Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Same old love.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
& JohhnyDeppx.

Adriana Carter Jackson.
Aan jou de eer om te beginnen.

JohhnyDeppx
Karaoke-ster

JohhnyDeppx schreef:
Ryan Smith

Ryan
Met een hand voor mijn mond stap ik weer voor het eerst in de lange hal van het Manchester College. Je zou denken dat ik, als student die nu ongeveer twee maand vakantie heeft gehad, uitgerust zou zijn, maar ik, de grote Ryan Smith, had er weer niet eens bij stil gestaan dat ik weer voor het eerst school had de volgende morgen en daarom ben ik nu niet al te uitgerust. Ik verheug me alweer op de eeuwenlange speeches van de docenten over hun saaie vakanties naar Frankrijk. Ja, welkom bij het Manchester College waar je verplicht naar de aula moet komen om erachter te komen bij wie je in de klas zit, maar eerst nog moet genieten van de vijf uur lange speeches die docenten geven over hun prive levens. Die is al zo zo lang ik me kan herinneren en eerlijk gezegd heb ik elk jaar, behalve mijn eerste jaar natuurlijk, weer medelijden met elke brugklasser die dit nog langer moet volhouden dan ik. "Hey, Ryan, waar heb je deze vakantie geweest? Ik vond je nergens en de halve vakantie stond je telefoon uit!" Ik draai me om met een chagrijnige blik op mijn gezicht naar een 'vriend' van mij. Natuurlijk had ik mijn telefoon 'uit', James! Oke, ik had hem eigenlijk niet uit staan, maar hem geblokt omdat hij zo ontzettend irritant is en ik eigenlijk gewoon van hem af wilde zijn. Hij belde elke keer om af te spreken, samen de wedstrijd te kijken en het werd ontzettend irritant. Plus, hij gaf me het advies om het uit te maken met Adriana, wat ook een grote rol speelt. Ik haat hem. "Niet veel, ik zat met Ivy en Zain in een hutje in het bos." Ron draait zich om naar het bruinharige meisje naast me, mijn tweeling zus. Nouja, wat je tweelingzus kan noemen, want we zijn natuurlijk twee eiig. Ivy glimlacht en meteen stapt er alweer een jongen op haar af. Ik draai eventjes met mijn ogen en stap weer vooruit. Vanaf de andere kant van de hal hoor ik Zain al mijn naam schreeuwen en dit is de eerste keer dat ik weer een glimlach op mijn gezicht krijg. De bruinharige jongen sprint op me af en trekt me mee naar de kluisjes. "Dus... ben je bang om Adriana weer te zien?" Vraagt Zain en ik draai me verbaast naar hem. "Nee, waarom zou ik? Tussen mij en Adriana is het uit en ik voel niks meer voor haar, niks." Maar ik weet dat ik niet alleen Zain, maar ook mezelf voorloog. Want natuurlijk hield ik nog van Adriana, een relatie van een paar jaar kun je niet zo een, twee, drie uit je hoofd zetten. Maar ik moet me er gewoon vanaf zetten, want ik was degene die het had uitgemaakt. Het zou raar zijn als ik haar na schooltijd apart neem om haar vervolgens op een date te vragen. "Misschien moet je iemand anders zoeken. Weet je, misschien komt er wel een ontzettend knappe meid bij ons in de klas." Ik dacht even na en schudde toen mijn hoofd. Ik heb het net twee maanden uitgemaakt met Adriana, ik wil nu nog geen nieuwe vriendin. Plus, dat zou oneerlijk zijn, ik heb nog gevoelens voor Adriana. Zonder verder iets te zeggen, gooi ik mijn leren jack in mijn kluisje en draai me naar hem om. "Kom, we moeten de rest nog vinden en dan naar de aula" Mompel ik, terwijl ik vooruit slof. "Whatever you say." Meteen rent hij me achterna en vinden we de rest van onze vrienden groep, Lisanne, Mick, Vince, Jason, Mason, Damian, Dana, Daniella, Wendy en Amanda, en gaan met het groepje in de aula zitten. Langzaam stroomt de aula vol met leerlingen en al snel zie ik dat Adriana binnen komt met een stel meiden. Nou, vergis je niet, al die vriendinnen van haar zijn super knap, maar zij is echt de knapste. Na een paar seconden scheur ik mijn ogen van haar af en ga ik zuchtend onderuit zitten, terwijl ik 'geniet' van de speeches die gegeven worden. Ik hoop dat de klassen snel worden opgesomt.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Voor de laatste keer bekijk ik mezelf nog goed via de binnen camera van mijn telefoon. Ik knik even goedkeurend en leg mijn telefoon rustig weg waarna ik even om kijk naar mijn vriendinnen. Mijn vriendinnen en ik hadden besloten om samen naar school te gaan omdat het weer de eerste dag is na de vakantie en daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Mijn haren had ik naar achter gekruld, mijn make-up had ik heel naturel gehouden omdat ik zelf persoonlijk helemaal niet van overdreven make-up hou, ik hou het eigenlijk altijd wel simpel. Verder heb ik een strakke jeansbroek aan met een bloesje. Als sieraad heb ik mijn gouden Michael Kors horloge om en daar hield ik het ook uiteindelijk bij. Nadat iedereen zijn gordel om heeft start ik de motor waarna ik gas geef en ons naar school rij. Eerlijk gezegd ben ik best nerveus om naar school te gaan. Waarom? Ik denk dat dat voor iedereen wel duidelijk is. We stonden bekend als het schattigste en liefste koppeltje van de hele school en niemand zou ooit geloven dat wij twee ooit uit elkaar zouden gaan maar die dag is uiteindelijk gekomen. Ryan, mijn eerste liefde en de jongen waar ik nog steeds van hou heeft een punt achter onze relatie gezet. Ik zou liegen als ik zeg dat het mijn hart niet brak. Hij was mijn eerste vriend, eerste zoen en mijn eerste keer. Ik voelde me nooit aangetrokken tot een jongen en wou daarnaast ook dat mijn eerste keer met iemand speciaal was. En Ryan was zeker de juiste. Ik heb geen spijt van mijn verleden met hem. Ik heb van elk moment genoten. Als we na een tijd op school aan komen, parkeer ik mijn auto netjes en stap dan uit nadat ik mijn tas heb gepakt. Ik sluit de deur achter me dicht en loop de schoolplein op. Ik kijk even naar de grote gebouw, Manchester College. Een nerveuze zucht verlaat mijn mond en ik loop met mijn vriendinen naar binnen toe. "Het komt allemaal goed he." Zegt Abbigail steunend tegen me en schenkt me een snelle knipoog. Ik knik even waarna ik met ze de aula in loop. Ik laat mijn blik even rond glijden en mijn blik stopt automatisch bij een jongen. Ryan. Duizenden gevoelens gaan door me heen, woede en verdriet laten mijn hartslag stijgen maar ik laat niets aan mijn gezichtsuitdrukking zien. Hij zag er nog steeds goed uit maar toch zag hij er dit keer iets beter uit. Hij zag er gelukkig uit.. Als dat echt zo is, ben ik bereid om blij voor hem te zijn en ben ik er ook bereid voor om toe te kijken hoe hij langzamerhand door gaat met zijn leven en mij in zijn verleden achter laat. Ergens hoop ik dat ik niet bij hem in de klas kom, dat kan ik niet aan, dat zou me echt te veel worden. Hem elke dag zien nadat ik hem twee maanden niet heb gezien is lastig. Vooral omdat mijn gevoelens voor hem er nog zijn en die er zeker nog blijven. Ik ben niet van plan om een ander te gaan zoeken want ik weet dat ik elke jongen met Ryan zal vergelijken. Dus eerst over hem heen komen en dan afwachten tot ik mijn ware zal vinden. Ik loop rustig door de aula in en ga uiteindeijk ergens met mijn vriendinnen zitten. Ik leg mijn tas naast mijn stoel neer en ik kijk rustig op als de directeur achter de microfoon gaat staan op de podium en begint met het vertellen. Kort rol ik met mijn ogen. Ik hou niet van luisteren en luisteren naar leraren maakt het er niet veel beter op. Ik zucht zachtjes en leg mijn elleboog op tafel neer en leun met mijn hoofd tegen mijn hand.

JohhnyDeppx
Karaoke-ster

JohhnyDeppx schreef:
Ryan
Mijn gedachtes zijn bij van alles en nog wat, maar niet bij wat er nou eigenlijk gezegd word. Mijn ogen glijden naar mijn kleine broertje, die iets verderop met zijn vrienden zit te praten. Ik zucht eventjes en draai met mijn ogen. Hij leert het ook nooit. Mijn ogen glijden naar Ivy en ik weer een zucht over mijn lippen rollen als ik zie dat ze lipgloss op doet. Jeetje, niemand let op. Mijn gedachtes glijden weer af en voor ik het weet schrik ik op door een hoop getrek aan mijn arm en gejoel. De klassen zijn bekend. Niet te geloven dat ik niet zat op te letten. Misschien hoor ik toch bij deze familie. "Ryan, we zitten bij elkaar in de klas! En we hebben alle keuze vakken samen!" Juicht Zain meteen en ik begin te lachen. "Bij wie zitten we in de klas, ik zat niet op te letten." Hij grijnst eventjes. "Ik ook niet, ik hoorde alleen onze namen. Kom, we gaan naar onze klas en dan zien we het wel." Meteen trekt hij me overeind en ik schenk een korte blik naar mijn broertje, die zit te juichen met zijn vrienden. Een glimlach siert mijn gezicht en als hij me opmerkt, springt hij enthousiast naar me toe. "Ryan! Ryan! Ik zit met mijn hele vriendengroep in de klas!" Schreeuwt hij vrolijk en ik lach eventjes. Vroeger werd hij gepest en op een of andere manier heeft dat er voor gezorgd dat we closer zijn geworden. Het was wel een verandering, Ivy werd nooit gepest en ik hoefde ook nooit voor haar op te komen. Niet dat ik dat niet zou doen als ze gepest zou worden. In de tijd dat ik met Adriana had en ook daarvoor, moest ik vaak naar de basisschool komen omdat etters hem weer eens in elkaar hadden getrapt. Ik ben er meerdere keren op af gestapt en de etters die het waren waren bang en zeiden dat ze het niet meer zouden doen. Pas 2 jaar geleden is het opgehouden, maar alsnog kijk ik altijd voor hem uit. Sowieso waren we al close, dat komt omdat onze ouders veel werken en ik zal liegen als ik zei dat Zack is opgevoed door onze ouders. "Mooizo, buddy. Ga maar naar je klas, anders kom je te laat. Ik ben eerder vrij dan jij, maar ik haal je na school op. Heb je je helm in je kluisje?" Hij knikt. "Oke, dan zie ik je na school. Zelfde plek" Grijns ik en Zain trekt aan mijn arm. "Kom, anders komen we te laat." Ik knik. "Tot straks!" Grijnst Zack en rent zijn vrienden achterna naar zijn klas. Daarna loop ik met Zain naar onze nieuwe klas en ik laat mijn ogen rollen door het klas lokaal. Meteen grijns ik als ik mijn vriendengroep zie en loop op ze af. "Jullie zijn er! Dat duurde eeuwen, we waren bijna bang dat jullie in een andere klas zaten" Grijnst Wendy. Vince knikt eventjes naar een groepje meisjes. "Sorry, dude." Ik draai mijn hoofd en begin te schelden in mijn hoofd. Shit. Ik zit bij Adriana en haar vriendinnen in de klas. Ik bijt op mijn lip en kijk Vince aan. "S'okay. Ik ga er niet dood aan en het werd toch nooit meer iets." Het valt even stil. "Echt, ik ben oke. Kijk me niet zo aan, ik ga echt niet dood hoor. Ik heb geen gevoelens meer voor haar, dat heb ik al vaker gezegd." Jason en Dana rollen met hun ogen. "Hmm, sure" Zegt Jason sarcastisch. Ik kijk eventjes op van de stem van onze mentrix die door het lokaal schreeuwt dat we moeten gaan zitten. Ik en Jason gaan zitten en de rest zoekt ook een partner om met ergens te zitten. Na een tijdje is het eindelijk stil en gaat onze mentrix zitten. Oke, dit gaat nog eeuwen duren voordat ik vrij ben.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Nadat het uit was gegaan met Ryan, besloten mijn vriendinnen me mee te nemen op vakantie naar Dubai. Ze vertelden me dat ik de afleiding nodig had en daarom een vakantie naar een warm land kon gebruiken. En ik moet zeggen dat ik me wel heb vermaken, ondanks dat ze me elke dag probeerden te koppelen aan een andere jongen. Ik werd er soms gek van maar ze bedoelde het goed. Net zoals ik me kan vermaken in een club zonder alcohol, kan ik me ook vermaken zonder vriend op vakantie. Oke, nu lieg ik me voor. Ik had meer genoten als Ryan erbij was geweest, dan had ik iemand die me in slaap kon knuffelen, iemand die in de avond met me een strandwandeling zou willen maken, iemand die met me nar de sterren zou willen kijken en zo kan ik nog wel even door. De gedachtes laten me dieper nadenken over het feit dat hij het heeft uitgemaakt. Ik had het gevoel dat we een sterke koppel waren en hij net zoveel hield van mij zoals ik van hem hield. Maar blijkwaar was dat helemaal niet zo. Nadat ik jaren mijn best heb gedaan voor hem, voor ons, is het uiteindelijk zo geëindigd, het was uiteindelijk voor niets geweest. Ik schud de gedachtes van me af als ze de klassen opnoemen. Mijn ogen vergroter iets als ik hoor dat ik bij Ryan in de klas zit. Je merkt aan mijn gezichtsuitdrukken dat ik het helemaal niet zie zitten. Ik heb geen zin om in mijn aankomende jaar bij Ryan in de klas te zitten. Dat gaat niet goed aflopen want er zullen opdrachten komen die je samen moet maken en wie weet zit ik ineensin het groepje bij Ryan? Of wat nou als hij elke keer bij meisjes zit? Een kleine zucht verlaat mijn mond. "No I don't care." Mompel ik naar Abbigail als ze me vraagt of ik het erg vindt. "Lieg jezelf niet voor Adriana." Knikt ze. Ik mompel nog even voordat ik met haar naar het juiste lokaal loop. Ze heeft gelijk, ik moet mezelf niet elke keer opnieuw voorliegen want het zal me niet helpen om over hem heen te komen, dat zal denk ik nooit lukken. In het lokaal luister ik naarhet gesprek tussen mijn vriendinnen maar ik raak afgeleid als ik Ryan het lokaak zie in lopen. Ik bekijk hem kort waarna ik een brok in mijn keel weg slik. Ik wend mijn blik weer snel af omdat ik niet wil dat het opvalt. Met Abbigail ga ik ergens zitten en kijk naar de vrouw die onze lokaal in loopt. Automatisch verlaat er een kleine gaap uit mijn mond. De vrouw noemt zich Mannon. Ze zag er rond de veertig uit en iemand waar je niet echt mee kan lachen. Best een streng iemand dus ik denk dat ik veel serieuzer bezig moet zijn tijdens haar lessen. Maar dat is ook wat ik mezelf heb belooft. Nu ik geen vriend meer heb wil ik me meer op mijn toekomst focussen. Ik wil veel meer mijn best gaan doen. Dus dat betekent, op letten, goed leren en mijn huiswerk altijd voor elkaar hebben. Maar ik twijfel of ik me daar wel aan kan houden. Vooral met Ryan in mijnjkas zal dat veel lastiger worden. Het opletten kan zowieo de pot op want ik krijg moeilijk mijn ogen van hem af. Ik voel me nog steeds aangetrokken tot hem, ik hou nog steeds zieksveel van hem.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld