Mikatos schreef:
Amy
Ik merkte dat hij steeds dichterbij me kwam staan, dus zette ik uitdagend een stap naar hem toe. "Je weet donders goed welke verhalen er worden verteld over de 'wezens' hier in het bos." grijns ik. Zijn tong gaat over zijn lippen heen en ik voel zijn ogen op mijn huid branden. Ik snap allang wat hij bedoeld met dat het me niks aan gaat, want ik weet allang wat hij hier doet. Ik volg zijn ogen naar mijn paard toe en kijk hem er aan. "Nou, aangezien ik toch deze richting op ga hoe dan ook, doe ik dat liever met een paard dan alleen en lopend." zeg ik schouder ophalend. Ik voel dat ik dom bezig ben, maar ik ga het niet over me heen laten lopen. Ik vraag me af waarom het zolang duurt, volgens de verhalen zou ik allang dood geweest moeten zijn, leeg gezogen hier op de grond moeten liggen. Ik slik even zachtjes en luister goed om me heen. Alles was stil, ik hoorde de ademhaling van het paard en mij, de wind, de blaadjes en af en toe onze stemmen die tegen elkaar praatten..