First schreef:
Hermelien:
´Please, please, please...´ Zei ik zacht mompelend terwijl ik een groen lichtgevende vloeistof in een pikzwarte andere vloeistof goot. Heel langzaam hield ik de erlenmeyer steeds wat hoger. Er leek geen reactie plaats te vinden. Ik goot de laatste druppel in het bekerglaasje met de zwarte inhoud en ging zonder mijn ogen van het geheel af te wenden zitten. Ik zuchtte diep. De hoop dat er nog iets zou gebeuren met het mengsel ebde langzaam weg. Ik keek om me heen en zag dat mijn klasgenoten nog niet zo ver waren als ik. Sterker nog, het scheelde een opdracht of 5. Toch gaf het me geen goed gevoel om te weten dat ik zo ver voor liep op de rest. Deze opdracht lukte niet, maar ik zou hem voltooien, vandaag nog. Al was ik er de hele dag nog mee bezig.
Draco:
´Vangen Harry!´ riep ik terwijl ik een witachtig object naar hem toe gooide. Toen het object contact maakte met zijn huid plofte het uit elkaar en kwam er een enorme wolk rook uit. Ik hoorde hem hoesten, de loser. Ik grijnsde naar hem en stak mijn tong uit. Harry en ik waren al jaren beste vrienden. Hoewel we het in het begin juist niet van elkaar moesten hebben, konden we nu ontzettend goed met elkaar overweg. We klierden elkaar voortdurend en haalden grapjes uit bij anderen. Bij de meeste lessen werden we dan ook zo ver mogelijk bij elkaar vandaan gezet. Maar dat weerhield ons er niet van om elkaar toch op te zoeken. Harry was iemand waarbij ik echt lol kon hebben en mezelf kon zijn. We konden elkaar alles vertellen en we verveelden ons nooit als we samen waren. Ik zou het me niet voor kunnen stellen hoe het zou zijn geweest zonder Harry op deze school..