Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

iKON ORPG - Auditie

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Geen inspiratie voor een titel.

Ik: Kim Jin Hwan (Jinhwan) - 21 en Jung Eun Ji (Eunji) - 17
Jij: Kim Ji Won (Bobby) - 20 en nog een meid.

Jij begint.

{option}

Account verwijderd

schreef:
Seo Hyo-Rin (Hyorin) - 18 en uiteraard Bobby. Foto's komen morgen als ik op mijn computer ben ^^
-
Hyorin
Al dansend stond Hyorin ergens helemaal achteraan in een hoekje. Van zichzelf was ze tamelijk verlegen, waardoor het ook een grote drempel was geweest om uiteindelijk auditie te komen doen. Haar vriendinnen hadden er dan ook grotendeels voor gezorgd dat ze hier vandaag aanwezig was. Ergens had ze misschien wel spijt dat ze zich zo had laten doen, maar dat gebeurde wel vaker. Hyorin liet zichzelf tegen de muur naar beneden zakken, waardoor ze nu op de grond zat. Het nummer dat ze zou gaan zingen als haar auditie was gedaan en om zichzelf niet nóg gekker te maken had ze besloten het los te laten. Zowel haar danspasjes als haar tekst zat in haar hoofd. Wekenlang had ze dagelijks gerepeteerd en als het nu niet zou lukken, zou ze het ook écht niet meer weten. Ze keek even naar het scherm van haar mobiel en liet haar nummer opnieuw afspelen. Hyorin wou er gewoonweg zeker van zijn dat ze het helemaal kende. Van voor naar achteren én omgekeerd. Ze liet haar achterhoofd tegen de muur rusten terwijl ze de tekst meezong in haar hoofd.

Bobby
Hij nam al de informatie nog even door vooraleer hij plaats nam op een stoel in de auditieruimte. Dit jaar was hij één van de juryleden, terwijl hij zelf nog al te goed het moment kon herinneren dat hij daarstond. Een angstige blik in zijn ogen én doodsbang. Nu was hij inmiddels blij dat hij het gedaan had. Hij had het onzekere voor het zekere genomen en door het trainen zijn familie minstens drie jaar niet gezien. Die drie jaar waren voor hem erg hard geweest. Bobby had een sterke band met zijn familie en skypte dan ook wekelijks met zijn moeder en de rest van zijn gezin. Ook had hij voor zijn auditie plaatsvond geweten dat hij hard zou moeten trainen, zoals iedereen moet doen die een succesvolle carrière wil in deze wereld. Hij greep een pen tussen zijn wijsvinger en duim en schreef alvast de naam van de eerste kandidaat om. Bobby zou het moeilijk krijgen met mensen eventueel af te wijzen. Het was niets voor hem en besefte daarbij maar al te goed dat zo een afwijzing heel hard kon zijn.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji.
De zenuwen gierde door haar lichaam heen. Ze stonden met een grote groep op het podium en er zat nog een grote groep in het publiek. Hier en daar zag je dat een paar mensen bij elkaar stonden en met elkaar aan het praten waren. Je kon zien dat iedereen nerveus was en zelfs dat sommigen elk moment konden flauwvallen. Eunji duwde haar rug tegen de muur aan die achter haar stond en ze besloot om haar tekst nog eventjes door te nemen. Het was geen moeilijke tekst, maar zelf was Eunji bang dat ze een black out kreeg. Ze pakte haar oordopjes en stopte die in haar oren, ze duwde haar rug nog wat harder tegen de muur aan en zette haar volume wat harder. Het liedje knalde door haar oren en ze luisterde aandachtig. In haar hoofd zong Eunji mee en bewoog haar hoofd op het ritme van het muziek. Voor ze het wist was het liedje afgelopen en haalde ze opgelucht adem. Gelukkig wist ze de hele tekst nog en hoopte ze dat het straks ook nog zo was. Eunji trok haar oordopjes weer uit haar oren en keek naar tafel die midden in de kamer stond. Inmiddels zaten er al twee jongens aan en de zenuwen werden erger. Elk moment kon het beginnen.

Jinhwan.
Auditie doen, Jinhwan kon de dag nog goed herinneren. Met veel zenuwen stond hij in de auditieruimte en wou hij het liefst wegrennen. Dat moment was voor hem verschrikkelijk en kon hij zich goed inbeelden in de mensen die nu audities kwamen doen. Dit jaar zat hij bij de jury en moest hij elk persoon beoordelen, op elk klein dingetje letten. Fouten mochten niet gemaakt worden want anders zou je al niet door zijn. Oftewel je moet goed voorbereid zijn. Jinhwan kwam van de stoel af die in de gang stond en trok zijn vest wat beter over zijn schouders heen. Hij opende de deur van de auditieruimte en zag dat Bobby inmiddels al bij de jurytafel zat. Een kleine glimlach kwam op het gezicht van Jinhwan en hij liep in een rechte lijn naar de jurytafel toe. Hij nam plaats naast Bobby en slikte eventjes. Hij kreeg op dit moment ook zenuwen. Mensen beoordelen was best lastig, want al snel kon je iemand pijn doen en dat wil je liever niet. Hij pakte de pen die naast het vel lag die voor hem lag en schreef de naam op van de eerste kandidaat. Binnen paar minuten begonnen de audities.

Account verwijderd

schreef:
Hyorin
Elke keer wanneer haar nummer gedaan was, drukte ze opnieuw op het replayknopje. Ze wou gewoon helemaal zeker zijn van haar stuk. Daarbij moest ze waarschijnlijk ook als één van de eersten verschijnen, aangezien ze ook heel snel bij de inschrijvingen was geweest. Als eerste werd er een jongensnaam afgeroepen. Yoo Donghae. Die naam had ze nog nooit gehoord. Het was best normaal dat er veel mensen waren die je niet kende. Mensen kwamen namelijk van ver om auditie te doen voor YG Entertainment. Voor Hyorin was het echter niet zo ver. Zij was opgegroeid in het hartje van Seoel, de hoofdstad van Zuid-Korea. Haar muziek werd door haar op pauze gezet, zodat ze kon zien wat er gebeurde bij de jongen zijn auditie. Ze was ontzettend benieuwd naar het niveau van dit jaar, zodat ze zichzelf een beetje kon vergelijken met de anderen. Hyorin was geen meeloper, maar toch was een bevestiging fijn. Haar ogen waren gericht op de jongen die vlak voor het tafeltje van de juryleden stonden. Ook de juryleden waren mensen die hier ooit hadden gestaan en nu een succesvolle carrière hadden.

Bobby
Bobby keek op zodra hij vanuit zijn ooghoeken iemand zag bewegen. Het was Jinhwan. Samen zaten ze dit jaar in de jury, samen met nog drie andere juryleden. Die laatste waren wel van andere groepen. Zo had je bijvoorbeeld CL van 2NE1. Zij had écht al heel erg veel bereikt en het was dan ook terecht dat ze hier zat. "Klaar voor de auditie?" Vragend had hij naar Jinhwan gekeken. Eerlijk gezegd vond Bobby dit even zenuwslopend als de auditie zelf doen. Hij wou mensen niet kwetsen met eventuele commentaar, want die kon erg hard aankomen wanneer je hard had geoefend. Glimlachend keek hij naar de jongen die voor de tafel stond. "Dus wat ga je voor ons brengen, Donghae?" Had hij aan hem gevraagd. Bobby wist nog precies hoe het bij zijn auditie was gegaan. Een beetje stuntelig, voornamelijk het korte gesprek met de juryleden. Dat was niet zo vlot verlopen. Zijn auditie zelf verliep echter wel vlot, anders zou hij hier nu ook niet zitten. Als zijn auditie een flop was geweest, dan zou hij nooit toegelaten zijn en had hij al die mooie kansen misgelopen. Het was een vreemde gedachte om te beseffen dat als je het verpestte op je auditie, je zo veel mogelijkheden achter je liet liggen.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji.
Ze liet zichzelf langs de muur naar beneden glijden en schrok licht toen haar benen de koude vloer aanraakte. Haar zenuwen werden bij de minuut erger en het liefst zou ze nu met een gebogen hoofd de auditiezaal uit willen rennen. Ze hoorde een naam door de speakers dreunen en ze keek op. Nu waren de audities officieel begonnen. Eunji zag een jongen uit de menigte naar voren lopen, de rest van de mensen die in het midden van het podium stonden liepen nu naar de zijkanten toe. Ze scande de jongen van top tot teen en je zag dat zijn benen een beetje trilde. Hopelijk was haar auditie snel zodat haar zenuwen weg konden gaan. Het voelde verschrikkelijk om de hele tijd met zenuwen rond te lopen en dat ze met de minuut erger werden. Eunji schoof zichzelf een beetje naar voren zodat ze de jongen wat beter zag. Eigenlijk was ze best benieuwd naar de audities van de andere mensen die hier waren. Van sommigen kon je het al raden. Hier en daar zag je paar lange en prachtige meiden, die kwamen waarschijnlijk om auditie te doen om model te worden. Maar je zag ook paar mensen met een blad in hun hand en die kwamen waarschijnlijk om auditie te doen voor acteur of actrice. Zelf kwam Eunji voor dansen en zingen, maar bij de auditie mocht je maar één positie kiezen. Hierover had ze lang getwijfeld, maar ze had gesloten om toch voor de auditie de positie zingen te kiezen.

Jinhwan.
De mensen op het podium zagen er allemaal verschillend uit. De ene was klein, terwijl de andere boven iedereen uit stak. Het was best wel geinig om te zien hoeveel verschil er was in een redelijk kleine ruimte. Jinhwan keek op van zijn papier toen hij Bobby tegen hem hoorde praatte. "Niet echt, het is lastig om zoveel mensen te beoordelen" zei hij zuchtend tegen Bobby. Hij had namelijk al van andere mensen gehoord die al eens in de jury hadden gezeten, dat je de audities lang konden duren. Het lag er aan hoeveel mensen er waren en als ze fouten maakten. Jinhwan liet zich zelf een beetje in de stoel hangen en keek op toen hij hoorde dat er een naam werd omgeroepen. Yoo Donghae. Hij duwde zichzelf weer overeind en keek naar de jongen die uit de menigte kwam lopen. Op het eerste gezicht zag de jongen er redelijk normaal uit en aan de ene kant ook best verlegen. Jinhwan slikte en schreef de naam van Yoo Donghae op het vel wat voor hem lag. Hij luisterde aandachtig naar Donghae die met een trillende stem zichzelf voorstelde en zei waarvoor hij auditie kwam doen.

Account verwijderd

schreef:
Bobby
Bobby dronk eerst een paar slokken water, waarna hij het flesje terugzette waar het zojuist stond. ''Ik weet het. Ik heb er ook niet bepaald zin in om mensen af te wijzen.'' Om eerlijk te zijn had hij dit echt onderschat. Het was hard om te weten dat de helft van de mensen die auditie kwamen doen het niet eens zouden halen. Minimum de helft hiervan zou niet goed genoeg zijn om door te mogen en Bobby voelde zich best schuldig dat hij daar inspraak in had. Hij kon degene zijn waarom er mensen niet door mochten. Hij keek op naar de jongen, die wat weg had van hemzelf toen hij hier auditie was komen doen. ''Je mag beginnen.'' Had hij met een glimlach gezegd, waarna hij aandacht naar de jongen en zijn stem luisterde. Dit zou vast de eerste worden die nét niet goed genoeg was en Bobby wou niet degene zijn die tegen hem moest zeggen dat hij het niet aankon. Even keek hij opzij naar een ander jurylid, die zei dat hij op dit moment nog niet goed genoeg was en harder moest trainen, om nog een keer terug te komen. Je zag de verslagenheid in de jongen zijn ogen. Toch bedankte hij ons, waarna hij weer wegging. Dit is ook een mentale shock die je als jurylid meemaakt. Het is echt moeilijk, zeker omdat je weet hoe je zelf zou gereageerd hebben wanneer jij niet door zou zijn.

Hyorin
Hyorin haar lippen werden gevormd over de carrière waarover ze nu enkel en alleen kon dromen. Het was nog geen realiteit, maar de gedachten alleen al vond ze echt fijn. Ze hoopte dan ook dat ze het zou redden en zo niet, dan had ze het tenminste geprobeerd en wist ze waar ze op stond. Met een beetje een bange blik in haar ogen had ze opgekeken naar een oudere man die haar was komen vertellen dat ze zich alvast mocht klaarmaken voor haar auditie. Dat had hij echt niet nog een keer moeten zeggen. Ze had zich namelijk al jaren op dit moment voorbereid. Vroeger toen ze klein was, had ze altijd tegen haar ouders gezegd dat ze ooit zo beroemd wou worden en wou dansen én zingen. Haar ouders geloofden nooit dat die kinderwens voor altijd zou verderleven in haar hart. Tegenwoordig denken haar ouders daar wel anders over. Ze zien in dat het iets is waar Hyorin echt voor wil gaan. Ze stopte haar mobiel weg in haar tas, die ze aan de kant liet liggen, ervan uitgaande dat niemand in haar spullen zou zitten. Een beetje zenuwachtig liep ze naar de plek voor de tafel van de juryleden. Zodra ze daar stond, haalde ze een keer diep adem en keek ze toen één voor één enkele seconden aan. Ze wist niet zo goed of ze zichzelf nog een keer moest voorstellen of niet, dus stond ze daar maar totdat één van de juryleden tegen haar begon te praten.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji:
Haar blik gleed naar de mensen die achter de jurytafel zaten. Ze herkende maar 3 mensen van de 5 en was best benieuwd naar de andere twee mensen. Of hun solo artiesten waren of in een groep zaten. Zelf hield ze zich niet heel veel bezig met solo artiesten en spraken groepen haar meer aan. Eunji hield haar wenkbrauw lichtjes omhoog toen ze de jongen hoorde zingen. De eerste paar noten waren een beetje vals en ze slikte kort. De kans was groot dat het zijn zenuwen waren en dat die zijn stem overwonnen. Nu werd Eunji ook bang dat het bij haar gebeurde en dat ze eigenlijk voor paal stond. Als je je focuste op de mensen die aan de kant stonden hoorde je sommigen een beetje lachen en sommigen met elkaar praten. Een zucht rolde over haar lippen heen en ze keek naar de mensen die lachte. Ze kon zich in beelden in Donghae en wat voor gevoel het moet geven om niet door te gaan. Het is 50/50, het is een ja of het is een nee. Eunji keek naar de juryleden die na een korte overleg zeiden dat Donghae niet goed genoeg was en dat hij harder moest trainen. Ze bekeek alle juryleden nogmaals en haar blik bleef kort op Bobby hangen die een lid was van iKON.

Jinhwan:
Inmiddels was het al stil in de auditiezaal geworden en hoorde je sommige mensen redelijk zwaar ademen. Wat waarschijnlijk de zenuwen waren en dat kon hij helemaal begrijpen. Hij bewoog met zijn pen heen en weer en keek de menigte eventjes rond. Jinhwan gaf zijn aandacht weer aan de jongen en ging wat beter in de stoel zitten. De jongen vertelde nog wat iets over zichzelf en zei kort daarna dat hij zou gaan zingen. Jinhwan knikte en keek naar Bobby die zei dat de jongen kon beginnen. De noten waren redelijk vals die de jongen zong en je zag dat hij redelijk aan het trillen was. Hij merkte het waarschijnlijk zelf al en dan was het nog moeilijker om te zeggen dat hij waarschijnlijk niet doorging. Zelf waren de zenuwen van Jinhwan al weggegaan en voelde hij zich redelijk op zijn gemak. Als hij hier alleen had gezeten wist hij sowieso niet wat voor houding hij moest geven en dat wist hij gelukkig nu wel. Hij pakte het flesje water wat voor hem stond en nam een grote slok. Een van de juryleden vertelde aan de jongen dat het niet goed genoeg was en dat hij harder moest trainen. Je zag de teleurstelling in de ogen van de jongen. Iets wat best moeilijk was om te zien.

Account verwijderd

schreef:
Bobby
Hij had de jongen nog even nagekeken vanuit zijn ooghoeken, om vervolgens zijn ogen op Jinhwan te richten. ''Dit is écht keihard.'' Mompelde hij zodat niemand anders het zou horen. Eigenlijk zei hij dat alleen maar om te polsen hoe Jinhwan zich hierbij voelde. Het was onmogelijk dat dit enkel en alleen voor Bobby moeilijk was. De andere juryleden leken er niet bepaald een probleem mee te hebben om mensen zomaar weer naar huis te sturen, maar hij wel. Zelf zou je zoiets ook niet willen meemaken en normaal moet je dat dan ook niet bij anderen doen, vandaag echter wel. Vandaag moest je doen wat je zelf zou haten en dat alleen al was verschrikkelijk. Bobby keek op toen er alweer een nieuwe kandidaat voor zijn neus stond, ditmaal een meisje. ''Goedemiddag.'' Had hij haar begroet, toen hij opmerkte dat het even duurde vooraleer er wat uit het meisje haar mond zou komen. ''Wat kom jij vandaag voor ons doen?'' Terwijl hij die vraag aan haar had gesteld, had hij alvast haar naam opgeschreven. Seo Hyo-Rin. Eigenlijk was hij benieuwd wat ze ging brengen. Het kon heel uiteenlopend zijn. Ze kon zo dadelijk zowel beginnen met dansen, als rappen, als gewoon zingen. Bobby kon het dan ook niet goed inschatten wat zij zou brengen.

Hyorin
Hyorin bekeek het jurylid dat haar aansprak, genaamd Bobby. Ze kende hem maar al te goed. Hij hoorde bij iKon en die band was ook nog niet zo heel lang bezig. Toch zijn ze echt al heel bekend geworden in de korte tijd dat ze bezig zijn. Bewondering. Dat was het enige dat Hyorin voor iKon kon opbrengen. Haar wens was dan ook dat als ze dit zou halen, haar succes ook zo snel zou gaan als bij de jongens van iKon. ''Ik ga een stuk van Taeyeon's solonummer I zingen.'' Hyorin beet kort op haar lip. Het was best een moeilijke solo én er zat een stukje rap in, maar aangezien ze dat niet kon, zou ze pas beginnen vanaf het gedeelte waarin gerapt werd. Taeyeon was altijd al een groot voorbeeld voor haar geweest, dus de keuze voor dat nummer was niet heel moeilijk geweest. Ze wist wel dat Taeyeon een lid was van SNSD en dat dat onderdeel was van SM Entertainment, toch wou ze niet bij SMENT gaan. De meisjes bij SM waren voor haar allemaal een beetje té meisjesachtig. Iets te braaf. Ze is zelf ook wel verlegen, misschien meer een type zoals Seohyun van SNSD, toch wou ze niet het imago hebben van een heel verlegen en teruggetrokken meisje. Dat sprak Hyorin niet aan. De werelden gevuld met roze en andere pastelkleuren. Het zogenaamd 'schattig' moeten doen. Dat wou ze niet. Dat zou ze ook niet aankunnen.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji:
Het duurde paar tellen voordat de volgende naam werd omgeroepen. Dit keer was het een meisje en hier was ze benieuwd naar. Eunji kwam overeind en liet haar armen langs haar lichaam hangen terwijl ze heen en weer bewoog op haar benen. Ze zag een meisje richting de jurytafel lopen en bekeek het meisje eventjes. Het meisje zag er best aardig uit en ze was benieuwd hoe haar auditie zou aflopen. Eunji vouwde haar armen over elkaar en beet op de binnenkant van haar wang. Voor haar gevoel duurde het eeuwen voordat het meisje die blijkbaar Seo Hyo-Rin heette zei wat ze ging zingen. Zelf was Eunji redelijk ongeduldig en wou ze het liefst dat alles zo snel mogelijk klaar was, als je als laatste met de audities was moest je redelijk lang wachten. Ze hoopte dat ze snel aan de beurt was zodat ze deze dag kon verwerken en misschien kon kijken wat ze de volgende keer beter kon doen. Van alle mensen die hier waren gingen maar een klein groepje door en als je bij dat groepje zat had je geluk. Eunji hoopte dat ze vandaag die geluk had en dat ze met een trotst gevoel naar huis kon. Ze zonk weg in haar gedachten en tuurde een beetje voor zich uit.

Jinhwan:
Hij wist dat er een lange tijd voor hem stond te wachten. De eerste auditie nam al ruim 3 minuten in beslag en er waren nog ongeveer 30 mensen in de ruimte. Hij keek naar Bobby die iets mompelde maar wat hij net niet kon horen. Het liefst zou hij vragen wat hij zei, maar daardoor kon iedereen worden afgeleid en dat wou hij liever niet. De volgende naam werd weer door de speaker gezegd en aan de naam te horen was dit een meisje. Seo Hyo-Rin. Jinhwan schreef de naam op op een andere papier en keek op. Ze zag er best zenuwachtig uit en een kleine glimlach kwam op zijn gezicht. Als meiden zenuwachtig waren zag het er best schattig uit. Meestal keken ze om zich heen en speelde ze met hun handen wat Jinhwan schattig vond. Hij leunde wat voorover om haar wat beter te horen en knikte klein toen ze vertelde dat ze een stuk van Taeyeon's I ging zingen. Het was best een lastig nummer omdat er veel hoge noten in zaten en een rap gedeelde. Jinhwan legde zijn pen neer en trok zijn vest uit, hij liet zijn vest achter zijn rug liggen. Het begon inmiddels redelijk warm in de auditieruimte te worden en dat was best een nadeel.

Account verwijderd

schreef:
Bobby
Net zoals de andere juryleden had hij het waarschijnlijk wat verrassend gevonden dat ze zoiets ging brengen. Het meisje zag er heel erg verlegen uit en het leek er gewoon niet op dat ze dat ging proberen. Al kon het natuurlijk ook nog uitdraaien op één grote flop. Dat gebeurde wel vaker bij talentenshows als je iets nam wat redelijk hoog gegrepen was. Hij knikte als antwoord. ''Veel succes alvast.'' Hij liet het meisje haar gang gaan. Hopelijk zou hij positief verrast worden, want anders was ook dit een teleurstelling. Het zou verschrikkelijk zijn wanneer vandaag zo goed als niets zou opleveren. Misschien moesten ze gewoon wat minder streng zijn, al kon dat ook weer niet. Ze konden het niet maken om mensen die het minder goed konden naar de trainingen te sturen. Die zouden toch al snel door de mand vallen daar en dan alsnog naar huis worden gestuurd of iets dergelijks. Als je het niet kon, zou er hoe dan ook een tijd komen waarin je betrapt werd en teleurgesteld zou worden. In deze wereld moet je er gewoon uitspringen en als je dat niet doet, gebeurt er niets. Ook zijn er heel strenge regels, maar als je door deze audities en training bent, dan ben je zeker van een carrière. Dan wordt er gewoon gezorgd dat er een succesvolle carrière op je ligt te wachten. Dat was het mooie hieraan. Je kreeg wat terug als je hard genoeg werkte.

Hyorin
Het was zenuwslopend dat dit een auditie was zonder microfoon. Als je niet hard genoeg zong, dan konden ze je dus niet horen maar als je té hard zong, dan kon juist iedereen je horen en dat wou Hyorin nu ook weer niet. Zeker niet wanneer zij misschien ook naar huis zou worden gestuurd. Ze wou niet afgaan voor iedereen, al waren het nu ook weer niet zo veel mensen. Zo'n dertigtal, misschien veertig maar écht meer zal het niet zijn. Ergens was het best vreemd dat je auditie moest doen om bij een een 'management' te komen, meestal is dat niet zo maar daardoor zorgden ze er wel voor dat echt iedereen die door was, iets kon en niet zomaar geld verdiende terwijl ze eigenlijk niets konden. Hyorin haalde nog een keer diep adem, waarna ze aan het nummer begon. Het was nu of nooit, dus gaf ze gewoon alles wat ze had. Ze had niet bepaald iets te verliezen, enkel een carrière. Ze betrapte zichzelf erop dat ze heel wat bewoog terwijl ze haar nummer zong. Niet dat ze danspasjes uitvoerde, maar wel met haar handen. Ze had niet stilgestaan tijdens het zingen, al veranderde het al snel toen haar nummer weer afgelopen was. Toen veranderde ze terug naar haar eigen, verlegen persoon. Terwijl ze zong kon ze gewoon helemaal losgaan, zoals ze dat wel eens noemen.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji:
Het duurde een tijdje voordat het meisje ging zingen en ze zuchtte eventjes kort. Voor haar gevoel kon dit nog tijden duren en ze besloot om haar liedje nog voor de laatste keer door te nemen. Ze pakte haar telefoon uit haar zak en rolde haar oordopjes van haar telefoon af. Ze deed één oordopje in haar oor en deed haar liedje op een laag volume. Hopelijk hoorde de mensen om haar heen niet dat ze soort van aan het oefenen was, omdat de audities inmiddels al bezig waren. In haar hoofd zong ze de tekst zorgvuldig mee en richtte haar aandacht op het meisje die inmiddels aan het zingen was. Het klonk mooi en de noten waren zuiver. Eunji deed haar oordopje uit haar oor en liep naar haar tas toe die tegen een muur aan stond. Ze stopte haar telefoon erin en liep terug naar de plek waar ze net stond. De zenuwen waren inmiddels al een stuk minder geworden en hopelijk bleef dat ook zo. Eunji vond dat het meisje die aan het zingen was misschien wel een kans kon maken, omdat het mooi klonk en dat zochten ze natuurlijk. Het maakte haar best wel onzeker op dit moment en ze slikte eventjes.

Jinhwan:
Hij had door dat hij de hele tijd amper een woord had gezegd. Het liefst liet hij Bobby het woord doen zodat hij geen enkele fout kon maken. Hopelijk zat er bij deze grote groep mensen een paar getalenteerde mensen die er echt uitsprongen. Het meisje wat nu voor hun stond gaf een positieve uitstraling ook al zag ze er verlegen uit. Hopelijk was haar stem ook goed genoeg om haar door te laten gaan en te kijken als ze een plek kon krijgen bij het bedrijf. Auditie doen was best moeilijk, je moest van tevoren al redelijk hard trainen en als je doorging moest je nog door een finale ronde. Als je daar doorheen kwam was je al redelijk goed, maar daarna moest je fulltime trainen en werd er beslist als je in een groep of als een solo artiest verder ging. Het leukste was natuurlijk als je in een groep kwam, dan had je tenminste altijd mensen om je heen en was je nooit alleen in je dorm. Jinhwan ging wat beter zitten toen het meisje begon te zingen en hij luisterde aandachtig. De eerste noten klonken goed en ze klonken mooi zuiver. Hij richtte zijn blik beter op het meisje en grinnikte zachtjes toen ze mee begon te bewegen. Het zag er schattig maar ook grappig uit. Hij had een goed gevoel bij deze auditie.

Account verwijderd

schreef:
Hyorin
Nadat ze klaar was met haar nummer, besefte ze dat ze wel ongeveer een meter naar opzij was verplaatst, waardoor ze terug recht voor de tafel van de juryleden ging staan. ''Alvast mijn excuses.'' Mompelde ze wat verlegen. ''Dat geeft niets, het is fijn om te zien dat je je inleeft.'' Had één van de juryleden tegen haar gezegd. Het was in elk geval geen jurylid waarvan zij de muziek beluisterde, want ze kende hem niet. Het was moeilijk om hier te staan en ze voelden gewoon alle ogen van iedereen rondom haar in haar rug. Ze zou er inderdaad misschien aan moeten wennen dat mensen haar zo zouden bekijken, maar hopelijk zou dat vanzelf gaan. Je leert er mee omgaan, alleen was dat moment nog niet nu. ''Goed, voor mij was het persoonlijk wel een goede auditie, maar ik beslis dit soort zaken natuurlijk niet alleen, dus kan ik beter luisteren naar wat de rest heeft te vertellen.'' Hyorin knikte als antwoord op Bobby en trok de mouw van haar truitje wat meer omlaag, omdat ze nog steeds wat zenuwachtig was. Nu was het alles of niets, dat wist ze ook wel en haar kans was voorbij. Er viel niets meer aan te veranderen. ''Ik sluit me aan bij Bobby.'' Merkte CL op. Graag zou ze nog wat meer kritiek hebben gehad, zodat ze zichzelf kon verbeteren, maar als dat er niet inzat, dan kon ze er moeilijk naar vragen. Het zou namelijk vreemd zijn als ze liet uitschijnen dat ze kritiek wou krijgen.

Bobby
''Je moet trouwens niet zo verlegen zijn, ik vind je goed dus er is geen reden om verlegen te zijn.'' Had hij nog opgemerkt. Het viel op dat ze verlegen was, al zou dat er langzaam wel uitgaan volgens Bobby. Je leerde het immers. Het was normaal dat je er in het begin zo bijstond. Dat had hij ook gehad. Heel erg verlegen en afwachtend totdat de jury wat tegen hem zou zeggen over zijn prestaties. Bobby glimlachte tevreden toen alle juryleden wel mee hadden ingestemd. ''Wat vind jij ervan, Jinhwan?'' Hij rolde zijn stoel enkele centimeters achteruit, waardoor hij Jinhwan vragend aan kon kijken. Hij had al die tijd nog niets gezegd en dat vond Bobby best vreemd. Uiteindelijk zat hij hier ook en moest hij ook een jurylid zijn. Dat was ook de reden waarom hij naar Jinhwan zijn mening had gevraagd. Zo moest hij wel wat zeggen, maar als hij het niet goed zou vinden, dan zou zij dus ook niet doorgaan. Dat was wel jammer en tegelijkertijd, dat het zomaar van Jinhwan zou afhangen. Toch zou het Bobby verwonderen wanneer Jinhwan haar een koude nee zou geven. Dat zag Bobby Jinhwan zo snel nog niet doen. Hij nam nog enkele slokken van zijn water. Zijn glas was al bijna leeg en ze zaten hier nog niet eens zo lang. Misschien moest hij zo maar even vlug nieuw water gaan halen.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji.
Aandachtig luisterde Eunji naar de commentaar wat de jury te zeggen had. Iets wat ze al had gedacht was het allemaal positief en beet ze op de binnenkant van de wang. Dit betekende dat er al één plek minder was voor de volgende ronde. Bobby was uitgesproken en gaf toen het woord aan Jinhwan. Eunji liet haar blik op Jinhwan vallen die redelijk snel zei dat hij het ook goed vond en dat hij de stem van Seo Hyo-Rin prachtig vond. Dit betekende als sowieso dat ze door was naar de volgende ronde. Zelf hoopte Eunji dat ze het zelfde nieuws kreeg te horen en dat ze in het publiek kon gaan zitten. Als je door was moest je in het publiek gaan zitten en als je niet door was moest je weer naar huis gaan. Voor de mensen die door gingen werd aan de einde van alle audities verdere informatie gegeven en voor de volgende auditieronde oftewel de belangrijkste ronde. Aan de ene kant hoopte ze zelf dat alles vlekkeloos verliep en de volgende kandidaten zonder zenuwen er stonden. Zo was zij een stuk sneller aan de beurt en kon ze al haar stoom afblazen. Dat had ze op dit moment echt nodig.

Jinhwan.
Hij had de hele auditie geconcentreerd naar haar stem geluisterd en had hij naar haar bewegingen gekeken. Het leek alsof ze zich op haar gemak voelde en dat ze zich goed voelde bij wat ze deed. Dat moest je ook hebben als je auditie kwam doen, je moest je mee laten gaan met het muziek en jezelf zijn. Als je stil bleef staan konden we niet weten als jij je op je gemak voelde en als je dit echt wilde. Jinhwan schrok wakker uit zijn gedachten toen Bobby hem aansprak en hij merkte dat zijn wangen licht rood werden. Alle blikken waren nu op hem gericht en hij tikte een beetje zenuwachtig met de pen op tafel. "Ik vond het goed, je stem is prachtig." Zei hij een beetje snel en beet op zijn lip. Jinhwan had niet bepaald zijn dag vandaag en dat kon je ook aan hem merken. Hij was een beetje afwezig en praatte amper. De meeste knikten en de rest van de blikken gingen ook weer weg. Een druk ging van zijn schouder af en hij keek weer naar het meisje. Het betekende dat zij door was en dat zij tot nu toe de eerste kandidaat was die door de eerste ronde was gekomen. Jinhwan legde zijn hoofd in zijn handen en zuchtte eventjes kort.

Account verwijderd

schreef:
Hyorin
Snel had ze alle juryleden bedankt, waarna ze de plek voor het tafeltje van de juryleden verliet. Het besef dat ze erdoor was en dit had gehaald was er echter nog niet. Ze had niet door dat het haar was gelukt en ze hier gewoon mocht blijven totdat iedereen aan de beurt was geweest. Het zou vast en zeker nog een lange tijd duren vooraleer iedereen aan de beurt was geweest, dus kon ze beter haar familie en vriendinnen even inlichten over het feit dat het haar was gelukt. De eerste ronde tenminste. Er zou er nog eentje komen, waarin er een tweede selectie zou gemaakt worden. Ook die vond ze best eng. Het was zo ontzettend zenuwslopend geweest, alleen de eerste keer al. Nu moest ze zich ook nog eens voorbereiden op een tweede ronde. Toen ze zich terug bevond op haar plek waar ze de hele tijd al had gezeten, liet ze zich weer tegen de muur zakken en nam ze haar mobiel bij de hand. Ze stuurde haar ouders en vriendinnen onmiddellijk een bericht dat ze haar goed vonden en haar in de eerste ronde door hadden gelaten. Geen vijf minuten later stroomden de eerste, ontzettend positieve en lieve reacties al binnen. Iedereen was trots op haar en wenste haar succes in de volgende ronde. Succes kon ze zeker en vast gebruiken. Wie weet wat voor talent hier nog allemaal zou ronddwalen waar zij, als klein en verlegen meisje tegenop moest boksen.

Bobby
''Dat wil zeggen dat jij de allereerste persoon bent die door de eerste ronde is. Alvast gefeliciteerd en veel succes in de volgende ronde.'' Hij bedankte het meisje voor haar auditie en richtte zich vervolgens op Jinhwan. Jinhwan was er simpelweg niet bij vandaag en dat merkte hij ook wel. ''Jinhwan, wat scheelt er me je?'' Vragend keek hij hem aan. Bobby was iemand die zich vaak heel erg veel zorgen maakte, zeker als het ging over de leden van de band. Hij mocht dan wel niet de leider zijn, maar hij gaf zo ontzettend veel om ze dat hij het belangrijk vond om met ze te praten als er wat scheelde. Nu dus ook. Er mochten wel heel wat mensen zijn rondom ze en ze mochten dan wel op een auditiedag zijn, toch wou hij graag met hem praten. Het was niet zomaar dat hij zo deed. Jinhwan was niet zomaar iemand die zo deed om aandacht te krijgen van wie dan ook. Er scheelde vast wel iets en als hij het niet tegen Bobby wou zeggen, dan was dat ook meer dan prima. Bobby keek vragend naar Jinhwan. ''Wil je even pauzeren of iets dergelijks?'' Hij besefte dat he misschien wel niet mogelijk was om zomaar even de audities stop te zetten, toch was Jinhwan belangrijker dan die audities. Voor hetzelfde geld was hij ziek, dan kon hij hier ook niet blijven zitten.

Anoniem
YouTube-ster

Lights schreef:
Eunji.
De hele menigte begon te klappen toen het meisje bij de jury tafel wegliep. Eunji klapte zachtjes mee en keek eventjes rond. Het leek alsof er nu meer druk op alle mensen stond. De meeste blikken waren veranderd en het was nu helemaal doodstil. Ze begreep het helemaal, zelf had ze ook meer druk op haar schouders gekregen en kwamen de zenuwen weer terug. Eunji volgde het meisje het haar blik en wendde algauw haar blik weer af. Ze moest positief denken en in haar hoofd herhalen dat ze het zou halen en dat ze straks bij het meisje of misschien al een klein groepje aan kan sluiten. Op dit moment wilt ze ook met iemand praten en iemand leren kennen, maar die stap durfde ze niet te zeggen. Het was al best een grote stap om hier te komen en om bij allemaal vreemde mensen in een ruimte te gaan staan. Ze heeft al eens eerder auditie gedaan maar dat was helemaal mislukt. Ze was de tekst vergeten, ze had keelpijn en de zenuwen namen het over. Eunji was bang dat het deze keer weer zou gebeuren en dat ze weer harder moest werken en harder moest trainen. Maar op dit moment was ze al 17 en vond ze dat dit haar laatste kans was om auditie te doen.

Jinhwan.
Hij keek het meisje nog kort aan en liet zich weer achterover in de stoel vallen. Vannacht vond Jinhwan het een goed idee om nog wat oefeningen voor zijn stem te doen, maar voordat hij het wist was het al weer diep in de nacht. Hij heeft amper 3 uur slaap gehad en dat was niet bepaald slim. Gelukkig kon hij de hele tijd zitten dus kon hij tussendoor ook wel een beetje rust pakken. Na de audities zou hij gewoon zijn bed weer induiken en slaap pakken. Jinhwan keek op toen hij Bobby hoorde praten. "Ben alleen een beetje moe, moet vervolgens eerder gaan slapen". Zei hij een beetje lachend. De groep had wel eens vaker amper slaap gehad maar dan konden ze meestal in de kleedkamers nog wat slaap pakken of in de auto. Hij leunde voorover en pakte het flesje water en nam vervolgens een paar grote slokken. Dit maakte hem iets wakkerder en hij zette het flesje terug. "Nee, dat hoeft niet. Dan duurt het nog langer". Zei Jinhwan terwijl hij Bobby weer aankeek.

Account verwijderd

schreef:
Hyorin
Ondanks dat ze erdoor was, besefte ze maar al te goed dat ze nog een ronde moest doorstaan die ook erg zwaar zou worden. Er zou een selectie gemaakt worden van degene die al écht goed waren. De kans dat ze eruit zou vliegen was dus ook opnieuw erg groot. Ze keek even op naar een groepje jongens die langs haar stonden te praten. Het viel op dat het over haar en haar zangkunsten ging. "Hyorin, toch?" Een ervan had het lef om haar aan te spreken. "Ja, klopt." Ze glimlachte wat verlegen en stopte haar mobiel vervolgens weg. "Je was goed." Het compliment dat hij haar gegeven had gaf haar een warm gevoel vanbinnen. "Awh, dank je wel. Hopelijk ben jij er zo dadelijk ook door." Ze schatte de jongen een drietal jaar jonger dan haar. Zo zag hij er tenminste uit. Misschien klopte het niet helemaal. "Wat ga je precies doen?" Vroeg ze geïnteresseerd. "Wat rappen." "Ik duim alvast voor je." Haar eerste indruk van hem was geweest dat hij echt een aardige jongen was. Gewoon rustig en oprecht, wat ze op zich wel fijn vond. Hij deed haar ergens denken aan haar jongere broertje, die binnenkort zestien zal worden. Hyorin en haar broertje scheelden maar twee jaar, waardoor ze soms als kat en muis in elkaars haren hingen.

Bobby
Zijn ogen bestudeerden het gezicht van Jinhwan. "Je ziet er ook erg moe uit." Een kleine grijns verscheen op het gelaat van Bobby. "Wat heb je afgelopen nacht weer zitten doen." Plaagde hij hem. Hij moest zichzelf vast nog lang hebben beziggehouden aangezien hij nu écht moe was en er ook zo uitzag. Het was beter wanneer hij gewoon zijn bed in ging, al ging dat niet. Jinhwan zou nog een lange dag voor de boeg hebben wanneer hij nu al moe was. "Zo dadelijk hebben we toch even pauze tussendoor dus misschien kan je dan wat slapen." Bobby schoof zijn stoel opnieuw onder de tafel, want zojuist was dat niet het geval geweest. Er zou een nieuwe kandidaat verschijnen voor ze, aangezien er weer een naam werd afgeroepen. Hopelijk zou het zo dadelijk sneller gaan dan dit, want zo was het erg saai en vooral heel langzaam. Daar hield Bobby niet zo van. "Jung Eun Ji." Werd er nog een keer herhaald, voor alle duidelijkheid. Volgens Bobby was ook dat een meisje. Hij pende alvast de naam neer. Tot nu toe had hij nog niets op zijn blad staan, behalve namen. Iets schrijven was nog niet nodig geweest. "Goedemiddag." Begroette Bobby haar.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld