Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || ft Lena.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Gelieve hier alleen te reageren als je Lena heet! ♥

Me: Adriënne Mirella DiLaurens, plaatje komt er aan.
You: Jongen & begin.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent Akkerman||Arm||Lief||Behulpzaam||

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent:
Het regent hard en ik doe mijn capuchon op. De druppels liepen langs mijn gezicht en druipen van mijn neus. Ik heb het erg koud maar het is niet ver meer. In de verte zie ik ons krankmikkige huisje staan. Ik loop naar huis met wat aangebrande brood wat ik voor wat mais kon krijgen op de markt. Als ik bij de deur sta klop ik erop. Mijn moeder doet de deur open en ik loop naar binnen. Ik geef mijn moeder het brood. 'Is dit alles. Heb je dit stuk brood geruild voor vier maiskolven. Jij krijgt vanavond minder'. Ik zucht maar ik houd mijn mond. Als ik er wat van ging zeggen dan krijg ik straks nog minder. De houtkachel brandde zachtjes en ik ging op het stro voor de houtkachel zitten. Lichte warmtestralen raken mijn huid door de gaten van mijn kleren. 'Vincent kom je eten'? Ik spring op en ging naar de keuken. Ik ging zitten op een stoel en zag het kleine stukje brood voor me liggen. Ik pak hem en breng hem dichterbij mijn mond. Ik neem een klein hapje en proef heerlijk brood. Ik heb ik dagen niets meer gegeten dus dit is geweldig. Ik neem telkens kleine hapjes zodat ik er langer van kan genieten. Elke keer voelt het zo geweldig om iets in je mond te hebben. Als ik mijn brood op heb zie in nog een klein stukje brood op het kastje liggen wat eigenlijk voor morgen is bedoeld. Als mijn moeder uit de keuken is loop ik er zacht naar toe. Ik pak het stukje brood en ik stop hem in één keer in min mond. Ik kauw erop en geniet even van het gevoel en slik hem dan door. 'Vincent wat ben je aan het doen'? Ik kijk haar aan en zij kijkt naar het kastje waar het brood op lag en dan kijkt ze naar mij. Ze loopt op me af en slaat ze keihard op mijn arm. 'Naar buiten jij. Jij kan vannacht in de stal slapen. Dat brood is het enigste wat we hebben als eten voor morgen. Naar buiten jij, nu'. Ik wrijf pijnlijk over mijn arm en loop daarna naar buiten. Mijn kleren waren nog steeds nat maar wel minder nat dan dat ze waren. Ik loop naar de stal en ga op het stro liggen. Ik had onder het stro een kleed liggen. Een warm wollen kleed. Dit is mijn eerste keer niet dat ik voor straf in de schuur moet slapen. Ik doe het kleed om me heen en val dan in slaap.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Adriënne.
Vandaag was er een rijke familie op bezoek geweest die aan mijn vader mijn hand had gevraagd en zonder mijn toestemming heeft mijn vader goedkeuring gegeven. Ik was razend geworden op mijn ouders en had nu besloten om weg te gaan van het paleis. Het mooie, grote paleis waar ik opgegroeid was. Ik propte mijn jurken in een grote tas die je vast moest binden op een zadel van een paard en daarbij stopte ik nog een zakje met munten van goud, een warme dekentje en etenswaren zodat ik zou kunnen overleven. Ik keek om me heen of ik niemand zag en rende toen naar de achterste struiken van het paleis waar ik via de muur over de muren van het paleis heen kon komen en via de dorp straatjes kon ontsnappen. Ik had mijn cape over mijn hoofd gegooid en streek mijn jurk goed waarna ik de zak beter vast pakte. De muren waren hoger dan de meeste daken uit de dorpjes waardoor ik makkelijk via de daken omlaag kon op de straat. Toen ik eindelijk een stuk verder aan kwam was het minder geworden met regenen en besloot ik om te kijken of een van de stallen op slot waren zodat ik daar kon overnachten 's nachts. Ik verstop me in een van de hoekjes van de stallen in het stro en keek via een klein gaatje door na buiten. Het was erg koud hier dus besloot ik om het dekentje om me heen te leggen en plaatste ik mijn hoofd tegen het bergje met stro. Ik vroeg me af of dit wel een slimme zet was geweest om weg te lopen van het paleis aangezien ze me met veel man gingen zoeken, ik moest dus zo snel mogelijk weg komen uit dit dorpje als ik niet gevonden wou worden.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent:
De volgende ochtend word ik wakker gemaakt door de fluitende vogels. Ik rek me uit en gaap. Ik sta op en loop de stal uit. Ik loop naar de vijver en kijk in het weerspiegelde water. Ik zie dat mijn haar helemaal in de war zit. Ik probeer het weer goed te doen maar het lukt niet. Ik loop naar de deur en klop er op. Mijn moeder doet open en kijkt me aan. 'Moeder mag ik binnen komen. Ik heb veel spijt'. 'Voor deze keer.' Ik loop naar binnen en ik voel gelijk al de warme stralen van de houtkachel. Ik ga ervoor zitten en kijk naar het spelende vuur. 'Vincent, ik wil dat je vandaag naar de markt gaat en dat je voor 3 maiskolven redelijk wat te eten haalt'. 'Ja moeder'. Ik trek mijn oude en versleten jas aan en ik loop naar buiten. Het is redelijk koud en ik wrijf over mijn handen en ik blaas tegen mijn handen. Met drie maiskolven in mijn jaszakken loop ik helemaal naar het dorp in de hoop dat ik een redelijke maaltijd kan scoren. Ik loop een hobbelige zandpad met veel kuilen. Ik kijk om mee heen en blijf in een kuil vast zitten met mijn voet. Ik val voor over en knal op de grond. Ik haal met mijn handen mijn voet uit de kuil en ik zie dat hij ernstig bloed. Ik begin een beetje in paniek te raken. Ik probeer op te staan maar het lukt niet. Ik haal diep adem en ik probeer rustig na te denken. Als ik in de verte een paard met wagen zie raak ik in paniek. Ik zit hier hulpeloos op de grond en ik kan niets. De paard met wagen komt steeds dichterbij. Als hij nog maar een paar meter verwijderd is rol ik opzij en rol zo van de weg af in het gras, zo van een heuvel af.Nu lig ik hier, hulpeloos in het gras. Als ik paarden hoeven hoor kijk ik om me heen. Ik zie iemand op een paard richting mij komen. Er stapt iemand af en diegene doet de capuchon af. Opeens staat er een prachtig mooi meisje voor me. Ze loopt op me af en bekijkt me goed. 'Ik ben Adriënne. Kan ik je helpen'?

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Adriënne.

Ik was al vroeg in de ochtend wakker geworden en had snel mijn spullen gepakt zodat ik naar het dorp kon vertrekken en daar een lift te krijgen naar een dorp verder op. Als ik niet veel later een man tegen kom met een paard en wagen. Het was zo te zien een reiziger. We maakte een klein praatje en voor wat te eten zou hij me meenemen tot het andere dorp een eind verder op, wat ik natuurlijk goedkeurde. Inmiddels waren we net de laatste huizen voorbij gekomen en langzamerhand begon ik me te realiseren dat ik dit echt ging doen, ik ging serieus weg bij mijn ouders en het grote paleis, waar ik alles had behalve een gelukkig leven. Vermoeid door de slechte nachtrust leun ik tegen het wagentje aan waar allerlei spulletjes in zaten. "Wat voor 'n spullen verruil en verkoop je eigenlijk?" vroeg ik aan de man. Hij was de hele tijd stil geweest en het verveelde me. "Specerijen, sieraden en andere spulletjes die je zou nodig hebben." mompelt hij terwijl hij zich op de weg focust. Zodra we in het andere dorpje aan komen zegt hij dat hij niet verder reist dan hier, het is meer een koerier tussen de twee dorpen in heb ik geleerd. Ik knik en zeg hem gedag. Het dorp waar ik nu in beland ben is véél kleiner dan mijn eigen dorp, maar hier kan ik tenminste een paard verruilen voor een gouden munt. Voor een andere gouden munt koop ik de belangrijkste dingen voor het paard, zoals teugels en een zadel en wat te eten. Ik heb genoeg van de gouden munten, onderhand wel een hele zak vol dus een paar munten kan ik wel missen. Ik rijd met het paard door het bos heen en stop als ik een jongen zie in het gras aan de zijkant. Voorzichtig stap ik af. "Ik ben Adriënne, kan ik je helpen?" vraag ik met een vriendelijke glimlach aan de jongen als ik mijn capuchon af doe.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent;
Ik kijk haar aan. Het leek niet of ze uit de buurt kwam, ze leek meer op iemand uit de dorp een eindje verderop. Ik haal mijn hand van de wond. Mijn hand zat nu helemaal onder het bloed net als mijn been en kleren. 'Ik ben gewond. Ik kan niet lopen en ik moet naar huis.' 'Ik help je wel'. Ze pakt een stuk doek uit haar tas en bind het stevig om de wond. Ze tilt me daarna op en zet me op haar paard. Ze klimt er zelf op. 'Welke kant moet ik op'? 'Je moet rechtdoor en als je bij een kruising komt rechts. Dan rechtdoor en dan zie je het huis'. Ze knikt. We rijden richting mijn huis. 'Hoe heet je eigenlijk'? 'Ik ben Vincent'. Ze zegt niets meer en ze gaat rechts. We rijden nog een tijdje tot we aankomen bij mijn huis. 'Is dit je huis'? en ze kijkt naar mijn huis. 'Ja. Het is niet veel maar we hebben tenminste een dak'. Ze helpt me eraf en helpt me. We lopen naar het hooi. Ik ga erop zitten en kijk naar de wond. Het bloed is doorgelekt door het stukje doek en het bloed nog steeds. Als ik de achterdeur open zie gaan zeg ik zacht tegen Adriëne 'verstop je'. Ze verstopt zich verderop achter een stuk hooi. Mijn moeder komt naar buiten en loopt naar me toe. 'Wat is er gebeurt'? 'Ik ben gevallen.' 'Ben je al naar de markt geweest? En waar zijn de maiskolven'? 'Ik ben niet naar de markt geweest en hier zijn de maiskolven'. Ik haal drie geplette maiskolven uit mijn zak. Waarschijnlijk zijn ze geplet doordat ik van de weg rolde denk ik. Mijn moeder kijkt me kwaad aan en geeft me een harde klap in mijn gezicht. Ik val opzij en zie haar naar binnen vertrekken. 'Vincent gaat het'? en ik zie Adriëne op me af rennen. Ik voel met mijn hand aan mijn hoofd. 'Ja hoor'. Ik ga moeizaam zitten. Ik kijk haar aan en glimlach. 'Wie was die vrouw'? 'Mijn moeder.' `Ze helpt me naar de stal en ik ga op het stro zitten. Ik ga liggen en val langzaam weg. Als ik wakker word zit Adriënne naast me. Ik heb een schoon stuk doek om mijn enkel en iets kouds op mijn hoofd. 'Gaat het'? 'Ja hoor'. 'Behandeld je moeder jouw altijd zo'? 'Sinds mijn vader weg is wel'.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Adriënne.
Ik kijk naar de jongen die schijnbaar Vincent heette. Zijn moeder behandelde hem verschrikkelijk grof, zoiets verdiend niemand. Ik kijk om me heen. Dit lijkt op het schuurtje waar ik vanochtend in wakker werd, maar ik wist zeker dat het niet dezelfde was want anders had ik het buiten echt wel herkend. "Sinds mijn vader weg is wel." hoorde ik hem zeggen waardoor mijn ogen weer naar hem toe richtten. Verbaasd keek ik hem aan, was zijn vader richt? "Je moeder heeft daar geen recht op om je zo te behandelen, zo behandel je je kind toch niet?" vraag ik verbaasd. Ik snap wel dat ze niet veel hebben daar overspannen van word, maar je gaat je kind toch niet slaan? Dat deden mijn ouders ook niet, maar misschien de ouders in het dorp wel omdat die het iets slechter hadden dan ons. Natuurlijk deelde we wel heel veel met ze omdat mijn vader best gul was tegenover de mensen in ons dorp... Ik had een leuk leven tot dat mijn vader me vertelde dat ik zou worden uitgehuwelijkt. Ik kende de man niet eens waar ik mee moest trouwen, laat staan dat het ook al zo snel mogelijk moest gebeuren. Ze zouden nu vast en zeker wel op zoek gaan naar me en daarom moest ik eigenlijk verder weg gaan, dit was zelfs nog te dichtbij, maar ik wist zeker dat dit wel goed was voor eventjes. Mijn ogen richtte zich even naar de jongen toe. "Dit verdien je niet." zei ik zachtjes tegen hem terwijl ik het doek weer eventjes omhoog haalde om te kijken hoe de wond zich nu had gevormd. Ik spoel het met een beetje water in mijn tas en steek het daarna uit naar de jongen. "Wil je wat? Ik heb ook nog eten in m'n tas zitten..." zeg ik zachtjes.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Vincent
Ik kijk naar het prachtige doorzichtige water en pak het aan. Ik neem een slok. Het proeft niet naar het vieze water wat ik altijd drink. Als ze vraagt dat ik wat eten wil knik ik. Ze haalt een bloedrode appel uit haar tas en ik kijk er met grote ogen naar. Ik neem de appel aan en neem een hap. Het proeft als een explosie van allemaal smaken. Ik neem nog een hap en ik geniet. 'Vind je het lekker'? Ik knik en eet de appel op. Ik ga daarna liggen en kijk haar aan. 'Je mag vannacht hier wel blijven. Zo lang mijn moeder er niet achter komt.' Ze knikt en pakt een kleed uit haar tas. Ik haal mijn kleed onder het stro vandaan en ik ga eronder liggen. Langzaam val ik in een diepe slaap. Als ik wakker word heb ik het erg warm. Ik ga zitten en Adriënne kijkt me aan. 'Ik heb geprobeerd je wakker te maken maar je werd niet wakker'. Ze klinkt bezorgd en ik kijk haar aan. Als de achterdeur open gaat zeg ik tegen Adriënne dat ze zich moet verstoppen. Ze verstopt zich en ik verstop mijn kleed. 'Vincent. Je moet vandaag naar de markt om brood te halen. Hier heb je één goudstuk. Dit is de enigste die ik heb raak hem niet kwijt' en ze loopt weer naar binnen. Ik zucht en kijk naar de goudstuk. Adriënne komt weer te voorschijn en gaat naast me zitten. 'Hoe gaat het met je wond'? 'Goed. Hij bloed niet meer, dus ik denk wel goed'. Ik probeer op te staan. Het lukt en ik loop een stukje. Ik ga naar de markt. Het word tijd voor je om te gaan Adriënne. Ik ben blij dat ik je heb leren kennen.' 'Ik ben ook blij om jou te hebben gekend Vincent. Wees voorzichtig en pas goed op jezelf.' Ze loopt naar haar paard en springt erop. Ik zwaai naar haar en ze vertrekt. Ik loop de oprit van ons huis af, richting de markt. Het is een eindje lopen maar als ik er eenmaal ben, koop ik een groot stuk brood en vier appels. Ik loop tevreden naar huis. Als ik thuis ben geef ik tevreden het eten. Ik verwacht een klap maar mijn moeder glimlachte. Ik loop naar de woonkamer en ik ga voor de houtkachel zitten. Na een tijdje word ik geroepen voor het eten. Onder het eten denk ik aan Adriënne. Hoe zou het met haar gaan? Na het eten loop ik de tuin in. Ik melk de koe en geef de kippen wat eten. Ineens begint mijn enkel weer pijn te doen. Ik loop naar de stal en ik ga op het stro zitten. Ik haal het doek weg en kijk naar het wond. Hij zag er niet al te best uit. Ik loop naar de vijver en haal er wat water uit en doe het over de wond. Dan verdwijnt alles in een tunnel. Als in mijn ogen open doe, kijk ik in de mooie ogen van Adriënne. Ik kijk om me heen maar ik ben niet in de stal, of thuis. Voordat ik vragen kan wat er gebeurt is zegt Adriënne 'je hebt een infectie van je wond'.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Adriënne.
Ik bracht vincent naar een vrouw uit het dorp die in het ziekenhuis van het dorp werkte. Het feit dat ik hem niet naar het ziekenhuis zelf kon brengen was omdat ze me dan meteen zouden herkennen en me weg zouden brengen en dat risico wou ik niet nemen. De vrouw verzorgde de wond van Vincent terwijl ik wat boodschappen deed. Zodra ik terug was legde ik de boodschappen op het tafeltje in het midden van de kamer. "Heeft iemand je gezien?" vroeg de vrouw die inmiddels terug kwam lopen vanuit het kamertje waar vincent lag. Ik schud met mijn hoofd. "Voor zover ik weet niet, ik heb wat eten en spullen mee genomen wat van pas kon komen voor Harriëtte, de vrouw tegenover me. Harriëtte heb ik leren kennen net nadat ik bij Vincent vertrok. Ze zou me onderdak geven voor een korte tijd totdat ik wist waar ik heen moest, maar ze vertelde me ook dat ze naar me zochten door het dorp heen en dat ik voorzichtig moest zijn. Nadat ik Vincent wou opzoeken om te kijken hoe het met me ging wist ik niet wat ik moest doen en nam ik hem mee hier heen zodat Harriëtte naar zijn wond kon kijken. Ze vertelde me dat de wond geïnfecteerd was en dat ze speciale zalf er voor nodig had, dat was iets wat ik ook mee nam van de apotheek hier verder op. Terwijl Harriëtte kookt van het eten dat ik gekocht had met een paar goudstukken, zit ik bij vincent en dep ik af en toe met schoonwater en een versleten maar schone doek op het wond zodat het schoon raakt. Ik kijk de jongen aan en zie dat hij wakker word. Hij kijkt om zich heen en ik zie dat hij het huis niet herkent. "Je hebt een infectie van je wond." zeg ik zachtjes. "Je viel flauw bij de vijfer en ik wist niet wat ik moest doen dus nam ik je mee hier heen zodat Harriëtte je wond kon verzorgen, ze werkt in het ziekenhuis hier in de buurt..." zeg ik zachtjes terwijl ik het doekje van zijn wond afhield. Het zag er niet zo goed uit, maar met het zalfje dat ik mee gebracht had zou het wel goed moeten komen met hem én de wond.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Ik kijk haar aan. 'Daarom voel ik me vreselijk'. Ik kijk om me heen. Ik lig in een lief klein knus huisje. Het is een stuk warmer en gezelliger dan bij mijn eigen thuis. 'Ben ik echt neergevallen bij de vijver'? Ze kijkt me eventjes aan en knikt. Ik denk diep na. Ik kan me niets me herinneren. Ik sluit mijn ogen weer en val in slaap. Als ik mijn ogen open doe zie ik alles vaag. Ik zie Adriënne en Harriëtte. Ik heb het erg warm en mijn mond is droog. Langzaam word alles weer zwart. Als ik weer eens wakker word, voel ik iets prikkelen in mijn enkel. Ik ga moeizaam zitten. Ik zie een naald in mijn enkel zitten. Ik trek hem eruit en kijk om me heen. Er is niemand. Als ik naar mijn enkel kijk is een groot deel van mijn broek kapot gescheurd. Als ik naar mijn shirt kijk, is hij helemaal bezweet. Als ik Adriënne zie, kijkt ze me blij aan. Ze rent op me af en gaat naast me zitten. Ze ziet er vermoeid uit en haar prachtige haar zat in de war. Ze heeft lichte wallen onder haar ogen. Ze is bezweet maar ze heeft nog steeds die prachtige glimlach. Ze staat op en vertrekt weer. Ik trek vragend mijn wenkbrauw op en ga weer liggen. Ik voel me nog steeds een beetje raar. Mijn enkel prikt maar voor de rest ging het wel redelijk goed. Ik kijk om me heen. Het huisje is leuk ingericht. Ik zit in een apart kamertje die aansluit bij de woonkamer. Ik kan een stuk van de woonkamer en keuken zien maar niet alles. Sinds ik hier ben, ben ik nog niet van mijn bed afgeweest. Ik wil er wel graag af maar ik heb er geen kracht voor. Mijn blik gaat langs de muur waar een prachtig schilderij hangt. Op het schilderij staat een boerderij. Achter het boerderij is een bos en voor het huis zijn er vele boerderij dieren te vinden. Van schapen tot kippen. Als ik ga zitten, zie ik Adriënne en Harriëtte in de deuropening staan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld