Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Met Zoee 
Naam: Cher Alison Jameson
Leeftijd: 17,5
Innerlijk: Cher is onzeker op sommige momenten, bang voor de vrouw die zegt dat ze haar moeder is. Ze vertrouwt niet snel iemand omdat ze bijna nooit iemand ziet. Maar nieuwsgierig is ze wel, en ze gelooft in geluk en liefde op het eerste zicht.
Uiterlijk :
Mijn eerste stukje:
Cher keek even in de spiegel, het was een oude, maar grote spiegel die haar 'moeder' haar gegeven had. Ze haalde even een hand door haar bruine lange haren. Stilaan begon ze haar haren te vlechten en een zachte zucht ontsnapte aan haar lippen. "Je ziet er mooi genoeg uit." bromde haar 'moeder' wat. Ze reageerde er niet op, soms vroeg ze zich af of het echt wel haar moeder was, ze leken compleet niet op elkaar en die vrouw had al helemaal geen moedergevoel, soms vroeg Cher zich zelfs af of ze wel van iemand kon houden en of de vrouw wel een hart had.
Cher had al in geen tijden nog het bos gezien, nee eerlijk, ze wist zelfs soms niet waarom ze nog naar de vrouw luisterde. Vroeger ging ze elke dag als de vrouw weg was stiekem het bos in aangezien ze ook wat buitenlucht wou. Maar sinds ze 16 was geworden bleef de vrouw vaker binnen. "Ik moet nog wat zaken afhandelen in de stad, je blijft mooi binnen hé, je studeert." zei de vrouw dan. "Ja hoor." zei ze dan en de vrouw keek haar indringend aan. "Ja mevrouw Gotel." zei ze dan en richtte haar blik even op de grond. Gotel dulde geen tegenspraak.
Na een tijdje was de vrouw weg en toen Cher zeker was dat ze het toch niet meer kon weten klom ze het raam van de benedenverdieping uit want nou ja, Gotel deed de voordeur op slot. Ze ademde even de warme zomerlucht in en een kleine glimlach verscheen op haar gezicht en dan stapte ze het bos in, het bos was fijn, het was er aardig kalm.
Naam: Cher Alison Jameson
Leeftijd: 17,5
Innerlijk: Cher is onzeker op sommige momenten, bang voor de vrouw die zegt dat ze haar moeder is. Ze vertrouwt niet snel iemand omdat ze bijna nooit iemand ziet. Maar nieuwsgierig is ze wel, en ze gelooft in geluk en liefde op het eerste zicht.
Uiterlijk :
Mijn eerste stukje:
Cher keek even in de spiegel, het was een oude, maar grote spiegel die haar 'moeder' haar gegeven had. Ze haalde even een hand door haar bruine lange haren. Stilaan begon ze haar haren te vlechten en een zachte zucht ontsnapte aan haar lippen. "Je ziet er mooi genoeg uit." bromde haar 'moeder' wat. Ze reageerde er niet op, soms vroeg ze zich af of het echt wel haar moeder was, ze leken compleet niet op elkaar en die vrouw had al helemaal geen moedergevoel, soms vroeg Cher zich zelfs af of ze wel van iemand kon houden en of de vrouw wel een hart had.
Cher had al in geen tijden nog het bos gezien, nee eerlijk, ze wist zelfs soms niet waarom ze nog naar de vrouw luisterde. Vroeger ging ze elke dag als de vrouw weg was stiekem het bos in aangezien ze ook wat buitenlucht wou. Maar sinds ze 16 was geworden bleef de vrouw vaker binnen. "Ik moet nog wat zaken afhandelen in de stad, je blijft mooi binnen hé, je studeert." zei de vrouw dan. "Ja hoor." zei ze dan en de vrouw keek haar indringend aan. "Ja mevrouw Gotel." zei ze dan en richtte haar blik even op de grond. Gotel dulde geen tegenspraak.
Na een tijdje was de vrouw weg en toen Cher zeker was dat ze het toch niet meer kon weten klom ze het raam van de benedenverdieping uit want nou ja, Gotel deed de voordeur op slot. Ze ademde even de warme zomerlucht in en een kleine glimlach verscheen op haar gezicht en dan stapte ze het bos in, het bos was fijn, het was er aardig kalm.
17
