Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPorpg // BloodGarden

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco Lucius Malfoy

Draco heeft vanaf het begin op Hogwarts een hekel aan Harry Potter en al zijn vrienden. Hij zal er ook alles aan doen om hun het leven zuur te maken. Ook heeft Draco een hekel aan mensen die geen volbloed tovenaar zijn. Draco voelt zichzelf als volbloed tovenaar ook beter als andere. Hij gebruikt ook vaak mensen om dingen voor hem te laten doen zonder dat hij er problemen van heeft. Draco is ook erg slim. Mensen onderschatten hem vaak wat hij in zijn voordeel kan gebruiken. Draco is op het eerste oog ook arrogant, maar zodra hij je toelaat kan hij heel aardig zijn.

Ginny Weasley

Ginny is verliefd op Harry Potter en heeft veel voor hem over. Ginny is heel lief van karakter en kan het met iedereen goed vinden. Soms is ze alleen nieuwsgierig en doet ze dingen die ze beter niet had kunnen doen. Als jongste zusje van Ron was Ginny altijd degene die beschermd werd. Ginny is ook erg slim wat ze ook op momenten als het nodig is zal laten merken.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Harry Potter,

Hannah Weasley,

Harry Potter,
''Hoe kan ik nu normaal eten als iedereen door elkaar heen schreeuwt?'' Geërgerd duwde Ron een kippenpoot in zijn mond, wat buiten dat erg onsmakelijk was, terwijl hij onrustig op zijn stoel zat. ''Je hebt al genoeg gegeten, Ron. We zijn al meer dan een uur bezig,'' zuchtte Hermione. Grinnikend vulde ik mijn bekerglas met wat pompoensap waarna ik snelle blik naar Ginny wierp. Ze was niet zo'n prater bij ons, omdat we meestal conversaties voerden waar ze zich niet mee kon mengen. Iets dat alleen tussen ons drie ging. Wat ik persoonlijk best jammer vond, want Ginny heeft een ontzettend leuke persoonlijkheid. Ze was niet zoals Ron; luidruchtig en snel honger. Ze leek meer op Hermione vanwege haar wijsheid.''Ik zit vol.'' Ron schoof zijn bord naar voren en stond vrijwel meteen daarna op. ''Zullen we naar onze kamers?'' vroeg hij aan mij. Ik keek naar Ginny en daarna naar Hermione. ''Ehm ja. Ja, prima,'' zei ik waarna ook ik opstond. ''Tot morgen,'' glimlachte Hermione. Waarschijnlijk was ze te moe, wat ik totaal begreep, om ons nog te zien rond negenen. ''Welterusten.''

Hannah Weasley,
Terwijl het regen luidruchtig op de ramen tikte, begon en eindigde Dumbledore met zijn speech. Niet dat het iets uitmaakte dat slechts tien procent van de studenten hem kon horen, want interessant was het waarschijnlijk toch niet. Ik pakte mijn glas, gevuld met water, beet en wierp mijn blik naar Ginny en Ron die naast elkaar zaten. Vroeger was ik nog geliefd bij mijn ouders. Ze dachten dat ik anders was dan de rest van de ''groep'' en dat vonden ze op de een of andere manier ''leuk'', maar toen ze het nieuws 5 jaar geleden hoorden over de afdelingen waar we in geplaatst werden, ging alle aandacht opeens naar Ginny en Ron. Wat me ziek maakte, want ook al zat ik in Slytherin, ze waren niet veel beter dan ik.
''Hé, waar was je in de vakantie? Ik kwam langs bij jullie, maar je was nergens te bekennen.'' Ik wendde mijn blik af toen ik haar bekende stem hoorde en keek vervolgens haar aan, Alison. ''Ik was bij een aantal vrienden ergens in de middle of nowhere. Heeft mijn moeder dat niet verteld?'' Ze schudde met haar hoofd en ging voor me aan de tafel zitten. ''Ik vroeg of je er was, zij zei nee en toen ik vroeg waar je dan wel was, deed ze opeens de deur weer dicht.''

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Terwijl we zaten te eten konden we het geluid van de regen horen. Ik zat naast Pansy en raakte kort in gesprek met haar. Echt honger had ik niet. Eigenlijk was ik nooit zo'n eter geweest. Af en toe draaide ik me om zodat ik kon zien wat Potter deed. Potter was altijd al de lieveling van de school geweest. Naast Harry zag ik Hermione en Ron zitten. Toen Dumbledore begon met praten deed ik erg mijn best om het te verstaan, maar zoals elk jaar was het ondanks dat er om stilte gevraagd werd toch nog een beetje remoerig. Rustig bleef ik aan de tafel zitten terwijl ik keek naar iedereen die at. De nieuwe leerlingen die nu nog bescheiden aten, maar zoals elk jaar er al snel achter kwamen dat er meer als genoeg voor iedereen was. Na een tijdje, toen bijna iedereen klaar was met eten, stond ik op en liep ik de lange trap op richting de slaapzaal. Al die tijd dat ik hier op school zat was het niks veranderd. De muren waren hooguit wat ouder geworden. Het voelde elk jaar ook vertrouwt om weer op deze plek terug te zijn. Ik had er immers al zoveel momenten gedeeld.

Ginny: Het begin van het schooljaar vond ik altijd het zwaarst. Harry, Hermione en Ron waren altijd diep in gesprek met elkaar, maar ik kon me er nooit tussen voegen. Ik wist dat Ron zich weer zorgen zou gaan maken als ik een keer niet bij ze zat dus ik bleef zoals elk jaar maar bij hun zitten om Ron tevreden te houden. Een van de dingen waar ik altijd weer naar uitkeek als ik terug was waren de lessen. Ik hield ervan om nieuwe dingen te leren. Ondertussen hoorde ik het regen geluid steeds harder boven ons uitkomen. Tijdens de speech van Dumbledore zag ik Hannah een blik op me werpen. Elke keer als voelde ik me zenuwachtig, alsof ik iets aan haar te bewijzen had. Ze was dan wel familie, maar ze had zich niet aangesloten bij Gryffindor, zoals de rest van de familie wel gedaan had. Als kind was Hannah eigenlijk al anders geweest als de rest, ondanks dat bleef ze wel als familie voelen maar was de band tussen ons nooit heel hecht geweest. Terwijl ik verzonken zat ik mijn gedachten vroeg Ron me of ik mee naar de kamers ging. Ik stond op en groette Hermione nog en liep daarna de trap op. Eenmaal in mijn kamer pakte ik nog wat laatste spulletjes uit en gaf ik mijn boeken een goede passende plek.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Harry Potter,
Samen met Ron passeerden we onze kamer. ''Ik heb zo géén zin in school,'' zuchtte Ron toen hij de deur opende en de kamer binnenstapte. ''Dat zeg je altijd en het wordt er echt niet beter op. Misschien moet je eens naar de positieve kanten kijken,'' zei ik terwijl ik ondertussen de deur achter me sloot. ''Wat? Zoals de lessen?'' Het sarcasme spatte er vanaf, maar hoewel hij begon te lachen, ging ik zuchtend op een van de twee bedden zitten. ''Je snapt wat ik bedoel. Opgescheept met je familie zitten, is toch ook niet bepaald leuk?'' Ik snapte wel waarom hij geen zin had in school. De lessen waren niet geweldig en het kostte niet veel of we waren beiden niet over naar het zesde jaar. ''Nee, maar het is beter dan dit hier.'' Ik rolde met mijn ogen en keek hem aan. ''Laat maar zitten, Ron,'' zei ik met duidelijke ergernis in mijn toon. Ik pakte mijn koffer beet die al eerder op de grond lag, vóór onze komst, en maakte het behendig open. ''Hoe gaat het buiten dat met Ginny?'' vroeg ik om de stilte te vullen in de kamer. ''Zoals altijd, denk ik? Waarom wil je dat weten?'' Ik haalde mijn schouders op en haalde vervolgens wat kleding uit mijn koffer. ''Gewoon. Uit nieuwsgierigheid.''

Hannah Weasley,
Ik negeerde wat ze zei en bekeek de inmiddels lege zaal. Ik had wel verwacht dat mijn moeder mijn vriendin niet zou accepteren, maar ze kon toch wel op zijn minst zeggen waar ik was? Alsof ze niet alleen haar, maar ook mij het niet gunde dat we elkaar gewoon weer zouden zien. ''Ik denk dat we beter naar boven kunnen gaan. De deuren gaan zo sluiten,'' zei ze, ongemakkelijk, omdat er een lange stilte gaande was tussen ons tweeën. Ik knikte met mijn hoofd, stond op en liep daarna samen met haar weg. ''Hoe was de date met Blaise trouwens? Er gingen roddels voorbij dat je iets met hem had.'' Grijnzend keek ik toe hoe haar hoofd langzaam steeds roder werd. ''Uhm, wat? Van wie heb je dat gehoord?'' ''Je weet wel. Van mensen, overal en nergens.'' Toen het stil werd op de trappen, bleef ik stilstaan. ''Kom op, zo raar is het toch niet. Blaise lult alles door. Of het nu waar is of niet en ik bedoel, we weten allemaal dat je iets met hem hebt. We weten alleen niet wat je met hem hebt.''

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik deelde mijn kamer met Vincent en Gregory. Toen ik mijn koffer wilde openen om alles uit te pakken liep er een verdwaalde leerling de kamer binnen "Wat moet je?" snauwde ik. "Niks, ik liep de verkeerde kamer in." zei de leerling boos terug. Toen de leerling weg was begon ik met Vincent en Gregory te lachen. Die twee waren in de jaren die ik op Hogwarts doorbracht echt mijn vrienden geworden, misschien nog wel betere vrienden dan ik me ooit te wensen had genomen. Het waren ook twee van de weinige vrienden die ik had. Na een tijdje viel er een korte stilte en besloot ik mijn koffer open te maken. Ik legde al mijn spullen op een logische plek. Daarna liep ik met Vincent en Gregory de kamer uit. De eerste dag weer op Hogwarts was ook altijd de rommeligste dag, daarom besloten we te kijken wat de rest aan het doen was. Na enige tijd gingen we terug onze kamer in om wat plannen te smeden hoe we Harry Potter dit jaar weer lastig konden maken.

Ginny: Ik deelde mijn kamer met Neville Longbottom. Hij was vaak als laatste over met kiezen en ik vond het zielig als hij heel het jaar alleen zou moeten zijn. Neville was echter ook een vriend van me, veel hadden we nog niet gesproken, maar we waren er al snel achter dat een klik tussen ons was. "Heb je gezien in welke kamer Harry Potter is?" vraag ik hem. "Nee, ik heb hem nog helemaal niet gezien" antwoordt Neville. Het was even stil tot ik vroeg "Hoe was je vakantie?" "Gaat wel, de eerste weken waren leuk, maar ik verlangde eigenlijk al snel terug naar Hogwarts" kreeg ik als antwoord. Ik zocht mijn koffer. Het duurde even voor ik hem gevonden had, maar nadat ik hem gevonden had pakte ik mijn spullen uit en ging daarna op mijn bed zitten.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Hannah Weasley,
Met een duidelijke geërgerde blik keek ze van me weg. "Vertrouw je me?" kwam er uiteindelijk uit toen ze na lange tijd staren weer terug naar mij keek. Een frons verscheen op mijn voorhoofd terwijl ik langzaam weer de trappen begin op te lopen. "Wat denk je zelf?" Ik vond het raar dat ze zoiets vroeg. Volgens mij kon ze zelf wel het antwoord bedenken. Ik ben niet voor niks één van haar beste vriendinnen, nietwaar? "Ja, Alison. Ik vertrouw je." Uiteindelijk liepen we onze kamer in. In stilte, want nadat ik zei dag ik haar vertrouwde, had ze opeens niets meer te zeggen. Ik duwde de deur achter me dicht en keek haar aan. "Is er iets wat je me nu dringend moet vertellen wat de anderen niet mogen weten of kan ik nu gerust douchen?" "Er was iets gebeurd tussen ons en nu weet ik niet meer wat ik moet doen dus loop ik hem te ontwijken," haalde ze er in één keer uit toen ze in de kleermakerszit op één van de bedden ging zitten. Om eerlijk te zijn had ik wel verwacht dat er zoiets gaande was. Ze begon al met ontwijken op Blaise's verjaardagsfeest dus zo'n groot nieuws was het niet om te horen.

Harry Potter,
Ik zag wel dat Ron zich verbaasde over het feit dat ik naar Ginny vroeg, maar in plaats van er verder op in te gaan, greep ik naar mijn koffer die op mijn bed lag. "Is het goed als ik nu ga douchen?" Ik keek op van het shirt dat ik net in mijn handen vasthield en keek Ron aan. "Ja, natuurlijk. Ga je gang," zei ik ook al had ik zelf gepland te gaan douchen. Dat zou dus morgenvroeg worden. "Wil je de wekker dan alvast zetten?" Ik knikte met mijn hoofd.Toen Ron weg was, eindigde ik waar ik mee bezig was; mijn kleren had ik 'netjes' in de klerenkast opgehangen en de rest van de dingen die ik nog niet nodig had, bleef in de koffer zitten. Die zou ik later wel een plek geven. En zoals Ron dat vroeg en wilde, zette ik de wekker alvast rond zes uur.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: "Zullen we Harry anders opsluiten in de lesruimte na de les?" zei Vincent. Aan de glinstering in zijn ogen kon ik zien dat die werkelijk in staat was tot het uitvoeren, maar ik vond het nog niets te soft klinken. Dit jaar moest mijn jaar worden, ik zo Potter krijgen. "Nee, we verzinnen iets beters." zei ik tegen Vincent op een misschien iets te arrogante toon. In stilte bleef ik nadenken over hoe we hem wel zouden pakken. Na een tijdje begon ik te grijnzen en keek ik naar de bedden waar Vincent en Gregory op zaten. "Na school lokken we hem naar buiten met een briefje van zijn geliefde, maar zodra hij daar aan zal komen zal er niemand zijn. Ondertussen kunnen jullie in zijn kamer komen en er wat bezweringen uitspreken." . Vincent en Gregory begonnen mee te grijzen. Of het ooit zou lukken wisten we niet, maar waarschijnlijk was dit weer een van de zoveelste plannen die we niet zouden uitvoeren. Aan het begin van het jaar werden onze plannen voor volgend jaar gesmeed, maar het was ons echter nog nooit gelukt om alles wat we bedachten uit te voren. Misschien kwam het er ook wel door dat sinds vorig jaar sommige vakken gescheiden geven werden en ik dus alleen of met Pansy in de les zat en niet meer alle lessen bij Vincent en Gregory.

Ginny: Ik pakte een fotolijst in mijn handen. Elk jaar was het een traditie voor me geweest om dezelfde lijst mee te nemen, maar er elk jaar een andere foto in te doen. Dit jaar had ik ik er een foto in gedaan van de vakantie. De enige die ontbrak op de foto was Hannah, ze was toen de foto genomen werd niet thuis. Soms had ik het gevoel dat mijn moeder zich schaamde voor Hannah. Ik zette de fotolijst weg en liep de gang op waar ik Minerva tegen kwam, ondanks dat ze al weer een dagje ouder werd zag ze er zoals altijd voor haar leeftijd goed uit. "Goede avond mevrouw" zei ik en ik keek haar aan "Hallo Ginny" zei ze. "Het is bijna tijd om te gaan slapen dus zorg dat je niet te lang meer blijft rond dwalen" zei ze. Ik liep terug mijn kamer in en gaf de fotolijst hetzelfde plekje als waar ik hem vorig jaar had neergelegd; onder het kussen van mijn bed.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Harry Potter,
Het duurde niet lang of Ron liep de badkamer alweer uit. Ik trok een wenkbrauw op en keek hem aan, met gesloten mond, want hij was duidelijk naar ergens opzoek. Uiteindelijk haalde hij een verfrommelde en oude brief tevoorschijn. ''Ik moet dit nog aan Ginny geven. Het is van mijn moeder,'' zei hij haastend waarna hij vrijwel meteen daarna de deur opende. ''Ik wil het anders ook wel geven zodat jij verder kan gaan met .. douchen?'' Ik stond op en keek Ron aan, die met met blote bovenlijf al op het punt stond te vertrekken. ''Dank je, Harry.'' Hij twijfelde voor géén seconde of hij duwde het briefje al in mijn handen. Hun ouders schreven al jarenlang een brief die ze meekregen en pas mochten openen als ze veilig en wel arriveerden op Hogwarts. Het was dus ook vreemd dat hij Ginny's brief had terwijl haar naam met grote letters op het stuk papier stonden.
Ik trok de deur achter me dicht en liep het gangpad op waardoor ik Minerva tegenkwam. ''Harry, je hoort al in je kamer te zijn. Het is negen uur,'' fluisterde ze alsof niemand het mocht horen behalve ik. ''Ik moet nog iets geven aan Ginny. Het zal niet lang duren,'' en meteen na mijn woorden ging ik opzoek naar Ginny's kamer. Ik was al lang blij dat Minerva me niet achterna kwam.
Na een paar minuten zoeken hoorde ik Ginny's stem in één van de kamers. Ik klopte op de deur, maar toen de deur geopend werd, kwam Neville tevoorschijn in plaats van Ginny. Een frons verscheen op mijn voorhoofd. ''Is Ginny hier?'' Hij knikte met zijn hoofd en trok de deur verder open. En daar zat ze dan. Op het bed. Ik glimlachte zwak en liep naar binnen. ''Dit is nog van Ron wat hij aan je moest geven,'' en nadat ik haar die brief had gegeven, liep ik weer weg.

Hannah Weasley,
Het begon met plagerijen. Kinderen uit het hetzelfde jaar als ik vonden het ''grappig'' om opmerkingen te maken over het feit dat ik anders was dan de rest van mijn familie en voor ik het wist, veranderde het in pesterijen. Eerst vond ik het oké wat ze deden. De opmerkingen waren niet nieuw, maar naar mate het steeds langer duurde, kwamen er meer kinderen bij die met hen meeliepen. Katherine daarentegen steunde me altijd, ongeacht wat dus ik vond het belangrijk dat ik dit keer er nu voor haar was in plaats van zij voor mij.
''Vind je hem leuk?'' Ik had geen ervaring met zulke dingen. Vooral omdat ik nog nooit echt verliefd ben geweest op iemand in het verleden dus of ik haar kon helpen, was maar de vraag. Maar het was niet zo dat ze er alleen voor stond en volgens mij was dat het belangrijkste.
Ik ging tegenover haar op het bed zitten waarna ik haar, toen nog koude, handen beetpakte. ''Nee, maar ik wil hem niet kwetsen, want ik weet dat hij mij wel leuk vindt .. vond,'' zuchtte ze. Ik snapte serieus niet waarom ze überhaupt uitgekozen werd als een Slytherin. Ze was liefdevol en zo niet zoals de andere Slytherin mensen, maar waarschijnlijk hadden haar ouders geregeld dat ze in Slytherin terecht kwam. Misschien door de hoed om te kopen. Zou dat kunnen?
Net op het moment dat ik iets wilde zeggen, werd de deur opengedaan en kwamen de anderen de kamer binnen. Direct liet ik haar handen weer los. ''Slapen zal je goed doen. We hebben het er morgen wel over,'' glimlachte ik nog voordat ik weer terug liep naar mijn eigen bed.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Toen ik Sneep de afdeling op hoorde komen seinde ik naar Vincent en Gregory dat ze wat stiller moesten zijn. Ik zat op mijn bed, maar had nog geen moeite genomen om me om te kleden om te gaan slapen. Eigenlijk had ik het veel drukker met het praten over de vakantie. Het geluid wat me maakte ging steeds harder tot Sneep bij ons de kamer binnen kwam "Stilte graag, het is tijd geweest, kleed jullie snel om anders zal ik consequenties moeten nemen." zei hij op een strengen toon. Hoewel ik wist dat Sneep bij mij wat milder was met straffen geven, overtuigde dit me er wel van om stiller aan te doen. Ik pakte mijn pyjama en deed deze stil aan. Ik zag dat Vincent en Gregory exact hetzelfde deden toen ze zagen wat ik deed. Daarna ging ik in het bed liggen en sloeg de dekens over me heen.
De volgende morgen was ik vergeten de wekker te zetten en moest ik erg haasten om het ontbijt te halen. Ik had nog geen borstel door mijn haren gehaald of Sneep riep al door de gangen dat we snel moesten komen ontbijten. Toen ik de gang over liep zag ik mensen lachen en ik gaf ze gelijk. Mijn haren hadden in mijn schooltijd nog nooit zo slecht gezet, hoewel ik geen ijdeltuit was, absoluut niet, vond ik wel dat ik mezelf goed hoorde te verzorgen. Ik at wat sneller en schoot zo snel als ik kon weer mijn kamer op om me verder klaar te maken voor de lessen begonnen. Tussen de spullen pakte ik snel mijn borstel tevoorschijn. Ik kamde mijn haren en ondertussen kwam Pansy binnen, het meisje waar ik ook al die jaren mee bevriend was geweest. "Draco" zei ze met haar zachte stem "Ik kwam je zeggen dat de lessen binnen een paar minuten beginnen". Ik deed snel wat gel in mijn haren en nam er toen genoegen mee "Dan loop ik met je mee" zei ik en ik liep met Pansy naast de les en ging naast haar zitten.

Ginny: Ik begon op mijn gemak nog wat met Neville te praten, ik was echter toch heel het jaar zijn kamer genoot. Al vrij snel kwam ik erachter dat we elkaar nog niet zo goed kende als ik dacht. Het gesprek liep eigenlijk vast toen er iemand aan de deur klopte, waarvan ik eerst dacht dat het misschien Minerva was, omdat we best wel wat geluiden maakte. Ik keek Neville aan "Doe jij open of doe ik open?" Neville knikte dat hij open deed. Ik wachtte af wie het zou zijn. Zodra ik de stem hoorde wist ik eigenlijk al wie het was. Harry liep naar me toe en gaf me de brief die mijn moeder jaarlijks schreef. Eigenlijk had ik gehoopt dat Harry nog iets langer zou blijven, maar hij riskeerde het waarschijnlijk niet om de eerste dag al een waarschuwing te hebben van Minerva. Ik maakte de brief open en las hem, maar eigenlijk verbaasde het me niet wat er in stond. Zoals elk jaar was mijn moeder trots op me dat ik met een geweldige cijferlijst over was gegaan en vergeleek ze me met Ron, al had ik er een hekel aan als ze dat deed. Ondanks dat Ron mijn broer was en ik altijd al tegen hem op had gekeken waren er zoveel verschillen tussen ons. Neville keek me met een strakke blik aan en vroeg "Wat staat er in je brief?" "Niks bijzonders" zei ik daarna. Het was niet dat ik Neville niet mocht, maar ik had er een hekel aan om over mijn familie te vertellen. Ik kleedde me snel nog even om. Daarna ging ik slapen.
De volgende ochtend ging de wekker van Neville en stonden we samen tegelijk op. Het feit dat ik niet zoveel make up droeg gaf me ook het voordeel dat ik 's ochtend meer tijd had dan de gemiddelde meid op Hogwarts. Op mijn gemak pakte ik mijn school outfit en deed hem aan. Daarna liep ik de bijna legen ontbijtzaal in en ging ik aan een tafel zitten. Terwijl ik wachtte tot Harry, Ron en Hermione er waren begon ik een beetje te kijken hoe de zaal langzaam drukker werd.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Harry Potter,
Om zes uur precies ging de wekker weer. Het was niet zo heel moeilijk voor mij om op te staan, maar voor Ron duidelijk wel, want meteen daarna viel hij weer in slaap. Ik gooide mijn kussen tegen zijn hoofd waarna ik op de rand van mijn bed ging zitten. "Ron, het is tijd," zei ik op een zachtere toon dan normaal. Kwam vooral omdat ik zelf nog niet helemaal wakker was. Een luid gekreun kwam bij hem vandaan waardoor ik begon te zuchten. Het was niet alleen vermoeiend voor hem, maar ook voor mij dat hij na een kwartier nog steeds in zijn bed lag. We hadden al niet zoveel tijd en om dan de hele tijd op Ron te letten of hij wel iets deed of dat hij überhaupt nog wakker was, kostte mij ook tijd. Ik trok mijn kleding aan en liet mijn haar zoals het was. Hoevaak ik ook mijn haar kamde of het in model bracht, het bleef niet zitten dus tijd besteedde ik er niet aan. Toen ik al klaar was, begon Ron pas met het opgang komen. "Had je het briefje nog aan Ginny gegeven?" Ik knikte met mijn hoofd en keek toe hoe hij zich omkleedde, wat niet op een snel tempo ging. Uiteindelijk was ook hij klaar en konden we beide naar de Grote Zaal lopen waar Ginny al aan de tafel zat, naast Hermione. "Zaten jullie al lang hier?" Hermione schudde met haar hoofd. "Ik ben hier pas vijf minuten. Ginny was hier al langer," zei ze en een vriendelijke glimlach verscheen op haar gezicht.

Hannah Weasley,
Ik was doodop toen de volgende morgen was aangebroken. Twee kamergenoten vonden het blijkbaar grappig om tot laat in de avond nog te lopen roddelen over een groep jongens die in het zevende jaar zaten. Enorm egoïstisch, want hoevaak we ze vertelden dat ze stil moesten zijn, ze hielden maar niet op. Ik duwde de deken van me deken. "Schiet op, de lessen beginnen zo." Ik had al moeite om op gang te komen, vooral in de ochtend dus als iemand zei dat ik moest opschieten, werd het er echt niet beter op. Ik wierp een blik naar Katherine waarna ik vroeg of ze alvast mijn uniform wilde pakken. "Hé, de volgende nacht als ze zoiets doen, kunnen we klagen bij Dumbledore. Ik weet zeker dat hij daar iets aan gaat doen," zei ze toen ik bezig was met mezelf aan te kleden. Ik schudde met mijn hoofd en liep daarna de badkamer in, opzoek naar mijn mascara. "Dumbledore? Je bent een Slytherin, verzin iets beters dan klagen bij een oude vent." Haastig deed ik mijn mascara. Iets wat ik al op jonge leeftijd deed aangezien ik de kleur van mijn wimpers wel het lelijkste vond. "Waar dacht jij dan aan?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik verzin wel wat," en meteen daarna liepen we naar onze les, zonder een volle maag.Toen we bij de les kwamen, merkten we al dat we wat aan de late kant waren. Iedereen zat er al, op twee na en dat waren wij. Gelukkig was de docent die we hadden niet zo heel streng, dus konden we zonder problemen de klas binnenkomen.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: De eerste les na de vakantie was voor mij altijd hert zwaarst. Ik kon het ook niet in me opbrengen om me volledig te focussen op de les, hoewel ik wist dat het belangrijk was om vanaf het begin van het jaar goed mee te doen. Ik zuchte een keer en schoof mijn stoel nog een keer aan. Daarna probeerde ik me niet te laten afleiden door Pansy die naast me zat of een van de andere leerlingen. Vlak voor de les begon kwamen Katherine en Hannah binnen. Hoewel het tovenaars van dezelfde afdeling als mij waren had ik ze nog nooit echt gesproken. Al had ik wel de roddels opgevangen dat Hannah door haar moeder vaak minder werd behandeld als haar oogappeltjes Ron en Ginny. Het duurde nog wel even voor de les begon. Zelfs de docenten hadden een rommelige eerste schooldag. Achteraf had ik misschien nog wèl tijd gehad om mijn haren wat beter te doen aangezien de docent meer als de helft verspeelde aan het zoeken van spullen en het uitgebreid vertellen over de vakantie. Pas tegen het einde van de les had ze dan eindelijk al haar zaken op orde en begon ze met de uitleg. Zoals ik me elk jaar probeerde voor te nemen maakte ik van het meeste aantekeningen. Zorgvuldig stopte ik de aantekeningen in mijn boek.

Ginny: Hoewel ik me nog erg duf voelde probeerde ik zo opgewekt mogelijk te klinken toen Hermione naast me kwam zitten bij het ontbijt "Ik zag je gister wel zitten tijdens het avondeten, maar je was zo stil" begon ze "Ach, het hoort de nou eenmaal bij. Mijn broer heeft meer verstand van de onderwerpen waar jullie over praten dan dat ik heb. Dus dan houd ik me er graag buiten." gaf ik als antwoord terug. Op het moment dat Hermione het antwoord had laten bezinken en weer kon antwoorden zag ik van een afstand Harry en Ron eraan komen. Ron zag er, zoals hij er bijna altijd uitzag op de eerste schooldag, buitengewoon moe uit. Tijdens het eten begonnen Harry, Ron en Hermione weer te praten en wederom zag ik het moment niet om me er tussen te kunnen voegen. Soms had ik gewild dat ik er veel van had geweten, elk contact wat ik met Harry had voelde als een bijzonder moment en ik hoopde dat het voor hem wederzijds zou zijn. Alleen had ik nooit de bevestiging gehad dat Harry ook gevoelens voor mij had. Na het eten liep ik de les in. Bijna iedereen zat al in de les dus ik besloot om ergens achterin alleen aan een tafel te gaan zitten. Ik sloeg mijn boek open en pakte een stuk papier en een veer. Daarna liet ik mijn hand met de veer erin langzaam over het papier glijden. Tussendoor stopte ik een paar keer, omdat ik kramp in mijn vingers had gekregen. Ruim voor het einde van de les was ik al klaar en ik staarde wat naar de rest van de mensen die nog druk bezig waren met het overschrijven van verschillende dingen. "Mevrouw Weasley" hoorde ik een stem zeggen "Denkt u dat u nog tijd heeft om andere dingen te gaan doen dan het opgegeven werk?" de docent was ondertussen naast me komen staan. "Nee mevrouw, ik zal het niet meer doen." zei ik beleeft terug. Al had ik niks meer te doen ik weigerde meer dan het nodige werk te gaan doen.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Harry Potter,
Tijdens het gesprek wat we voerden onder het eten, merkte ik al snel dat Ginny weer stil aan haar eten zat. Het voelde alsof we haar buitensloten ook al hadden we het amper in de gaten. Dus ik werd hoe langer hoe meer stil, omdat ik geen zin meer had in de conversatie. Het was gewoonweg sneu dat ze hier, naast ons, zat terwijl ze genoeg vrienden kon zoeken in haar eigen jaar. Ron wilde haar er niet bij hebben, dat was overduidelijk en hoewel ik vond dat we haar erbij moesten betrekken, telde mijn mening niet. Toen we klaar waren met eten, stonden we alle vier op en nam ik afscheid van Ginny voordat we onze wegen splitsten. Ik had geen zin in de lessen, maar als ik nu al begon met spijbelen, zou het steeds erger worden. ''Wat hebben we?'' vroeg Ron opeens waarna ik meteen zijn kant opkeek. Iets wat Hermione ook deed. ''Het is echt belangrijk dat je je rooster kent, Ron,'' zuchtte ze, ''we hebben bezweringen.'' Na twee minuten, konden we het lokaal binnenlopen dat al aardig druk was. Ik nam plaats op de stoel naast Ron en haalde mijn spullen tevoorschijn. ''Ik wil nu al weg,'' mopperde Ron waardoor ik met mijn ogen rolde. ''Ik denk dat iedereen weg wilt, behalve Hermione,'' fluisterde ik, te hard, want meteen daarna voelde ik iets in mijn rug prikken. Ik draaide om en keek recht in het gezicht van Hermione. ''Wat? Het is toch zo?'' Ze schudde met haar hoofd en focuste weer op de letters die in het boek stonden. Wat er verder in de les verteld werd, wist ik niet. Het enige wat ik deed was klieren met Ron, iets waar Hermione zich vreselijk aan ergerde en voordat ik het wist ging de bel.

Hannah Weasley,
Ik probeerde op te letten, iets waar ik altijd al moeite mee heb gehad. Het was niet zo dat ik de informatie niet leuk vond, maar de lessen waren altijd énorm saai. Of de docenten waren niks of de dingen die we moesten doen waren niks. Ondertussen bekeek ik de stof waar ze uitleg over gaf. Dat deed ik totdat mijn vriendin me aantikte. Een frons verscheen op mijn voorhoofd waarna ik haar aankeek. ''Sorry,'' probeerde ze te fluisteren, maar het was meer gesis dat mijn oren binnendrong. Ik knikte met mijn hoofd als teken dat het goed was en keek naar Draco die bezig was met het maken van aantekeningen. Vreemd vond ik het. Buiten de lessen om was hij niets meer dan een etter die zichzelf plezierde met het pesten onder andere mijn broertje, maar in de lessen maakten hij altijd keurig aantekeningen. Iets wat me elke keer weer verbaasde. Ik wist verder ook niet hoe hij tegenover zijn vrienden was. Aardig of hoe hij zich al die jaren al opstelde? Uiteindelijk, na wat uren voelde, ging het gekrijs van de schoolbel de school rond. Vermoeid van het zitten stond ik op van mijn stoel waarna ik mijn spullen in mijn tas stopte. ''Hoeveel lessen hebben we nog te gaan?'' vroeg ik aan Katherine, maar ze haalde haar schouders op en liep vervolgens achter de anderen aan. ''Oké,'' mompelde ik binnensmonds waarna ook ik de rest van de groep volgde. Pansy wist altijd de weg dus zowat iedereen volgde haar.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Het geluid van de bel was een van de geluiden hier waar ik veel waarde aan hechtte. Het gaf me een voldaan gevoel om na een uur vol concentratie te kunnen stoppen. Langzaam schoof ik mijn stoel aan en liep ik, zoals de rest van de leerlingen die naar het zelfde lokaal moesten, achter Pansy aan. Toen ik bij het lokaal kwam zag ik dat dit een van de lessen was waarbij ik bij Gregory en Vincent zat, ondanks dat hun dezelfde les hadden ging ik naast Pansy zitten. Naast Pansy zitten voelde vertrouwt voor me. Mijn concentratie niveau lag zo laag dat opletten niet zo goed lukte, snel nam ik de aantekeningen van Pansy over en grapte ik met Vincent over Harry die een paar stoelen bij me vandaan zat. Ik trapte tegen zijn stoel en begon te lachen. Ron werd pittig boos en begon iets tegen me zeggen, maar door het lachten kon ik niet precies verstaan wat die nou zei. Na de les liep ik met Pansy, Vincent en Gregory het lokaal uit en tijdens de korte pauze gingen we aan een tafel zitten. "Ik vind het wel vermoeiend hoor zo'n volle dag weer op Hogwarts volhouden." zei ik. "Ik ook." antwoordde Pansy. Daarna viel er een lichte ongemakkelijke stilte. Tot Gregory zei "Het schijnt dat Ron zijn rat weer eens heeft laten ontsnappen" ik moest lachen en zei "Dat is zeker de zoveelste keer al?"

Ginny: Ik heb tot het einde van de les eigenlijk maar een beetje voor me uit staan staren, omdat ik toch niks te doen had. Na de les liep ik naar het volgde lokaal. Voor ik het wist kwam er iemand die ik eigenlijk niet zo goed kende naast me zitten. Ik sloeg mijn boek open en lette op. We hadden verweer tegen zwarte kunst. Ik las het boek door en luisterde daarna naar de uitleg van de docent. Toen hij klaar was met praten begon ik met het oefenen van de spreuk. Verweer tegen zwarte kunsten was nooit een van mijn sterkte vakken geweest en het frustreerde me enorm dat het de rest wel lukte alleen mij niet. Na een tijdje oefenen ging het wel beter, maar ik was nog niet tevreden. Na de les stopte ik gefrustreerd mijn stok weer weg en ging ik aan een tafel bij vrienden zitten. Ergens achterin zag ik Harry, Hermione en Ron zitten, maar ik had er niet echt zin in om naar hun toe te gaan.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Harry Potter,
Ik hoorde de opmerkingen die Draco over me maakte, maar ik trok me er niks van aan. Ze waren niet nieuw, elke keer weer hoorde ik hetzelfde en het was tenslotte Draco Malfoy. Het was al duidelijk dat hij me niet mocht op de eerste dag van het eerste schooljaar. Ik maakte aantekeningen van de uitleg voor zover dat kon totdat meneer Malfoy tegen mijn stoel begon te trappen. Geïrriteerd keek ik op van mijn werk. "Je bent niet grappig, Draco. Doe dit liever bij je eigen vrienden," siste ik, want hoewel ik het liefst het naar hem wilde schreeuwen, ik zat nog steeds in de les. Voor een paar minuten dan, want niet lang na mijn woorden ging de bel. Ik stond op met een zwakkere glimlach dan voorheen. De eerste dag van het schooljaar was aangebroken en het duurde nog geen paar uur of Draco was alweer bezig. Ik stopte mijn boeken in mijn rugzak en liep vervolgens de klas uit, samen met Hermione en Ron. "Ik denk echt dat we het op een andere manier moeten uitvechten. Draco gaat hier echt niet mee stoppen zelfs al negeer je hem," mopperde Ron die nors voor zich uitkeek. Ik waardeerde het enorm dat hij het voor me wilde opnemen, maar soms had hij het gewoon met rust moeten slapen. Zijn geschreeuw tegen Draco hielp me echt niet een stap verder. Ik haalde mijn schouders op en liep de Grote Zaal in. "En wat had je dan in gedachten?" Een frons verscheen op zijn voorhoofd waarna hij achterin aan de tafel ging zitten. "Eigenlijk niets. Maar ik weet wel dat we het anders moeten doen."

Hannah Weasley,
Geërgerd keek ik toe hoe Draco weer eens bezig was. Ik had niks met Harry Potter. Ik praatte niet met hem, ik keek nog geen eens naar hem om. Maar het feit dat hij degene was die elke keer weer opmerkingen tegen zijn hoofd kreeg, maakte me op de één of andere manier boos. Hij bleef tenslotte de beste vriend van mijn broer, Ron en ik wist hoeveel Harry voor hem betekende. Alsof ze broers van elkaar waren. Toen de les voorbij was, liep ik met mijn vriendin rechtstreeks naar de Grote Zaal. "Oh, kijk! Daar is Alison al," glimlachte Katherine die meteen daarna naar haar wees. Het interesseerde me eigenlijk niet dat ze 'toevallig' ook hier was. Zowat iedereen van Slytherin was hier en om eerlijk te zijn had ik ook geen behoefte aan haar. "Ga maar alvast. Ik kom zo wel," zei ik en liep vervolgens naar de lege stoel die naast Blaise te vinden was. Ik vulde het lege glas met water terwijl ik de ogen zowat in mijn rug voelde branden. "Ik denk echt dat het pesten leuker wordt als je opzoek gaat naar een ander persoon in plaats van dat je steeds terugvalt op het trio uit Gryffindor. Je wordt er namelijk echt niet beter op." Ik haalde het glas naar voren en richtte mijn blik op Harry. Het was misselijkmakend om hem elke keer weer bij het trio te zien, gierend van het lachen. Wanneer werd het nu eens tijd dat hij hen vergat?

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Terwijl de Grote Zaal steeds voller begon te raken grapte ik met Vincent en Gregory verder. Ik had het idee dat ik Pansy een beetje aan het negeren was. Ergens in de gangen zag ik Alison lopen, ik wierp kort een blik op haar en keek hoe ze liep naar een tafel waar Hannah met haar vriendinnen zat. De korte momenten van pauze waren het gene waar ik me hier al die tijd op verheugde en waardoor ik een lange dag zoals deze zou redden. Tevens gaf het feit dat we zo een les hadden die bijna alleen maar praktijk bevatte, hoewel theorie mijn ding niet helemaal was, bleef ik wel mijn best doen. Immers was mijn doel mijn vader trots maken. De zelden momenten die ik met hem doorbracht vroeg hij vaak naar mijn schoolresultaten. In het eerste jaar had hij er ooit naar gevraagd, maar toen hij hoorde wat ik stond was hij flink boos geworden. Sindsdien weet ik eigenlijk wel dat hij goede punten van me verwacht, Hoewel het een enorme druk op me gaf wilde ik niets liever als later een succesvol persoon te worden. Kort wisselde ik een blik met Pansy. Al werd het moment snel verstoord toen Hannah bij ons kwam zitten en haar frustraties over mijn pesterijen naar Harry toe uitte. "Bemoei je er niet mee" siste ik.

Ginny: Terwijl ik in gesprek raakte met Loena kwam Neville naar me toe "Ginny, je moet me helpen" zei hij terwijl hij verontrustend keek. "Wat is er?" vroeg ik en ik fronste, ik wist dat Neville zich altijd in de problemen werkte omdat hij echt enorm lomp was. "Tijdens bezweringen heb ik een theekopje benen moeten geven, maar toen het niet lukte besloot ik verder te oefenen. Toen het lukte was ik zo blij dat ik vergat dat het kon lopen en verdween. Je moet me helpen zoeken." Ik moest lachen en liep met hem mee naar een gang. We verdeelde de stukken en begonnen te zoeken. Na een tijdje had ik het kopje te pakken en sprak ik een spreuk uit om het terug te draaien, hoewel het niet mijn lesstof was had ik van Ron een tijdje terug het een en ander er al van gehoord. Ik liep een gang uit om Neville weer te zoeken tot ik een blik ving van Sneep die me boos aankeek. Sneep keek over het algemeen vaak boos en ik had hem eigenlijk nog nooit echt vrolijk gezien. Zijn gezicht was altijd emotieloos, toch vonden de leerlingen van Slytherin hem blijkbaar wel aardig, want ze waren dol op hem. "Ginny, heb je het gevonden?" hoorde ik Neville van een afstand roepen. "Ja, kom we gaan terug" zei ik en ik liep terug de Grote Zaal in.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Hannah Weasley,
"Jij bent hier niet degene die vertelt wat ik wel en niet moet doen." Ik negeerde de blikken van onder andere Pansy en Blaise en keek recht in de ogen van Draco. "Als je denkt dat je er beter op wordt door andere mensen te pesten, moet je dat vooral doen. Maar hé. Je wordt er niet beter op dus stop met onder andere mijn broer te pesten," zei ik waarna ik het glas leegdronk. Ik vond het niet erg dat Draco mijn broer, of eigenlijk broertje pestte, want hij verdiende dat. Maar hoe langer Draco bezig is met hen, hoe vervelender het wordt. Op ten duur moest je stoppen en daar had hij waarschijnlijk nog nooit van gehoord.Ik zette mijn glas neer op de tafel terwijl ondertussen een glimlach op mijn gezicht verscheen. "Goedendag," glimlachte ik voordat ik weer terug naar mijn eigen vriendinnen groep liep. "Wat deed je daar?" Ik haalde mijn schouders op en keek naar hun nieuwsgierige blikken. "Wat?" lachte ik waarna kort met mijn hoofd schudde. "Het was niks, geloof me." Ik nam plaats op de lege stoel naast Katherine en keek naar de meiden tegenover me. "Gaat hier één van jullie om met Pansy?" vroeg ik toen het stil werd. Het verbaasde me eigenlijk niet dat Draco niet veel vrienden had. Hij dacht dat hij alles was, maar in werkelijkheid was hij één van de velen jongens die 'stoer' probeerde te doen. "Ik heb haar ooit wel eens gesproken. Vorig jaar moest ik met haar samenwerken voor een project," zei Emily.

Harry Potter,
Ik rolde met mijn ogen en leunde naar achteren. Ik vond het niet nodig om te verzinnen wat we juist niet moesten doen of wat we juist wel moesten doen. De tijd die niet alleen ik, maar ook Ron erin moest besteden, was Draco totaal niet waard. Hoe irritant hij ook was. "Ik denk dat negeren de beste optie is. Op ten duur stopt hij toch wel en ik bedoel, we hebben er al vijf jaar opzitten dus was zijn twee jaar?" En toen ging de bel. De pauze ging zo snel als ik het moest vergelijken met de duur van de lessen, maar dat was wat ik dacht. Hermione dacht daar weer anders over. Ik stond op net zoals de rest en liep de Zaal uit. "Zie ik je hierna voor de trappen?" vroeg ik waarna Ron al direct met zijn hoofd knikte. Ik glimlachte en kort daarna splitsten we onze wegen. Ik wist niet wat hij nu had, maar ik wist wel dat ik iets anders had dan wat hij op dat moment had. Uiteindelijk nam ik plaats in het lokaal, alleen, want ook Hermione moest in een andere lokaal aanwezig zijn. Zuchtend haalde ik mijn spullen tevoorschijn die ik op mijn tafel neerlegde. Ik geloof dat ik de les nu in mijn eentje moet zien door te brengen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld