Orpg// The Walking Dead - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg// The Walking Dead

Account verwijderd

schreef:
Met Tugce

Ik:
Logan Maher Crawford~21 jaar~Soms te luidruchtig~Denkt wel veel~Jagen en survivallen~Voor zover hij weet heeft hij geen familie meer~ Rest komt later

Jij:

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Cora Blanchard - 19.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Het was moeilijk om te overleven toen de zombie apocalypse uitbrak. Cora had helemaal niemand en ze stond er alleen voor. Haar ouders en haar broer probeerden te overleven, maar ze werden alle drie gebeten. Haar vorige kamp liep vol met walkers waardoor ze moest vertrekken. Nu liep ze alleen door de winkelstraten, opzoek naar eten.
Cora hoorde wat gegrom achter haar, ze draaide snel om en stak met haar mes door het hoofd van de walker. Altijd door het hoofd, anders bleven ze leven.
Ze liep verder en zag een bar staan, met snelle passen liep ze erheen, ze had wel zin in drank. Hard klopte ze op de deur om te kijken of er walkers in de bar waren. Geen walkers te zien. Ze opende de deur en ging achter de bar staan. Ze pakte een fles en dronk hem op. Cora haatte het zoals het nu was. Waarom moest er een virus uitbreken? En er was ook helemaal geen oplossing om mensen terug te veranderen, einde van de wereld dus. Alhoewel er nog een aantal groepen overlevers waren, Cora moest zo'n groep vinden. Ze wilde niet alleen zijn, dat kon ze niet aan.
Ze legde de fles weg en liep een andere kamer in. Er stonden een paar dozen in de kamer. Nieuwsgierig opende ze een doos. Het was allemaal eten, genoeg voor een paar dagen.
Cora liep de kamer uit en opende de deur om de tijd een beetje te schatten, het was donker. Ze kon niet verder door de straten gaan wanneer het donker was, dat was te gevaarlijk. Ze zou in de bar overnachten. Cora deed de deur op slot en checkte nog even of het overal dicht en veilig was.

Account verwijderd

schreef:
Dit was Logans eerste week alleen. Hij miste zijn zusje, voor de apocalyps kon hij het nooit met der vinden. Maar toen die uitbrak hadden ze alleen elkaar nog. Nu precies een week geleden had een walker haar gebeten. Als het nou in der arm was, of der been. Maar ze werd gebeten in der rug. Logan kon het zichzelf niet vergeven dat hij der niet heeft kunnen redden. Tot het eind is hij bij der gebleven en kon der niet laten gaan. Tot het moment daar was, hij had geen keuze meer. Met pijn in zijn hart dacht hij aan dit moment terug. Het enigste wat momenteel zeker was, was dat het momenteel niet slechter kon. Hij had dan wel een slaapplek maar voor hoe lang had hij die? Hoelang zou hij de eenzaamheid trekken? Logan kon niet veel, met nog geen eens genoeg diesel om bij de volgende stad te komen. Maar hij had ook niet genoeg eten om nog een week te overleven. Logan moest keuzes gaan maken, maar eerst slapen. Het begon al schemerig te worden, dus besloot hij om naar binnen te gaan. Alhoewel er hier niet veel walkers waren, kon je het maar beter vermijden. Logan liep de veranda op, wat miste hij zijn zorgeloze leven. Leven waar je rustig ergens kon staan zonder je zorgen te maken dat dit misschien je laatste uurtjes waren. 'Logan.' Zei hij tegen zichzelf. 'Het wordt vanzelf weer beter, morgen is weer een dag.' Logan sleepte zichzelf naar bed. Liet zichzelf vallen en probeerde in slaap te komen.

Logan schrok wakker. Met in zijn linkerhand een kussen en zijn rechterhand een mes. Slaperig keek hij om zich heen, opzoek naar een herkenning. Hij lag natuurlijk nog in het bed waar hij in slaap was gevallen, maar toch voelde het alsof hij op een totaal andere plek lag. Niet meer als thuis. Logan keek op de klok. Het was nog maar 4 uur in de ochtend. Dit zou een hele lange dag gaan worden voor Logan. Zoals de afgelopen paar weken.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Een klein beetje licht drong naar binnen, wat Cora wakker maakte. Echt fijn had ze niet geslapen op de harde grond, maar het kon er wel mee door. Ze gaapte even en keek om haar heen. Iedere dag was ze weer ergens anders wakker, dus ze moest altijd even nadenken en eraan wennen. Vroeger werd ze altijd op haar eigen, vertrouwde slaapkamer wakker, nu kon ze er nooit meer wakker worden.
Langzaam stond Cora op en deed een aantal spullen in haar tas. Ze wilde direct weer naar buiten, misschien vond ze vandaag wel mensen.
Cora leunde per ongeluk op een plank waardoor en glazen vielen en kapot gingen. Walkers kwamen op geluid af. En zoals verwacht, stond er al een walker bij de deur. Cora pakte haar tas en keek of er een walker bij de achterdeur stond. Er stonden er wel een paar, ongeveer zes. Ze pakte haar mes en rende op de walkers af, ze stak hun door hun hoofd. Toen ze klaar was, rende ze steeds verder weg van de bar.
Na een lange tijd rennen, maakte Cora even een stop om wat water te drinken. Ze moest een auto vinden, dat was echt veel makkelijker. Gelukkig was het dan ook niet zo lastig om auto's te vinden. Want de apocalypse was onverwacht waardoor mensen hun auto's overal lieten staan.
Cora liep weer verder. Van de winkelstraten was ze naar een autoweg in een bos gegaan, hier moest ze meer opletten, want walkers konden van overal opduiken.

Account verwijderd

schreef:
Logan had al enkele spullen verzamelt. Toen de zon op kwam besloot hij dan ook maar de auto in te pakken. Logan kon hier wel wachten tot hij niks meer had, maar hij had nu nog iets te eten en te drinken dus een grotere kans om het tot de volgende stad te halen. Logan checkte nog even de spullen die hij had gepakt. Ging het lijstje af in zijn hoofd en hij was compleet. Wat zou hij het missen, alles.
Logan stapte in de auto, het was een grote Opel Zafira, ruimte voor 7 personen en hij zat alleen. Wel met de auto vol spullen, spullen die hij voor zijn gevoel niet achter kon laten of spullen die hij nog nodig zou hebben. Voor dat Logan het door had was hij al weer aan het rijden. Hij besloot om langs kleinere dorpjes te rijden, in de hoop om iemand tegen te komen. Het moest toch haast wel opvallen, een auto. Het duurde niet lang tot hij langs het eerste dorpje kwam. Het zag er heel uitgestorven uit. overal walkers, ramen kapot. Het zag er echt uit als een spookstad. Eerst twijfelde hij of hij moest stoppen, maar uiteindelijk besloot hij toch door te rijden. Er waren te veel walkers om te stoppen. Het deed pijn in zijn hart om kinderen als walker te zien. Ze zouden buiten moeten spelen, of op school zitten. Logan besefte nog steeds niet dat dit nu de wereld was. Hij was een beetje aan het dromen, tot hij een walker voor de auto zag. Logan schrok zo erg dat hij het stuur omgooide en tegen een boom aanreed. 'Dit was het dan, vloog door zijn hoofd.' Toen werd het langzaam zwart voor Logans ogen.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
De weg leek nooit te stoppen, Cora was al een paar uur aan het lopen. Uiteindelijk kwam ze wel bij een klein dorpje aan, zoals gewoonlijk was er weer niemand behalve walkers. Maar een auto was er wel, ze liep er naartoe en keek door het raampje. Er zat nog een walker in. Ze doodde de walker en sleurde hem uit de auto. Ze ging zelf in de auto zitten en probeerde hem op te starten. Het lukte ook nog! Cora gooide haar tas op de stoel naast haar. Opeens zag ze zwarte rook in de lucht. Ze bleef er een tijdje naar kijken. Zwarte rook ontstond niet zomaar, dat betekende dat er een persoon dichtbij was. Met haar auto reed ze richting de rook. Eenmaal aangekomen, zag ze een auto die tegen een boom aan was gebotst. Om de auto waren er walkers. Cora hoopte dat het niet te laat was en dat de persoon in de auto niet dood was.
Ze stapte uit de auto en doodde de walkers om de auto. Ze opende de deur van de auto en keek wie erin zat. Het was een man, hij haalde nog adem, dus dat was mooi. Ze pakte touw uit haar eigen auto, bond hem vast en trok hem mee naar de auto om hem in de achterbank te laten liggen. Licht was hij niet, waardoor het wel een tijdje duurde.
Je kon niet iedereen vertrouwen, ook al wilde Cora graag nieuwe mensen ontmoeten, dat betekende niet dat ze altijd goed waren.
Cora reed rond met haar auto tot dat ze een huis zag. Ze vond er ook wel een, net op tijd, want het begon alweer donker te worden. Ze klopte op de deur van het huis. Een paar walkers liepen tegen de deur aan. Cora opende de deur en doodde ze met haar messen. Daarna trok ze de man naar binnen en legde hem tegen de muur aan. Zelf deed ze nog even een controle door het huis.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld