Forum

Ik word wakker van harde geluiden. Maar ik sta niet langer in mijn vertrouwde kamer maar midden in een drukke stinkende stad. Ik ren naar de eerste beste persoon en vraag om hulp.

Ze begint te schreeuwen. ‘’Bedel maar bij iemand anders, maar laat mij met rusten!’’

Dan beent ze kwaad weg. Ik snap er niks van. Ik vroeg alleen om hulp?

Mijn maag knort. Het gevoel knaagt aan mijn buik.

Ik heb zon honger. Stopte het maar.

Ik had nog steeds geen oplossing gevonden. Telkens als ik om hulp vroeg werden ze kwaad. Of ze negeerde je compleet. Ik kon er toch niks aan doen dat ik graag naar huis wilde.

De honger word steeds erger. Mijn ogenleden beginnen al een beetje zwaar te worden.

Maar het kan niet. Ik kan nu echt niet gaan slapen zonder dat ik een oplossing heb.

Opeens roept er iemand naar me. ‘’He, jij daar!’’

Ik kijk om mij heen. Wie zou het kunnen zijn? Dat rust mijn blik op een groepje jongens aan de overkant van de straat.

Ik knik mijn hoofd richting het groepje. ‘’Wat moeten jullie van mij?’’

De  jongens grinniken. Ik kan er de lol niet van inzien.

‘’Gaan jullie het nog zeggen of niet?!’’ roep ik kwaad.

‘’Nou we dachten je hebt wel zin in iets te eten, maar zo te zien niet!’’ De jongens lopen weg. Ik aarzel. Ze hebben eten. Dan is ze af van dat nare gevoel.

Ik ren snel achter de jongens aan. ‘’Wacht!’’

De jongens draaien om. ‘’Dus je hebt wel honger?’’

‘’Nou.’’ Ik word een beetje rood. Dadelijk vinden ze mij een loser. Of een watje.

‘’Oke, wij hebben vandaag wel betere dingen te doen.’’ De jongens draaien zich om maar veel tijd om weg te lopen hebben ze niet. ‘’Zo bedoel ik het niet!’’ Een van de jongens kijkt mij vragend aan.

‘’Ja ik heb honger, ja ik wil eten!’’ De adrenaline gaat door mijn lichaam.

Weer grinniken de jongens. ‘’Oke, maar voor dat eten zal je wel iets moeten doen.’’

Ik aarzel geen moment. Op dit moment doe ik alles voor eten. ‘’Oke, kom maar op!’’

‘’Weet je het zeker?’’ ‘’Ja, ik weet het zeker.’’

Hier sta ik dan. Midden in een druk winkelcentrum. Het is mijn taak om iemand te beroven en dan als de wiedeweerga naar de afgesproken plek ren. Mijn hoofd zegt nee maar mijn maag zegt ja. Het enige waar ik nu nog aan kan denken is aan het eten. Een en al eten.

Na een aantal mensen te bekeken te hebben heb ik besloten wie mijn slachtoffer wordt.

Het wordt een vrouw, die druk bezig is met haar kind en niet met haar portemonnee die uit haar broekzak steekt. Dit wordt een gemakkelijk klusje.

Ik ren naar de vrouw toe en grijp haar portemonnee. Maar de vrouw merkt dat die weg is en draait zich woest om. Daardoor valt haar kind om en begint te huilen. Het gehuil werkt me op mijn zenuwen. Ik ren snel weg.

Ik ben de hoek nog niet om of ik hoor sirenes. Ze lijken van alle kanten te komen.

Ik ren steeds harder, tot ik steken in mijn zij krijg. De wereld om mij heen begint te draaien. Alles word wazig. En dan ben ik weg.

Ik open mijn ogen. Ik geloof het niet. Ik ben gewoon weer op mijn vertrouwde kamer.

Maar als ik op mijn wekker kijk zie ik dat school al begonnen is. Ik haast me en vertrek naar school.

Ik word wakker van harde geluiden. hier een komma Maar ik sta niet langer in mijn vertrouwde kamer komma maar midden in een drukke stinkende stad. Ik ren naar de eerste beste persoon en vraag om hulp.

Ze begint te schreeuwen. enter 
‘’Bedel maar bij iemand anders, maar laat mij met rusten!’’ rusten moet rust zijn

Dan beent ze kwaad weg. Ik snap er niks van. ik zou hier een komma doen maar is persoonlijke voorkeur  Ik vroeg alleen om hulp?

Mijn maag knort. Het gevoel knaagt aan mijn buik. hier hoeft geen enter Ik heb zon zon is geen woord honger. Stopte het maar.

hier hoeft ook geen entersIk had nog steeds geen oplossing gevonden. Telkens als ik om hulp vroeg werden ze kwaad. ik zou hier de punt gewoon weglaten Of ze negeerde je compleet. Ik kon er toch niks aan doen dat ik graag naar huis wilde.vraagteken

De honger word wordt met dt steeds erger. Mijn ogenleden oogleden, niet ogenleden beginnen al een beetje zwaar te worden.

komma ipv punt Maar het kan niet. Ik kan nu echt niet gaan slapen zonder dat ik een oplossing heb.

Opeens roept er iemand naar me. enter
‘’He, jij daar!’’

Ik kijk om mij heen. Wie zou het kunnen zijn? Dat dat moet dan zijn rust mijn blik op een groepje jongens aan de overkant van de straat.

Ik knik mijn hoofd richting het groepje. enter
‘’Wat moeten jullie van mij?’’

De  jongens grinniken. Ik kan er de lol niet van inzien. geen enter hier ‘’Gaan jullie het nog zeggen of niet?!’’ roep ik kwaad.

‘’Nou we dachtenkomma je hebt wel zin in iets te eten, maar zo te zien niet!’’ De jongens lopen weg. Ik aarzel. Ze hebben eten. Dan is ze af van dat nare gevoel.deze zin snap ik niet, bedoel je niet dan ben ik van dat nare gevoel af? - geen enter Ik ren snel achter de jongens aan. enter
‘’Wacht!’’

De jongens draaien om. enter
‘’Dus je hebt wel honger?’’

‘’Nou.’’ Ik word een beetje rood. Dadelijk vinden ze mij een loser. geen punt Of een watje.

‘’Oke, wij hebben vandaag wel betere dingen te doen.’’ De jongens draaien zich om maar veel tijd om weg te lopen hebben ze niet. ‘’Zo bedoel ik het niet!’’ Een van de jongens kijkt mij vragend aan. geen enter ‘’Ja ik heb honger, ja ik wil eten!’’ De adrenaline gaat door mijn lichaam.

Weer grinniken de jongens. enter
‘’Oke, maar voor dat eten zal je wel iets moeten doen.’’

Ik aarzel geen moment. Op dit moment doe ik alles voor eten. enter
‘’Oke, kom maar op!’’ enter 

‘’Weet je het zeker?’’ enter 
‘’Ja, ik weet het zeker.’’ enter

Hier sta ik dan. Midden in een druk winkelcentrum. Het is mijn taak om iemand te beroven en dan als de wiedeweerga naar de afgesproken plek ren. Mijn hoofd zegt nee komma maar mijn maag zegt ja. Het enige waar ik nu nog aan kan denken is aan het eten. Een en al eten.

Na een aantal mensen te bekeken te hebben heb ik besloten wie mijn slachtoffer wordt.

Het wordt een vrouw, die druk bezig is met haar kind en niet met haar portemonneekomma die uit haar broekzak steekt. Dit wordt een gemakkelijk klusje.

Ik ren naar de vrouw toe en grijp haar portemonnee. Maar de vrouw merkt dat die weg is en draait zich woest om. Daardoor valt haar kind om en begint te huilen. Het gehuil werkt me op mijn zenuwen. Ik ren snel weg.

Ik ben de hoek nog niet om of ik hoor sirenes. Ze lijken van alle kanten te komen.

Ik ren steeds harder, tot ik steken in mijn zij krijg. De wereld om mij heen begint te draaien. Alles word wazig. En dan ben ik weg.

Ik open mijn ogen. Ik geloof het niet. Ik ben gewoon weer op mijn vertrouwde kamer.geen enter en komma ipv puntMaar als ik op mijn wekker kijk zie ik dat school al begonnen is. Ik haast me en vertrek naar school.

 

Heb veel zinnen waarvan ik denk 'onnodige punt' of 'hier een komma' maar dat is meer omdat het nu niet echt prettig leest dus die heb ik niet gemeld... Waarschijnlijk zijn dit niet alle fouten tho