Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | ft. stillkidrauhl

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew "Matt" Jayden Brown, vampier
De foto komt straks & jij mag beginnen

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Elena Carter Jackson, heks.

Elena.
Daar sta ik weer, helemaal alleen in de bos. Ik ben hier voor mijn magie, mijn magie die ik moet leren onder controle te houden. Er zijn genoeg heksen geweest die hun magie hebben kwijtgeraakt omdat ze niet wisten hoe ze het konden beheersen. En deze magie in bezit hebben heeft mijn voordelen, dus het kwijtraken is het laatste wat ik wil. Mijn moeder vertelt me elke keer opnieuw als ik naar de bos ga dat ik voorzichtig moet zijn voor andere wezens, zoals wolven en vampiers. Ergens geloofde ik daar niet in, omdat ik ze nooit gezien heb. Maar volgens mijn moeder waren ze, wat waar kan zijn, heksen bestaan, wij heksen zijn ook wezens, wezens met buitenaardse krachten. Ik kijk even omhoog naar de lucht die gevuld was met sterren. Ik wend mijn blik weer rustig af en zoek dan een rustig plekje op. Ik stop bij een klein riviertje in het bos, een perfecte plek om mijn krachten uit te oefenen. Ik ga rustig op de harde grond zitten voor het water. Concentreren, daar gaat het om. Ik mag mijn concentratie niet kwijt raken tijdens een spreuk, anders werkt de spreuk niet. Ik concentreer me op het water, met de spreuk laat ik het water veel sneller stromen. Een goedkeurend glimlach verschijnt even op mijn gezicht. Ik laat het water weer stoppen met stromen.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew

Ik voel het bloed uit het hert voor me stromen, waarna ik mijn tanden uit het levenloze lichaam haal. Zuchtend lik ik mijn lippen af en kijk even om me heen. Ja, natuurlijk voedde ik me ook met mensen. Dat was nou eenmaal wat ik was, een moordenaar. Langzaam sta ik op, waarna ik me even uitrek en om me heen kijk. Het was nog niet zo laat gelukkig. Terwijl ik door het bos heenloop, neem ik de frisse geur in me op. Het zou zo al donker worden dus als ik voor dan binnen kon zijn zou dat fijn zijn. Ik kon wel voor kort in de zon, maar daar bleef het ook bij. Als ik dan ergens in de verte wat hoor, trek ik mijn wenkbrauw even los op wanneer ik inderdaad een meisje zie. Een meisje, alleen diep in het bos? Even wrijf ik in mijn ogen om zeker te weten dat ik het me niet verbeeld en loop de richting op. Dit zou mijn kans kunnen zijn, maar nee. Ik moest me ook leren inhouden. "Hey." Roep ik dan en blijf dan op een stukje afstand aan. Als ze zich omdraaid, slik ik even. Nee, ze zag er zeker niet verkeerd uit. Ze was bloedmooi zelfs.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik kijk naar het water die steeds trager stroomt omdat ik de spreuk stopte. Ik ben niet niet de enige heks in mijn familie, mijn moeder en oma zijn ook heksen. Ik heb het meeste van mijn oma geleerd, mijn moeder wou eigenlijk helemaal niet dat ik meer van het heksenleven te weten kreeg. Maar ik heb de magie nu eenmaal en mijn oma had me gelijk een spreukenboek meegegeven waar simpele spreuken instonden waar ik mee kon oefenen. Daarnaast word ik eigenlijk met de dag beter en sterker. Ik voer nog wat verschillende spreuken uit maar mijn concentratie verdwijnt als ik een jongens stem uit de verte hoor. Ik draai me rustig op en zie, zoals ik had gedacht, een jongen. Ik schat hem van mijn leeftijd en daarnaast ziet hij er zeker niet slecht uit. "Hey.." Roep ik rustig terug. Ergens verbaast me het, ik zie voor het eerst iemand in het bos. Meestal was ik helemaal alleen, omringd door grote bomen, geen geluid dat te horen was. Maar ik moet het niet oordelen, wie weet wil hij gewoon tot rust komen. Ookal komt het best vreemd over dat ik, een meisje, helemaal alleen in de bos sta. Ik hoop dat hij er niet vragen over gaat stellen.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew

Terwijl ik rustig doorloop, bekijk ik haar even kort. "Wat doe je hier?" Los trek ik mijn wenkbrauw op. Ze kon hetzelfde aan mij gaan vragen, maar alsnog, het was vreemd. Ik veeg nog even - zo onopvallend mogelijk - mijn mond af, voor de zekerheid. Ik kon niet met bloed op mijn mondhoeken aan gaan komen. Mijn oog valt op haar slagader, waarna ik weer snel naar haar gezicht kijk. Het was een tijdje geleden geweest voor het eerst in contact te zijn met een mens, dus de verleiding was moeilijker te weerstaan. Vandaag zou ik weer terug gaan naar de stad, naar mijn oom. Ook hij is een vampier net zoals mijn hele familie, en ookal verwachte hij me niet, hij zou me vast wel binnenlaten.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik volg elke bewegingen als hij mijn kant op loopt. "Wat doe jij hier?" Vraag ik op dezelfde manier terug terwijl ik een hand door mijn haren haal. Ik haddie vraag eigenlijk wel van hem verwacht maar ik heb er op dit moment geen antwoord op. Moet ik hem nou serieus gaan vertellen daik hier spreuken uitvoer omdat ik een heks ben? Dat kan ik moeilijk doen en daarnaast vraag ik me ook af Wat hij hier doet. Misschien dat ik hetzelfde antwoord kan geven. Ik moet toegeven dat hij er van dichterbij toch wel beter uit ziet. Ik schud de gedachtes gelijk van me af waarna ik hem weer aan kijk en hem toch even een zwakke glimlach schenk.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew
Ik zucht en haal mijn schouders even op. "Wandelen." Verzin ik dan maar. Het klonk namelijk nogal apart om te zeggen dat ik een vampier was en hier puur was om mezelf te voeden. En trouwens, niemand behalve mijn familie wist ervan. En dat wou ik ook graag zo houden. "En nu jou beurt, wat doe jíj hier? En wat was je aan het doen?" Vraag ik en kijk haar aan. Wat ik bedoelde is dat ze hier zo stil stond, midden in het bos. Mischien stond ze hier gewoon om van de natuur te 'genieten', maar toch.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Hij was best nieusgierig, dat merkte ik al gelijk aan hem. "Nou ik fotograaf de natuur." Lieg ik dan en haal mijn telefoon tevoorschijn. De natuur fotograferen is helemaal niets voor mij maar het is maar dat het zo snel bij me opkomt. "En ik moet zeggen dat ik nooit in deze bos geweest ben maar het is prachtig hier." Zeg ik zo overtuigend mogelijk. Het moet natuurlijk wel lijken alsof ik er echt interesse in ben want het is al raar dat er een meisje helemaal alleen in het bos staat. Ik kijk even omhoog omdat het steeds donkerder begint te worden.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew
Ik knik even. "Oké dan." Klonk logisch ja. "Ja, het is wel een mooi bos." Zeg ik en glimlach zwakjes. "Trouwens, ik ben Matthew." Het kon anders best onbeschoft overkomen me niet voor te stellen. Geen idee of het haar wat kon schelen. Ik stak mijn hand uit naar haar. Ze zag er mooi uit in het schemerlicht, en eigenlijk wou ik dat zeggen, maar ik wou ook weer niet raar en eng overkomen. En dus hield ik het maar gewoon voor me.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Ik glimlach even als hij het met me eens is. Ik doe aan stap dichterbij en pak zijn hand rustig vast. Ik schud onze handen rustig. "Elena." Knik ik rustig terwijl ik hem aan kijk. Ik laat mijn hand uit zijn hand glijden en haal met dezelfde hand een haar door mijn haren heen. "Wandel je vaker?" Vraag ik dan rustig aan hem. Ik ben hier best vaak om te oefenen en ben hem nooit tegengekomen, wie weet komt hij hier voor het eerst.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew
Ik knik even kort. "Zowat elke dag, alleen nooit 's middags." Geef ik als antwoord. Helemaal nooit wanneer de zon heel erg scheen. Ik had haar hier dan ook nog nooit gezien, maar het lag er ook aan waar mijn prooi 'heenging'. "Alleen niet altijd hier." Maak ik mijn zin dan nog af en rits mijn vest dicht waarna ik mijn armen wat over elkaar heensla. Er heerste een best ongemakkelijke stilte, maar het maakte ook niet zoveel uit. Hierna zou ik haar waarschijnlijk nooit meer zien; wat ik ergens ook wel jammer vond. Ze had wel iets aparts.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Elena
Ik luister naar hem en knik amar even. Er was duidelijk een stilte en het fijn geen fijne stilte. Want die heb je, sommige stiltes zijn fijn maar da heb het erover als je mijn je vriend op de bank zit en knuffelt. Dan is het sltijd even fijn om niet tegen elkaar te praten en gewoon te genieten van het moment maar dit is duidelijk een ongemakkelijke stilte. Ik bekijk Matthew even, hij ziet er zeker goed uit. Ik schud die gedachtes dan weer gelijk van me af. "Het is gevaarlijk he, om helemaal in je eentje door de bos te lopen." Zeg ik dan plagend naar hem om de stilte te breken.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew
Ik trek mijn wenkbrauw even grijnzend op. "Oh?" Ik lach even zacht. "En dat zeg jij, als meisje." Plaag ik haar dan maar terug. Ze zou eens moeten weten dat eigenlijk ik juist degene was waarvoor mensen bang moesten zijn. Niet dat ík nou mensen kwaad deed, het liefste helemaal niet, maar vampiers in het algemeen. Ik leun een beetje tegen de boom achter me aan.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
"Ja ja wat wil je daarmee zeggen?" Lach ik dan zachtend, doelend dat hij het zo uitdrukte op 'meisje'. Ik had het wel verwacht dat hih dat zou zeggen. Natuurlijk moet een meisje hier niet alleen zijn, maar het is maar dat ik een heks ben en ik niet bang ben dat iemand me kwaad zal doen. Ik strijk een plukje haar achter mijn oor terwijl ik zijn bewegingen volg. Het zag er zeker goed uit, leunend tegen die boom. Ik wend mijn blik rustig af en laat mijn telefoon in mijn achterzak glijden.

Spacebar
Straatmuzikant

Spacebar schreef:
Matthew
"Gewoon, dat je als meisje kwetsbaar bent weetje. Misschien was ik wel een enge man die je nu mee had genomen." Zeg ik dan en haal mijn schouders even op. "Dus, misschien moet ik maar zorgen dat je veilig thuiskomt. Vind je niet?" Zeg ik en grijns even kort terwijl ik haar bewegingen volg. "Voordat je wat overkomt." Ik knipoog plagerig naar haar en kijk dan even om me heen. Het was in de tussentijd al best donker geworden, maar ik vond het niet erg.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
"Dat kan, maar dat ben je niet." Zeg ik tegen hem. "Dan stel ik voor dat je me naar mijn huis brengt?" Stel ik voor. Hij lijkt me een aardige jongen en ik sta er eigenlijk altijd open voor om nieuwe mensen te leren kennen. Ik schud even lachend mijn hoofd als hij naar me knipoogt en volg zijn blik even als hij om zich heen kijkt. Ik kijk even omhoog naar de sterren en dan weer naar Matthew.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld