Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg- I know what you're doing

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:

Alexander (Alex) Trivaldo - zo'n van een rijke vader en moeder- niet spoiled maar juist heel lief- 18 jaar

Mijn stukje:

Hij zucht even en keek naar het scherm van zijn Iphone, nog maar 4 uur in de middag. Hij verveelde zich, zijn huiswerk was al af en zijn vader en moeder waren druk aan het werk. Ik nam mijn autosleutels en deed mijn schoenen aan en ging dan naar buiten waar ik in de auto stapte en reed wat rond en aan een random bos stopte, ik kende de weg hier overal. Hij stapte na even uit. Meteen stapte ik al door in het bos tot ik een leuk rustig plekje had gevonden en ging daar zitten. Ik legde me neer in het gras en sloot mijn ogen. De laatste tijd waren mijn ouders nooit thuis en zat ik meer in het bos dan dat zij in hun huis waren. Ik had ooit zelfs overweegd gewoon mijn boeken mee te nemen en gewoon hier te studeren maar dat was zelfs te raar voor woorden dus deed ik dat ook niet. Ik likte even over mijn droge lippen en kwam wat tot rust.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay (geen idee wat haar achternaam is, weet ze zelf ook niet) - 17 jaar?
_
Fay;
ik keek verveeld mijn kamer rond, mijn wereld voor de afgelopen 17 jaar, ik had elk klein hoekje beschliderd en alle boeken die ik had had ik ondertussen wel 5 of meer keer gelezen. nu was ik dus aangekomen bij het moment dat ik droevig naar buiten keek. in de verte zag ik moeder langzaam verdwijnen. ik beet op mijn onderlip en opende het raam en keek naar beneden. zo ver was het ook weer niet. ik waagde het erop. ik klom naar beneden en verloor op het laatst mijn evenwicht en ik viel op de grond. "au" mompelde ik, ik stond op en veegde mijn kleren schoon en zette het op een rennen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Het enige wat ik wist was dat mijn ouders vandaag nog zouden willen gaan eten bij de familie Brunchault. Dat waren goede vrienden van mijn ouders, aardige mensen waren het zeker. Het enige wat ik weet is dat ze op een dag merkten dat hun kind, hun dochter verdwenen was. Maar het kan ook zijn dat ik me dat verkeerd onthouden heb. Na een tijdje stond ik weer op en klopte mijn kleren even af. Ik keek even op mijn IPhone en zuchtte. Mijn ouders lieten nog maar eens weten dat ze waarschijnlijk van zelf naar daar zouden gaan omdat het laat zou worden op het werk, geen nieuw nieuws dus. Zo ging het toch elke keer weer. Ik stak 'm weer weg en plots werd ik bijna omverggelopen door iemand. Sinds wanneer ging je regelrecht rennen in het bos? Ik hield haar tegen zodat ze niet viel. "Hey, niet zo'n haast." greens ik zwak. "Gaat het met je?" vroeg ik dan en keek naar haar, ze leek me best leuk, en ik had het gevoel alsof er meteen een band was die ik kon voelen.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay;
k ren snel door en ik kijk verwonderd om me heen, waardoor ik niet bepaald waar ik mijn blote voeten neer zet. ik had niet echt na gedacht toen ik dit plan bedacht, zonder jas en zonder schoenen stond ik hier buiten, maar wat maakte het uit? ik was buiten! voor ik het wist werd ik opgevangen en ik keek geschrokken/bang om me heen, Moeder? nee. ik fronste en keek hem aan, "Ja, het zou beter gaan als je me los zou laten."

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik slikte even en liet haar al snel los. "Sorry, ik probeerde er voor te zorgen dat je niet zou vallen." glimlachte ik zwak. Ze leek bang. Van iets of iemand. Ik zag dat ze geen jas aan had en geen schoenen. Ik deed mijn jasje uit en deed het om haar heen aangezien het best fris was. Ik keek haar even bezorgd aan. "Weggelopen?" vroeg ik aangezien het wel zo leek, die angstige blik, dat rennen. Ik geef haar een bemoedigend glimlachje zoals ik altijd was.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay;
ik keek een beetje om me heen tot ik iets warms over mijn schouders voelde vallen. ik keek ope n keek even moeilijk. hoe moest ik hier nou op reageren? moeder had me geleerd dan andere mensen/de buiten wereld slecht was. dat ze me pijn zouden willen doen. ik haalde diep adem, "dank je.." mompelde ik zachtjes en ik begon heen en weer te ijsberen. "Ik heb een fout gemaakt, sorry.." ik gaf hem haastig zijn jas terug en begon terug te lopen. "dom dom dom.." mopper ik tegen mezelf. ik was inderdaad weggelopen en moeder zou me altijd vinden. nou ja mijn moeder? ik was er laatst achter gekomen dat zij mijn moeder niet was.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ze was duidelijk bang. "Geen dank." zei ik met een lieve glimlach en keek haar verbaasd aan als ze begon te ijsberen. Als ze dan zo kijkt kijk ik haar vragend aan en neem de jas weer aan na even aarzelen. "Hey." riep ik verbaasd als ze begon te lopen. "Wat is je naam?" vroeg ik niet zeker wetend of ze me nog hoorde. Ik was nog steeds verbaasd. Dit was best raar, dit had ik echt nog nooit meegemaakt. Er was iets speciaals , aan haar of wat het dan ook was, ik schudde even verbaasd mijn hoofd. Na een tijdje moest ik wel weer door naar mijn auto en stapte zuchtend in.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay;
ik slikte en ik liep verder, vaag hoorde ik nog zijn vraag en ik haalde diep adem. ik draaide me nog lopend om en liep achteruit verder en keek naar hoe hij in een voertuig met 4 willen stapte, "FAY! ik heet fay!" riep ik nog hard, maar of hij me had gehoord.. geen idee. ik beet op mijn onderlip en draaide me om en rende hard terug naar huis, waar ik via een rozenstruik naar boven klom, terug mijn vertrouwde kamer in.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik hoorde plots iemand wat schreeuwen, een naam, Faye. Ik greens even. "Ik heet Alex." schreeuwde ik terug hopend dat ze het hoorde en deed dan mijn deur van mijn auto dicht en reed weg naar huis waar ik nog wat las , raar, ik las bijna nooit, behalve als ik me verveelde. Na even maakte ik me klaar om naar de familie Brunchault te gaan en na even was ik klaar en ging ik weer mijn auto in en ging naar hun huis en zat nog steeds te denken aan het rare voorval van daarnet. Ik zag mam en pap ook net aankomen.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
nee FAY! GEEN FAYE! ugh ugh
--
de volgende dag zat ik voor mijn raam een boek te lezen en keek ik afentoe naar buiten in de richting wara ik gisteren die jongen had gezien, alex.. zou hij nog terug komen? vast niet.. ik haalde diep adem en ik dook terug in mijn boek.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Oeps ik dacht dat je dat eerst geschreven had hahaha raar van mij ik kan niet meer lezen hahaha

Alex:

De volgende dag staarde ik wat voor me uit, was het weekend waren mijn ouders er alweer niet. Jake en Rick waren op vakantie, alhoewel het bij hun elke dag vakantie was. Na een tijdje werd het me te veel en zuchtend vertrek ik weg van mijn thuis. Soms vroeg ik me af of mijn ouders het wel wat uitmaakte dat ik er ook was, als ze er al waren waren ze bezig over het werk en als ze er niet waren ook en vroegen ze mij eens hoe het was geweest? Nee hoor. Ik reed weg niet door hebbende naar waar en stapte toen uit en ergens waar mijn voeten me naartoe droegen ging ik zitten en zat daar even met mijn handen in mijn haren.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay;
ik keek even op van mijn boek en ik fronste toen ik iemand in de verte zag zitten. ik begon automatisch te glimlachen en rende naar beneden waar ik dit keer mijn schoenen wel aandeed en ik trok een vest aan. ik ging terug naar mijn kamer en klom via mijn raam naar buiten en rende naar hem toe. de laatste paar meter begon ik te lopen en ik fronste, hij zag er niet blij uit. ik liep aarzelend naar hem toe, "Je bent ongelukkig.." zei ik uit het niets en ik bleef op een afstand staan en keer naar hem met een schuin hoofd.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Ik was ver in mijn gedachten en had pas door dat er iemand was toen ik haar stem hoorde, Fay. Ik keek meteen op en gaf haar een zwak glimlachje. Ik klopte op het plaatsje naast me. Als teken dat ze bij kon zitten. "Nou, misschien." zei ik over dat ik ongelukkig was. Ik wou haar niet opzadelen met mijn problemen. "Je was gisteren wel erg snel weer weg." zei ik dan met een glimlachje en keek naar haar. Ze was eigenlijk best mooi.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay;
Ik keek naar hem en dan even naar de plaatst die hij aanwees voor mij om te gaan zitten. Ik slikte en ging langzaam zitten en haalde een wenkbrauw op en negeerde zijn opmerking over gisteren, 'waarom ben je ongelukkig?' Ik kijk hem niet begrijpend aan en bijt schattig op mijn onderlip

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alex:
Als ze naast me zat en dat vroeg slikte ik. Ik wist nu al dat het onderwerp vermijden niet ging helpen bij haar. "Nou, omdat je toch door gaat vragen." Zei ik dan en gaf haar een zwak glimlachje. "Zullen we maar zeggen dat mijn ouders er nooit zijn en als ze er al zijn mijn bestaan niet eens opmerken." Zucht ik dan gewoon. Ze was misschien een wildvreemd meisje maar ergens wist ik meteen dat ze te vertrouwen was en had ik niet anders gekund dan aan haar denken.

Misspattinson
Landelijke ster

misspattinson schreef:
Fay;
Ik keek fronsend voor me uit als hij me verteld over zijn ouders. 'Ik ben er van de week achter gekomen dat moeder, mijn echte moeder niet is..' zeg ik om zijn vertrouwen meer te winnen en ik kijk naar mijn voeten. 'Ze heeft boven op zolder allerlei spullen liggen van een gezin, kranten knipsels van een vermissing...' ik zucht diep.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld