ORPG ~ Protect those you love - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Protect those you love

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:

Joachim Northwood ~ 18

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Elena Catherina, 18.

Ik wek uit mijn slaap als de zon mijn kamer in schijnt, een vermoeiende kreun verlaat mijn mond. Daar gaat mijn dagelijkse leven weer, wakker worden, klaar maken, naar school en da weer naar huis. Maar misschien ligt het voor mij iets anders dan andere scholieren. Ik ben een vampier die al 20 jaar elke keer opnieuw 17 is. 20 jaar geleden ben ik gebeten door mijn eigen moeder toen ik op sterven stond. Ergens ben ik licht gelukkig want ik had mijn voordelen maar grotendeels niet, ik wou een normale scholier meisje kunnen zijn. Maar ik ben een meisje die zich moet voeden aan mensenbloed. Ik haal mijn bloed uit ziekenhuis uit doner zakjes. In het begin van mijn vampier omstandigheden jaagde ik op onschuldige mensen, zonder reden. Ik kon mezeld nooit beheersen, ik hoefte maar een persoon te zien en mijn neiging werd groot om al het bloed eruit te zuigen. Tot mijn twee grote broers het tijd vonden om mij van mijn eigen ripper gedoe af te leren. Het is ze gelukt en ik kan het beheersen. Maar nu weer naar het echte leven. Ik kruip mijn bed langzaam uit en strek me uit waarna ik mijn badkamer in loop om mezelf te douchen. Als ik het douchen achter me rug heb, kleed ik me aan en maak me helemaal klaar voor school. "Ik kom eraan!" Roep ik nog naar mijn broer. Één van mijn broers, Jason, zat bij mij op school, wat fijn was omdat hij een auto had en me dus elke dag naar school kon brengen. Ik gooi wat schuim in mijn haar en schud het even door elkaar voordat ik naar nog naar beneden loop.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Joachim opstaan, opstaan. Je komt nog te laat" gilde zijn jongere zusje terwijl ze op zijn bed sprong. Hij zette nooit een wekker omdat hij wist dat zij of één van zijn andere broertjes en zusjes hem wel zou wekken. Hij was de oudste van een gezin van vijf kinderen. Eigenlijk was hij geadopteerd, maar zolang hij zich kon herinneren woonde hij bij de Northwoods en het was dan ook met trots dat hij die achternaam droeg. Ze waren zijn familie punt uit.
Zijn ochtend verliep zoals gewoonlijk: douchen, aankleden, ontbijten, tanden poetsen enzovoorts. Altijd dezelfde routine. Joachims leven was niet bepaald interessant en soms zou hij ook wel willen dat er wat meer actie in voorkwam. Langs de andere kant was hij ook tevreden dat alles zo vredig was en hij zich nergens echt druk over hoefde te maken, toch niet over echt levensbelangrijke zaken.
"Schat je vergeet je lunch nog." riep zijn moeder toen Joachim iedereen de auto in maande. Sinds hij een rijbewijs had was het zijn taak iedereen naar school te brengen.
"Echt waar moest je hoofd niet vastzitten op je nek dan zou je dat ook nog eens vergeten." zei zijn moeder terwijl ze een kus op zijn voorhoofd drukte. Joachim glimlachte naar haar. "Gelukkig heb ik een topmoeder die altijd voor me klaar staat."
"Slijmbal, hup hup straks zijn jullie nog te laat."
Zijn moeder wuifde hen na tot ze uit het zicht verdwenen waren. Moest de auto niet vol hebben gezeten dan zou hij Elena ook nog een lift hebben gegeven. Gelukkig wist hij dat zij op haar broer kon rekenen.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik pak een appel uit de koelkast en was die voordat ik er een hap van neem. "Ja ja ja!" Roep ik als mijn broer roept dat hij wacht in de auto. Ik trek mijn zwarte leren jasje aan waarna ik mijn schoenen nog aan trek en dan naar buiten loop en voorin de auto ga zitten. Ik kijk even naar mijn broer als hij me wenkt dat ik mijn gordel om moest doen. Ik rol met mijn ogen, hij weet dat we met de zwaarste auto ongeluk zelfs de dood kunnen ontwijken door het kracht van de vampier. "Nope ik hou hem in de gaten." Knik ik naar mijn broer als hij vraagt of hij Joachim vandaag in de gaten moet houden. "Hij is een vriend van me dus laat die taak maar voor mij over." Zeg ik even. Joachim is één van mijn beste vriendin, hij was echt super maar hoe ik hem precies ken? Nou ik moet hem beschermen omdat zijn overgroot vader één van de machtigste vampier in de geschiedenis was. En de kans zou groot zijn dat als Joachim vampier werd, hij net zo sterk en machtig zou kunnen worden. Maar je hebt ook, laat ik maar zeggen, slechte vampiers. Ik moet hem beschermen tegen de slechte vampiers. Maar mijn eerste taak is, niemand mag het ontdekken en de rest zal wel gaan volgen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Komaan Oliver, je moet echt de auto uit." zei Joachim. Zijn jongste broertje ging niet graag naar school. Hij was veel liever thuis. "Nee ik wil met jou meegaan." zei hij resoluut."
"Oliver dat zal niet gaan. Kom hier." Joachim stapte uit nam hem in zijn armen en hief hem op. Hij wist dat eenmaal op de speelplaats de jongen zijn vrienden vond en het helemaal niet zo erg meer vond om op school te zijn. Al snel was er een meisje dat naar hem toegerend kwam en weg was Oliver. Joachim keek op zijn horloge, shit als hij moest echt maken dat hij naar zijn eigen school ging wou hij niet te laat komen. Gelukkig was het in de buurt. De parking stond helemaal vol waardoor hij genoodzaakt was zijn auto achteraan te zetten. Hij rende naar de schoolpoort en merkte niet op hoe een eind verderop, aan de bosrand, iemand hem in de gaten hield. Hij rende naar zijn kluisje, opende het en propte de boeken die hij nodig had in zijn rugzak. Pas toen hij naar zijn lokaal wou gaan merkte hij op dat er een envelop in zijn kluisje las. Er stond opgeschreven 'Openmaken wanneer niemand toekijkt' in een sierlijk handschrift. Joachim stak hem weg in zijn rugzak, wat er ook instond het kon wachten.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Onderweg naar school, neem ik een paar happen van mijn sappige appel. Een appel zal niet echt helpen om mijn hoger te onderdrukken, dat deed alcohol of gewoon bloed. Daarom neem ik altijd een klein flesje alcohol mee naar school, alleen als de neiging groot zou worden om bloed te drinken. Na schooltijd ga ik dan meestal de bos in, met mijn broers of alleen. Als ik alleen ben, is het meer rustgevend maar als ik met mijn broers ben maken we er meer een spel van, zoals, wie als eerst een hert kan vinden en zich eraan voed. Ik schud de gedachtes van me af als we aangekomen zijn, ik klik mijn gordel af en stap rustig uit nadat ik mijn tasje heb gepakt. Ik knik nog even naar mijn broer en loop dan de school in. Direct loop ik naar mijn kluisje en haal daar de boeken uit die ik voor de volgende uren nodig heb. Ik laat ze in mijn tas glijden en loop dan rustig naar mijn les toe. Een iets grote glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik Joachim zie zitten. "Hey!" Glimlach ik en ga dan rustig naast hem zitten. Het is fijn dat we goed met elkaar kunnen opschieten, zo kan ik zonder moeite hem in de gaten houden en ook beschermen zodat hij er iets van merkt. Het is wel jammer, dat ik voor de hele wereld moet verbergen dat ik een vampier ben, maar het moet, voor mijn eigen veiligheid.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Hey Elena, lekker geslapen." vroeg Joachim opgewekt toen ze naast haar kwam zitten. Elena was nieuw op school. Op haar eerste dag was Joachim te laat aangekomen en de enige plek die nog vrij was, was naast haar. Het was al snel duidelijk dat ze goed overeen kwamen en na die eerste schooldag was er al een prille vriendschap ontstaan. Zijn andere vrienden plaagden hem er soms wel mee. Dat er sowieso meer moest zijn tussen hem en deze nieuwe leerling. Maar Joachim hield voet bij stuk. Ze waren vrienden en meer niet.
De dag begon met geschiedenis. Een vak dat hem enorm interesseerde, alleen was het onthouden van al die data niet zijn sterkste kant. Later op de dag zouden ze wiskunde hebben. Enkele dagen eerder had die leerkracht een extreem moeilijk proefwerk gegeven. Vandaag zouden ze dat terugkrijgen en de spanning was zelfs nu al voelbaar. Allen zaten ze in hun laatste jaar. Allemaal wouden ze naar de universiteit, maar enkel de besten werden geaccepteerd. Ook Joachim had al verschillende applicatiebrieven verstuurd, maar nog geen antwoord terug gekregen. Het was bang afwachten.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
"Jawel hoor, jij dan?" Vraag ik zwak glimlachend. Ik kijk op naar de docent die naar binnen loopt. Vandaag zouden we onze toetsen terug krijgen, ik ben er niet al te nerveus om want ik heb er een goed gevoel over. Ik haal mijn boeken rustig uit mijn tas en leg ze op mijn tafel neer. Ik zit in mijn laatste jaar en volgend jaar ga ik naar een compleet nieuwe school, universiteit. Ik heb me al bij een paar scholen ingeschreven maar jammer genoeg nog geen antwoord terug. Ergens ben ik best wel bang want ik moet natuurlijk toegelaten worden. Ik kijk weer even naar Joachim, het is fijn dat ik hem heb. Ik heb ook wel andere vrienden en vriendinnen gemaakt maar ik kan het toch met hem het beste vinden. Maar dan zit ik weer in de situatie dat ik tegen hem moet liegen. Niet alleen tegen hem, tegen iedereen. Ik ben eigenlijk ook weer met een reden zijn vrienden en daarnaast ben ik een vampier.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld