Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
RaspberryPie
DezeShoutIsErgLeuk
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
Freak Quensy speeltopic
Anoniem
Landelijke ster



Based on Devil Survivor and the game.

Algemeen: 
Het speelt zich af in de tijd van nu, maar dan met een kleine draai eraan.

Freak Quensy is een bekende spel/app, maar werd later verboden, doordat er op mysterieuze wijze mensen vermoord werden. Er was één verband en dat was Freak Quensy. 
Freak Quensy is een RPG spel op je mobiel, maar dat denken alleen mensen die het niet spelen. 

Wat het werkelijk inhoudt is dat je mobiel eigenlijk een demon kan oproepen die aan jouw kant staat. Jouw demon wordt bepaald op basis van je karakter, maar er is een nadeel. Elke demon neemt een deel van je af. 

Er zijn in totaal vijf soorten demonen:
TO - Take Over. (Forbidden)
Een Take Over demon is een erg sterke demon die je lichaam vereist. Het neemt namelijk je lichaam over. Na mate je het gebruikt voel je dat er steeds een deel van je lichaam wordt verlamt. 
Deze demonen zijn erg zeldzaam en ook verboden doordat het erg sterke demonen zijn en je makkelijk kan doden door je lichaam niet terug te geven.

DE - Death End. 
Deze demon tapt steeds een deel van je leven af en zijn erg sterk. De vaardigheden van een Death End demon varieert. Hoe sterker de demon is des te meer het van je levensjaren opeet. 

ME - Mental
Een Mental demon is een erge sterke demon in aanval. Het vreet wel je geweten op en na een lange tijd wordt je zelfs gek en denk je niet meer helder na. 

MO - Memory 
Een Memory demon is een demon die sterk is met het manipuleren en het maken van illusies. Een Memory demon eet je herinneringen op en veroorzaakt veel geheugenverlies. 

TA - Talent
Een Talent demon is erg sterk in de kant van bescherming. Het kan allerlei schilden maken, genezen en hebben een unieke vaardigheid bijvoorbeeld hypnose. Alleen wat een talent demon doet is je talent afnemen. 

Freak Quensy is blijkbaar toch niet zo onschuldig. Mensen raken hierbij verstrikt doordat ze een verbond hebben afgesloten met een demon en zitten daar voor altijd aan vast, maar er is één oplossing om er van af te komen en dat is het medicijn. Het medicijn is alleen niet binnen handbereik. 
De makers van Freak Quensy hebben een competitie gemaakt en de winnaar mag het medicijn hebben. Alleen er zijn wel 10 levels. In ieder leven moet je 10 1 vs 1 gevecht winnen of 5 level gevecht winnen. 

1 vs 1
Door een van de werkers bij Freak Quensy wordt je een tegenstander aangewezen. Op een dag krijg je dan een week van te voren te horen wie jouw tegenstander wordt en beide zijn ze op hetzelfde niveau. 
Bij 1 vs 1 moet je 10x op rij winnen om door te gaan naar de volgende level. Als je bij level 10 bent en 10x hebt gewonnen ben je door naar de finale om de medicijn te bemachtigen.

Level gevecht
Wordt 1x in de zoveel maanden gehouden. Een level gevecht houdt in dat je in een flatgebouw vecht. Er zijn verschillende regels en elke locatie varieert. 
Deze gevecht geldt voor alle spelers, maar er is een gevaarte dat je snel kan worden uitgeschakeld. De laatste die overblijft en nog staat is de winnaar. Win 5 van deze soort achterelkaar en dan kan je hoger op gaan. 

Alleen elke gevecht is gevaarlijk. Er zijn niet zoveel regels en je tegenstander mag je vermoorden als ze het willen. Het gevecht eindigt pas als je niet meer in staat bent om je demon op te roepen of als je vermoord bent. 

Freak Quensy wordt dus goed geheim gehouden en vindt meestal plaats in de avond. Binnen Freak Quensy zijn er ook ''guardians'' Zij zorgen ervoor dat buitenstaanders niet erin betrokken wordt. Mensen die hun demonen misbruiken worden geëxecuteerd. 

Om je demon op te roepen gebruik je de woorden ''Freak Quensy'' Nog even uitleg wat het betekend. De demon die je oproept noemt men de freak. De persoon die het bestuurd noem je Quensy. 

Een freak is ook een levensvorm en komt eigenlijk uit een andere dimensie. De dimensies zijn aan elkaar verbonden doordat er een demon is die daar in staat is, maar nu sluit de poort zich langzaam en de Freaks worden met uitsterven bedreigt. Daarom hecht een Freak zich aan een Quensy. Elke Quensy heeft in de dood gestaard en zijn er net aan ontsnapt doordat ze een verbond sloten met een Freak. 
Nu is de taak aan ons om de medicijn te krijgen aangezien sommige Freaks de mensheid willen uitroeien doordat de mensheid hun voedselbronnen zijn. 


Punten waarbij je moet opletten! W.I.P.

1. Je demon zit in je mobiel en je mobiel is elektronica. Let dus op dat je mobiel niet nat wordt. Als het nat wordt ben je niet meer in staat om je demon op te roepen. In een gevecht telt dit niet mee dat de ander gewonnen heeft. Als dit in een gevecht gebeurt, moet je doorvechten! Wanneer je demon al opgeroepen is en dan je telefoon nat wordt kan je demon alleen niet terug keren uit zichzelf.


2. Je demon heeft 2x zoveel uithoudingsvermogen als jijzelf. 
Wanneer je een slechte uithoudingsvermogen hebt kan je trainen om het te vergroten! Wanneer je het vergroot bijvoorbeeld van 5 naar 7 zal je demon van 10 naar 14 gaan, maar let op. Je demon is dan sterker en voelt dan anders aan. Wanneer dit gebeurd moet je zelf ook sterk zijn en de controle er niet over verliezen! Als je de controle verliest is er kans dat andere mensen gewond raken of zelfs sterven!


3. Je demon leeft op jouw energie. Wanneer je teveel vecht zal hij meer energie van je afnemen. Dit verschilt. Bij een TA neemt het een grotere deel van je talent af. Bij MO zal het een grote deel van je geheugen nemen etc. 


4. Bij elke demon kan hij je een wapen geven. Deze wapen staat niet verbonden met de energie van je demon. Dus hoe harder je ermee vecht zal je alleen zelf moe worden, terwijl je demon dan rustig zit in zijn kamertje in je mobiel. 

Elke wapen varieert van fysiek tot psychisch. Het vereist alleen je eigen energie!
Een ME demon is goed met aanval dus hij zou bijvoorbeeld een zeis geven. 
Een DE demon varieert dus hier is niet veel van bekend.
Een MO demon is met illusies en manipulatie dus die zou je een psychische kracht geven
Een TA demon is met talent en zou je eigen talent versterken. Bijvoorbeeld je bent goed in zingen dus hij zou het naar een hoge frequentie halen. etc. etc.
Een TO demon geeft je alleen een manipulatie van je eigen krachten.


5. Freak Quensy is een organisatie waarbij niemand de echte oprichter, eigenaar heeft gezien. Zelfs de mensen die eronder werken kennen hen niet, maar krijgen aanwijzingen via mobiele sms. In de organisatie heb je rangen:

Game Host - de persoon die informatie verkoopt over spelers tegen een prijs en mensen sms'jes versturen wanneer er een gevecht is.
Guardian - persoon die zorgt dat als er een gevecht is andere niet in gevaar worden gebracht.
Executioner - persoon die quency spelers vermoord wanneer ze zijn/haar demon misbruiken. 

Deze personen kom je weleens voor in de RPG, maar worden niet echt gespeeld door een persoon


Regels!
-Over interpunctie beschikken.
-Minimaal 5 zinnen er is geen max.
-Als ik je niet ken een voorbeeld stukje geven.
-Je doet pas mee als het wordt gezegd en goedgekeurd.


Mensen die meedoen: (Meiden zitten nu vol)
Hoothoot   Meisje
Dauntless Jongen
HowlingMagic Meisje
Layer   Meisje
TheCrazyWriter  
Seaweedbrains  

Naam: Scarlett Lauriana Harisson
Leeftijd: 17
Wapen: Puppet Ropes
Speler niveau: Ervaren Quency speler
Innerlijk: Scarlett is weleens aangeboden om een Guardian of Executioner te worden, maar heeft het iedere keer afgeslagen. Binnen Freak Quency staat ze bekend als de poppenspeler. Meestal vecht ze altijd zonder haar Freak, omdat ze bang is dat Reastrao te veel levensjaren van haar afneemt. Ze is tot nu toe in geslaagd om haar Freak niet te gebruiken in gevechten en het zal nog zo lang door gaan. Bij Freak Quensy weet niemand hoe haar Freak uitziet of welke categorie het is. Zelfs Malkav, de host die alle informatie van spelers beheerd kan er niets uit lezen wat Malkav normaal wel kan. 
Scarlett is hierin gekomen nadat haar broer was verdwenen. Het enige wat ze gevonden had was zijn mobiel dat kortsluiting maakte met die van haar. Later in de avond kreeg ze een SMS van Malkav over een Quensy gevecht in het park. Laat in de avond besloot ze om op onderzoek te gaan en zag ze dat Freak Quensy geen RPG spel was. Bij het gevecht raakte een speler zijn controle kwijt over zijn Freak die de toeschouwers aanviel. Scarlett was hier een slachtoffer van geworden en zal sterven, maar toen ze een stem hoorde die haar kon helpen accepteerde ze het. 
Reastroa, de demon die haar hulp aanbood had toen met haar een contract. Het bleek ook te zijn dat hij de voormalige Freak van haar broer was. Tot nu toe is haar enige aanwijzing naar haar broer; Freak Quensy. 
Nadat ze gered werd door Reastrao, bleek dat de demon erg bekend was, doordat haar broer een ervaren speler was die erg hoog in de ranking stond. Nu vecht Scarlett zelf om haar broer te vinden. Nu ze weet dat Reastroa, een DE Freak haar broer misschien heeft vermoord gebruikt ze hem niet. 
Verder is Scarlett een erg stille meisje. Mensen beschrijven haar als een mysterieus persoon. Ze is er alleen wanneer ze moet vechten. Voor de rest zien ze haar niet. 
Grotendeels onderschatte haar tegenstanders haar altijd, doordat ze erg klein is en jong uitziet. Ze hebben altijd de gedachte dat ze het kalm aan moeten doen met een klein meisje zoals zij, maar ga dan nooit te ver bij haar. Doordat er bij een gevecht niet zoveel regels zijn heeft ze een keertje haar tegenstander onthoofd met haar touwtjes.
Uiterlijk:
Red eyes
Extra:

Freak
Naam: Reastrao
Menselijke gedaante:
manga, black and white, and boy afbeelding
Demon gedaante:
art, dark, and guy afbeelding
Demon Type: DE - Death End




HOOTIE CHAR!

Naam: Creon Asher 
Leeftijd: 17 
Wapen: Het wapen wat hij van zijn freak heeft gekregen, namelijk een schermzwaard, heeft hij wel een tijdje gebruikt, maar de laatste tijd steeds minder. Zijn demon neemt namelijk steeds meer van zijn talent voor het schermen af, waardoor hij er bijna niets meer aan heeft. 
Speler niveau: Ervaren 
Innerlijk: Creon lijkt op het eerste gezicht een heel aardige, behulpzame en vooral bescheiden jongen. Hij staat altijd open voor suggesties en zal nooit iemand zomaar afkraken – behalve natuurlijk als diegene hem een keer boos heeft gemaakt, Creon doet immers niet aan tweede kansen. De zeventienjarige is beheerst, welopgevoed en zeer intelligent. Toch, als je hem beter leert kennen en net zo goed op andere mensen let als hij, zal je wat andere eigenschappen opmerken. Nooit zal hij zijn woede echt laten zien. In plaats daarvan gedraagt hij zich kil, neerbuigend, maar dit zal alleen zij die opletten opvallen. Ook zal je na een tijdje merken dat hij helemaal niet zo bescheiden is, hij gebruikt alleen wat subtielere manieren om anderen te laten zien hoeveel beter hij wel niet is dan zij. Complimenten geeft hij zelf bijna nooit, maar ze in ontvangst nemen, is geen probleem. Verder moet je hem met rust laten als hij ergens mee bezig is. Al zal hij niet meteen laten merken hoe zeer het hem irriteert, later zal je zijn zoete wraak proeven. Daarnaast is Creon een verschrikkelijke hypocriet in vele opzichten. Zelf is hij bijvoorbeeld soms neerbuigend naar mensen toe, maar als zij dat één keer bij hem flikken, is het oorlog. 
Uiterlijk: Creon heeft een bleke, egale huid. Zijn halflange haar is bijna wit, maar met een paarsachtige tint, net als zijn oog. Over zijn rechteroog zit altijd een ooglapje. Een tijdje terug is hij namelijk in een ongeluk terechtgekomen. Hij praat er nooit over en niemand weet precies wat er gebeurd is, het enige wat hij erover loslaat is dat hij toen met zijn demon in contact is gekomen.
Creon:
Extra: - 

Freak: TA 
Naam: Casimir 
Menselijke gedaante: s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/e4/88/c3/e488c3b57b58d7778b9ce30a475ba344.jpg
Monsterlijke gedaante: s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/ef/e8/89/efe8898a4bcd07387789d361d30cddce.jpg
Anoniem
Internationale ster



Naam: Raidan "Rai"

Leeftijd: 18 jaar

Wapen: Rai is in staat om een verscheidenheid aan levensechte illusie's te maken, wat er voor heeft gezorgd dat hij tot nu toe nog geen enkel gevecht heeft verloren. De speler die hem de baas kan zijn, moet hij dan ook nog tegenkomen. Niet erg verrassend, want waar moet je, je aanvallen op richten als je niet weet wat wel en wat niet echt is? En hoe houd je het hoofd koel met al die illusie's om je heen? Het is dan ook geen verrassing dat Rai meestal vrij weinig hoeft te doen en rustig kan wachten tot zijn tegenstander zichzelf uitschakelt, waarna hij overblijft als de winnaar.

And just because it's fun (and because you can hit people with it when they're getting annoying), he has this staff to use his power:

_http://i60.tinypic.com/…

Speler niveau: Ervaren

Innerlijk: 'Een egoïstische zak die zich graag uitslooft en zichzelf nogal wat vindt, beter dan eigenlijk zowat iedereen om precies te zijn.' Waarschijnlijk de best passende omschrijving voor Rai, als je het kort wil houden. Kan hij er wat aan doen dat hij nou eenmaal geweldig is? Oke, ik geef toe, meningen verschillen, maar als je eerlijk bent, moet je ook wel toegeven dat Rai een bepaalde aantrekkingskracht heeft. Een tikkeltje mysterie en wat charmes kunnen zo zijn wonderen verrichten en al helemaal als je er ook nog goed uitziet, wat bij hem het geval is. Tja, hij heeft niet voor niets last van een behoorlijk groot ego. Vat het dan ook niet al te persoonlijk op als hij zich gewoonweg te goed voor je voelt, want je bent zeker niet de enige. Rai is gewoon nogal... kieskeurig, maar geen zorgen, want hij heeft net als ieder ander een paar puntjes waarmee je hem voor je kunt winnen. Ten eerste: veel, erg veel, complimentjes. Hij is er namelijk dol op. Een goede vechter doet het ook altijd wel goed bij hem, net als eten. Hij moet dan ook toegeven dat hij een lichte voedselverslaving heeft al is dat zeker niet te zien aan zijn 'goddelijke', zoals hij het zelf zegt, lichaam. Eigenlijk kan dat ook niet anders met die vele uren die hij spendeert aan zijn trainingen en erg verassend is het dan ook niet dat hij zich prima weet te redden in een gevecht. Dat laat hij trouwens ook maar wat graag zien, net als eigenlijk nog een heleboel andere dingen. Uitsloven is zeg maar helemaal zijn ding en dat zorgt er soms ook voor dat hij enigszins behulpzaam overkomt. Het punt is alleen dat hij het vaak niet doet om je te helpen, maar het meestal echt alleen doet, zodat hij kan laten zien hoe goed hij wel niet is in wat het ook is dat hij doet. Kijk dus ook niet raar op als hij je ineens een taak uit handen neemt.

Om verder te gaan met dingen waar hij van houdt: mensen die weten waar ze mee bezig zijn. Als er iets is waar hij namelijk niet tegen kan, dan zijn het wel van die mensen die echt géén idee hebben van wat ze aan het doen zijn. Dat kan zo verschikkelijk ergerlijk zijn in zijn ogen. Dat gestuntel... gewoon nee. Echt nee. Vreselijk gewoon.

Als laatste vind hij het fijn als je laat merken dat je er voor hem bent en dat je om hem geeft, ookal beangstigd dit hem ook enigszins. Vertrouwen is namelijk niet een van zijn sterkste punten, want hij weet hoe verraderlijk mensen kunnen zijn. Waarschijnlijk de reden dat hij niet erg graag persoonlijke dingen over zichzelf loslaat, behalve dan natuurlijk als het over zijn geweldigheid gaat. Daar kan hij dan weer úren over blijven praten. Ondanks dit alles is hij verrassend genoeg toch echt een goede vriend míts je natuurlijk echt onder zijn vrienden valt wat niet snel gebeurt.

Oh, en vergeet niet dat hij een meester is in het achterhouden van de waarheid en dat je het beter niet in je hoofd kunt halen om zijn kapsel te ruïneren, het is hem erg dierbaar.

Uiterlijk:

Extra:

Naam: Melanctha

Menselijke gedaante:

_http://data3.whicdn.com/images/136634272/…

Demon gedaante:

_http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2014/363/1/e/…

Type: MO

Seaweedbrain
Internationale ster



Citeer Naam: Alex Finley
Leeftijd: 16
Wapen: Zijn demon en hij oefent met een zwaard
Speler niveau: Rookie
Innerlijk: Alex is een gesloten jongen die alles alleen doet. Hij houdt niet van het gezelschap van mensen. Hij kijkt altijd het liefst eerst naar anderen voordat hij zelf iets doet. Verder wil ik eigenlijk nog niet veel kwijt over hem.
Uiterlijk: Dit is Alex, met zwart haar en blauw/paarse ogen. Hij is 1,67 m lang. Hij is tenger gebouwd
Doriann's face by ChiNoMiko
Extra: Alex is erin gekomen omdat hij zich ook verveelde. Hij installeerde de app en sloot een verbond met Sayte. Hij had geen idee wat hij aan het doen was, en hij weet ook niet de consequenties. Hij gebruikt zijn demon te vaak, waardoor hij mentaal steeds zwakker wordt.

Freak
Naam: Sayte
Type: Mental
Menselijke gedaante: 
Male Morgan by MaliceInTheAbyss

Monsterlijke gedaante:

Ulvenwald Bear by JasonEngle
Alex is trouwens een jongen
Dauntless
Wereldberoemd



Naam: Ef (Hij is zijn naam vergeten en weet alleen nog dat deze begon met de letter F.) Zijn echte naam is Felix Crowe
Leeftijd: 18
Wapen: Ghost powers (onzichtbaarheid, doorzichtigheid en floating) + knife gloves. In zijn geestengedaante kan Ef wel niets aanraken en dus ook niemand aanvallen.

Speler niveau: Ervaren Quency speler
Innerlijk: Felix was een veelbelovende jongen met veel talenten, jammergenoeg heeft hij deze nooit kunnen ontwikkelen. Er zijn namelijk mensen die eigenlijk beter geen kinderen zouden krijgen en die mensen hebben er juist meestal wel. Er werd nooit naar hem omgekeken, behalve dan wanneer hij iets verkeerd had gedaan. Dan werd hij altijd gestraft al gebruikte zijn ouders en voornamelijk zijn vader ook wel eens geweld gewoon omdat hij te dronken was om beter te weten. Vandaar dat Felix al snel terecht kwam in de criminaliteit. Het begon met stelen, maar toen hij fatsoenlijk met een geweer leerde omgaan werden de opdrachten al snel gevaarlijker. Het was ook op deze manier dat hij in aanraking kwam met de freakquency gevechten aangezien hij soms mee moest helpen met het werk van de excutioners. 
Zijn hele leven al voelt Felix zich onbegrepen en eenzaam. Door de band tussen freak en quency te zien is hij zelf ook in het spel betrokken geraakt al was het in de eerste plaats gewoon iemand om mee te praten te hebben. Het was ook pas jaren later dat hij in gevechten ging meedoen. Felix vindt het fantastisch zij aan zij met zijn freak te vechten. Het verliezen van zijn herinneringen is als een drug voor hem. Felix heeft een erg goed geheugen en werd s'nachts telkens geteisterd door nachtmerries over gebeurtenissen uit het verleden. Door deze dingen voor eeuwig te wissen sluit hij dit hoofdstuk van zijn leven en kan hij zorgeloos verder leven. Het is hem zelfs gelukt een fatsoenlijke job te krijgen en een redelijk normaal leven op te bouwen. Al zijn anderen natuurlijk vaak niet de dingen vergeten die hij al lang niet meer weet.

Uiterlijk:


Extra:/

Freak:
Naam: Dantalion
Innerlijk: Dantalion was nogal teleurgesteld toen hij voor het eerst in oog in oog stond met zijn quensy die toen nog maar een jongen van vijftien was. Daarbij verwachtte de jongen ook nog eens dat ze urenlange gesprekken met elkaar gingen houden en beste maatjes werden. Dat zag Dantalion in het begin totaal niet zitten. Toen hij wat meer over het verleden van deze jongen leerde beseft hij wel beter waarom hij zich voor het spel had aangemeld. Als demon had hij zelf ook niet bepaald een vrolijke jeugd gehad en hij had nog krachten gehad om zich mee te beschermen. Vandaar dat hij vanaf dat moment besloot wat aardiger tegen Felix te zijn. Al snel merkte hij op dat zelfs enig potentieel in hem zat. Zo werkte het hoofd van deze kerel als een spons en zat het vol verrukkelijke herinneringen. Later bleek zelfs dat hij ze met plezier afgaf. Hierdoor versterkte hun band.
Toevallig lijken ze in hun menselijke uiterlijk nogal veel op elkaar. Ze zijn even lang, hebben beiden zwart halflang haar. Ze zouden broers kunnen zijn en dat is ook een beetje hoe hun relatie ten opzichte van elkaar is.
Menselijke + demon gedaante:
Anoniem
Landelijke ster



Lauriana zweette als ze van haar ene zij naar haar andere bewoog. Iedere keer zag ze flashbacks en hoorde ze het geschreeuw in haar hoofd van terreur, de smeekbede's van mensen en zo ook het brandende vuur. 
Gelijk schrok ze wakker en voelde ze het koude zweet over haar rug lopen. Met een beweging zat ze recht en keek ze naar gestaltes die er niet hoorden te zijn. 
''Lau?'', hoorde je een mannelijke stem die de stilte opvulden. ''Ben je oké? Ik heb het ook gezien.'', zei Reastrao. Hij probeerde haar zorgvuldig te kalmeren, maar ze duwde hem van haar af. 
''Blijf van me vandaan moordenaar.'', siste ze naar hem alsof ze vergif op had. ''Blijf in je menselijke vorm en geen woord.'', zonder twijfel stond ze op en keek ze niet naar hem terug als hij zuchtte. Hij probeerde jarenlang haar aandacht te winnen, maar eindigde zonder enige geluk. 
Laurianas gedachtes vielen steeds terug op gisteravond. Ze hoorden het gejuich van de mensen, ze schreeuwden als barbaren. Ze had geen keus. Hij zou nooit stoppen totdat ze dood was. 
Wat er was gebeurt, was dat de host haar had opgezet tegenover Keneth Bell. Het was al haar zevenentachtigste gevecht dat ze op rij had gewonnen en zou nog lang niet stoppen. Die avond wanneer het gevecht plaatsnam was Keneth - een ME quensy speler- zo zeer aangetast dat hij niet meer helder kon nadenken dan alleen focussen op moord. Ze herhaalden zijn woorden nog een keer. ''Ik kan niet wachten om je zoete schreeuw te horen. Ik breek je langzaam in duizenden stukjes.'', waren zijn woorden. Hij was compleet gestoord en zijn ogen spraken meer dan hij zelf kon.
Het aftellen van de host klonk en haar tegenstander zijn Freak opriep, maar het had toch geen nut. Het gevecht was al in haar voordeel gezien de touwen van Lauriana al waren gespannen voor het gevecht begon. Er waren toch geen regels die zeiden dat het niet mocht. Ze gebruikte zijn eigen freak tegenover hem als als haar eigen pop. Zijn freak keerden tegen zijn meester in en het publiek was vanaf het begin aan het juichen hoe hij haar moest afmaken, maar alles was al gedraaid naar een diepe stilte.
Lauriana had duidelijk een voordeel en gebruikte het nog ook. Haar tegenstander werd toch al naar een hoek gedreven zoals voorspeld. Iedere keer zette hij een stap naar achter totdat het gedaan was voor hem. Hij kwam recht in haar val, een lus om zijn keel. Met haar touwtje trok ze het strak om zijn nek zodat zijn luchtpijp werd dichtgetrokken. Als een spetterende finale hing ze hem op. Zijn benen bewogen nog als hij eruit probeerden te komen. Hij zwaaide nog meer totdat het leven uit hem verdween en als een lappen pop werd neergegooid door haar. Ze had gewonnen en dat was het. Als haar normale gewoonte verliet ze de plek en verdween ze. 

Anoniem
Internationale ster



"Rai? Word eens wakker." De lieflijke, zachte stem drong langzaam zijn dromen binnen, hem keer op keer verzoekend wakker te worden. De jongeman was alleen nog niet van plan geweest om al wakker te worden. Het lag zo wel goed en vandaag had hij toch niet veel interessants te doen. De enige reden om wakker te worden, was dan ook de dame die langzaamaan steeds een beetje dwingender begin te klinken. Het ongeduld glipte haast onmerkbaar haar stem in, maar voor de oplettende luisteraar was het zeker te horen, net zoals de kleine sprankeling in haar ogen te zien was, toen de jongeman eindelijk zijn ogen opende.

"Wat? Zie je niet dat ik probeer te slapen?" mompelde hij lichtelijk geïrriteerd en slaagde er niet in om zijn ogen ervan te weerhouden zich opnieuw te sluiten. Met een simpele beweging van zijn arm werd de deken over zijn gezicht heen getrokken, om de dame zo buiten te sluiten en verder te kunnen slapen. Echter, de dame liet zich niet zomaar wegsturen. Een licht geïrriteerde zucht werd gevolgd door een heleboel licht, nadat de dame de gordijnen had geopend en de dekens met een ruk van hem af had getrokken.

"Rise and shine, princess! Er zijn vandaag weer spannende gevechten! Ik bedoel, die van gister is moeilijk te overtreffen, maar wie weet." Een brede glimlach verspreidde zich over haar gezicht bij het zeggen van deze woorden. Het kwam niet vaak voor dat Mel zo opgewonden was over iets, maar zodra het woord 'gevecht' viel, kwam haar demonische aard naar voren. Ze genoot van de gevechten. Hoe gewelddadiger en meer leed er aan te pas kwam, hoe beter. Al was ze niet zo erg dat ze zelf elke tegenstander per se van het leven wilde beroven, wat je zeker niet van alle Freaks, noch van alle Quensy's kon zeggen. Met andere woorden: ze was zeker niet de ergste van allen, ondanks haar altijd aanwezige verlangen naar het slagveld.

De jongeman was ook zeker iemand die kon genieten van een goed gevecht, maar reageerde niet naar de verwachtingen van de dame. Een slaperig gestelde vraag naar de tijd van het gevecht was alles wat eruit kwam. Simpel gezegd bevond de jongen zich nog voor een te groot deel in het land der dromen, om een fatsoenlijkere reactie te produceren, wat leidde tot grote ergernis van de dame. Rai zag nog net hoe hij met een opgetrokken wenkbrauw en een vertrokken mond aan werd gekeken voor de dame zich hoofdschuddend en met de handen in haar zij geplaatst omdraaide en beledigd wegliep. Erg veel zorgen maakte hij zich er alleen niet over, want hij was het wel gewend van de dame en hij wist dat ze wel weer bij zou draaien, dus wat was er dan nog over om zich zorgen over te maken?

Seaweedbrain
Internationale ster



Alex had met grote ogen gekeken naar de match. Er werd een jongen opgehangen ofzoiets. Alex dacht wel dat die jongen niets ernstigs zou hebben. Het is immers een spel. Wel een vet spel, met een Freak ofzo. Hij snapte het niet helemaal, maar het was cool. En als Alex iets cool vond, was het ook zo. Hij vond niet snel iets leuk. Voordat hij aan Freak Quensy begon had hij alles geprobeerd, alle sporten, hobby's en apps, maar hij had nog nooit zoiets leuks gevonden. Sayte was ook een hele aardige kerel, al leek niet alles gemeend wat hij zei. Alex wilde ook zo goed worden als het meisje die de Freak van de tegenstander tegen hem opzette. Geniaal gewoon. Hij wist dat het nog lang zou duren voordat hij op dat niveau zou komen. Hij was net pak hem beet twee weken geleden begonnen hiermee, en hij had nog geen gevechten gedaan. Hij wilde eerst afwachten en zijn Freak beter leren kennen. Hij had dagelijks zijn Freak opgeroepen en hij bekeek elke wedstrijd. Hij ging met een smoesje van huis weg en was altijd in het publiek te vinden. Hij probeerde op dezelfde stoel te zitten, want daar had hij een goed zicht van wat er gebeurde. Alex keek om zich heen. Hij vond dat hij met een speler moest gaan praten. Hij had het nog niet geprobeerd, omdat hij bang was dat hij, omdat hij een rookie was, werd uitgelachen. Hij stond op en liep naar voren. Hij sprak een persoon aan. Het was zo donker dat hij niet zag of het een jongen of een meisje was. 'Hoi, ik ben Alex. Wie ben jij?'

Ooc: als je zin hebt om met een rookie te praten, mag je met hem praten. Ik heb met niemand iets afgesproken
Dauntless
Wereldberoemd



Zoals gewoonlijk was ook Ef weer van de partij bij het Freak Quensy duel. De baas van de bar waar hij werkte was een zeer flexibel iemand. Hij zat er niets mee in dat hij zulke afwisselende uren had en vond het niet erg voor hem in te springen. Soms probeerde hij Ef eraan te herinneren dat ze elkaar eigenlijk al langer kende dan hij zelf wist. Maar voor Ef was hij niet meer dan een werkgever en de man zelf had er vrede mee genomen en wist dat het zinloos was Ef dingen te laten herinneren die hij toch niet meer wist. Hij wist waar de jongeman zich mee bezighield. Zelf was hij er geen voorstander van, maar hij had langs de andere kant wel begrip voor Felixs drijfveer achter deze krankzinnige gevechten. Hem kennende zou hij het wel overleven, al had hij nog nooit zo'n gevecht gezien en wist hij niet wat voor potentieel zijn tegenstanders hadden. Misschien zou hij hem eens moeten vragen of hij eens een keer mee mocht gaan kijken. 
"Heey is dat niet Keneth. Hij is er duidelijk op achteruit gegaan sinds wij tegen hem hebben moeten vechten, mentaal bedoel ik dan. Ik heb bijna medelijden met zijn tegenstander." zei Dantalion die naast hem stond in zijn menselijke gedaante. 
"Oh nee wacht moet hij vechten tegen de puppeteer. Dat verandert de zaak, nu is hij diegene waar ik medelijden mee heb." Hoewel ze nog nooit tegen haar hadden moeten vechten, had ze absoluut een reputatie onder de ervaren spelers. Ef had haar al wel eens eerder zien vechten en had talloze notities over haar vechtstijl gemaakt. Dat deed hij bij de meeste spelers. Hij analyseerde hun stijl, zocht naar hun zwaktes en gebruikte deze tegen hen. Het spel begon, Keneths freak keerder zich tegen hem. Ef wist dat ze haar draden sowieso al voor het begin van het spel had uitgestrooid, alleen was het onmogelijk ze te zien. "Ik zou haar wel eens willen zien proberen rook te vangen." zei Dantalion en liet zijn hand oplossen in een zwarte mist. Voor hem was dit gewoon een spel. Hij zou het niet eens erg vinden moesten ze tegen haar verliezen, al hoopte hij wel dat ze Ef in leven zou laten. Hij bevatte nog zoveel heerlijke herinneringen, het zou zo'n zonde zijn moesten die verloren gaan. Samen keken ze toen hoe Keneth werd opgehangen. "Werkelijk een schitterende finale. Waarom doen wij nooit van die spectaculaire dingen." 
Net op het moment dat Ef wou antwoorden werd hij aangesproken. Hij klapte zijn notitieblok dicht en draaide zich verbaasd om. "Ik ben Ef" zei hij wantrouwig. Wie was deze jongen en wat wilde hij van hem? "Ken ik jou?" vroeg hij. Het was mogelijk dat hij iemand was uit een verdwenen herinnering. "Nee we kennen hem niet." zei Dantalion die naast hem kwam staan en de jongen nieuwsgierig in zich opnam. "Ik ben Dantalion, maar zeg maar Dante en mijn vriend hier is Ef, zoals de letter."
Seaweedbrain
Internationale ster



'Ik denk niet dat je me kent. Ik ben hier pas twee weken volgens mij,' zei Alex. 'Hoe lang ben jij hier al?' hij werd nieuwsgierig. De jongen, genaamd Ef, had iets dichtgeslagen. Had Alex Ef onderbroken met iets? Alex pakte zijn mobieltje en riep zijn Freak op. 'Oh, en dit is Sayte trouwens.' Sayte knikte een beetje nors. Misschien had hij dat moeten laten. Oeps. Alex keek om zich heen. Het werd leger. Iedereen ging naar huis. Misschien was het ook al wel tijd om te gaan, dacht hij. 'Eh, ik moet trouwens gaan,' zei hij tegen Ef. Hij pakte zijn mobiel en riep Sayte weer terug. 'Doei!' En hij was weg. Hij deed zijn mobieltje in zijn zak en hij glipte tussen de mensen door. Hij vertrok naar huis. Alex bestelde een taxi en gaf de chauffeur een adres. 'Wat deed je hier?' vroeg hij, maar Alex zei dat het niet echt relevant was. De trip kostte €18,50, dus Alex gaf de chauffeur €23,50. Vijf euro extra zodat hij zijn mond zou houden. Eenmaal thuis keek hij hoe laat het was. Niet laat genoeg om te laat te zijn. Hij zou de volgende dag wel liegen dat hij bij een vriend was geweest, zoals altijd. Hij ging daarna naar de koelkast en pakte drinken. Zo zouden zijn ouders weten dat hij is thuisgekomen. Hij had geen zin om een beker te pakken, dus hij dronk recht uit het pak. Daarna ging hij meteen naar bed, waar hij in slaap viel.
Anoniem
Landelijke ster



Lauriana was erg slaperig zoals gewoonlijk, maar er was letterlijk niemand die er wat van kon zeggen. Het enige wat ze verplicht werd, was om naar school te gaan sinds ze nog steeds niet klaar was, maar er was toch niemand die haar kon verzorgen. Haar familie of ouders had ze niet sinds ze waren omgekomen.
Later die dag was er al een melding in het nieuws dat er weer vele doden waren gevonden, maar iedere dood stond los van elkaar. Er was gewoon geen patroon erin te vinden als een detective dat wel wou. Iedere moord werd zodanig net anders gepleegd als de ander. Wat ze niet wisten, was dat iedere slachtoffer om was gekomen in een freak quensy gevecht. Sommigen wisten het, maar de normale mensen niet. 
Op Laurianas weg naar school hoorde je wel om iedere hoek iemand fluisteren hoe eng het was dat er zoveel moorden werd gepleegd. Ze fluisterden dat er een groepje moordenaars rondliepen, die niet zouden stoppen tot zij zelf gestopt werden. Hierbij moest ze haast haar lach inhouden. Wie zou ooit denken dat zij hierbij in was betrokken. Alleen quensy's zouden anderen quensy's herkennen als ze dat bekend wouden maken, maar bij Lauriana was er iets anders aan de hand. Bij haar kon niemand het ontdekken dat ze een quensy speler is. Zelfs de host kon haar identiteit niet vaststellen wat normaal gezien altijd kon. 
De host, Malkav hoe de quensy spelers haar altijd noemden. Stond bekend als de mysterieuze persoon die informatie over iedere speler beschikten, van persoonlijke informatie naar het algemeen. Malkav verkocht het dan ook door en was altijd te vinden op verschillende tijdstippen en plekken. Zij was dan ook de gene die ieder gevecht tegen elkaar opzetten. Er ging zelfs ook een roddel rond dat ze alleen een blik nodig had voor genoeg informatie, maar blijkbaar kon ze dit niet op iedereen doen en waren er een paar uitzonderingen.
Dauntless
Wereldberoemd



Ef ontspande zich. Deze jongen was niet meer dan een nieuwe speler, nieuwsgierig naar mensen die zich in dezelfde situatie bevonden. Ef vond het een slimme zet dat hij een praatje maakte met meer ervaren spelers. Ze zouden hem enkele tips kunnen geven, als ze ten minste een beetje medeleven met hem voelde. Er waren er genoeg die niets met hem zouden delen, bang dat die jongen sterker dan hen zou worden. Want vele van de quensies waren op zoek naar het mysterieuze tegengif. Al was er tot nu toe niemand in geslaagd het vereiste aantal wedstrijden te winnen. 
"Geen idee. Ik hou het niet echt bij, al wel een tijdje." Wat hij minder verstandig vond was dat Alex meteen zijn freak aan hem voorstelde. Al was het misschien zijn tactiek om zo mensen te imponeren, onzeker over zichzelf en hun eigen freak te laten voelen.  Toch knikte Ef vriendelijk naar hem. Het was waar dat Dantalion ook vaker uit dan in zijn mobiel zat, maar hij stelde hem altijd voor als zijn broer of een goede vriend. Enkel mensen die hem eerder hadden zien vechten zouden weten dat hij zijn freak is, al is het zelfs dan nog steeds moeilijk aangezien Dante tijdens gevechten liever zijn ware gedaante aanneemt.
"Wel ik kijk er naar uit je te zien vechten" riep hij Alex na die in de menigte verdween. "Wel laten wij ook maar naar huis gaan." zei Ef en samen wandelden ze naar de metro. Aangekomen in Efs bescheiden appartement trok Dante zich terug in zijn gsm en Ef plofte uitgeput op bed neer. Hij sliep zoveel beter nu  hij niet meer dagelijks gekweld werd door nachtmerries.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld