Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ft Coolgirl 2003

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Ik: Elena Luna - vampier - 16 jaar
jij: Jongen + begin

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Ik: Jason McFlame~17 jaartjes jong~Vampier~Gave om gedachten te lezen~
Dit is Jason. Jason is een vampier die op zijn vijftiende zijn bloeddorstige ouders heeft verlaten en op zich zelf is gaan wonen in een klein dorpje. Jason is een slimme jongen, toch komt hij meestal kil en onbegrijpelijk over. Onmeelevend noemen mensen hem, maar Jason weet zelf al te goed dat dat geen woord is en dat hij dat totaal niet is. Hij heeft wel soms gekke plannen, die verkeerd kunnen uitpakken. Maar voor zichzelf maakt dat nooit uit. Hij is een vampier, sterven kan hij niet. Een vampier met de gave om gedachten te lezen. Hij is single. Dat willen zijn hersenen ook graag zo houden, maar zijn hart?!

In volgende bericht begin ik <3

{option}

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

Een kleine zonnestraal glipt langs mijn gordijn naar binnen en schijnt op mijn gezicht. Gelijk schiet ik wakker van de licht brandende pijn die steeds erger wordt. Snel trek ik mijn deken over me heen. Ik voel aan mijn wang. Het doet pijn en zal waarschijnlijk wel rood zijn. Nu denken jullie waarschijnlijk: Hij is nog nooit buiten zijn huis geweest. Voor de duidelijkheid, dat ben ik wel! In de badkamer staat in het kastje achter de deodorant, shampoo en alle andere producten een klein potje met rode crème erin, verborgen. Dat smeer ik elke ochtend op mijn gezicht en alle andere lichaamsdelen die niet met mijn kleding bedekt worden. Als ik dat op smeer ben ik eigenlijk gewoon een mens met een paar beperkingen. Bijvoorbeeld dat ik punterige hoektanden heb en af en toe neiging naar mensenbloed heb. Sommige vampieren eten om hun neiging naar bloed te sussen dieren. Ik niet. Ik heb mensen voedsel leren eten. Nou ja, het meeste. Wat ik zoals elke vampier echt niet kan eten is knoflook. Ik ril bij de gedachte aan knoflook. Met dat mensenvoedsel heb ik geen honger, maar de neiging naar bloed stopt niet. Daarom smikkel ik 1 keer in de maand van een oudere man of vrouw. Dat bloed is een stuk minder lekker dan het bloed van een kind, maar een kind heeft nog een lang leven te gaan en van kinderen moet ik er 2 om mijn snak naar bloed te sussen. Net als een mens slaap ik over het algemeen 's nachts. Dat doe ik omdat ook een vampier sociale behoeften heeft.

Ik sta op uit mijn bed en gebruik mijn deken als een schild tegen de zon terwijl ik naar de badkamer loop. In de badkamer zijn gelukkig geen ramen. Ik sluit de deur en neem een verfrissende douche. Na de douche smeer ik de crème op en kleed me aan. Ik loop de trap af en zoek in de keukenkast naar brood. Ik vind een zak waar brood in hoort te zitten zonder brood. Ik grom.. Nou ja, een ochtendwandeling naar de bakker kan niks kwaad.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena:

Ik word wakker door de herrie wat beneden gaande is. Ik woon nog thuis bij mijn ouders. Het is fijn maar soms ook niet, het liefst wil ik hier zo snel mogelijk weg maar heb nog steeds geen huis gevonden. Ik ben geen mens maar een vampier wat misschien raar klinkt want eigenlijk zijn het griezelverhalen. Net als elke vampier kan ik niet goed tegen de zon heb ik puntige hoektanden en ik ben ik niet het bruinst. Ik heb er heel lang mee leren leven en ik begin het niet zo erg te vinden zoals vroeger. Ik loop naar de trap richting beneden waar mijn vader en moeder zitten en andere familieleden. Elke ochtend gaat het hier zo. Mijn vader en moeder zijn best belangrijke mensen en moeten dingen regelen verder bemoei ik me er niet mee. Ik loop richting de koelkast en ik pak een zak bloed. Mijn moeder roept ''Elena ga je wat brood halen?'' Ik knik eigenlijk heb ik geen zin maar ik kan moeilijk nee zeggen.

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

Zodra ik mijn jas en schoenen aan heb gedaan ga ik de deur uit. In mijn jaszak zit altijd wat geld. Het moet wel genoeg zijn en anders heb ik mijn portie bloed voor deze maand weer gehad, als je snapt wat ik bedoel. De bakker is normelite niet ver, maar de kortste weg is afgesloten waardoor ik om moet lopen. Dat is nou het nadeel aan 's nachts slapen i.p.v. overdag. In het donker zou ik er gewoon overheen kunnen vliegen, maar de bakker was dan ook niet open.. Ik loop door een parkje. Als vampier heb je extra goede zintuigen dus kan ik heel ver kijken. In de verte zit een stel op een bankje te zoenen. Iets daarvoor is een speeltuintje waar kinderen aan het schommelen en klimmen zijn. Aan de andere kant loopt een riviertje met zuiver bronwater. Zeggen ze. Ik weet wel beter. Op het riviertje is een gezinnetje aan het kanoën.

Aan de lange weg rechtdoor komt een eind. Er zijn 2 afslagen. 1 naar rechts en 1 naar links. Ik loop naar links, maar keer al snel om als ik me realiseer dat ik de andere kant op moet. Nog een paar smalle kronkelende weggetjes en ik bereik mijn doel: De bakker. Het is een klein schattig ouderwets bakkertje. Ik stap naar binnen en er klinkt een kort belletje. Het is klein, maar knus. Achter de balie staat een mollige man met een witte muts op. Precies wat je zou verwachten van een bakker. Er staat een plastic apparaat waar je een briefje uit kan trekken. Op dat briefje staat een nummer. Als de bakker jouw nummer noemt ben je aan de beurt. Ik trek een nummertje en neem plaats op 1 van de stoelen. Zodra ik plaats neem roept de bakker een nummer. Helaas niet die van mij. Verre na niet zelfs. Nummer 10 en ik heb nummer 23. Het was me helemaal niet opgevallen dat het zo druk was. Ik maak het mezelf gemakkelijk en wacht tot mijn nummer omgeroepen word.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena.

Ik doe mijn jas aan en ik kijk nog snel even in de spiegel. Ook al ken ik mezelf niet zien... ik wil mezelf graag een keer zien hoe ik er echt uit zie. Dat is het nadeel van vampier zijn. De bakker was voor mij best ver lopen. Ik had beter de fiets kunnen pakken dacht ik onderweg. Straten naar straten en ik ben er nog niet. Ik zou beter kunnen gaan vliegen maar als ik vlieg zien ze me en dan word ik vast en zeker opgesloten net zoals mijn andere vriendin. Mijn vriendin is ook een vampier maar ze gebruikte haar krachten ook bij de mensen en sindsdien hoor ik niks meer van haar. Na lang lopen ben ik er eindelijk. Ik kijk na de drukte en ik zucht ''dit word lang wachten Elena'' denk ik inmezelf. Ik loop naar binnen en ik hoor de bel gaan typische bakker dingen. Er is bijna geen zitplek. Ik besluit het kaartje te gaan pakken nummer 24. Ik stop het kaartje in mn zak. Mijn oog gaat gelijk op een jongen die daar staat. Maar ik besluit niet teveel te kijken.

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

Het wachten duurt nog langer dan gedacht. Na een half uur zijn ze net bij nummer 16. Ik haal mijn hand door mijn donkerblonde haren. Nu denk je waarschijnlijk: Hoe weet je dat ze donkerblond zijn? Natuurlijk is dat me wel eens verteld, maar ik heb thuis ook een camera die niet op spiegels werkt. Daarmee film ik mezelf wel eens. Gewoon om te kijken of ik er goed uit zie. Ook is het natuurlijk een beetje vreemd als je als vampier blond haar hebt. De meeste vampiers hebben donker haar. Daardoor geloven mede-vampiers vaak niet dat ik een vampier ben.

Na een lange tijd dat er niemand binnen is gekomen komt er een meisje binnen. Ik schat haar ongeveer even oud als mij. Ze heeft lang, donker haar en donkere ogen. Even wil ik mijn blik afwijken, want het kan toch niks worden tussen een mens en een vampier. dan denk ik: "Het kan toch niks kwaad om even naar een mooi meisje te kijken?" Ik laat mijn blik van haar gezicht naar haar lichaam glijden. Ze heeft HET perfecte figuur. Mooi slank, maar niet te slank, een prachtige strakke kont en lange benen. Haar uiterlijk is perfect! Zal ik haar gedachten afluisteren? Ik denk er niet over na. Ik doe het gelijk. Wat ik hoor bezorgt een glimlach op mijn gezicht. Zij is OOK een vampier. Zou zij van mij weten dat ik een vampier ben? Nee, dat nooit en dat wil ik ook graag zo houden. Ik bijt op mijn lip en sta op. Ik loop met mijn handen in mijn zakken naar haar toe en begroet haar.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena:

Ik kijk naar al die lekkere broodjes. Het ziet er allemaal zo lekker uit en die geur. Na lange tijd wachten waren ze nog maar bij 16. ''de service kan ook wel wat sneller'' denk ik bij mezelf. Ik kijk rond en ik zie mensen praten. Als vampier kan ik mensen afluisteren wat natuurlijk te gek is. Ik hoor mensen praten over scheidingen, over famillie, over school etc. Ik zie de jongen dichterbij komen. Het is een knappe jongen en hij heeft zo leuk haar en een mooi lichaam. Hij loopt naar me toe en begroet me. Dit soort situaties haat ik altijd ik kan nooit mezelf zijn bij knappe mensen. Ik besluit toch maar een hand te geven en ik zeg ''Ik ben Elena''

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

"Hoi Elena, ik ben Jason." zeg ik. Ik ben beleefd opgevoed. "Altijd je eerst even voorstellen voor je iemand leeg drinkt." zeiden mijn ouders altijd. Niet dat ik Elena ga bijten. Zij is tenslotte ook een vampier. Ik woon in een klein dorp en ik ken iedereen zowat, maar Elena heb ik nog nooit eerder gezien. "Zit je hier op school?" vraagt ze aan me. Even is het stil. Wat moet ik antwoorden. Als 17-jarige hoor je gewoon op school te zitten. "Nee, ik krijg thuis les." antwoord ik maar. Ik ga niet aan haar vragen of zij hier op school zit. Zij komt dan in dezelfde belabberde situatie als mij. Ik weet zeker dat zij als vampier ook niet op school zit. Veel te riskant. Het is sowieso ook niet nodig. Vampiers worden geboren met dat ze alles al weten. We zijn dus eigenlijk de aller slimste ter wereld. Ik spring maar gelijk in het diepe door Elena te vragen of ze misschien zin heeft om vanavond mee naar de bios te gaan. Zou ze zo'n braaf dorpskindje zijn en omdat ze vampier is en ze denkt dat ik een mens ben me afwijzen. Eerlijk gezegd had ik dat ook gedaan, maar hopelijk doet Elena dat niet. Ik houd wel van meiden met wat meer pit. Ookal weet ik dat als ze nu ja zegt en ik was een mens geweest ze verbannen werd van de aarde. Waar ze dan heen gaat. Dat weet niemand.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena:

Hij stelt zich voor zijn naam is Jason. Het is echt een hele mooie naam. Ik voel me wel ongemakkelijk aangezien ik als vampier niet met mensen om mag gaan. Ik weet ook niet zo goed wat ik moet doen. Als ik vraag of hij op school zit antwoord hij ''nee ik krijg thuis les'' Ik zit zelf ook niet op school maar dit zijn mensenvragen werd mij gezegd dus daarom stelde ik de vraag maar. Als hij me uitvraag voor vanavond antwoord ik ''nee sorry... i..k m..moet no..g ve.eel leren'' antwoord ik stotterend. Ik ben altijd slecht geweest in dit soort situaties ook als ik een vampier tegenkomen. Het wachten in de bakker duurt nog lang het liefst wou ik hier zo snel mogelijk weg.

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

Het verbaast me niks als Elena dat antwoord. Ik moet nog veel leren. Wat is dat nou weer voor een smoes? Om het haar nog ongemakkelijker te maken dan het al is vraag ik toch maar: "Oh, waar zit jij op school dan?" Een beetje sarcasme is te horen in mijn stem, maar gelukkig hoort Elena dat niet.Ik kijk haar begripvol aan. Niet dat het me veel boeit wat ze zegt, maar als nog. Ik lach, maar doe snel mijn mond weer dicht. Ze mag niet zien dat ik ook hoektanden heb. Het antwoord van Elena hoor ik niet eens. Ik stel gelijk een volgende vraag: "Ik kan je wel helpen met leren? Gewoon als vrienden. Door mijn thuis les loop ik ver voor." Ik geef Elena een knipoog. Technisch gezien mag je als vampier ook geen vrienden zijn met een mens, maar hier staat geen straf op. Tenminste, zolang ze er niet achter komen dat je een vampier bent. Ik lik over mijn lippen en wacht op antwoord.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena:

Dan stelt Jason de vraag ''Oh, waar zit jij op school dan?'' Ik antwoord ''hier in het dorp niet zo ver van mijn huis'' en ik kijk hem aan. Er waren natuurlijk wat meer scholen in dit dorp 3 zelfs. Maar ik hoop dat die dat niet wist. Als ik zeg dat ik veel moest leren antwoord hij ''ik kan je wel helpen met leren gewoon als vrienden?'' Het gesprek boeide mij niet heel veel ik was toch al verkeerd bezig aangezien ik met een mens praatte en daar zat al een straf op. Maar hij was best wel knap en ik zei ''uhm, oke is wel goed'' Ik had thuis gelukkig wel wat schriften en boeken zodat het wat echt leek.

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

Ik haal mijn wenkbrauwen op en lees Elena's gedachten. "Oh zo gaat ze het dus laten lijken alsof ze echt op school zit." Denk ik. Best slim van haar. "Nummer 23!" roept de bakker. "Ja, dat ben ik!" zeg ik en ik draai me om. "Doe mij maar een halfje volkoren. Hoe duur is dat dan?" vraag ik. De bakker antwoord een bedrag dat ik makkelijk bij me heb. Ik schuif het geld over de toonbank naar hem toe en neem mijn brood aan. "Fijne dag nog verder." zegt hij en ik geef hem een knikje. Als Elena ook haar brood heeft gekocht vraag ik haar: "Waar woon je eigenlijk? Woon je bij je ouders?" Als ze bij haar ouders woont is dat best grappig. Zouden die boos op haar worden omdat ze een 'mens' mee naar huis neemt. Mijn ouders zouden dat in ieder geval wel zijn. Ik open de deur voor Elena en ga er na haar ook zelf doorheen. "Ben je op de fiets?" vraag ik. Waarop Elena haar hoofd schud. Het begint een beetje te mot regenen, maar ik vind dat wel knus.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena:
Ik zie dat Jason aan de beurt is. Hij neemt een halfje volkoren mee en betaalt dan. Daarna word mijn nummer geroepen. Ik loop naar de toonbank en ik zeg ''doemaar 4 witte bolletjes'' en ik kijk naar de bakker. Als hij zegt 1,20 graai ik in mijn zak. ''shit'' denk ik bijmezelf. Ik had maar 1 euro mee. Ik kijk om me heen en ik zie iedereen druk praten ik hoop als niemand dit gaat zien. Ik kijk de bakker wat dieper in de ogen en ik zeg zachtjes een spreuk. Daarna zegt hij ''dat word dan 1,00'' en ik knik en geef het geld. Dan vraagt Jason of ik bij mijn ouders woon ik antwoord ''ja'' maar gelukkig waren ze rond dit tijdstip weg en ze kwamen pas vannacht thuis. Ze hadden een vergadering in een dorp. Dan vraagt Jason of ik op de fiets ben ik schud mijn hoofd en dan zeg ik ''ik ben lopend'' het gaat een beetje mot regenen en ik denk ''shit''

Anoniem
Popster

Juno schreef:
Jason

Elena woont een stukje verder van de bakker dan mij, maar het is goed te doen. Het is een mooi huis waar mijn huis wel 5 keer in past. We lopen over de oprit naar de deur en gaan naar binnen. "Zijn je ouders niet thuis?" vraag ik. Ik vind het jammer als ze nee zegt en laat dat ook merken: "Jammer, ik had ze graag willen ontmoeten." Ik doe mijn jas uit en hang hem op de kapstok. We lopen vervolgens een ruime huiskamer met een grote hoekbank en een tv zo groot als een olifant. Elena bied me wat te drinken aan. "Ja graag, doe maar een glas met water.." antwoord ik. Dat is het enige mensendrinken dat je als vampier kan drinken.. Water. Als ze binnenkomt met mijn drinken vraag ik: "Hoef je zelf geen drinken?" Als Elena naar boven loopt om haar leerspullen te halen gooi ik snel mijn water bij een plant. Water is een stuk minder lekker dan bloed.

Capitol
Straatmuzikant

Capitol schreef:
Elena:
Ik bied Jason wat te drinken aan en ik geef hem een glas water. Ik loop naar boven en ik pak mijn beker waar bloed in zit. Zo kan niemand het zien wat ik drink. Ik loop naar de kast toe en ik pak wat random boeken en schriften. ''welk vak zou ik eens gaan doen'' zeg ik in mezelf. Het enigste wat ik heb is wiskunde en wat talen. Ik besluit Engels te pakken. Ik leg mijn boek even op het bed. Ik kijk weer in de spiegel. Hoe zou ik er nou uitzien. Soms is vampier zijn erg betreurd. Ik neem snel wat slokken van mijn beker. Ik voel mezelf witter worden en rodere ogen. Gelukkig gaat dit binnen 1 minuut weg. Ik loop naar beneden met mijn boeken en ik zeg ''ik heb het'' Laat ik maar enthousiast doen denk ik bijmezelf.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld