ORPG | It’s for some stupid, noble reason - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | It’s for some stupid, noble reason

Phantast
YouTube-ster

Phantast schreef:
Een ORPG with the lovely Auloire, dus.

Thane Spiros

Account verwijderd

schreef:
Aelin Corone

Account verwijderd

schreef:
Het zou een hele normale dag moeten zijn, maar iedereen wist dat er iets gaande was. De manier waarop Royce door de zaal heen liep om hen allemaal rond te commanderen, bewees dat er iets niet helemaal goed zat. Wat er precies niet goed zat, was ook wel te raden. Ze kende Royce goed, misschien een beetje te goed. Ze kende hem in elk geval goed genoeg om te weten dat er iets of iemand zou komen waar hij zich druk om maakte. Normaal was Royce niet zo gespannen, normaal maakte hij met iedereen een praatje en gaf hij tips als dat nodig was. Maar vandaag waren tips veranderd in commando's en was een glimlach nergens te bekennen.
'Iedereen naar hier!' riep Royce door de zaal, waardoor er al gauw een halve kring rond Royce stond. Royce keek naar hen, iedereen wist dat Royce ontzettend trots op hen was. Niet eens om hen als personen, maar wel om wat ze hadden bereikt. Verschillende criminele bendes waren opgedoekt en zij hadden het laatste jaar niemand verloren. Dat was best een prestatie, sinds criminele bendes vaak ook zeker niet ongetraind waren en in het bezit waren van veel meer wapens dan zij.
'Ik verwacht elk moment een nieuweling, ik wil dat niemand deze zaal verlaat tot de nieuweling er is. Ik neem Aelin en Norde mee, mochten jullie een verdacht geluid horen, kom dan naar boven.' zei hij, waarna hij naar hen knikte. Het was geen verassing voor haar dat ze mee moest, Royce nam haar altijd mee naar dingen die hij belangrijk vond. Of dat nu kwam door wat ze kon, of gewoon omdat hij rustig werd van haar aanwezigheid, wist ze niet.
Ze volgde Royce en Norde naar buiten, waarna ze op een boomstronk ging zitten en naar de twee mannen keek. De twee leken altijd op hun hoede, maar vandaag leek dat nog erger dan normaal.
'Wat is er precies met die nieuweling dat jullie zo zenuwachtig zijn?' vroeg ze, kijkend naar Royce. Royce keek naar haar en glimlachte even, alsof hij geen andere vraag van haar verwacht had. Hij had altijd gezegd dat ze naïef was, dat ze ontzettend onschuldig was voor iemand in een bende. Hij had het echter nooit gezien als een zwakte, ze wist wat haar te doen stond op een missie en soms klopte haar gevoel wel degelijk. Meerdere keren had ze het leven gespaard van iemand die zich vervolgens bij hen had gevoegd, omdat zij tegen hun zin in bij de bende zaten.
'Hij komt uit een andere bende, je kunt het geen schatjes noemen.' zei Norde, die blijkbaar ook wist wat er aan de gang was.

'Een jongen dus? Gezellig, daar hebben we er nog niet genoeg van.' zei ze sarcastisch, ze waren een bende van 19 op dit moment, maar er waren slechts 5 vrouwen te vinden.

Phantast
YouTube-ster

Phantast schreef:

Thane voelde de zenuwen onder zijn huid broeien, terwijl hij met lome passen zijn plek van bestemming naderde. Elke stap vooruit, één verder van zijn verleden; een gedachte die een rilling over zijn lichaam liet gaan. Hij voelde geen vrees, noch schuld voor het verleden, maar elke herinnering was als vergif in zijn bloed. Zijn keuze een gehoopt tegengif, maar steeds dichter bij de waarheid, begon hij zelfs aan dat te twijfelen. Hij vloekte zachtjes, geërgerd door de zorgen die hem nooit eerder in de weg hadden gezeten. Zenuwen pasten niet binnen zijn karakter. Hij kon zich het gevoel niet veroorloven. Elke emotie een zwakte, een breuk in zijn systeem. Hij graaide in de zak van zijn leren jas om er een verkreukeld pakje sigaretten uit tevoorschijn te halen en terwijl hij de sigaret leven gaf met een vlam van zijn aansteker, richtte hij zijn blik naar voren. Elke emotie zorgvuldig weggeborgen achter een kille blik benaderde Thane de ontmoetingsplek die hem was doorgegeven.

Zijn blik bleef kort hangen bij de vrouw die zijn gezichtsveld als eerste vulde, haar positie in het landschap meer gecentreerd dan die van haar partners – twee mannen links van haar. De vrouw droeg een bijna naïeve gezichtsuitdrukking, maar de blik in haar ogen was zeker, onbevreesd. Hij trok zijn mondhoek tot een scheve glimlach en gaf zowel haar, als haar twee metgezellen met een beweging van zijn hand een begroeting. "Aangenaam, Thanatos Spiros, maar Thane volstaat." Hij keerde zich tot het tweetal mannen rechts van hem. Beiden breed geschouderd, maar met zenuwen in hun spieren. Hij trok zijn mondhoeken verder tot en grijns en stak zijn hand uit naar één van hen. "Royce, neem ik aan?"

Account verwijderd

schreef:
Zelden zag ze hem op deze manier, het was de eerste keer in lange tijd dat ze de neiging had om hem te kalmeren. Dat gevoel verdween echter al snel, toen een vreemde man zich bij hen voegde. Haar blik gleed over de man, nieuwsgierig.
'Weer zo een hè?' zei ze, waarna ze even glimlachte naar de man. Het was niet de eerste die zich zo bij hen voegde, een man die geen gevoel leek te kennen. Uiteindelijk veranderden ze allemaal, deze bende was geen bende die draaide om het kille moorden. Dat was wat hen sterk maakte, ze hadden een band met elkaar. Zij had een stuk of 14 broers en 4 zussen, voor haar voelde het als één grote familie. Het was een liefde die ze een tijd lang gemist had, maar weer vond toen ze zich bij hen voegde.
Royce stelde zich voor aan de Thane, maar nog altijd zag ze de zenuwen in zijn lichaam. Hij had een bepaalde houding als hij zenuwachtig was, zijn spieren waren altijd enorm gespannen als hij zenuwachtig was. Wat overigens niet altijd een nadeel was, Royce was een mooie man en vrouwen zagen nu eenmaal graag spieren. Spieren waren meer dan genoeg te vinden in de bende, mooie mannen een stuk minder.
'Aelin, leuk je te ontmoeten. Er voegt zich zelden een mooie man bij deze bende. Je bent niet van plan ons te verraden of zo toch? Want ik heb echt geen zin om een mooi hoofd te verpesten.' ze glimlachte even naar de man en richtte zich toen op Royce, zijn zenuwen zorgde ervoor dat hij niet bepaald spraakzaam was. Begrijpelijk, hij wilde weten waar hij aan toe was, maar de man leek niet van plan emoties te tonen. Haar emoties waren altijd vrij duidelijk, Aelin was nooit de vrouw geweest om haar emoties te verbergen. Het kwam zelden voor dat ze haar emoties verborg, wat er overigens ook voor zorgde dat ze er niet goed in was.
'Laten we maar naar binnen gaan. Iedereen wilt graag weten wie erbij komt.' zei Royce uiteindelijk, waarna ze achter de mannen aan naar binnen liep. Ze kon iedereen hier al horen praten, iedereen was nieuwsgierig. Dit was echt een soort familie en natuurlijk was het spannend als er een vreemde bij kwam.

Phantast
YouTube-ster

Phantast schreef:

Thane knikte lichtjes toen de man tegenover hem zich inderdaad als Royce aan hem voorstelde, om vervolgend de hand van de andere man aan te nemen, die zich als Norde aan hem voorstelde. Het was aan de jongedame het geheel af te sluiten door zich ook aan hem voor te stellen, maar anders dan de twee mannen deed ze geen moeite zijn hand aan te nemen en bleef ze observeerster, terwijl ze haar naam over haar volle lippen liet rollen. ‘Aelin,’ prikkelde ze zijn gehoor met haar stem, haar naam en vervolgens, tot zijn amuse, een mierzoet uitgesproken dreiging. Zorgvuldig in een compliment – dat hem slechts liet grijzen – verpakt, duwde ze de waarschuwing van haar lippen af.

Hij strekte zijn vingers uit naar haar gezicht, maar nog voordat zijn vingertoppen haar wang konden strelen, trok hij zijn hand met een geamuseerde glinstering in zijn ogen weer terug. Hij diepte zijn pakje sigaretten op uit zijn zak en stak er één op, terwijl hij de jongedame met een glimlach om zijn lippen aankeek. ‘Ik zou voorzichtig met je woorden zijn, als ik jou was, of jouw mooie gezichtjes is straks hetgeen dat gevaar loopt.’ Hij keek haar in haar ogen, bestuurde de emotie die er rondwaarde in stilte, voordat hij zijn aandacht weer op Royce vestigde.

Thane knikte bevestigend bij de woorden van de leider, waarna hij zich op zijn hakken naar het gebouw draaide, om de twee mannen die voorop gingen naar binnen te volgen. Hij duwde zijn handen tegen de bodem van de zakken van zijn leren jas, terwijl hij de gespannen rumoer die door het gebouw zinderde in zich opnam zolang deze voel- en hoorbaar was. Zodra het viertal de centrale ruimte binnenstapte, waar de overige leden zich verzameld hadden, viel het echter stil. Slechts de spanning en zenuwen nog in de ruimte voelbaar, maar gepaard met een bijna tastbare stilte.

Account verwijderd

schreef:
Wat het was, wist ze niet. Of het nu de geamuseerde blik op zijn gezicht was, of het feit dat hij precies hetzelfde als zij was, ze mocht hem wel. Ze vond de manier waarop haar bedreiging teruggekaatst werd leuk. Ze kon de glimlach die rond haar lippen speelde niet verhullen en eigenlijk wilde ze dat ook helemaal niet, de man was nu een deel van hen. Of Royce het nu leuk vond of niet, de man hoorde nu bij de familie die ze waren. Misschien zouden ze er spijt van krijgen, misschien ook niet.
Aelin liep achter de nieuweling aan, het was een ongeschreven regel. Sterk was ze niet, aan snelheid had ze weinig. Als de man zou proberen er vandoor te gaan, hadden ze weinig tot niets aan haar. Als ze geen wapens droeg ten minste, en het was geen verassing dat ze dat wel deed. De hele dag door droeg ze verschillende wapens, hoewel ze die onder haar kleren verborg en het zelden voor kwam dat ze ze nodig had. Ze trainde weinig mee met de rest, Royce had haar opgedragen de rest te leren met wapens om te gaan, wat haar geen kans gaf om echt te leren vechten. Ontkomen was geen probleem, maar echt vechten was een heel ander verhaal.
De stilte overviel haar, Thane maakte duidelijk indruk op de mannen en vrouwen voor hen. Misschien was hij ook wel indrukwekkend, maar daar had zij niet naar gekeken. Of nee, hij was wel indrukwekkend. Maar voor haar was hij indrukwekkend op een heel andere manier dan dat hij was voor de rest.
'Thane voegt zich vanaf vandaag bij ons. Omdat er verschillende missies aan zitten te komen, wil ik niet dat jullie tijd gaan verdoen door een beetje naar elkaar te staren. Jullie zullen elkaar vanzelf leren kennen, maar voor nu wil ik dat jullie je weer focussen op wat jullie moeten doen.' Royce' woorden waren duidelijk.
'Succes ermee, alle mannen willen de beste zijn hier.' zei ze, waarna ze knipoogde naar Thane en hem achterliet bij Norde en Royce. Zij nam haar bekende plek weer in bij de schijven in de hoek, ze had de hele week niets anders te doen dan het beoordelen van mensen die een poging deden tot het werpen van messen in het hart van de schijf.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld