schreef:
Rose.
Terwijl ik rustig het terrein op loop, haal ik een hand door mijn lange, bruine en zachte haren heen. Met 'terrein' bedoelde ik de voetbalclub. Ik zat nu al een aantal jaren op voetbal, en het beviel me wel. Ook al kon ik soms echt agressief worden om mensen die echt ruzie uit lokte tijdens wedstrijden, bleef het leuk. Ik liep meteen door naar de meidenkleedkamers. Waarschijnlijk was ik weer de enigste als meisje die zich omkleedde, aangezien de andere meiden zich vast weer ziek hadden gemeld. Het verbaasde me dat ze hier gewoon niet van af gingen, als ze er toch geen plezier in hadden. Het kostte ten slotte geld en het was dan gewoon zonde. Maar wat me nog wat minder aanstond, was de trainer. Justin. Meestal probeerde ik hem te ontwijken, geen idee of hij het door had. Hij zat aan me en ik voelde er me niet fijn bij. Ik wist niet of het specifiek zijn bedoeling was, maar oké. Stel je voor, mijn ex is me hier aan het stalken of zo, en hij ziet het? Hij word woedend op me. Zoals hij wel vaker is. Mijn rug zit soms onder de blauwe plekken, omdat ik hem niet terug wil. Maar ja, liefde is hard. In een minuut of twee ben ik volledig omgekleed en loop ik de kleedkamer uit. Ik loop het veld op, waar al een paar jongens zijn zoals Mike. Ik begroet hem en glimlach kleintjes.