ladybambi schreef:
Libina
Het is nu ongeveer een week geleden, sinds ik ruzie kreeg met de bende. Ik wilde iemand niet vermoorden. Zijn geest was zo sterk. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Het was een jongen, van ongeveer 15 jaar oud. De zoon van een belangrijke minister. Aangezien de bende de macht wilde hebben, wilden we ze zo goed mogelijk raken. Door hun eigen kinderen of tegen hun op te zetten, of te doden. De jongen wilde zich niet bij ons aansluiten, en daar waren de anderen het niet mee eens. Met moeite heb ik hem in veiligheid kunnen brengen, maar ik weet dat zowel hij als ik bovenaan het moordlijstje zijn komen te staan.
Daarom heb ik me aangesloten bij het verzet. Een groep tieners en volwassenen dat tegen de bende vecht. In opdracht van de regering. Vandaag zou ik de rest van mijn nieuwe team ontmoeten.
Rustig trek ik mijn zwarte jurkje recht en loop het grote gebouw in. Eigenlijk een schuilgebouw, maar toch ziet het er geweldig uit. Niet opvallend, maar wel chique.
Stemmen dwarrelden om me heen. De stemmen van geesten, die in dit gebouw waren overleden. Vermoord, ziek, door ouderdom, noem maar op. allemaal probeerden ze mijn aandacht te verkrijgen, allemaal maar ik besteedde geen aandacht aan ze.