Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG || River
Dianthus
YouTube-ster



Ik: Dylan DeLaurentis || 18 jaar
Dianthus
YouTube-ster



Aan jou de eer om te beginnen
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Als al mijn spullen eindelijk zijn ingepakt, neem ik al mijn koffers mee naar beneden waar mijn ouders nog aan het ontbijt zitten. Ze hebben mij voor deze zomer op een of ander kamp gezet. Ik heb geen idee wat hen bezielde, maar doe het toch maar. Ik kom niet vaak buiten en op school heb ik maar een paar goede vrienden, die dat al heel erg lang zijn. Hun namen zijn allemaal een beetje raar, maar het komt erop neer dat ze afstammelingen zijn van hun ouders. Nee sorry dat was een stukje ironie. Het zijn allemaal nerds, maar dat maakt op zich helemaal niets uit, omdat het mijn vrienden zijn. Verder op school ben ik natuurlijk weer de coole dude. Die ben ik overigens niet altijd geweest. In de eerste jaren van de middelbare school, denk hierbij aan groep acht, weliswaar nog geen middelbare school, maar het begon er wel, klas één en klas twee. Vanaf klas drie ben ik een metamorfose ondergaan en sindsdien ben ik de coole dude. Op dat moment kom ik de woonkamer binnen en kijken mijn ouders mij aan. Ze wilden mij allebei per se brengen en nu zitten ze te wachten tot ik klaar ben. Ik laat een diepe zucht en geef mijn pa, die al opgestaan is om mijn koffers te pakken en in de auto te zetten, mijn bagage aan.
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Er zit een leuk meisje voor me, maar asociaal met haar oordopjes nog in. Ik trek de dopjes uit haar oor en wij naar de kampleider die momenteel iets aan het vertellen is. Ze haalt haar schouders op, pakt het dopje terug van mij en doet het terug in haar oor. Ik ga, een beetje verbijsterd, weer zitten op mijn stoel en luister, maar naar wat er gezegd wordt. Een paar jongens achterin de bus zitten hard te lachen wat ik een beetje vervelend vind. Aangezien ik alleen zit en het meisje voor mij ook pak ik mijn spullen en plof naast haar neer. Ik kijk haar aan en glimlach even.
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Het meisje naast wie ik ben gaan zitten glimlacht naar mij terug en zegt dat ze Lindsay heet. 'Ik het Dylan' antwoord ik met een verlegen lachje. Ik kijk even naar Lindsay en probeer een oordeel over haar te vellen, maar doe dat toch maar niet. Ik ken haar helemaal niet. Ze heeft zonet wel haar oordopjes uitgedaan. Als de bus plotseling stopt zit Lindsay naar buiten te kijken wat er gebeurt. Ik kan het net niet zien, dus ik vraag aan haar: 'wat gebeurd er?'
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Onwetend geeft Lindsay mij het antwoord dat ze niet weet wat er aan de hand is. Ze vraagt of ik meega, dus ik knik en ik loop de bus uit achter haar aan. We lopen samen een rondje om de bus en merken dat de buschauffeur nergens te bekennen is. We lopen nog een tweede rondje en de rest van de groep komt er ook aan samen met de leiders, die meteen, zoals het hoort, de leiding nemen en zeggen dat we tweetallen moeten maken en in het bos moeten gaan kijken. Aangezien ik hier niemand ken wil ik graag met Lindsay, dus sla ik, snel en zonder over na te denken, mijn arm om haar schouder en zeg tegen haar: 'wij gaan samen. Toch?'
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Lindsay knikt als antwoord op de vraag die ik haar gesteld had. We worden het bos ingestuurd, dus we gaan op pad dan maar. Lindsay loopt iets voor mij en op een gegeven moment haalt ze behendig haar elastiekje uit haar haar en ze haalt snel een hand door haar haar. Ze kijkt naar me, lacht met een kleine lieve glimlach en we lopen weer verder. Ik zet even aan, opdat ik naast haar kom te lopen. Het is erg stil in het bos, reken het knisperen van de bladeren onder onze voeten even niet mee, en het is geluidloos. Ik wil graag het ijs breken, zo als dat zo leuk gezegd wordt, maar weet niet waar te beginnen.
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Het begint een beetje te spetteren. De eerste druppels deze zomer vallen naar beneden. Lindsay en ik worden allebei steeds meer doorweekt en op een bepaald ogenblik roept ze: 'kom we zoeken een droog plekje!' Snel pakt ze mijn hand en sleurt me mee naar voren. Terwijl ze aan mij trekt om mij mee te nemen, let ze niet op waar ze haar voeten neer zet en struikelt over een takje. Nu is ze niet alleen helemaal doorweekt, maar ook nog eens modderig en zit ze onder de slijk en plakken er allemaal natte bladeren op haar lichaam. Aan de ene kant moet ik lachen, want dat is mijn persoonlijkheid, wat niet gemeen is bedoeld, maar gelukkig weet ik me in te houden en begin de bladeren van haar rug en billen af te halen. Als we klaar zijn bied ik haar mijn jas aan.
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Als ik mijn jas over de schouders van Lindsay neerleg glimlacht ze lief en zegt ze zacht dankje. Ze drukt een kus op mijn wang en ze bijt op haar lip. Ik voel dat mijn wangen van kleur verschieten en snel draai ik me om om verder te lopen. Als we uiteindelijk een droog plekje vinden om te gaan schuilen gaan we allebei op de grond zitten. Lindsay speelt met een paar takjes en ik kijk naar hoe Lindsay speelt met een paar takjes. Ik zucht diep en zeg tegen haar: 'dit alles. ik zou willen dat het eigenlijk niet zo gelopen zou zijn. Niet dat wat daarnet gebeurde, maar gewoon allemaal niet. dat de buschauffeur ineens verdween enzo. Hoe moet ik dit nu aan mijn ouders uit gaan leggen...' ik houd even mijn mond
Dianthus
YouTube-ster



Dylan DeLaurentis
Lindsay luistert aandachtig naar me en als ze een zakmesje uit haar broekzak haalt om van een takje een scherpe punt te slijpen schrik ik een klein beetje, maar dat laat ik niet merken. Ze geeft antwoord op de woorden die ik zonet heb gezegd. Een tijdje later kijken we allebei naar boven. We merkten dat het een beetje ophield met regenen, maar dat het in plaats van regen nu donker begint te worden. Ik krijg mijn jas terug van Lindsay als ze opstaat en dan rent ze weg om in een boom te klimmen. Ze maakt een slaapplek en als ze klaar is zegt ze nonchalant: 'kom je ook?' ze steekt haar hand naar mij uit die ik dankbaar aanneem, want in bomen klimmen is nooit mijn sterkste punt geweest. Dus ik klim naar boven en we proberen wat te slapen
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld