5SOSO|How did we end up here? - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO|How did we end up here?

Account verwijderd

schreef:
How did we end up talking, in the first place? You said you liked my Cobain shirt, now we're walking back to your place. You're telling how you love that song about living like a prayer. I'm pretty sure that we're halfway there. And when I wake up next to you, I wonder how. How did we end up here?

May Rose Smith en Ashton Fletcher Irwin

Account verwijderd

schreef:
Atilla Lacrima en Calum Thomas Hood

Atilla haastte zich richting de badkamer, waar ze nog vlug haar tanden poetste en een beetje lichtroze lippenstift aanbracht op haar onderlip. Vervolgens klemde ze haar beiden lippen op elkaar zodat de lippenstift haar beide lippen bedekte. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze zichzelf even in de spiegel bekeek. Vanavond ging ze uit. Eigenlijk ging ze vaker uit, maar ze had er elke keer weer even veel zin in aangezien het gewoon iets is wat ze graag doet. Uitgaan met vriendinnen en alles van jezelf afzetten, alles tijdelijk vergeten. Op dat concept was Atilla drie jaar geleden verliefd geworden toen ze pas uitging. Nu doet ze dit zo'n twee keer per maand, af en toe wat meer, af en toe wat minder. Al moest ze toegeven dat het in de zomer altijd wel meer was. In de zomer waren er dan ook zo ontzettend veel strandfeesten, waar ze ontzettend van kon genieten. Gewoon een feestje op de warme korreltjes van het zand. Atilla hield van het strand. Eigenlijk kon je haar het best omschrijven als een levensgenieter. Uitgaan, drinken, feesten, op vakantie gaan. Het is allemaal dagelijkse kost voor haar. Ze is echter niet verslaafd, want zo vaak gaat ze niet uit maar ze kan er ontzettend van genieten. Verder is ze ook een gelegenheidsroker, dus op een feestje kan je haar af en toe terugvinden met een sigaret in haar hand. Drugs vertikt ze echter te nemen. Dit zal ze nooit doen. Ook zal ze nooit roken in haar dagelijks leven, aangezien roken voor vrouwen niet classy is, enkel en alleen op feestjes kan het.

Nog snel trok Calum zijn shirt recht, waarna hij zijn schoenen aantrok. Hij was alvast klaar om te vertrekken naar een feest hier wat verderop. Ashton en Calum gingen immers samen naar een feest en dit was iets wat Calum altijd wel fijn had gevonden. Calum hield van feestjes en ondanks dat hij meestal de wat stillere was, was hij een rasecht feestbeest. Van feestjes probeerde hij meestal wel het beste te maken, waardoor hij het dan ook jammer vond dat Luke en Michael deze avond pasten. Het was jammer dat ze niet meegingen om gewoon plezier te maken met Calum en Ashton, maar Calum ging ze ook niet dwingen. ''Ash, ben je bijna klaar!?'' Riep Calum, waarna hij plaats nam op de bank langs Michael. ''Ga je echt niet mee, Mikey?'' Probeerde hij Michael nog voor een laatste keer te overtuigen, al wist hij dat de kans dat hij meeging klein was vanavond. Michael voelde zich echter al de hele dag ziek, waardoor hij vond dat het beter was om niet te gaan feesten. Calum had het wel begrepen, het was immers ook geen goed idee tenzij je ongelukken wou veroorzaken. ''Niet vanavond.'' Had Michael gezegd terwijl hij de afstandsbediening van het salontafeltje had gegrepen en naar een andere post had gezapt. Calum haalde een hand doorheen zijn haren en wachtte wat ongeduldig totdat hij wat zou horen van Ashton.

Account verwijderd

schreef:
Na een hele week te werken, was May echt toe aan een feest. Ze ging sowieso al redelijk vaak naar feesten, maar vandaag had ze er echt nood aan. Achter een bar staan was eigenlijk verrassend druk, dus nu ging ze er liever zelf aan hangen. Misschien kon ze beter eens een ander baantje zoeken, dat was immers beter dan dagenlang drinken uitgieten. Nee, zoiets kon ze echt niet blijven doen tot ze op pensioen mocht. Voorzichtig bracht May de mascara aan, erop letten dat ze niet zou uitschieten met haar hand en zo mascara in haar oog kreeg. Ze had immers geen zin om vanavond op het spoed re zitten, in plaats van op het feest waar ze naartoe ging. Haar beste vriendin had haar uitgenodigd, wetende dat May sowieso geen nee ging zeggen. Ze trok net een blauw jurkje over haar hoofd, toen ze de stem van haar beste vriendin door het huis hoorde galmen. "May, doe eens voort, ik heb echt geen zin om een halfuur te wachten!" Ze rolde even met haar ogen, waarna ze haar schoenen aantrok en de trap af liep. "Doe kalm, hier ben ik al," zei ze en glimlachte naar June. Het was wel ironisch, May en June, twee maanden bij elkaar. "Zullen we dan maar gaan?" May nam alvast haar autosleutels en liep naar de voordeur, wachtend op de blondine om haar te volgen.

Om bekend te worden met iets wat je het liefst deed, was moeilijk. Om echt door te breken moest je heel veel moeite doen, en dan was de kans vaak nog zo goed als nihil. Daarom was hun band een beetje als een grap ontstaan, zoiets als een garageband. Dat waren ze in het begin ook, een garageband, maar uiteindelijk lukte het hen, als bij toeval. Langzaamaan begonnen ze bekender te worden, meer fans te krijgen en verdienden ze hun brood met datgene dat ze het liefst deden. Ashton merkte dat zijn leven meer en meer uit zijn carrière begon te bestaan. Muziek schrijven, optreden, de wereld rond touren, etc. Echter had de blonde drummer er geen enkel probleem mee, integendeel, hij genoot er met volle teugen van. Wie wou nu niet de wereld rondreizen met zijn beste vrienden om hun muziek te spelen voor een hele hoop volk? Daar droomden velen van, maar het gebeurde amper. Daarom was hij, en de rest ook, zo dankbaar dat ze een kans kregen. Al was het een kans van One direction, een band waar hij normaal nooit naar luisterde, het bleef een geweldige kans en hij zou hen eeuwig dankbaar blijven daarvoor. Maar, een succesvolle carrière bracht natuurlijk genoeg stress met zich mee. Dat had ook Ashton ondervonden. Hun nieuwe album verkocht goed, maar er was ook weer een hele hoop heisa door dingen die ze in interviews gezegd zouden hebben. De mensen begrepen het gewoon verkeerd, maar er was hen verteld om zich er niet mee te bemoeien. Daarom hadden Calum en hij besloten om even hun gedachten te verplaatsen en naar een feest te gaan, want waarom ook niet? "Ik ben er bijna!" Riep hij toen hij de ietwat ongeduldige stem van Calum hoorde en bond nog snel de veters van zijn schoenen, waarna hij naar beneden liep. Ashton keek even naar Michael, die er nog altijd even ziek uitzag. Spijtig dat hij en Luke niet meegingen, maar met z'n tweeën konden ze zich ook wel amuseren. "Klaar om te gaan?" vroeg hij, al wist hij dat Calum al wel langer klaar was.

Account verwijderd

schreef:
De deur van de badkamer sloot ze achter zich, waarna ze de trap afliep en naar haar moeder glimlachte. ''Ik ben weg, tot morgen waarschijnlijk.'' Atilla was echt blij dat ze vrij was opgevoed, waardoor ze redelijk veel mocht. Echter was ze hierdoor geen rebel geworden wat haar ouders ontzettend apprecieerden. Soms had ze wel haar kuren, maar dat was vooral toen ze ongeveer zestien jaar oud was. Nu is ze negentien en weet ze wel beter. ''Wees voorzichtig hé!'' Riep haar moeder haar nog na toen ze in de hal verdween om haar schoenen te nemen uit de kast. Binnenkort zou Atilla alleen gaan wonen, aangezien ze haar eigen stekje had gevonden en haar ouders het niet erg vonden. Natuurlijk zouden ze haar gaan missen, maar ze konden ermee overweg dat ze haar moesten loslaten dus dat was niet echt een probleem. Eerst hadden haar ouders gedacht dat ze een vaste vriend had waarmee ze ging samenwonen, al was dat echter niet het geval. Ondanks Atilla haar leeftijd, had ze echter nog maar twee vaste, serieuze relaties gehad van allebei ongeveer een jaar. De één was anderhalf jaar en de andere was bijna precies een jaar. Atilla liet haar voeten in haar schoenen glijden zodra deze op de grond stonden. Het waren hakken, want daar hield ze wel van aangezien ze van zichzelf redelijk klein is. Als laatste nam ze haar tasje. Het enige wat daarin zat was haar mobiel, portefeuille en een pakje sigaretten. Ze controleerde zichzelf nog even in de spiegel op de gang. Alles zat nog goed. ''Ja! Tot morgen!'' Riep ze voordat ze de deur dichtsloeg. Atilla stapte in haar auto die ze voor haar achttiende had gekregen en reed eerst naar een vriendin haar huis. Vanavond moest zij taxichauffeur spelen, waardoor ze dus ook niet mocht drinken. Het was wel jammer, maar haar vriendinnen hadden een soort beurtrol dus ze kon er wel mee leven. Eigenlijk was ze verplicht.

Calum stond op, nam een glas water uit de kast en vulde het met water. Vervolgens zocht hij een pijnstiller in de kast met medicijnen en gooide het in het glas. Even staarde hij naar het glas en de pil, die nu aan het oplossen was in het water, waarna hij zich omdraaide om een lepel te pakken uit de lade met het bestek. Hij roerde met het lepeltje wat in het glas en liep terug naar de bank. Het glas met de ondertussen opgeloste pil zette hij voor Michael neer. ''Enjoy it.'' Grijnsde hij. Hij wist dat het echt niet lekker was en zelf nam hij ook niet graag pijnstillers of iets dergelijks in, maar het moest nu eenmaal als je je echt ziek voelt en niet meer kan van de buikpijn en hoofdpijn. ''Ja, vast.'' Mompelde Michael lichtelijk geïrriteerd. Calum ging er niet verder op in, aangezien hij ook zo zou reageren wanneer hij ziek was. Geïrriteerd en verder niets. ''Ik ben helemaal klaar.'' Zei hij opgewekt toen Ashton eindelijk klaar was. Ashton was helemaal niet te laat, want er was geen uur besproken maar Calum wou gewoonweg naar het feest vertrekken en genieten van de muziek en de drank, al was het niet echt zijn plan om stomdronken te worden. ''Wie is degene van ons twee die vanavond wat nuchter blijft?'' Vragend keek hij Ashton aan terwijl hij zelf opstond en alvast naar de voordeur liep. Calum had volgens zichzelf nog nooit zoveel zin gehad om uit te gaan, maar het was dan ook al lang geleden dat ze daar nog tijd voor hadden gehad. Ze werden namelijk altijd opgehouden door hun carrière en al de verantwoordelijkheden die die carrière met zich meebracht. Soms was het wel zwaarder dan Calum ooit had durven dromen, zowel mentaal en fysiek aangezien je vaak geen lange nachtrust hebt door optredens, interviews, touren, repetities, opnames in de studio en ga zo maar verder.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld