Whysoserious schreef:
Inzending! ben benieuwd!!
De wind speelde met mijn haar en kroop onder mijn kleding. Ik rilde, maar ik wilde niks aan hem laten merken. Hij was zo
vastberaden. Vastberaden om te vinden wat hij zocht. Ik weet niet eens of hij
er zelf nog echt in geloofde, maar wat moest hij dan? Hieraan kon hij zich
vasthouden, er hoop uithalen in deze uitzichtloze wereld. Als een rots in een
snelstromende rivier. Daarom was ik ook zo bang wanneer hij niet zou vinden
waarnaar hij zocht. De rots zou verdwijnen en hij zou meegetrokken worden door het
water en uiteindelijk verdrinken. Ik staarde naar de achterkant van zijn hoofd
en hoe zijn haren dansten in de wind terwijl hij met een opgeheven hoofd de
heuvel beklom. Hoewel ik dichtbij hem was, schreeuwde ik toch zijn naam. Hij
keek niet eens meer om. Het maakte hem toch niet uit wat ik ging zeggen, niets
wat ik zei kon hem ervan weerhouden. 'We kunnen ook morgen verder gaan!',
probeerde ik boven de wind uit te komen. Hij schudde haast onopmerkelijk zijn
hoofd. Het zou en moest nu gebeuren. Dus we stapten door, wat moesten we
anders? Opeens begon hij te rennen, daardoor wist ik dat wedichtbij waren. Had hij iets gezien? Mijn hart begon sneller te kloppen, misschien kon het toch? Ik rende hijgend achter hem aan. Toen ik boven op de heuvel aan was gekomen, zag ik hem al op zijn knieën met zijn hoofd gebogen. Ik
keek langs hem heen naar het verlaten huis en durfde niet door de ramen te
kijken. Ik wist toch al wat ik daar zou aantreffen, de bloedspetters op het
kozijn verraadden het al. Ik keek naarde schommel naast het huis en luisterde naar het gekraak van de schommel die
geduwd werd door de wind. Ik fantaseerde dat hij er als kind op zat, kirrend
van plezier, niet weten dat binnen een paar jaar... Ik zakte naast hem neer op de grond en legde mijn arm opzijn rug, wat kon ik zeggen? Hij hief zijn hoofd op en fluisterde met tranen in zijn ogen: 'Ik wist het wel, maar ik moest...'. Verder kwam hij niet, dat
hoefde ook niet. Samen luisterden we naar de schommel en de wind.
Inzending! ben benieuwd!!
De wind speelde met mijn haar en kroop onder mijn kleding. Ik rilde, maar ik wilde niks aan hem laten merken. Hij was zo
vastberaden. Vastberaden om te vinden wat hij zocht. Ik weet niet eens of hij
er zelf nog echt in geloofde, maar wat moest hij dan? Hieraan kon hij zich
vasthouden, er hoop uithalen in deze uitzichtloze wereld. Als een rots in een
snelstromende rivier. Daarom was ik ook zo bang wanneer hij niet zou vinden
waarnaar hij zocht. De rots zou verdwijnen en hij zou meegetrokken worden door het
water en uiteindelijk verdrinken. Ik staarde naar de achterkant van zijn hoofd
en hoe zijn haren dansten in de wind terwijl hij met een opgeheven hoofd de
heuvel beklom. Hoewel ik dichtbij hem was, schreeuwde ik toch zijn naam. Hij
keek niet eens meer om. Het maakte hem toch niet uit wat ik ging zeggen, niets
wat ik zei kon hem ervan weerhouden. 'We kunnen ook morgen verder gaan!',
probeerde ik boven de wind uit te komen. Hij schudde haast onopmerkelijk zijn
hoofd. Het zou en moest nu gebeuren. Dus we stapten door, wat moesten we
anders? Opeens begon hij te rennen, daardoor wist ik dat wedichtbij waren. Had hij iets gezien? Mijn hart begon sneller te kloppen, misschien kon het toch? Ik rende hijgend achter hem aan. Toen ik boven op de heuvel aan was gekomen, zag ik hem al op zijn knieën met zijn hoofd gebogen. Ik
keek langs hem heen naar het verlaten huis en durfde niet door de ramen te
kijken. Ik wist toch al wat ik daar zou aantreffen, de bloedspetters op het
kozijn verraadden het al. Ik keek naarde schommel naast het huis en luisterde naar het gekraak van de schommel die
geduwd werd door de wind. Ik fantaseerde dat hij er als kind op zat, kirrend
van plezier, niet weten dat binnen een paar jaar... Ik zakte naast hem neer op de grond en legde mijn arm opzijn rug, wat kon ik zeggen? Hij hief zijn hoofd op en fluisterde met tranen in zijn ogen: 'Ik wist het wel, maar ik moest...'. Verder kwam hij niet, dat
hoefde ook niet. Samen luisterden we naar de schommel en de wind.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


15