Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Bluesweater
Bijna kerst!!!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG | Forbidden love
Aphrodite
Popster



Onthouden mag, niet te vaak ;)

Ik; Emma Stonebrook - 16


Jij: jongen + de eer om te beginnen c:
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco de Hoop - 22


Francisco - Meneer de Hoop
Vol zelfvertrouwen liep hij de school weer in. Het nieuwe schooljaar was begonnen en hij had er erg veel zin in. Vorig jaar was zijn eerste jaar op deze school, maar toen had hij nog niet hele klassen voor zichzelf. Hij was altijd meer een helpende hand van de docent, een assistent.Ondanks dat hij dus ook een beetje nerveus was, had hij er volledig vertrouwen in dat het hem zou lukken. Hij liep naar het lokaal waar hij het eerste uur les zou geven, zette zijn tas naast zijn stoel en zuchtte toen hij naar het bord keer. “Meneer de Hoop” schreef hij op. Sommige leerlingen kenden hem waarschijnlijk al, maar een heleboel ook nog helemaal niet. Hij wreef in zijn handen en wierp een laatste blik op de klok, toen hij de bel hoorde gaan. Hij ging nog met een hand door zijn haar en trok zijn blouse goed. Vanmorgen twijfelde hij om een pak aan te doen of een nette blouse. Hij had gekozen voor een blouse. Hij was één van de jongste docenten en wilde zich niet ouder voordoen dan hij was.
Aphrodite
Popster



Emma
Geïrriteerd kijk ik op mijn mobiel en zucht even diep als ik het schoolgebouw in de verte al zie. Ik kijk opzij naar mijn moeder en kijk vervolgens weer naar buiten. 'Moet ik echt?' vraag ik als mijn moeder naast het gebouw stopt. Als ik haar zie knikken stap ik de auto maar uit en sla mijn rugzak op mijn rug. Zonder gedag te zeggen loop ik door naar de ingang. Ik prop mijn jas in mijn kluisje en loop dan richting het lokaal waar mijn eerste les plaats vind. Ik zat nu in het laatste jaar voor het examen jaar, maar hoe dichterbij het kwam des te minder ik deed voor school. Zelf weet ik ook wel dat dat niet goed is, maar van alleen maar te denken aan school werd ik al moe. Ik doe nog even mijn haar goed en als de bel dan gaat loop ik het lokaal binnen. Stefanie heeft al een tafel achter in genomen en slenter ik dus langzaam naar haar toe. Stefanie was nu al bijna 5 jaar mijn beste vriendin en bijna alle leraren irriteren zich aan ons, maar wij kunnen er alleen maar om lachen. Als ik naast haar ga zitten tikt ze me aan en fluistert of ik de nieuwe leraar al heb gezien. Ik kijk even naar de voorkant van de klas, maar schud dan me hoofd van niet.
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco - Meneer de Hoop
Steeds meer leerlingen kwamen de klas binnen lopen en hij zei elke paar leerlingen even "Goedemorgen". Toen iedereen binnen was, sloot hij de deur van het klaslokaal en liep hij weer naar het bord. "Mijn naam is meneer De Hoop." Zei hij, terwijl hij even naast zich op het bord keek, waar zijn naam ook al uitgeschreven stond. "Ik geef het vak Nederlands dit jaar voor het eerst helemaal zelf en ik volg nu een studie, waarmee ik binnenkort ook wiskunde zal kunnen geven." Hij wist niet zo goed hoe uitgebreid hij zichzelf moest voorstellen. De leerlingen wisten zelf best dat hij hen dus nu Nederlands zou geven, dus dat hoefde hij niet te verduidelijken. Hij wist niet zeker of dit precies dezelfde klas was voor hen als ze jaren ervoor had gehad, maar hij moest toch iets doen. "Ik denk dat een goede eerste opdracht is, voor zo'n eerst les, als we een gedicht gaan schrijven om onszelf voor te stellen, zowel voor mij om jullie te leren kennen, maar ook voor leerlingen die voorgaande jaren niet bij jullie in de klas hebben gezeten." Een paar leerlingen zuchtten, maar ook merkte hij dat andere leerlingen het een hele leuke opdrachten vonden en dat vond hij heel fijn. Hij pakte eerst een gedicht van zichzelf erbij, waarin hij zich wat vaag had geprobeerd voor te stellen, zonder de leerlingen veel details te geven. "Dit is een voorbeeld, maar zorg dat je het geheel doet, zoals je zelf bent." Hij knikte naar de leerlingen en wierp een blik op de klok. "Jullie hebben tot het einde van de les, anders wordt het huiswerk." Hij had zelf vroeger een hekel aan leraren die het hele lesuur bleven praten, dus gaf hij liever gewoon direct de opdracht, zodat de leerlingen aan de slag konden gaan.
Aphrodite
Popster



Emma
Ik luister naar meneer de Hoop die zijn uitleg geeft. Ik laat een diepe zucht als ik hoor dat we gedichten moeten schrijven, ik kon absoluut geen gedichten schrijven. Voor mij zitten een paar leerlingen waarvan het over duidelijk is dat ze er erg zin in hebben. Zachtjes lach ik en stoot Stefanie aan. 'Wat vind je van de Hoop' fluister ik zachtjes terwijl ik mijn schrift op tafel leg. Even kort bekijk ik meneer de Hoop. 'Hoe oud zou die zijn' mompel ik tegen Stefanie. Als ze niet reageert steek ik mijn hand op en wacht tot hij mij de beurt geeft. Kort haal ik mijn andere hand door mijn haal en schraap zachtjes mijn keel.
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco - Meneer de Hoop
Even was het nog wat rumoerig in de klas, maar dat werd al snel minder. Francisco corrigeerde één of twee leerlingen en de rest leek rustiger te doen. Toen de klas rustig aan het werk was gegaan, ging hij op zijn computer maar even de presenties doen. Hij was blij dat bij de klassenlijst de schoolfoto's van de leerlingen stonden, zo ging het een stuk makkelijker. Hij keek af en toe even op en toen hij zag dat een leerling aan het wachten was met haar hand omhoog, wierp hij nog even een snelle blik op de klassenlijst. "Ja, Emma." Zei hij en wees haar met een glimlach aan, terwijl hij weer opstond en voor de klas ging staan. Hij keek even de groep rond. "Heb je een vraag over de opdracht?" Vroeg hij haar toen. Deze leerlingen zaten nu in hun examenjaar. Hij ging er eigenlijk gewoon vanuit dat als ze een opdracht niet begrepen, dat ze dit zelf aan zouden geven.
Aphrodite
Popster



Emma.
Ik kijk op als ik hoor dat hij mijn naam weet. Even was ik verbaast maar schud dan mijn hoofd. 'Nee, ik had een vraag over u' knik ik. Ik wacht niet tot hij antwoord geeft maar praat snel verder. 'Hoe oud bent u? vraag ik glimlachend. Als hij antwoord geeft knik ik even maar focus me al snel weer op mijn gedicht. Na 10 minuten proberen om een eerste zin op papier te zetten geef ik het op. Ik laat een korte geïrriteerde zucht en haal dan een hand door mijn haar. Als ik na een tijdje nog niks heb begin ik maar te tekenen. Tekenen was altijd mijn hobby geweest en ik genoot er altijd erg van. 
Anoniem
Straatmuzikant




Francisco - Meneer de Hoop

Even schrok hij een beetje van de vraag van Emma, maar dit liet hij niet merken. Ergens was er ook wel logisch, hij zag er natuurlijk nog heel jong uit voor een docent. Een lange stilte volgde, maar uiteindelijk antwoordde hij eerlijk. “Ik ben tweeëntwintig.” Zei hij rustig. Na zo’n tien minuten waren een aantal leerlingen echt al klaar, deze gedichten nam hij in en de leerlingen mochten iets voor zichzelf gaan doen. Ook zag hij wat leerlingen knokken en daar bood hij zijn hulp aan. Hij liep door de klas, maar stopte met lopen bij de tafel van Emma. “Je bent iets voor jezelf aan het doen, maar ik heb nog geen gedicht. Als je klaar bent moet je hem eerst inleveren en als je hem niet af hebt ga je even verder.” Fluisterde hij en keek haar serieus aan. Ondanks dat hij jong was, moesten de leerlingen hem wel gewoon serieus nemen en de opdrachten die hij gaf uitvoeren.
Aphrodite
Popster



Emma
Als ik merk dat meneer de Hoop langs me loopt kijk ik even op. Van dichtbij was hij nog knapper dan veraf. Ik schud de gedachte uit me hoofd en kijk naar het blaadje als hij over mijn tekening praat. 'Ik ben gewoon niet goed in gedichten schrijven, heb totaal geen inspiratie' mompel ik zachtjes. Ik schoof een lok haar achter mijn oor en keek meneer de Hoop aan. Ik laat een diepe zucht en zak onder uit op mijn stoel. Ik blijf meneer van de Hoop aankijken en schuif ondertussen mijn blaadje opzij. 'Ik kan het gewoon niet' mompel ik. 
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco - Meneer de Hoop
Hij glimlachte rustig toen ze antwoordde dat ze gewoon niet goed was in dichten, dat ze totaal geen inspiratie had. “Daar hebben er wel meer last van, maar opgeven is niet de manier.” Hij zuchtte zachtjes en keek haar kort aan. Hij vond het sneu dat ze zo onzeker was over het schrijven van gedichten. “Iedereen kan dichten, het hoeft niet eens te rijmen. Weet je wat het enige kenmerk is van een gedicht? Dat je veel zegt, met weinig woorden.” Zei hij tegen haar. “De kunst is om geen woord te veel te gebruiken. Heb je al iets opgeschreven?” Hij wilde eigenlijk wel zien of ze het überhaupt geprobeerd had. “Als je het in de les niet afkrijgt, wordt het huiswerk. Je moet het wel echt doen, Emma.” Zei hij serieus tegen haar. “Desnoods help ik je ermee, maar dan moet je wel aangeven dat je dat wilt en niet maar zo iets anders doen, spreken we dat af?”
Aphrodite
Popster



Emma
Schuddend antwoord ik; 'Nee, ik heb het geprobeerd, maar het wou echt niet'. 'Ik snap dat ik het moet doen, maar als ik hier niks op papier krijg, krijg ik thuis ook niks' zeg ik wat harder dan normaal. Zuchtend draai ik mijn rug naar de klas toe als ik merk dat meer dan de helft me aankijk. Ik sta nu recht voor meneer de Hoop en kijk hem dus aan. 'U kunt me inderdaad proberen te helpen?' knik ik zachtjes. Ik haal kort een hand door mijn haar en laat me dan zakken op de stoel. Ik pak mijn schrift en blader hem open. Ik zet het woord dat ik het best bij mijn karakter vind passen als titel en schrijf dan een paar zinnen op. Dichten was veel makkelijker dan ik altijd heb gedacht, je moet gewoon een goede basis hebben om mee te beginnen. 
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco - Meneer de Hoop
Hij zuchtte zachtjes toen ze tegen hem inging, zei dat ze het geprobeerd had en het echt niet wilde lukken. Oké, nu veranderde het gewoon in pubergedrag. Daar kon hij helemaal niets mee en ergerde hij zich zelfs een beetje aan. Als docent mocht hij dit natuurlijk niet laten merken, dus hij knikte maar toen ze op een vragende toon zei dat ze hem eventueel inderdaad kon helpen. “Natuurlijk kan ik dat.” Zei hij met een glimlach. Tevreden grijnsde hij toen ze zelf al een titel verzonnen had. Vervolgens leken de zinnen er uit te vliegen bij Emma, terwijl hij nog helemaal niets gedaan had. “Prima Emma, heel goed.” Hij legde zijn hand even op haar schouder en gaf hier een kneepje, waarna hij rustig doorliep. Ze had hem eindelijk door, hoor.
Aphrodite
Popster



Emma
Ik slik als ik een hand op mijn schouder voel. Ik volg met mijn ogen de bewegingen van meneer de Hoop en kijk dan even door de klas. Als de bel gaat zet ik nog snel de laatste zin op papier en scheur het blaadje netjes uit mijn schrift. Mijn overige spullen stop ik in mijn tas en loop dan richting het bureau van meneer de Hoop. Als ik het blaadje neer leg glimlach ik kort naar meneer de Hoop. Snel zet ik nog mijn naam op het papiertje en schuif het dan naar meneer de Hoop. 'Dit is toch wel een gedicht waar ik trots op ben' glimlach ik. 'Sorry voor mijn gedrag van zonet' mompel ik zachtjes.
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco - Meneer de Hoop
Hij schrok even op toen de bel ging, de lessen ging veel sneller voorbij dan het voor zijn gevoel ging. “Vergeet jullie huiswerk niet.” Zei hij nog, aangezien hij nog niet van alle leerlingen een gedicht had. Iedereen was nu de klas uit, op één leerling, Emma, na. Hij glimlachte toen ze het blaadje bij hem neer kwam leggen en toen toch nog even haar naam op het papier schreef. Dat was ze waarschijnlijk nog vergeten. Hij legde zijn hand even op het blaadje en knikte toen ze zei dat ze er nu toch wel trots op was. “En zo hoort het.” Zei hij knikkend. Zijn ogen gingen wat gehaast over het papier en globaal las hij het even. Het was toch zeker beter dan sommige gedichten die hij gelezen had. “Het is goed, Emma.” Zei hij toen ze haar excuses aanbood. Daar was ze tenslotte een puber voor. Aangezien hij zo een pauze uur had, vond hij het niet erg om even met haar in gesprek te blijven, als zij daar even behoefte aan had.
Aphrodite
Popster



Emma.
Ik laat even een opgelucht zuchtje als hij zegt dat het goed is. Hij leek me wel aardig en ik wil dan ook niet dat hij denkt dat ik een rot leerling ben. Ik bijt zachtjes op mijn lip en speel dan met mijn lange lokken haar. 'En wat vind u ervan?' vraag ik als hij het blaadje weer terug legt. Onzeker kijk ik naar mijn schoenen en wacht tot hij zijn mening uit. 'Wat nou als hij het slecht vindt? Of misschien gaat hij wel tegen me liegen, om me niet te kwetsen?' bedacht ik mezelf. Uit eindelijk kijk ik een beetje op en kijk meneer de Hoop aan. 
Anoniem
Straatmuzikant



Francisco - Meneer de hoop
Zijn blik gleed over haar heen, maar stopte bij haar ogen toen ze vroeg wat hij ervan vond. “Niet slecht.” Antwoordde hij met een rustige glimlach op zijn gezicht. Hij keek even op zijn horloge en kwam overeind. Ondanks dat hij het helemaal niet erg had gevonden om Emma te helpen of desnoods zelfs bijles te geven, was hij blij dat ze er uiteindelijk toch zelf uit was gekomen. Zo zou het jaar voor zowel hem als haar makkelijker en leuker gaan, dacht hij zo. “Heb jij geen les, Emma?” Vroeg hij haar toen met een grijns, maar verplaatste deze snel voor een serieuzere blik.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste