodra de meeste mensen er waren ik mijn entree maken en het bal openen met een dans. Dat was meestal het leukste, hoewel mijn ouders dan een willekeurige persoon kozen waar ik mee moest dansen en soms was het een oude man of juist een jonge jongen die totaal niet kon dansen. Ik zat niet te wachten op al die 18-jarigen met teveel geld. Ik wilde een man met inhoud en kennis. Iemand waarmee ik kan lachen. Iemand waar ik echt verliefd op ben. "Tears on pale skin," heette het boek wat ik las. Het was het mooiste boek ooit, naar mijn mening.
---
Cuz I love making sets;
http://i59.tinypic.com/qn04ns.png

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld