Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

pokemon orpg with Dauntless

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
;uwij weten.

niet reageren de o bijt en wij ook grapje

mijn personage WIP

naam: Gabriella de Wit.
Leeftijd: 16(ze is later begonnen met haar reis dan gebruikelijk is vandaar)
Uiterlijk:

innerlijk: Gabriella is een lief en aardig meisje, maar ze kan ook heel snel kwaad worden. Ze is bijzonder slim en moedig, en zal je altijd helpen als je in moeilijkheden bent, dat wil zeggen: Bijna altijd,als ze je niet kent of niet mag zal ze je de rug toekeren. Verder is ze erg verlegen als ze niet kent, als dat het geval is kan het wel eventjes duren voor ze besluit om vriendschap met je te sluiten. Ze houdt erg van lezen, en je ziet haar dan ook echt vaak met een boek voor haar neus. Verder houdt ze enorm van koken en bakken, ze maakt zowel pokemonvoer als eten voor mensen klaar, en dit doet ze dan ook bijzonder goed. Ze kan zoals ik al eerder vermeldde vrij snel kwaad worden, bijvoorbeeld als je rotopmerkingen maakt over haar familie of nog een graadje erger. haar bril, Die ze draagt omdat ze vrij slecht ziet zonder, als ze haar bril niet opheeft ziet ze alles om zich heen als een grote waas. Voor ik het vergeet. Ze is heel aardig voor Pokemon en zal alles doen om ze te helpen, mochten ze in nood zijn.
regio van herkomst: Kalos
verleden: Gabriella komt uit een redelijk groot gezin met vier kinderen, naast haar heb je nog haar zus Elise zij is even oud als Gabriella en dan is er nog de tweeling Lisanne en Myrthe van 10. Hun ouders zijn toen zij en Elise 5 Waren uit elkaar gegaan, maar de reden waarom is nog altijd onbekend. Er wordt gezegd omdat hij een geheim heeft waar niemand achter mag komen. Het zou een groot familiegeheim zijn, wat het leven van het gezin soor de war zou schoppen. Gabriella Wil achter het geheim komen, koste wat het kost. Daarnaast heeft hun moeder ook nog een geheim, wat ze blijkbaar met emand deelt, meer dan dit weten ze nog niet. Ook dit wil Gabriella ontrafelen, al deze gegeimen gaat ze samen met Elise ontrafelen. Het is dus een huis vol geheimen en mysteries.
doel: Gabriella's doel is om een hele goede pokemon trainer te worden, maar daarnaast wil ze ook iets gaan doen dat met de verzorging van pokemon te maken heeft. Hoe ze dit zo snel wil gaan combineren is nog niet duidelijk.
Pokemon: Froakie, Amaura, Fletchinder, Pansage, Helioptile, Lucario, Flabebe, Chespin(later zelf gevangen), Shadow kyogre. Haar maatje is Froakie.

Note: ik heb pokemon gekozen uit 3 verschillende regio's puur omdat ik t moeilijk vond om te kiezen uit alleen kalos pokemon.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Naam: Linden (Flinnt) Pentragon
Leeftijd: 17
Innerlijk: Lindens vader was iemand die heel veel van zijn geliefde hield, misschien zelfs te veel. Toen zijn moeder ziek werd terwijl ze zwanger was van hun eerste kind deed hij er alles aan om haar te genezen. Toen dit hem niet lukte en ze stierf tijdens de bevalling brak er iets in hem. Hij zou er alles aandoen zodat zijn zoon nooit enig gevaar zou overkomen. In het begin vond Linden het doodnormaal dat hij niet naar buiten mocht behalve op heel uitzonderlijke gelegenheden. Ook moest hij altijd op zijn kamer blijven wanneer er bezoek was. Zijn vader zei dat hij dit deed omdat hij van hem hield en zijn vader hield ook echt wel van hem. Op een dag was er bezoek en zat hij zoals gewoonlijk op zijn kamer. De dochter van de man die zijn vader was komen bezoeken was naar boven geglipt want er gingen geruchten de ronde over de man die zijn zoon gevangen hield. Ze vond zijn kamer en dat was de eerste keer dat Linden ooit tegen iemand sprak buiten zijn vader of het personeel. Je kunt je wel inbeelden dat hij nogal bang en teruggetrokken was en die houding tegenover vreemden is ook vandaag nog steeds dezelfde. Zij liet hem inzien dat wat zijn vader hem aandeed niet normaal was. Dat hij buiten moest komen en vrienden moest maken. Samen slopen ze het huis uit en het was het leukste wat Linden ooit gedaan had, tot zijn vader hen betrapte. Het was de eerste keer dat hij hem echt boos zag en sindsdien werden de regels steeds strenger en strengen tot Linden voor eeuwig in zijn kamer werd opgesloten. Zijn vader behandelde hem als een kostbaar juweel, veilig weggeborgen voor de wereld. Maar het probleem was dat Linden niet van goud of diamant was. Hij was een mens met gevoelens, een mens die na die ene dag buiten wou zien wat de wereld nog meer te bieden had, ook al hield zijn vader vol dat deze wereld vol gevaren en leugens zit. Toen leerde hij Misdreavus kennen. Het landhuis waar hij woonde was al erg oud, dus het was heel normaal dat er spookpokemon woonden. Hij had alleen nog maar pokemon in boeken gezien dus in het begin schrok hij enorm, maar al snel werd deze pokemon zijn beste vriend. Hij hield hun vriendschap geheim voor zijn vader, bang voor wat diens reactie zou zijn. Zijn drang om te ontsnappen werd met de dag groter en op zijn zestiende verjaardag was er eindelijk een kans. S'nachts pakte hij mee wat hij in een rugzak kon stoppen en vluchtte. Zijn vader is natuurlijk naar hem op zoek gegaan, overal hingen posters en Linden moest zich terugtrekken in het bos tot deze heisa was overgewaaid. Alles wat Linden eigenlijk wilt doen is de wereld rondreizen en nieuwe mensen en pokemon ontmoeten en leren hoe de wereld werkelijk in mekaar zit. Hij is wantrouwig en schuchter en erg verlegen. Kan moeilijk een conversatie op gang houden, maar hij is wel een echte doorzetter met een hart van goud. Als je hem de moeite geeft open te bloeien zul je zien dat je aan hem een goeie vriend hebt.
Pokemon:
- Mismagius (Mismagius)
- Gardevoir (Nu nog een ralts) (Veelia)
- Braviary (Nu nog rufflet) (Efstathios)
- Infernape (Orion) (nog een Monferno)
- Keldeo (Rufus)
- Luxray (Nog een shinx) (Aster)
-Mawile (Titania)
-Gliscor (Vesper)
- Banette (Solana)

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Ik werd wakker, en wist het meteen, vandaag zal ik verder reizen. Ik was al naar de andere regio's geweest, maar nu was het tijd voor de Kalos regio. Ik was niet de enige uit ons gezin die vandaag een reis ging ondernemen. Mijn jongste zusjes gingen vandaag ook voor het eerst op een pokemon reis. Ik kan me best voorstellen dat ze zenwachtig waren, dat waren ik en Elise ook toen we voor het eerst op reis gingen. Ik kleedde me aan, en zocht de laatste spullen uit die ik mee ging nemen. Ik hoorde geschreeuw uit de kamer van de tweeling komen, en kreunde. Ik hoopte niet dat ik die twee mee moest nemen, dat was ik niet van plan. Kon ik nog oppas gaan spelen ook. Elise klopte aan, en deed mijn deur open. ''Zin in?'' Vroeg ze lachend. Ik knkte. En rende met mijn rugzak om naar de badkamer, en zag Toen ik even door de opening van hun kamer keek, dat ze een mega weekendtas aan het inpakken waren. ''Nee nee nee. Dit is veel te veel, als je op pokemon reis gaat neem je hooguit een rugzak mee.'' Zei ik zacht. Maar op datzelfde moment waren ze boos geworden. ''Maar dit zijn al onze spullen die we mee willen nemen.'' Ik liep de overloop weer op en riep naar beneden. ''Mam, kun je even helpen met de spullen van de tweeling. Ik probeer ze uit te leggen dat ze niet veel mee kunnen nemen, maar ze luisteren niet!'' Een seconde later hoorde ik al voetstappen op de trap, en hoorde ik mama mopperen in zichzelf. Ik zuchtte en verdween de badkamer in. Ik begon mijn haar te doen, en mijn tanden te poetsen, zodat ik in ieder geval op tijd klaar was. Toen ik eenmaal klaar was rende ik in volle vaart naar beneden, maar eenmaal beneden struikelde ik over een rugzak. Wat deed dat ding hier nu weer? Maar een seconde later wist ik het al, dit waren ook de rugzakken van de tweeling. Zuchtend plofte k aan de eettafel. Een paar seconde later zat Elise alweer naast me. Ze merkte droog op. ''Als we bij elkaar moeten blijven ga ik gillen. Serieus.'' Ik knikte. Dat was ik ook niet van plan. We hadden afgesproken om met twee vriendinnen, Ellen en Eline, met zijn vieren zouden we vanaf het lab verder reizen door de Kalos regio. Toen iedereen klaar was vertrokken we naar het lab. Eenmaal daar gingen we met zijn allen naar binnen, waar wij onze vriendinnen al snel zagen, en we begonnen te praten, terwijl de tweeling met mama een pokemon gingen uitzoeken.Toen ze klaar waren. Namen we afscheid en planden we waar we heen wilden. Toen dat klaar was gingen we eindelijk op weg. Maar het duurde natuurlijk niet ang of Eline liep tegen een jongen op. ''S sorry van mijn vriendin.'' Stamelde ik. Mijn god wat was er met me aan de hand?

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Eindelijk was het Linden gelukt om vanuit Sinnoh naar de Kalos regio te reizen. Zelf was hij afkomstig uit Floaroma town, hoe meer hij van die plaats verwijderd was, hoe beter. Toch wist hij dat zijn vrijheid nog altijd in gevaar was. Zijn vader was achter hem aangekomen, daar was hij zeker van. Hij moest continu op zijn hoede zijn.
Hij had stiekem met een vrachtschip meegereisd. Na een tijdje had de bemanning hem wel ontdekt. Gelukkig namen ze het heel goed op en zolang hij beloofde zijn steentje bij te dragen zouden ze hem naar Kalos brengen. De reis had hem uitgeput, maar tijd om uit te rusten was er niet. Hij had een afspraak gemaakt met professor Sycamore die hem een nieuwe verbeterde pokedex zou geven en moest zich haasten wou hij op tijd zijn. Het nadeel was dat dit voor hem een nieuwe omgeving was en hij geen idee had waar hij heen moest. Lumiose city was de grootste stad van deze regio, verdwalen was enorm makkelijk. Hij bleef staan voor een plattegrond van de stad en probeerde uit te vogelen waar hij heen moest en nog belangrijker, waar hij op dit moment was. Net op het moment dat hij dacht het gevonden te hebben botste er iemand tegen hem aan. Gelukkig wist hij net zijn evenwicht te bewaren waardoor hij overeind bleef staan. De kap van zijn mantel viel wel even van zijn gezicht, maar hij zette hem snel weer op.
"Geen probleem, het was niet met opzet." mompelde hij stilletjes terug en nam de twee meisjes in zich op. Ze leken ongeveer even oud als hij te zijn. Hij had zich alweer omgedraaid naar de plattegrond toen hij toch de moed verzamelde opnieuw tegen hen te spreken. "Eeuhm sorry, maar ik zoek het lab van professor Sycamore, weten jullie dat toevallig zijn?"

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
''Geeft niks.'' Hoorde ik Eline zeggen. Elise vervolgde. ''Ja dat weten we wel te vinden. Sterker nog, we komen er net vandaan.'' Ellen, en ik knikten bwvestigend. Elise liep dichter naar de plattegrond toe, en begon een poging om het uit te leggen. Ik wist echter nog precies uit mijn hoofd hoe we terug moesten lopen, maar Ik zag dat Eline niet wilde dat ik het uitlegde. Waarom was mij echter totaal onduidelijk. Ik zuchtte, en hees mijn rugzak wat beter op mijn rug. Ik wachtte af tot Elise klaar was met haar uitleg. Ze was zo te horen net klaar tot ik een paar vrij bekende stemmen hoorde. Het waren Lisanne en Myrthe. Elise leek ook door te hebben met wie we te maken hebben, en ze draaide zich om. ''Waarom zijn jullie naar ons toegekomen, we hadden toch gezegd dat we niet met jullie samen willen reizen.'' Siste ze. Haar ogen schoten vuur. Ik had nu echt geen zin in ruzie, zeker niet met een onbekende erbij en wilde dit dan ook aangeven, maar de tweeling begon me toch een partij te schreeuwen. Ik kon nog net''Sorry van die twee.'' Zeggen tegen de onbekende jongen, voordat de tweeling echt door het lint ging. Ik overlegde al fluisterend met de anderen, en we besloten dat ik en Elise hem de weg zouden wijzen naar het lab van proffesor Sycamore, terwijl Ellen en Eline de tweeling af zouden leiden. ''Ik en mijn zus wijzen je wel even de weg.'' Zei ik zacht, en op hetzelfde moment merkte ik op dat mijn stem nogal zacht klonk. Waar had ik nu weer last van? Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Elise weg begon te lopen, en ik volgde jhaar stilletjes. Na een tijdje in stilte doorgelopen te hebben draaide ik me om, om te kijken of de jongen nog achter me liep, wat ook zeker het geval was. Voor mij kwam ik erachter dat Elise gestopt was, en al helemaal toen ze zei: ''We zijn er.'' Ik knikte, en vroeg me af of wij al terugkonden naar Ellen en Eline.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Fantastisch nu hij twee gidsen had zou het laboratorium in no-time vinden. Toch ging het niet zomaar lukken, want net toen ze op het punt stonden te vertrekken renden er twee meisjes op hen af. Ze leken een beetje op het meisje met de bril en Linden nam aan dat ze familie moesten zijn. Linden begreep niet goed waarom ze niet mochten meereizen. Ze waren nog jong en zouden wat begeleiding van meer ervaren trainers goed kunnen gebruiken. Maar de anderen zouden er zo wel hun redenen voor hebben. De gemoedelijk sfeer sloeg al snel om toen de twee een heel drama begonnen te maken. Linden begreep niet goed wat dit precies veroorzaakt had. Was dit zijn schuld? Zo ja, dan was dat absoluut niet zijn bedoeling geweest. Hij voelde zich hier enorm ongemakkelijk bij en wou liefst dat het zo snel mogelijk ophield, maar hij had niet de moed hen tot een halt toe te roepen. Plots merkte hij op dat een van de meisjes iets tegen hem gezegd had. Stilletjes volgde hij hen en al snel bereikte hij het laboratorium. "Dankjewel voor jullie hulp. Ik stel het enorm op prijs. En sorry voor al die chaos van net. Ik weet niet of het aan mij lag, maar als dat zo is bied ik mijn oprechte excuses aan." Net op dat moment kwam de professor naar buiten. "Linden, eindelijk je bent er. Ik dacht al dat je niet meer zou komen. En kijk eens aan ik wist niet dat je vrienden ging meerbrengen, bekenden dan nog wel. Elise en Gabriella juist? Ze zijn ook beginnende trainers, zoals jij. Jullie zouden nog veel van elkaar kunnen leren. Blijf daar toch niet zo staan, kom snel naar binnen. We hebben geen tijd te verliezen." De professor praatte aan een stuk door. Het was eigenlijk niet Lindens bedoeling geweest om Elise en Gabrielle mee het lab in te nemen, maar nu de professor ze aandrong durfde hij er ook niet tegenin gaan. Hij volgde hem naar binnen en overhandigde zijn pokedex.
"Ok laten we eens kijken wat we hier mee kunnen doen." Hij bevestigde hem aan een computer en begon verschillende dingen in te toetsen. Nog geen vijf minuten later overhandigde hij hem een nieuw model. "Voila, in de pokedex kun je ook de pokemon van de Kalos regio opslaan al je eerdere informatie is hierin overgezet. Jammergenoeg kan ik je geen pokemon meer aanbieden."
"Geen probleem professor en bedankt." antwoordde Linden en borg zijn pokedex veilig op.
"Wel waar wachten jullie dan nog op? Hup hup, naar buiten, ga op verkenning train en wordt beter."

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Elise leek haast in de lach te willen schieten, door het haastige gedoe van proffesor Sycamore, en toen we eenmaal buiten gehoorafstand waren, deed ze dit ook, omdat ze anders waarschijnlijk rood aangelopen zou zijn. Haar luide en aanstekelijke lach vulde niet veel later de ruimte. Ergens vond ik het ook wel grappig, maar ianderzijds schaamde ik me rot, maar ja ze was wel mijn zus dus wat wilde ik eraan doen? Niet veel later toen we weer met zijn drieeën naar buiten liepen, zagen we Ellen, en Eline op ons wachten. Eline vroeg opgewekt. ''Was dat Elise die daarnet zou hard lachte?'' Ik knikte met een ernstig gezicht, maar ik had het inmiddels niet meer, en moest nu ook lachen. Elise stond er zo bij van. Kan ik er wat aandoen dat ik zo moest lachen. Ik vertelde ze al hikkend het hele verhaal, en toen iedereen weer wat was bijgekomen van het lachen merkte Ellen op. ''waar zullen we nu heen gaan?'' Ik haalde mijn schouders op. ''Geen enkel idee.'' Ik keek naar de jongen en opeens schoot me het feit te binnen dat we nog helemaal niet aan elkaar voorgesteld waren. ''Ik ben trouwens Gabriella, Elise is mijn zus, en Ellen en Eline zijn twee vriendinnen van ns die met ons meereizen.'' Zei ik zacht, he bah mijn stem klonk weer eens zo vreselijk zacht, maar waarm? Ik ha geen idee. Ik zuchtte.

(srry vreselijk falend, en srry dat je zolang moest wachten ik was inspiratieloos)

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Aangename kennismaking. Ik ben Flinnt." Sinds hij uit huis ontsnapt was gebruikte hij praktisch alleen nog maar de bijnaam die zijn moeder hem gaf. Zijn echte naam en achternaam zouden zijn ware identiteit verraden. Alleen zijn vader zelf wist hoe zijn moeder hem vroeger noemde. "Die twee meisjes van eerder waar zijn ze nu heen?" vroeg hij, maar had er al meteen spijt van. Het leek niet bepaald alsof ze op hen gesteld waren en hij wou geen zout in de wonde strooien.
"Sorry, vergeet maar dat ik dat vroeg. Ik ben onderweg naar Santaluna city om Viola uit te dagen. Al moeten mijn pokemon eerst nog wel even trainen. De reis naar de kalos regio heeft ons beiden uitgeput en het is al weer een tijd geleden dat we nog eens gevochten hebben. Maar mocht één van jullie zin hebben dan daag ik jullie met plezier uit." Linden had niet het vermoeden dat deze meisjes kwaad in de zin hadden. Hoewel ze moe waren wist hij dat zijn pokemon er nood aan hadden nog een keer in actie te komen. Ze zaten al zo lang in hun pokebal, een gevecht zou hen zeker ten goede komen.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
''Geen idee waar die twee heen waren. Gelukkig maar, want ik heb geen zin om me er druk om te maken.'' Ik keek mijn vriendinnen even aan, en natuurlijk moest Elise weer weten waar ik mee zat. ''Doe maar. Ik kan denk ik niet want ik heb op het moment maar drie pokemon bij me. De rest ligt thuis.'' Ik knikte, en zei. ''Ik wil wel, maar wie is de scheidsrechter, en Hoeveel pokemon mogen we gebruiken?'' Vroeg ik. Gelukkig bood Ellen al een oplossing voor dit probleem. ''Ik wil wel scheidsrechter zijn, als jullie het goed vinden, en wat dachten we van een vier tegen vier gevecht?'' Ik knikte. En begon al druk met een strategie bedenken. ''Weet je al wie je in gaat zetten? vroeg Elise bezorgd. Ik knikte, en fluisterde ''Pansage Froakie Fletchinder en Lucario. Maar over die laatste ben ik nog niet zeker.'' De meden knikte, ze wisten wel waarom, en Flinnt zou het, Als ik besloot om mijn Lucario in te zetten nog wel merken. Eline merkte op. ''en nu ben ik benieuwd welke hij in gaat zetten.'' Ik glimlachte.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Vier tegen vier. Flinnt dacht lang na over welke pokemon hij zou gebruiken. Hij had een bepaalde strategie die hij graag toepaste, maar daarvoor moest hij wel de pokemon van zijn tegenstanders kennen en dat was nu niet het geval. "Rufflet ik kies jou" riep hij en gooide zijn pokeball in de lucht. De kleine vogelpokemon vloog de lucht in. Rufflets waren gekend voor hun moed en roekeloosheid. Deze pokemon zou doorstrijden tot het bittere einde en daarom dat Flinnt hem koos als beginpokemon. Hij zou Gabrielle het vuur aan de schenen leggen. Zo probeerde hij achter haar tactieken te komen en te ontdekken wat ze werkelijk waard was.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Ik dacht na over welke pokemon ik het eerste wilde inzetten, maar wist zeker dat ik lucario later in het gevecht zou gebruiken. Ik pakte een pokebaal. "Froakie ik kies jou." Riep ik. Ik hoopte dat het zou lukken om precies te doen wat ik in mijn hoofd had. "Doe eerst je Water pulse gevolgd door Snelle aanval." Ik merkte dat mijn vriendinnen even gespannen waren als ik. Zou het werken. Ik beslo9t om nog een aanval te gebruiken. ""Froakie doe je Bubble." Als het nu nog niet goed was wist ik het ook niet meer.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
'Froakie dus' dacht Linden. Die pokemon was een watersoort dus geen van beiden had een voordeel. Gabriëlle ging meteen over tot aanvallen. "Rufflet vlieg hoog in de lucht en ontwijk." riep Linden en de pokemon gehoorzaamde. Aangezien zijn pokemon zich in de lucht bevond was hij veel moeilijker te bereiken. Daarom lukte het hem ook niet geraakt te worden door de water pulse. Ook de snelle aanval wist hij te ontwijken, maar de bubble die daarna volgde raakte hem. Rufflet tuimelde achteruit, maar wist in de lucht te blijven. Nu was het Lindens beurt om aan te vallen.
"Ok Rufflet doe hone claws" riep hij waarna de pokemons klauwen begonnen te blinken. Deze was geen aanvallende aanval, maar verhoorde wel Rufflets attack en accurancy, waardoor zijn kans op raken sterk verhoogde. "Ok doe nu wing attack en gebruik fly om Froakie op te pikken. Als dit lukt vlieg je omhoog en laat hem vallen."

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Ik dacht heel snel na, wat kon ik doen zodat Froakie niet meteen knock-out was na die val. In eens wist ik het. "Froakie. Spring snel van Rufflets rug af en doe je Bubble." Het was hopen dat het werkte. "En doe nu Water pulse. Gevolgde door Snelle aanval." Ik hac nog steeds mijn twijfels.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Linden anticipeerde niet snel genoeg. Beide aanvallen raakten de arme pokemon die neerstortte. "Rufflet gaat het." riep hij. Langzaamaan stond de pokemon op. Hij was er erg aan toe en niet meer in staat om te vechten. Toch draaide hij zich om en keek zijn trainer doordringend aan. Hij wou verder vechten ook al was dat absoluut niet goed voor hem. "Rufflet keer terug." riep Linden. Hij wist dat de pokemon nu kwaad op hem zou zijn, maar het was echt beter zo en vroeg of laat zou hij dat moeten inzien.
"Ik moet toegeven je vecht niet slecht, zeer innovatief. Hopelijk kan je die stijl blijven aanhouden." Hij nam een nieuwe pokebal. "Aster het is aan jou" De shinx nam plaats op het terrein. Nu was Flinnt sterk in het voordeel. Watersoorten waren nu eenmaal zwak tegen elektrische pokemon. "Ok Aster doe spark en snelle aanval tegelijkertijd."

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
"Bedankt." Zei ik met een glimlach. Oke Froakie doe je bubble en snelle aanval tegelijkertijd." Ik wist niet of het zou helpen, maar als het nieg hielp en Froakie niet verder kon vechfen wist ik al bijna zeker welke pokemon ik dan zou inzetten.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Linden zou de twee op elkaar kunnen laten inlopen. De kans was groot dat Froakie het niet zou redden, maar langs de andere kant wou hij Aster geen schade bezorgen. Hij had al een pokemon minder en wou niet nog meer achterstand maken. Daarom wachtte hij af en net voor ze tot een botsing zouden komen riep hij dat Aster over Froakie moest springen, zich omdraaien en thunderbolt gebruiken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld