ORPG ft. VitamineC - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. VitamineC

Account verwijderd

schreef:
Dijana Kanita Hadrovic, 21

VitamineC
Straatmuzikant

VitamineC schreef:
oeh, she pretty

Finn Howard ° 25

Langzaam wandelde hij door de poorten van het enorme domein. Het zag er langs de buitenkant uit als één van de rijkelui villa's zoals je er hier wel meerdere had in de buurt. Echter waren de activiteiten die binnen plaatsvonden waarschijnlijk helemaal anders. Hij was zojuist helemaal gecontroleerd op verborgen wapens en dergelijke, zijn vingerafdrukken waren genomen, zijn rugzak was binnenstebuiten gekeerd en ze hadden zelfs zijn schoenzolen gecheckt op een eventuele microfoon of zender. Allemaal nutteloze acties. Hij was namelijk niet zoals alle andere die hier de komende weken zouden trainen. Finn zat al jaren in het systeem. Hij wandelde met zelfzekere passen over het domein, naar de voordeur van het gebouw waar opnieuw twee mensen de wacht stonden te houden. Hij knikte naar hen allebei. Eentje van het duo kende hij. De jongen was deel geweest van zijn training en was ook uitverkoren om aan de slag te gaan. Ze waren echter nooit echt bevriend geweest. Hij wandelde naar binnen, naar het bureau van het hoofd van deze faciliteit. Hij klopte aan. Toen ze hem toestemming gaf om binnen te komen, deed hij dat ook. 'Goedemorgen Howard.' Zei ze. Haar toon zat vol gezag. Hij keek haar kort grijnzend aan. 'Goedemorgen mevrouw.' Begroette hij haar. 'Haal die verwaande grijns van je gezicht. Ik ga er van uit dat je dit serieus neemt.' Ze haalde een dossier tevoorschijn. 'Dit is Dijana Kanita Hadrovic.' Ze liet het dossier op haar bureau vallen. Finn kwam langzaam dichterbij en richtte zijn ogen vervolgens op het dossier. Er zat een kleine, onscherpe foto bij van het meisje. Het dossier was niet al te dik, dus hij nam aan het binnen enkele uren wel uit het hoofd te hebben geleerd. 'Zorg dat ze er niet achterkomt wie je bent. Je traint zoals de rest, je eet zoals de rest. Herinner jezelf eraan dat je net als hen een beginneling bent.' Zei ze. 'Zoals u wenst.' Hij keek haar kort aan, grijnzend, nam het dossier van haar bureau en liet het kantoor achter zich. De kandidaten zouden elk moment aankomen. Hij propte het dossier in zijn rugzak en besloot aan de ingang op de anderen te wachten. Een eerste stap om niet al te buitengewoon over te komen. Hij wist wie allemaal deel zouden nemen, hij had over hen allemaal wat informatie meegekregen. Hij had meteen een van de meisjes geëlimineerd. Ze kwam uit een te rijk gezin, zag er niet uit alsof ze het hier drie dagen zou uithouden. Dat was natuurlijk een enorm vooroordeel, maar meestal zat hij er niet zover naast. Hij ging in een van de comfortabele zetels zitten en wachtte geduldig tot zijn opdracht door de deur zou wandelen.

Account verwijderd

schreef:
ikr!! en douglas is zooo hot

De grootte van het gebouw verbaasde haar behoorlijk en tevens het uiterlijk. Dijana had verwacht dat ze in een oud gebouw zou gaan trainen maar dat zou ergens ook weer heel onlogisch zijn aangezien haar vader behoorlijk wat geld had uitgegeven voor deze training. Maar hij wist dat ze er alles voorover had om haar op te leiden tot een agent. Want dat was het enige waar ze heel haar leven al op wachtte. En dat ze de kans had gekregen om deze trainingen te volgen, gaf haar meer vertrouwen. En ze zou er alles voor doen om het gebouw te verlaten als een nieuwe agent. "Dijana Kanita Hadrovic." Een beveiliger las haar nam hardop en ze knikte. Ze hadden het gebouw natuurlijk heel goed beveiligd. Niemand van de buitenwereld mocht zien wat hier binnen gebeurde. Daarom hielden ze ook een controle. Ze hebben alles gecheckt, rugzak, jaszakken en zelfs haar sokken hadden ze gecontroleerd. Want wie weet kon ze daar iets verstoppen wat niet thuis hoorde. Een zakmes was bijvoorbeeld één van die dingen. Natuurlijk zouden ze binnen wapens krijgen die ze dan zouden moeten gebruiken tijdens de trainingen. Maar buiten de trainingen waren die absoluut verboden. Want misschien kon iemand hier wel het verkeerde idee krijgen om iemand te vermoorden zodat er minder concurrentie zou zijn. Niet dat Dijana dat zou doen, maar je weet maar nooit hoe gestoord de anderen in hun hoofd zijn. "Mogen wij uw mobiele telefoon." Gauw haalde ze haar mobieltje te voorschijn, die ze niet hadden gepakt tijdens het controleren van haar rugzak. Ze overhandigde het aan de meneer en hij knikte. "Je kan hem nadat u dit gebouw weer verlaat terug krijgen. Maar we willen er zeker van zijn dat mensen die geen deel uitmaken van de trainingen er ook geen beeld- of geluidmateriaal van krijgen. "Dat begrijp ik." had ze geantwoord waarna hij haar had verteld dat ze naar binnen mocht lopen. Binnen aangekomen werd ze verwelkomd door een andere beveiliger die haar vroeg of ze haar vinger in inkt wilde bestempelen en op een contract wilde drukken. Daarna ging ook nog een of andere scanner over diezelfde vinger. Waarschijnlijk om er zeker van te zijn dat ze haar vingerafdruk niet kwijt zouden raken. Het gebouw zag er vanbinnen ook behoorlijk mooi uit, maar ze was het luxeleven best wel gewend. Ze was niet de rijkste maar haar vader runde wel een goed bedrijf waar hij behoorlijk geld mee binnenhaalde. Vandaar dat het ook geen probleem werd dat Dijana aan deze trainingen wilde deelnemen. Een begeleider bracht haar naar een iets verderop zittende kamer waarin twee jongens en een meisje al plaats hadden genomen. "U moet hier wachten tot dat de laatste kandidaat aankomt." Dijana knikte en nam plaats op een van de banken die er stonden, naast het meisje.

VitamineC
Straatmuzikant

VitamineC schreef:
hij is de hemel op aarde

Finn was niet van plan om het vriendelijke type uit te hangen, want dat was hier alleen maar verdacht. Hij begroette de jongen die niet veel later toekwam dus ook niet. Hij zweeg ook toen hij tegenover Finn ging zitten. Finn keek echter kort op om in zich op te nemen wie was binnengewandeld. Zijn naam was Riley, hij was enkele jaren jonger dan Finn net zoals alle mensen die de training zouden mee volgen. Niet veel later kwam ook één van de meisjes binnengewandeld. Zij knikte vriendelijk naar hem waardoor hij zich verplicht voelde om kort terug te knikken. Hij was niet van plan om uit zichzelf vriendelijk te zijn, maar onbeschoft zijn hoefde ook niet. De enige waar hij misschien iets vriendelijke mee om zou gaan was Dijana. Dat was namelijk waar hij hier voor was. Om haar te leren en kennen en uit te sluiten dat ze een dreiging vormde. Dat was dus wat hij ook werd verondersteld te doen en dat zou hem niet lukken door haar buiten te sluiten. Het zou de rest vast opvallen, maar wat zouden ze eraan veranderen? Hij keek op toen ze binnenwandelde. Hij spotte nog wat restjes inkt op haar vinger zitten, ongetwijfeld van de inktafdruk die ze hadden genomen. Ze was naast het meisjes gaan zitten wat volgens hem een logische keuze was. Het zou hem persoonlijk niet zoveel uitmaken, maar hij had wel vaker ondervonden dat vrouwen zich eerder aangetrokken voelden tot hun eigen geslacht als het op zitplaatsen aankwam. Het waren dingen die hij vaak merkte als hij bijvoorbeeld met de trein reisde. Waarschijnlijk deed merendeel het onbewust, maar het viel hem wel telkens op. Het laatste meisje kwam ook binnengewandeld. Het meisje waarvan hij de kansen niet zo hoog inschatte. Het hoofd van de faciliteit kwam naar in de deuropening staan. 'Goedemorgen.' Zei ze met haar meest stralende glimlach. Een glimlach die ze hem nog nooit had geschonken sinds hij geen kandidaat meer was. 'De twee heren liggen bij elkaar op de kamer, net zoals de drie dames. Jullie gebruiken een gezamenlijke badkamer. Ik stel voor dat je eerst jullie kamers gaat opzoeken en je vervolgens begeeft naar de eerste trainingen. Jullie hebben geen tijd te verliezen.' Zei ze. Finn vond het amuserend dat hij zijn hele training opnieuw leek te moeten ondergaan. Zelfs wat ze zei was hetzelfde al wat ze enkele jaren geleden tegen hem had gezegd.

Account verwijderd

schreef:
nee, dat ben ik al!! jkjk, maar true zo fucking hot is hij

Dijana keek onopvallend het meisje die naast haar zat aan. Ze leek haar het type dat zich meer bezig hield met haar make-up dan met haar trainingen. De lagen make-up die ze op haar gezicht geplamuurd had lieten haar dat denken. Verder waren haar nagels ook meters lang, hoe wilde ze hiermee normaal trainen? Nja, ze kon er altijd iemand mee neersteken zonder een mes of iets dergelijks te pakken. Niet dat het de bedoeling was om iemand neer te steken, maar zelfverdediging in moeilijke situaties zouden vast en zeker voorbij komen in de training. Gauw keek ze een van de jongens aan. Hij leek ouder dan dat Dijana was. Ze was binnenkort wel jarig waardoor ze dus 22 zou gaan worden. Maar deze jongen zag er toch uit alsof hij 24 was. Achja, nooit te laat om aan een opleiding te beginnen als je de diploma al hebt, toch? Dijana zelf had nadat ze haar diploma gehaald had een jaartje gewerkt waarin ze geld had gespaard voor de reizen die ze wilde maken. Wat je dus al zag aankomen was dat ze dus veel op reis ging. Zo heeft ze ondertussen wat plekjes bezocht in Azië en Europa. Ze wilde ook nog graag eens naar Amerika gaan. New York om specifiek te zijn, alhoewel ze daar nog veel over twijfelde aangezien ze het niet zo had met drukke plekken waar ze nauwelijks iemand kende. Ze was een feestbeest en na een aantal drankjes alcohol ging ze wel haar gangetje. Maar ze had het niet zo met onbekenden. Vandaar dat Dijana ook hoopte dat ze niet perse vrienden hier hoefde te maken. Ze was wel met twee meisjes maar ook het tweede meisje, die later aangekomen was, leek haar niet het persoon waar zij zo goed mee bevriend zou zijn. De twee jongens leken hier ook maar een creep. Ze zou zich focussen op de trainingen en zich niet bezighouden met de rest hier. Teamwork zou waarschijnlijk niet zo'n probleem zijn aangezien een beroep delen met een ander en echt goed bevriend zijn met een ander, twee heel verschillende dingen voor haar waren. Maar ze zou haar best doen om iedereen hier zo goed mogelijk bevriend te houden om drama's en roddels te voorkomen. Nadat de hoofd had aangekondigd waar ze verbleven was Dijana met de twee meiden richting de kamer gegaan met haar rugtas. "Oh my god, zagen jullie die jongens!" En daar begon het alweer.. Met een zucht liet Dijana haar tas op haar bed vallen waarna ze richting de badkamer liep en daar haar handen ging wassen. De inkt begon haar lastig te vallen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld