BeauRathbone schreef:
Luke.
Ik keek op, wanneer Hope tegen me aan kroop en kon het niet laten lichtjes te glimlachen. Ik sloeg een arm om haar heen en beet zachtjes op mijn lip. Niet veel later stond ze al weer op, om wat te drinken te kunnen pakken en vroeg aan ons of ik ook wat wilde. Ik schudde mijn hoofd; op dit moment had ik niet zo heel erg veel dorst gehad. Toen ze weer op de bank kwam zitten kon ik de sterke drank ruiken. Dat verbaasde me toch een klein beetje. Normaal gesproken dronk zij namelijk nooit sterke drank en dat ze dit in dit geval wel deed, verbaasde me gewoon. Toch liet ik het er bij zetten. Het was namelijk niet aan mij om te zeggen wat ze wel en wat ze niet mocht doen. Daar hield hij gewoon niet van, ook al beschermde hij haar wel altijd. Hij stond altijd voor haar klaar. Zo was het altijd al geweest. Ze waren dan ook niet voor niets beste vrienden voor zolang hij zich kon herinneren. Dat moest al genoeg zeggen, al zei hij dat zelf. Zacht beet ik op mijn lip en schudde mijn hoofd, wanneer ze me vertelde dat ik wat met het zingen moest gaan doen. Dit was niet de eerste keer dat ze me dit vertelde. En nog wilde ik het niet van haar aan nemen. Ik was gewoon niet goed genoeg om er wat mee te doen. Begreep me niet verkeerd. Ik hield ervan om muziek te maken. Ik was er dan ook heel erg veel mee bezig. Maar getalenteerd genoeg om er ook echt wat mee te doen? Nee dat dacht ik niet. Wanneer Hope voor de tweede keer naast me kwam zitten, merkte ik gelijk aan haar dat ze aangeschoten was. "Je moet niet zo veel drinken" zei ik tegen haar.