Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft Minerva

Account verwijderd

schreef:
Yes, een ORPG van mij en Michelle. Gelieve niet te reageren.

Oliver Marrek

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Elinore King

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
‘Dacht je serieus dat ik niet zou merken dat je iets van plan bent te doen? Kom op, biecht maar op! Wat is je prachtige idee nu weer?’ Klonk de irritante stem van Elinores oudere zus. Haar stem droop van het sarcasme toen ze de laatste zin uitsprak. ‘Wat denk je dat ik van plan ben te doen?’ Elinore sprak zonder zich om te draaien naar haar zus. ‘Het ziet er naar uit dat je van plan bent te vertrekken naar god weet waar.’ De aanwezigheid van Madeline maakte Elinores humeur er niet beter op. Toen er geen antwoord kwam van Elinores kant besloot Madeline verder te gaan. ‘Ben je serieus zo respectloos om nu, amper een week na vaders begrafenis, te vertrekken? Laat je jouw familie in de steek?’ De uitspraak was de druppel die de emmer deed overlopen voor Elinore. Hoe durfde haar zus te zeggen dat ze haar familie in de steek liet terwijl er alleen Madeline en haarzelf overschoten. Het was ook niet zo dat Madeline zonder haar eenzaam zou zijn want ze had nog altijd haar verloofde en haar vrienden. Elinore daarentegen was alleen. Het was nu één jaar geleden sinds ze was afgestudeerd en al haar vrienden waren hun eigen leven gaan opbouwen. Het was niet zo dat er hier nog iemand was die haar zou missen mocht ze besluiten weg te gaan voor een tijdje. ‘Ik laat je helemaal niet in de steek want je maakt het meer dan duidelijk dat ik een blok aan je been ben. Oh en het is al een wonder dat ik zolang na de begrafenis ben gebleven. Nu onze vader hier niet meer is, is er ook geen reden meer voor mij om te blijven.” Ondertussen was de discussie al twee dagen geleden en Elinore was nu ook al twee dagen aan het rondtrekken. Ze moest gewoon een tijd weg daar en even helemaal tot zichzelf komen. In de afgelopen twee dagen had ze gewoon met haar auto rondgereden zonder enig doel te hebben. Ze zou zelf uiteindelijk wel zien waar ze terecht zou komen en misschien zelfs wel een tijdje blijven. Momenteel staat Elinore vlak voor de ingang van een of andere club. Ze had besloten dat het tijd was om eens goed los te gaan en dit was een van de eerste plaatsen die ze had tegengekomen waar dat ook kon. Tot nu toe had ze vooral snelwegen genomen en ’s nachts stopte ze en boekte ze een nachtje in een motel. Dat had als gevolg gehad dat ze geen enkele club was tegengekomen en dit haar eerste kans was om even alles te vergeten en gewoon plezier te hebben. “ID kaart.” Zei de ongeduldige bewaker van de club. Ze toonde hem haar ID en na een korte knik van de bewaker was ze binnen in de club. Het eerste wat ze opmerkte was dat het warm en druk was hierbinnen, maar anders had ze niet verwacht. Het was een hele opdracht om bij de bar te raken, maar uiteindelijk bereikte ze hem wel. “ Twee shotjes, alsjeblieft.” Zei ze tegen de barman. De man zag er ongeveer 25 uit en hij was zeker niet lelijk. Hij kreeg zeker en vast wel wat aandacht van het vrouwelijke geslacht. Aan de andere kant van de bar zaten er een paar meiden de man hevig aan te staren, maar hij leek er niet echt van onder de indruk. Het was best wel grappig hoe duidelijk hun affectie voor de man was, maar hij hen gewoon negeerde. De barman had de twee shotjes voor haar geplaatst zonder dat ze het zelfs doorhad.

Account verwijderd

schreef:
Het was best sneu geweest, niemand had zich verzet. Niet dat iemand er iets tegen kon doen. Hij woonde al jaren niet meer thuis en de vrienden die hij had, hadden hem zelfs aangemoedigd te gaan. Het had geen invloed gehad op zijn beslissing om gewoon te vertrekken, hij had te veel herinneringen om te blijven. Zijn reis was lang en ver. Hij was niet direct vertrokken, hij had nog een hoop moeten regelen. Voor zichzelf, voor haar ouders. Vervolgens had hij het niet over zijn hart kunnen verkrijgen om haar ouders achter te laten. Een hele maand lang was hij elke dag langsgegaan, tot ze in staat waren weer voor zichzelf te zorgen. Het was bijna angstaanjagend wat de dood met mensen deed. Wat het met hem deed.
Toen hij de club binnenliep, was het druk en warm. Ondertussen was hij dat al wel gewend, hij was al een tijd onderweg. Hij kon zich niet herinneren de hoeveelste club het was die hij bezocht en hij kon zich ook niet herinneren hoe vaak hij bezopen zijn motel binnengelopen was. Hij reed nooit als hij gedronken had, dus zocht hij altijd naar clubs met een motel waar hij binnen vijf minuten kon zijn. Zelfs in zijn bezopen staat zou hij het moeten redden.
Kort keek hij om zich heen. Hij bezocht dezelfde club nooit twee keer en hij moest altijd even zoeken naar wat hem het beviel. Over het algemeen was dat de bar. Hij had het niet zo op dansen, waardoor er vaak weinig overbleef. Een zucht gleed over zijn lippen toen hij zich een weg baande door de mensen, om vervolgens bij de bar terecht te komen.
'Geef me maar gewoon het sterkste wat je hebt.' het was altijd dezelfde bestelling. Hij weigerde tijd te verknoeien aan goedkope drankjes waar slechts een paar procent alcohol in zat. Als hij wilde drinken, moest dat ook meteen goed gebeuren. Het was de makkelijkste manier om de werkelijkheid enigszins te vergeten. Vroeger had hij alcohol nooit als oplossing gezien, maar nu wel. De man gaf hem een of ander halfvol glas en hij keek er kort naar. Het was waarschijnlijk maar goed dat hij een behoorlijke weerstand opgebouwd had. Hij goot het glas achterover en de barman keek hem enigszins verbouwereerd aan. Misschien was het niet de bedoeling dat hij het achter elkaar naar binnen goot. Het maakte ook niet uit, hij betaalde ervoor. Kort gleed zijn blik rond. Hij had zo veel verschillende clubs gezien, maar de liefde voor de barman was altijd aanwezig. Een glimlach verscheen rond zijn lippen. Hij neuriede mee met de muziek en bekeek de menigte toen. Als je een hoop clubs zag, begon je ook bepaalde figuren te herkennen. Hij herkende de uitslovers, de meidengroepen, zij die kwamen voor een nachtelijk avontuurtje en zij die daar veel te verlegen voor waren. Het amuseerde hem elke keer.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Het eerste shot was al vlug op en het werd Elinore wel duidelijk dat dit niet de beste fles was die ze in huis hadden. Ook na een lange tijd niet uitgaan en zich niet te vullen aan sterke drank, kon ze het met gemak aan. Dit was niet de manier om snel dronken te worden, maar het zou haar wel lichtjes aangeschoten maken. Het tweede shot volgde al vlug in de hoop dat ze iets lichter in haar hoofd zou raken. 'Heb je misschien iets sterkers?' vroeg ze aan de barman terwijl ze beide shot glazen teruggaf. De man knikte kort en gaf haar toen een glas met een alcoholische drank in. Ze had gepland om een taxi te bellen later want het zou niet echt slim zijn om dronken te rijden. Haar auto zou ze morgen wel ophalen uiteindelijk. De alcohol viel deze keer al wat zwaarder en het was duidelijk dat ze dit niet in één keer zou leeg krijgen. Het positieve was dat ze nu langer over één glas zou doen. Haar ogen scanden de bar en bleven hangen bij het groepje meiden die ze daarnet ook al zag staan aan de bar. Het was duidelijk dat één van hen de hals van haar jurkje wat omlaag had getrokken en zo hoopte aandacht te krijgen van de barman. Zielig gewoon... Maar Elinore was hier om plezier te maken, niet om mislukte versierpogingen van anderen af te kraken. Haar blik viel al gauw op een man aan de bar die er nog niet stond toen ze was toegekomen. Als ze de barman er al aantrekkelijk vond uitzien dan kon ze gewoon gaan kwijlen over deze man. Een glimlach vormde om haar lippen toen ze zich realiseerde wat ze net dacht. Ze bleef hem aankijken terwijl hij een heel glas in één keer achteroversloeg en zelfs daarna keek ze nog niet weg. Elinore had de slechte gewoonte van mensen net iets te lang aan te staren. Vlug draaide ze haar hoofd in de hoop dat het niet opviel dat ze de man had aangestaard. Ze kon altijd met hem gaan spreken, maar haar doel van deze avond was niet om met iemand in bed te belanden, maar gewoon plezier te hebben. Elinore was niet perse te preuts voor een onenightstand, maar het was nu niet dat het echt iets was waar ze op plande. En de nacht was trouwens nog jong, wie weet wat er nog allemaal kon gebeuren.Zonder er bij na te denken kapte ze de rest van de alcohol in haar mond. Even was ze vergeten dat dit net iets sterker was dan de shots van daarnet. Ze voelde de brandende alcohol naar beneden zakken in haar keelgat en vertrok kort haar gezicht. Misschien was het beter om nu gewoon even weg te stappen bij de bar en te gaan dansen. Vlak voor ze zich tussen de bende dansende mensen wou wurmen, wierp ze toch nog een blik op de man aan de bar. Ze kon het weer niet laten.Het was te merken dat Elinore al een tijdje niet meer binnen is geweest in een club. Het voelde onwennig aan om te beginnen dansen in de menigte, zelfs met alcohol in haar lijf. Ze had besloten om niet te diep in de menigte te gaan staan zodat ze er makkelijk weer naar de bar zou kunnen gaan achter drinken. De menigte werd ook steeds drukker als je dichter bij het centrum kwam. Elinore begon te dansen op het ritme van de muziek en hoe langer ze er stond, hoe natuurlijker het begon aan te voelen. Het voelde goed om zo even los te gaan.

Account verwijderd

schreef:
Hij had avonden doorgebracht in clubs die een stuk rustiger waren dan deze was, maar hij wist niet zeker wat hij liever had. Tot enkele maanden geleden was Oliver helemaal niet zo van het uitgaan geweest, tot hij ontdekt had dat het een ontzettend makkelijke manier van vergeten was. Sindsdien was het een soort van gewoonte geworden om uit te gaan. Niet elke nacht, maar zeker wel regelmatig. Soms had hij hele dagen waarop hij het bed niet uit kwam omdat hij zo vermoeid was en een enorme kater had. Dat hoefde hij ook niet, hij besloot zelf wat hij wel en niet deed. Zijn blik gleed even naar zijn lege glas. Hij zou direct een nieuw glas kunnen bestellen, maar zijn avond zou op die manier maar van korte duur zijn. Het was hier niet saai, dus misschien moest hij iets meer tijd nemen om bezopen te raken. Hij draaide de overgebleven ijsklontjes rond in zijn glas en keek toen opnieuw op naar de menigte. De dansende menigte. Hij was zelden een deel van de menigte. Hij was niet aritmisch en hij was ook niet direct slecht in dansen, maar dansen was voor hem geen manier van ontspanning. Hij deed het als het niet anders kon, maar over het algemeen vermeed hij het.
Zijn blik bleef kort hangen op een vrouw die naar hem keek, maar zijn blik bleef niet al te lang hangen. Dat kon ook niet, al gauw verdween ze tussen de menigte. Hij keek verder, zocht naar de typische figuren die hij zo goed kende. Hij had met elk figuur wel eens een praatje gemaakt. Uiteindelijk had hij besloten dat hij bij geen enkele groep paste. Het kwam waarschijnlijk omdat hij geen doel had. Hij kwam hier zonder echte reden. Zijn blik gleed terug naar de bar. De vrouwen amuseerden hem, het was bijna komisch hoe graag ze aandacht van de barman wilden. Nou ja, ieder zijn eigen ding natuurlijk. Toen de barman naar zijn glas gebaarde, knikte hij. Ze man vulde het glas bij en hij nam een slok. Deze keer sloeg hij het niet in één keer achterover. Zijn vingers volgden de lijnen die in de bar gekrast waren. Namen, rechte krassen, scheve krassen, ze stonden er allemaal. Uiteindelijk leken alle clubs op elkaar. Hij leunde tegen de bar en bekeek de menigte opnieuw terwijl hij nog een slok uit zijn glas nam. Iedereen was altijd zo druk met dansen dat er over het algemeen niet op hem gelet werd. Dat vond hij niet erg, hij vond het leuker om te bestuderen. Zo nu en dan maakte hij wel een praatje, maar meestal was het niet zo verrassend en bleef het bij een paar minuten. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Zonder reden. Hij kon voelen dat de alcohol zijn werk deed, in elk geval was hun sterkste drank ook daadwerkelijk sterk. Hij had ook clubs gehad waarbij dat niet het geval was. Hij was wel gebleven, maar eigenlijk was het maar geldverspilling. Alcohol in het algemeen was geldverspilling, maar toch kon kon hij het niet laten om er geld aan uit te geven.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
De muziek in de club was niet echt het genre dat Elinore uit zichzelf zou luisteren. Het was gepaste muziek voor een club en lelijk vond ze het niet, maar het was gewoon niet echt haar favoriete genre. Ze voelde de alcohol zijn werk doen terwijl ze helemaal opging in de muziek. Elinore was niet echt iemand die vaak danste en ze was al helemaal niet iemand die het goed kon. Dansen in een club kon ze wel, het was niet alsof je daarvoor echt talent nodig had, maar veel beter werd het niet. De dansvloer werd steeds voller en ook Elinore had steeds minder bewegingruimte. Het was zo erg dat ze het haast benauwd had door alle mensen. Even twijfelde of ze gewoon terug naar de bar zou gaan, maar besloot dat maar niet te doen. Ze was nog maar enkele minuten aan het dansen en als ze nu weer aan de bar zou gaan zitten, dan zou ze zichzelf vermaken met drinken. Het was niet zo dat ze hier echt vrienden had waarmee ze zich kon vermaken dus drinken zou waarschijnlijk haar enige bezigheid zijn. Ze had nog altijd de optie om met anderen te gaan praten, maar de meeste mensen in de club zagen er alleen maar meer bezopen uit dan zijzelf. Ondanks dat ze niet ging stoppen met dansen besloot ze toch dichter bij de bar te gaan staan. Elinore stond aan de rand van de dansende bende. Daar stonden de mensen niet allemaal op elkaar geplakt en was er dus meer ruimte om te dansen. Ook kon ze nu heel makkelijk aan de bar als ze besloot toch te stoppen en nog wat te drinken. Ze bleef doorgaan met dansen en ondertussen versnelde het ritme van de muziek. Af en toe gleed ze haar handen door haar haren om te voorkomen dat ze voor haar gezicht zouden blijven hangen. Niks was irritanter dan haar voor je gezicht hebben hangen, maar nu kon ze het niet meer opsteken. Hoe langer ze hier aan de rand stond te dansen, hoe meer Elinore het gevoel had gekregen dat ze niet echt thuishoorde in de club. Ze danste wel, maar lang niet zo enthousiast als sommige anderen. Toen ze vroeger met vrienden uitging, was ze altijd enthousiast, maar nu voelde het niet zo goed meer. Het was niet zo dat ze zichzelf al te oud vond om uit te gaan, oh nee, ze was in de periode van haar leven waar sommige mensen iedere week uitgingen. Het voelde gewoon niet zo goed zonder vrienden hier.

Account verwijderd

schreef:
Vroeger had hij het misschien nog wel gedaan, dansen. Maar nu niet meer. Het was een gelegenheid waar hij vrolijk voor moest zijn en eerlijk was eerlijk, dat was hij meestal niet als hij de club binnen liep. Als hij ging, wilde hij graag drinken. Als hij wilde drinken, was hij niet vrolijk. Meestal voelde hij zich ook niet slecht, maar stond hij op het punt zich wel slecht te voelen. Wat er ook voor zorgde dat dansen zijn ding niet langer was, het was sterker dan zijn eigen wil. Zijn blik gleed naar zijn drankje dat nu halfleeg was. Het was prima te drinken, ondanks het hoge alcoholpercentage en het branderige gevoel in zijn keel. Pijn deed het niet meer, hij was ondertussen aan het branderige gevoel gewend.
'Je ziet er niet uit alsof je veel plezier hebt.' zijn blik gleed naar de persoon die die opmerking maakte. Een vrouw, waarschijnlijk pas net twintig, keek hem aan. Ze had lange, blonde haren en hij kon zich niet herinneren dat hij ooit iemand hogere hakken had zien dragen. Hij keek er met enige verbazing naar.
'Misschien ben ik wel geen clubmens.' merkte hij op, voor hij een slok uit zijn glas nam en de vrouw kort bestudeerde. Niet verlegen, maar ook niet te gewaagd. Waarschijnlijk was ze hier met haar vriendinnengroep. Die gedachte werd al snel beantwoord toen ze zes biertjes bestelde. Een vriendinnengroep. De barman pakte een blad en gaf de vrouw haar zes biertjes, waarna ze even lichtjes tegen de bar leunde en hem bekeek. Ze glimlachte even.
'Misschien niet.' beaamde ze, waarna ze nog eens glimlachte en het blad van de bar pakte. Zo snel als ze gekomen was, was ze ook weer weg. Hij keek haar niet na. Hij wist wel wat hij ongeveer zou zien. Een paar blikken, een paar glimlachen en vervolgens niets meer. Het maakte hem weinig uit. Zijn blik gleed over de menigte, de vrouw die hem daarnet nog kort aangekeken had, was nu weer zichtbaar. Niet verlegen, maar ook niet te gewaagd. Haar kleding lokte niets uit, ze zocht niet naar iemand. De vriendinnengroep bleef over, maar sinds ze alleen danste, was dat ook geen optie. Het amuseerde hem, het was een type dat hij nog niet eerder voorbij had zien komen. Hij keek echter niet te lang, hij wilde niet direct bestempeld worden als een creep of als wanhopig. Hij was het allebei niet. Hij draaide zich weer om, gooide de rest van de inhoud van zijn glas naar binnen en keek toen naar de mensen aan de bar. Het was drukker geworden. Het groepje vrouwen dat daarnet nog niet zo groot leek, leek nu bijna verdubbeld. Of dat ze bij elkaar hoorden wist hij niet, maar in elk geval had de barman meer dan genoeg bekijks. De rest kwam slechts om een drankje te halen. Niemand sprak hem aan, hoewel hij enkele mensen een blik op hem zag werken. Hij vroeg zich altijd af wat zij zagen, welk type ze in hem zagen. Hij had het nooit iemand gevraagd, de meesten keken slechts.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Met heel wat moeite probeerde Elinore zich te vermaken. Dat bleek helemaal geen makkelijke opdracht te zijn. Vroeger had ze altijd een hele groep vrienden mee waarmee ze zich kon vermaken, maar nu moest ze zichzelf amuseren. Het feit dat haar voeten pijn deden door het dansen met hakken, maakte haar opdracht om plezier te hebben niet makkelijker. Elinore droeg niet vaak hakken en danste er al zeker niet op, maar tijdens het uitgaan maakte ze altijd een uitzondering. Ondanks dat de hakken niet zo hoog waren, voelden ze heel ongemakkelijk aan. Het liefste had ze de schoenen uitgedaan en hier laten staan.Al snel had Elinore besloten toch te stoppen met dansen. Toen ze nog maar net aan het dansen was, had ze plezier gehad, maar ondertussen was alle fun er wel vanaf. Misschien was ze nog niet bezopen genoeg om er plezier in te vinden, of misschien had ze vrienden nodig om zich te vermaken. Ze kon natuurlijk altijd vrienden proberen te maken, maar wat was het nut als je ze waarschijnlijk toch niet meer zou zien na deze nacht? En de meesten waren hier al met een groep vrienden dus zou het extra moeilijk worden je daarbij te voegen. Ze zou eerst iemand moeten vinden die hier alleen was als ze toch zou besluiten om een praatje met iemand te maken.Eenmaal terug aan de bar bestelde ze een nieuw drankje. De barman knikte vriendelijk en gaf haar een nieuw glas gevuld met alcohol. Verveeld bewoog Elinore haar vinger over de rand van het glas. Haar blik viel al vlug terug op de groep vriendinnen die nog steeds tevergeefs de barman probeerden te versieren. Ze waren enorm wanhopig als het nog steeds niet hadden opgegeven. De barman leek ze wel express minder aandacht te geven dan de rest van de mensen aan de bar.“Hé schoonheid, jij kijkt niet happy.” Een warme stem haalde haar uit haar gedachten. Elinore draaide haar hoofd om een man te zien die haast tien jaar ouder dan zijzelf leek. Het was nog zo een wanhopig type dat meisjes in de club ging irriteren in de hoop een naïeveling te verleiden. Hij plaatste zijn hand op haar onderrug wat haar alleen maar een ongemakkelijk gevoel gaf. “Je mag me altijd vertellen wat er is, babe.” Zei de man en deze keer voegde hij er een knipoog bij. Elinore wist zeker dat ze deze man niet zou kwijtraken aangezien ze hier alleen was en dus een makkelijke prooi voor hem alhoewel ze iets moest verzinnen en snel. “Ik ben al bezet” Zei ze vlug in de hoop dat hij haar met rust zou laten. Toen ze al vlug zag dat de man niet echt overtuigd was, draaide ze zich naar de persoon naast haar en probeerde ze zijn aandacht te trekken. “Hé, schat?” Het bleek de man te zijn die ze daarnet had aangestaard. Ze hoopte met heel haar hart dat hij zou meespelen ook al wist hij niet waarover het gesprek ging. Het woord schat zou hem toch wel een idee moeten geven waarover het zou gaan? Normaal gebruikte ze nooit zo’n afgrijselijke troetelnaampjes, maar ze moest iets doen in de hoop dat de man het zou snappen.

Account verwijderd

schreef:
Op een of andere manier was hij op avonden als deze blij dat hij een man was. Hij werd nooit lastiggevallen door vrouwen, het lag simpelweg niet in hun aard. Andersom gebeurde dat wel. Hij zag regelmatig mannen een poging wagen bij vrouwen waarvan iedereen kon zien dat ze totaal geen interesse hadden. Er waren genoeg mannen die dan toch nog bleven hangen, ondanks het feit dat er geen interesse getoond werd. Hij zag het nu ook op de dansvloer. Hij bekeek de man kort, hij was ouder dan de gemiddelde persoon hier was. De vrouw wiens aandacht hij probeerde te trekken, leek uiterst ongemakkelijk te zijn bij de situatie. Op dit soort momenten was hij blij dat vrouwen zo anders waren dan mannen. De vrouw liep weg en de man bleef achter. Hij leek ietwat verbouwereerd door de afwijzing.
Toen hij zich opnieuw omdraaide, had de barman zijn glas alweer bijgevuld. Misschien moest hij straks maar eens gaan betalen, voor hij dronken was en moeite kreeg met tellen. Voor nu viel het allemaal wel mee. Hij kon vooruit betalen, dat was wat hij altijd deed. Wat dat betreft was hij altijd vrij eerlijk. Zijn aandacht werd getrokken door een vrouw die van haar barkruk viel. Ze werd direct opgevangen door haar vriendinnen. Vrouwengroepen waren aardiger dan mannengroepen. In mannengroepen lieten ze elkaar vallen en lachten ze er vervolgens om.
Toen hij aangesproken werd, kon hij het in eerste instantie niet helpen dat hij enigszins verbaasd naar de vrouw naast hem keek. Hij stond in de hoek, het was onmogelijk voor haar om een ander aan te spreken. Hij herkende haar wel, hij had haar zien dansen. De man naast haar herkende hij ook, het was dezelfde man die hij nog geen tien minuten geleden bij een andere vrouw had zien staan. Hij kon niet vragen wat er aan de hand was, dus besloot hij er maar gewoon op te gokken dat de man haar lastig viel zoals hij de man eerder een andere vrouw lastig had zien vallen.
'Sorry, is er een probleem?' vroeg hij, terwijl hij de man rustig bekeek. Hij was ouders dan dat hij was, maar hij kon niet inschatten hoeveel ouder. De man keek hem wat vreemd aan, maar hij veranderde niet van gezichtsuitdrukking.
'Dus jullie zijn hier samen?' vroeg de man met toegeknepen ogen. Hij fronste, nam een slok uit zijn glas en knikte toen. Het was maar goed dat hij zich over het algemeen niet druk maakte over wat mensen precies over hem dachten, want anders had hij zichzelf nu al lang verraden.
'Ik heb haar al wel honderd keer verteld dat ze zo de indruk wekt dat ze alleen is, maar ik kan het haar natuurlijk niet verbieden.' zei hij, waarna hij even vriendelijk naar de man knikte en hij de vrouw naast hem bekeek. Hij begreep dat de man haar aansprak, het was een mooie vrouw.
'Maar ik zal het je laten weten als ze beslist dat ze toch genoeg van me heeft.' grapte hij. De man lachte, maar droop toen wel af. Hij keek de hem kort na, waarna hij zijn blik weer naar de vrouw liet glijden. Dit amuseerde hem wel, hij had nog niet eerder moeten improviseren op deze manier.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
De man die ze had aangesproken, keek haar vrij verbaasd aan toen ze hem aansprak. Dat was het moment dat al haar hoop in duigen viel. De andere man zou vast al doorhebben dat ze hier toch alleen was alleen al als hij de uitdrukking op het gezicht van haar buurman. Elinore begon te denken over andere oplossingen, maar er waren er niet zo veel meer.
Opluchting overspoelde haar toen haar buurman toch besloot mee te spelen met haar. Elinore was heel impulsief soms en dat bracht haar dan ook wel eens in problemen. Als de man niet had besloten om haar te helpen dan was dit waarschijnlijk uitgedraaid tot een zeer ongemakkelijk moment. Niet dat het nu niet ongemakkelijk was, maar het kon erger.De man die haar lastigviel was echter niet helemaal overtuigd, maar ondanks dat bleef haar buurman toch verder gaan met improviseren. Hij kreeg de andere man zelfs zo ver om te vertrekken en haar met rust te laten. Een glimlach vormde om haar lippen bij het zicht van de man die alleen wegging.
Ze was vrij zeker dat hij hun niet geloofde, maar wel doorhad dat hij niks zou beleven aan haar. Elinore vond het eigenlijk vrij misselijkmakend om alleen maar te denken aan aanpappen met de man. Aantrekkelijk was hij eigenlijk niet en hij was duidelijk ouder dan de meesten hier dus veel interesse zou hij niet opwekken. Er waren altijd wel vrouwen die voor dat mannen zouden vallen, maar dat was maar een heel klein procent van de vrouwen in de club. Het zag er eigenlijk eerder naar uit dat de man eenzaam zou blijven vanavond. Elinore draaide zich terug tot haar buurman terwijl ze een slok nam van de drank die ze daarnet had besteld. Doordat die man haar had lastiggevallen, was dit de eerste keer dat ze ervan kon drinken.
‘Bedankt, ik dacht eerlijk gezegd niet dat je zou mee spelen met mijn act.’ Zei ze tegen hem. Toen ze hem daarnet had bekeken vond ze de man enorm al enorm aantrekkelijk en van dichtbij kon ze die gedachte ook bevestigen. Een van haar mondhoeken rees spontaan bij die gedachte. ‘Ik ben Elinore, by the way.’ Nu ze toch met hem aan het praten was, kon ze zichzelf evengoed voorstellen.

Account verwijderd

schreef:
'Sorry, ik ben niet gewend dat vrouwen mij gebruiken om van een andere man af te komen.' verontschuldigde hij zichzelf met een grijns. Nog niet eerder had hij moeten spelen dat hij iemands vriend was, simpelweg doordat hij eigenlijk altijd echt de vriend geweest was. Als het echt zo was, hoefde hij ook niet te doen alsof. Dat hij dat nu wel moest doen, amuseerde hem wel. Hij nam een slok uit zijn glas en bekeek haar kort. Ze was mooi. Hij zou haar niet uitdagend of preuts noemen, mooi paste bij haar. Elegant misschien ook wel. Hij zag het zelden. Ze had een lief uiterlijk, liever dan hij over het algemeen in de clubs zag. Lief, maar niet verlegen. Ze werd niet rood, keek niet ongemakkelijk naar hem en liep ook niet zo snel als ze kon van hem weg. Mooi, elegant en lief, dat somde haar uiterlijk wel ongeveer op.
'Oliver. Leuk je te ontmoeten.' stelde hij zichzelf voor. Hij glimlachte even naar, maar nam toen opnieuw een slok uit zijn glas. Het was niet dat hij geen interesse in de vrouw had, maar hij was niet zo overdreven als dat de andere man geweest was. Hij was niet overhaast, ze zou heus niet van hem wegrennen.
'Ik moet toch eerlijk bekennen dat ik vijf minuten geleden nog dacht dat ik geen vriendin had.' zei hij, waarna hij weer naar de vrouw naast hem keek. Hij had ondertussen al een hele tijd geen vriendin meer en hij moest ook bekennen dat hij er maar weinig behoefte aan had. Na zijn vorige relatie, zou hij waarschijnlijk nog veel meer tijd dan een paar maanden nodig hebben. En dat terwijl hij eigenlijk altijd gedacht had dat hij niet goed was in alleen zijn.
'Maar waarom zou een vrouw als jij haar avond hier alleen doorbrengen?' vroeg hij. Ze leek hem geen vrouw zonder vrienden, ze leek hem best wel sociaal. Misschien vond ze het leuk om alleen uit te gaan, maar ze had er niet helemaal op haar gemak uitgezien op de dansvloer. Stom dat dat soort kleine details hem wel opvielen, maar een gesprek dat zich naast hem afgespeeld had, miste hij dan weer wel. Hij had niet eens opgemerkt dat Elinore naast hem was komen staan of dat de man zich bij haar gevoegd had. Heel even keek hij om, maar de man was helemaal verdwenen. Waarschijnlijk verdwenen in de mensenmassa, op zoek naar een andere vrouw die hij lastig wilde vallen. Hij kon ze niet allemaal uit de brand redden.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
De man die voor Elinore stond was best leuk, dat moest ze wel toegeven. Ze nam zo nu en dan een slok van haar drank. ‘Nu lijkt alsof ik een slecht mens ben die mensen gebruikt.’ Grinnikte ze vermaakt toen hij zichzelf had verontschuldigt. Toen ze erover nadacht had ze hem eigenlijk wel gebruikt voor eigen doeleinden. Elinore had de man vast wel alleen weg kunnen krijgen, maar het was een vrij benauwde situatie en dat leed tot een impulsieve oplossing. Het voordeel was wel dat de man weg was en ze nu iemand had waarmee ze kon praten. De man leek hier ook niet met vrienden te zijn dus misschien was zij ook wel gewenst gezelschap voor hem. Ze had hem tot nu toe alleen maar aan de bar zien staan zonder echt contact te maken met iemand. Uit die korte observaties had ze uitgemaakt dat de man zich oftewel niet echt vermaakte oftewel was hij gewoon graag alleen. Elinore vond de naam Oliver wel passend bij hem. Ze wist niet precies waarom het paste, maar het was gewoon zo. Het kwam wel vaker voor dat iemand zich voorstelde en ze dacht dat de naam bij die persoon hoorde. ‘O, geloof me, ik wist ook niet dat ik mezelf zou benoemen tot de vriendin van een vreemdeling. Ach, deze avond zit vol verassingen.’ Zei ze glimlachend en nam toen de laatste slok van haar glas. Ze had niet door dat hij ondertussen al weer leeg was. Elinore moest wel toegeven dat ze zich nu meer vermaakte dan daarvoor. Ze had duidelijk behoefte gehad aan iemand om mee te praten en meer alcohol. Toen hij vroeg waarom ze hier alleen was, twijfelde ze of ze het hele verhaal zou vertellen. Het was niet alsof ze na vanavond nog contact zouden hebben, maar ze was niet van plan een vreemde in de club lastig te vallen met een saai verhaal. ‘Ik ben aan het rondtrekken en aangezien al mijn vrienden na het afstuderen hun leven al gepland hadden zijn zij dus druk bezig hun toekomst te verzekeren zonder mij. Al is dat misschien maar goed, ik ben wel toe aan wat nieuws in mijn leven. En wat doe jij hier?’ Het was een korte samenvatting van waarom ze hier was en dan nog eens helemaal alleen. Haar vrienden spraken nog wel met haar toen ze nog thuis was, maar ze hadden het allemaal zo druk dat hun contact verwaterde.
Eigenlijk snapte Elinore niet hoe haar vrienden zo snel hun vrije leven konden opgeven om nu al te gaan werken. Ze snapte wel dat ze geld wilden, maar ze waren jong en er was nog tijd zat. Nu zouden ze juist herinneringen moeten maken en later werken. Elinore kon eigenlijk wel wat nieuwe vrienden gebruiken en misschien vond ze die wel tijdens deze trip. ‘Ik bestel nog wat, wil jij wat? Ik betaal wel, als bedankje.’ Terwijl ze het vroeg, probeerde ze al de aandacht van de barman te trekken.

Account verwijderd

schreef:
'Ik kan niet zeggen dat ik het vervelend vond om gebruikt te worden.' het was maar een heel kort gesprek geweest en de man had er geen probleem van gemaakt. Waarschijnlijk had hij ook wel door dat het verhaal een beetje vreemd in elkaar stak en dat het niet klopte, maar hij was in elk geval wel weggegaan. Het maakte ook eigenlijk niet uit wat ervoor gezorgd had dat de man afgedropen was, het was toch goedgekomen. Een lichte grijns verscheen op zijn gezicht, eigenlijk was het best leuk geweest. En hij had nu iemand om mee te praten. Hij had zich niet verveeld, maar Elinore leek leuk gezelschap. En eerlijk was eerlijk, hij kon soms wel wat gezelschap gebruiken. Hij sprak over het algemeen maar weinig mensen. Misschien zocht hij het niet op, misschien wilde mensen gewoon niet met hem praten, maar in elk geval had hij maar weinig contact met anderen.
'Verrassingen inderdaad.' beaamde hij. Toen hij hier aangekomen was, had hij in elk geval niet verwacht dat hij een vrouw zou ontmoeten die hem direct zou benoemen tot haar vriend. Hoewel het natuurlijk niet serieus was, amuseerde het hem wel. Verrassingen waren niet verkeerd, deze verrassing was in elk geval nog niet verkeerd uitgepakt. Hij gooide de laatste slok van zijn drank naar binnen en fronste even. Nuchter was hij nu niet meer te noemen, hij kende het lichte gevoel in zijn hoofd maar al te goed. Hij wist niet hoeveel procent alcohol er in het drankje zat dat de barman hem elke keer voorschotelde, maar het moest wel een hoop zijn. Maar goed ook, dat scheelde weer in geld. En hij zou een stuk gemakkelijker dronken worden, wat hij niet als een nadeel zag. Hij was echter nog helder genoeg om naar haar verhaal te luisteren, hij knikte. Hij kon haar verhaal begrijpen. Ze waren nog jong, nu was de tijd om rond te trekken en dingen te doen die ze normaal gesproken nooit zouden doen. Op deze vakantie had hij al een hoop gedaan waarvan hij dacht dat hij het nooit zou doen.
'Je zou kunnen zeggen dat ik hetzelfde doe.' gaf hij toe. Hij trok rond en zijn vrienden waren druk met hun eigen leven. Een paar maanden geleden was hij daar ook nog mee bezig geweest, maar nu niet meer. Hij wist niet meer wat hij wilde bereiken in zijn leven. Hij hoopte het op deze reis te vinden.
'Normaal gesproken zou ik je nooit laten betalen, maar eigenlijk denk ik dat ik net te veel gedronken heb om daar nu moeilijk over te gaan doen.' gaf hij toe. Als hij nuchter was, zou hij hoe dan ook willen betalen. Hij vond dat dat hoorde, maar ze had nu een reden om te betalen en het was ook niet alsof ze een date hadden. Het was een toevallige ontmoeting in een club. De barman vulde zijn glas gewoon opnieuw en hij nam er direct een slok van.
'Je zou dit moeten proberen.' zei hij. Hij schoof het glas haar richting op en bekeek haar toen kort. Hij kon niet zo goed inschatten of ze al veel gedronken had of niet, maar hij ging er vanuit dat ze wel dronk. Zijn drankje was zeker een goede oplossing als ze geen zin had om er te lang over te doen.

Elexis
Internationale ster

Elexis schreef:
Het was niet iedere dag dat Elinore iemand ontmoete in een club die zo aantrekkelijk was en dan nog een vriendelijk erbij. Eigenlijk ontmoete ze zowat nooit mensen in een club want vroeger had ze genoeg aan haar vrienden. Waarschijnlijk was ze nu eenzaam aan het drinken als die engerd haar daarnet niet had lastiggevallen. Uiteindelijk had het wel een positieve kant gehad en dat was het belangrijkste. ‘Als ik het moet toegeven dan zou ik zeggen dat het wel aangename verrassingen zijn, op die engerd van daarnet na.’ Elinore had een constant glimlach op haar gezicht geplakt. Dat gebeurde wel vaker wanneer ze aangeschoten was. Ze vermaakte zich dus waarom zou ze niet lachen? Elinore vond van zichzelf dat ze er beter uitzag al ze glimlachte. Tot haar genoegen bleek Oliver te snappen waarom ze hier alleen was en was hij zelfs in een gelijkaardige situatie. Het was altijd leuk om mensen tegen te komen die ongeveer hetzelfde meemaken als jij. Elinore geloofde zelfs dat zij en Oliver vrienden zouden kunnen zijn mochten ze elkaar niet zomaar in een club ontmoet hebben, maar wie weet zou ze hem na vanavond toch nog tegenkomen. Ze was er zeker van dat mocht ze hem nog eens tegenkomen dat ze zeker naar hem toe zou gaan om even een praatje met hem te slaan. Natuurlijk was dat alleen als ze vannacht niet zo dronken zou zijn dat ze zou vergeten dat ze hem ooit had ontmoet. Het was al eerder gebeurt dat Elinore eens uitging en de dag erna niet meer wist wat ze had gedaan.‘Mooi zo! Dan moeten we niet gaan discussiëren over het feit dat ik hoe dan ook zou betalen voor dit drankje.’ Zelf bestelde nog een glas gevuld met dezelfde soort alcohol als daarnet. Toen Olivers glas voor haar belande, keek ze hem even kort aan. Ze wist niet wat hij al de hele avond aan het drinken was, maar hij zag er wel uit als een man die wat sterkers dronk op een avondje uit. Zelf had ze al heel wat gedronken en er stond nog een heel glas op haar te wachten, maar wat zou dit ene slokje van verschil maken? Ze nam het glas in haar hand en nam een heuse slok van de alcoholische drank. Deze was duidelijk sterker dan de hare. ‘Wow…’ Bracht ze uit met een schorre stem terwijl ze begon te lachen. ‘Jij gaat duidelijk voor het sterke spul.’ Het brandende gevoel in haar keel werd heel langzaam wat zachter, maar echt wegtrekken deed het niet. En dan te bedenken dat Oliver eerder een heel glas achterover gekapt had van waarschijnlijk dezelfde drank. Elinore was al aangeschoten en met nog een scheut van dat spul erbij zou het niet lang meer duren voor ze echt dronken zou zijn.
Terwijl ze bekwam van de sterke drank bleven haar ogen weer rusten op de groep vriendinnen bij de bar. Iets lokte haar blik altijd daarheen. 'Hoe zielig zijn ze wel niet? Ze flashen haast de hele club. Zo winnen ze de aandacht van de barman echt niet.' Mompelde ze terwijl ze bleef naar het groepje kijken. 'Ik durf te wedden dat zelf jij meer kans hebt om hem te verleiden dan die koeien daar.' Bij het uitspreken van deze woorden keek Elinore geamuseerd naar Oliver.

Account verwijderd

schreef:
Eerlijk was eerlijk, ook hij zou dit geen vervelende verrassing kunnen noemen. Hij wist nooit hoe graag hij eigenlijk met iemand wilde praten tot hij dat daadwerkelijk deed. Hij had wel behoefte aan gezelschap, maar dat merkte hij niet als hij alleen stond. Bovendien was alcohol ook altijd een prima gezelschap.
'En wat maakt het dat je denk dat ik geen engerd ben?' vroeg hij, waarna hij lachte. Oké, hij was zeker geen tien jaar ouder en hij had haar niet één keer aangeraakt, maar hij kon wel een engerd zijn. Misschien was hij gewoon een slimmere engerd, een die eerst het vertrouwen won voor hij ook daadwerkelijk iets deed, of zo. Nee, hij zou zich niet bestempelen als engerd. Hij had altijd al veel respect gehad voor vrouwen. Zijn lach ging over in een glimlach en hij bekeek de hare. Haar glimlach leek niet van haar gezicht te slaan. Best leuk, als je er zo over nadacht. Hij zou het bijna hardop uitspreken, maar daar had hij toch nog net niet genoeg voor gedronken.
'Herinner mij eraan dat als wij elkaar ooit nog eens zijn, ik jouw drankje moet betalen.' zei hij, voor hij naar zijn glas keek dat nu voor Elinore stond. Hij waarschuwde haar niet, dat zou al het plezier eraf halen. Ze keek hem wel aan, maar dat betekende niet dat hij moest vertellen wat het was. Hij wist ook helemaal niet was het was. Wodka met iets anders waarschijnlijk. Hij vond het niet interessant. Er zat een hoop alcohol in en verder kon hij zich er niet druk over maken. Geamuseerd keek hij naar Elinore toen zij het glas in haar hand nam en een flinke slok naar binnen gooide. Hij kon het niet helpen dat hij in de lach schoot toen ze onder de indruk van de drank was en vervolgens zelf ook in de lach schoot.
'Het duurt me te lang als ik moet beginnen aan de lichte drankjes.' gaf hij toe. Je begon een weerstand op te bouwen, dat was gewoon zo. Terwijl hij in het begin na twee van deze glazen al wel redelijk op weg was, was dat nu al weer verschoven naar een glas of vier. Het was niet echt een probleem voor hem, maar het betekende wel dat de kleine shotjes en normale drankjes hem nog maar weinig deden. Zijn blik verplaatste zich toen zij begon te mompelen. Hij bekeek de vrouwen kort. Ze had een punt, hun shirtjes konden onmogelijk nog lager.
'Oké, dus hoe zou jij het dan doen?' vroeg hij geamuseerd. De vrouwen hadden voor hun optie gekozen, maar Elinore leek die optie maar niets te vinden. Er moest dus wel een andere manier zijn om de aandacht te trekken. Hij zou zeggen dat dat ook niet te moeilijk kon zijn voor haar, maar hij vond het nog altijd erg interessant.
'Zelfs ik? Ik weet niet hoor. Ze zeggen altijd dat ik geen vrouwelijk figuur heb en deze man ziet er niet uit alsof hij geïnteresseerd is in iets anders.' merkte hij op. Daar kwam nog eens bij dat hij totaal geen interesse had in mannen. Hij had het niet erg gevonden als dat wel zo was, maar het was nu eenmaal niet zo. Vrouwen vond hij daarentegen wel interessant, hij had altijd gevonden dat vrouwen een stuk mooier waren dan dat mannen waren. Mannen waren een stuk lomper.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld