TaylorSwift333 schreef:
Ik zat naar buiten te kijken en hoor dan hoe een deur open gaat. Een windvlaag, die alleen ik voel hier, brengt de zoete geur van puur gezond bloed met zich mee de klas in. Het rook echt overheerlijk dus durfde ik niet om te kijken. Als hij zich begint voor te stellen kijk ik zelfs niet om. Hij had een hartslag met een stevige tred en ik wou er niet naar luisteren maar dat gebeurde toch. Ik slikte even, dit ging nog moeilijk worden, hopelijk bleef hij uit mijn buurt, dat maakte het me wat gemakkelijker.
Gelukkig zat er nu iemand naast me, een meisje waarvan ik de geur al zo ken, ik kan het zelfs compleet negeren wat best fijn is. Als hij ergens zit kijk ik gewoon naar voor en begint de docent met de les die ik misschien al 4 keer had gehoord maar toch iedere keer weer lichtjes van inhoud veranderde. Ik antwoordde nooit op een klassikale vraag want dan wist ik niet of ik nog wel fout kon antwoorden omdat ik alles onthield, ik vergat dan ook niets meer, geen enkel detail. Na een tijdje dwaalden mijn ogen af naar de nieuwe jongen.
Zijn ogen hadden een mooie kleur grijs, kwam je niet vaak tegen, mijn waren bruin zodat rood niet echt een grote overgang was. Maar ik droeg sowieso kleurlenzen op school, je wist maar nooit wat er kon gebeuren, niemand hier moest er achter komen wat er was met mij. Na de les begon ik maar mijn spullen te pakken en wou naar buiten stappen maar dat was net op hetzelfde moment als de nieuwe jongen. Damn hij was dichtbij en hij rook zo goed, verdomme moest dit mij ook nog overkomen. Ik liet hem dan maar eerst gaan zodat de geur ook met hem vertrok.