Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Bluesweater
Bijna kerst!!!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
From Zero To Billionaire | ORPG | & Felicia
Anoniem
Straatmuzikant



Ik: jongen

Trevor Miller


Jij: meisje + begin
Anoniem
Minister of Pop



Ik:

Elisa de wit. 17,5  Rmjw

{option}(bril evt w

______

Ik was nog altijd verbaasd dat ik was uitgekozen om met een aantal andere jongeren een paar weken in een villa moest gaan wonen zeg maar. Mijn gezin was niet echt rijk, meer de middelklasse. En dan daarbij waren we ook nog met 4 kinderen. Ik was nog druk bezig om mijn spullen te pakken, maar ik wist niet goed wat ik mee moest nemen. Gelukkig voor mij hielp mijn zus Sanne me en dus was het klusje dus zo geklaart. We liepen naar beneden, en ik zette mijn koffers in het halletje bij de voordeur. Ik lieo mee naar woonksmer waar ik afscheid nam van mama de tweeling en Sanne. Ik zou worden opgehaald door een taxi waarom wist ik niet. Ik wist sowieso niet wat er ging gebeuren. Het was allemaal te vaag. Ik knuffelde iedereen uitgebreid totdat mama zei. "Ze zijn er." Ik zuchtte. Ik wilde dat Sanne meeging, maar zij had geen uitnodiging gekregen. Ik liep al zwaaiend naar het ha.letje, waarnaik zwijgend in de taxi ging zitten. Mama gaf mijn koffers. Ik zuchtte en gaf haar en Sanne nog een kus. Waarna de taxi begon te rijden. Mijn avontuur ging beginnen.
Anoniem
Straatmuzikant



Trevor
"Mama, waar ligt die brief?" Vroeg hij, terwijl hij door de woonkamer zocht. Hij had zijn hele kamer al afgezocht. Trevor woonde alleen met zijn moeder, zijn vader was er vandoor gegaan toen zijn moeder zwanger was. Dat was een reden dat zijn moeder moeite had om te betalen voor alles. Trevor voelde zich ook altijd heel schuldig, omdat zijn zicht slecht was. Hij wist dat een bril iets duurs was. In het begin had hij ook gezegd dat het niet hoefde, maar op een gegeven moment lukte het echt niet meer op school. Zelfs als hij vooraan zat, kon hij het bord niet meer lezen.

"Hier Trevor." Zijn moeder gaf hem de brief aan en Trevor las hem zoekend door, tot hij de tijd vond. "Ik moet er over een half uur al zijn, fuck." Zuchtte hij. Het was niet heel ver weg, maar een kwartiertje rijden was het toch al snel. "Trevor doe eens rustig, ik breng je straks weg, goed?" Trevor knikte en beet even op zijn lip. Hij wist dat zijn moeder hem ging missen en hij ging haar ook missen, maar... Hij wist dat het makkelijker was voor haar. Hij deed alsof hij er heel veel zin in had en het gewoon heel leuk vond, maar eigenlijk deed hij het omdat hij wist dat zijn moeder dan makkelijker rond kon komen, die paar weken. "Ik breng je straks weg." Zei zijn moeder. "Als je nu nog even rustig tien minuten gaat zitten."

Een kwartier later zat hij in de auto. Zijn tas lag op de achterbank, maar heel groot was hij niet. Hij keek door het raam en glimlachte toen hij de grote villa zag. "Hier is het." Zei zijn moeder. Zijn moeder stopte de auto en keek haar zoon met een glimlach aan. Trevor wist dat zijn moeder het moeilijk vond dat ze geen contact konden hebben, maar zo was het nu eenmaal. Hij slikte zijn tranen weg en glimlachte naar zijn moeder, zodat ze niet zou zien hoeveel het hem deed. "Tot ziens." Zei Trevor. Hij gaf zijn moeder een kus op haar wang, waarna hij uitstapte, zijn tas pakte en naar het gebouw liep met zijn tas over zijn schouder.
Anoniem
Minister of Pop



Na een tijdje was Elisa aangekomen. Toen ze eenmaal voor de grote villa stond zuchtte ze eventjes. En hier moest ze de komende paar weken doorbrengen? Ze hoopte vooral dat de anderen aardig waren. Anders zou het een hele lange tijd worden. Gelukkig had ze een paar leesboeken meegenomen. Ze liep naar binnen en ging op zoek naar de wwonkamer, waar ze zich volgens de brief moest melden. Na een paar deuren opengetrokken te hebben vond ze de woonkamer en ze liep naar binnen. Ze zag dat er al een paar mensen waren. Twee meiden en een jongen. "Hoi. Ik ben Elisa." Stelde ze zich netjes voor. Ze was niet bepaald verlegen, maar ze kende deze mensen nog niet goed, en dus wist ze nog niet hoe ze zich moest gedragen. Om zich een houding te geven ging ze op een van de banken zitten. Na een tjjdje stelde een van de meiden zich voor met ee woorden. "Ik ben Melissa." Elisa glimlachte en zij en Melissa in gesprek en niet veel later bemoeide het a dere meisje ze vertelde dat ze Louise heette zich er ook mee. Elisa had het gevoel dat ze met deze twee meiden een hoop lol kon beleven.
Anoniem
Straatmuzikant



Trevor
Hij was rustig naar binnen gelopen en had zich gemeld in de woonkamer. Hij had de brief pas net even snel doorgelezen, maar zich in de woonkamer melden leek hem het meest logisch. Hij hield zijn tas op zijn rug en zuchtte toen hij zag dat er pas twee meiden waren. Waren er serieus nog geen jongens? Hij wilde echt niet de enige jongen zijn. Hij keek op toen hij wat hoorde, maar baalde toen er weer een meisje binnenkwam. Hij negeerde de meiden die zich wat aan elkaar voorstelden en wat met elkaar kakelden. Toen hij weer een deur hoorde en er een jongen binnenkwam, begon Trevor tevreden te grijnzen. Eindelijk. Hij wachtte rustig af en de jongen kwam bij hem staan. "Robert." Stelde de jongen zichzelf voor. Trevor knikte. "Ik ben Trevor." Zei hij met een flauwe glimlach. Hij keek nog even achter zich naar de meiden, die hij af en toe wat hoorde lachen.

Steeds meer mensen kwamen binnen en binnen vijf minuten kwam er een vrouw met een microfoontje en wat papieren in haar hand binnen lopen. Ze vertelde wat er allemaal aanwezig was. Trevor was vooral blij met het zwembad dat er was. Daar was hij echt blij mee. De vrouw vertelde dat ze voor vragen altijd bij haar terecht konden en las de kamerindeling op. Trevor was blij te horen dat hij een kamer deelde met Robert. Dat was tenslotte de enige jongen die uit zichzelf naar hem toe was gekomen en zich had voorgesteld.
Anoniem
Minister of Pop



Een hele tijd later kwam er een vrouw binnenlopen, die het een en ander uitlegde. Toen ze de kamerindeling oplas was ik blij om te horen dat ik Mekissa en Louise een kaner deelde. Ze vertelde ook nog wat over wat er allemaal was. Er waren onder andere een zwembad, en blijkbaar hadden ze ook een kamer ingericht als muxiekkamer. Daar kon je muziek luisteren, maar ook zelf dprlen. Stirkem hoopte ik dat ze een piano hadden. Ondanks dat wij altijd weinig geld hadden, had ik het toch voor elkaar gekregen dat ik ern keyboard/piano had gekregen, en ik mocht zelfs op les. Wat dus resulteerde in het feit dat ik best goed piano kan spelen. Al zeg ik het zekf. Ik liep na de uitleg samen met Melissa en Louise naar o ze kamer, en we pskte rustig onze dpullen uit. Al snel gingen we op onderzirk uit in het huis, en ik vond sl dnel de ksmer met de muziekinstrumenten. Gelukkig stond er ook een piano. Ik ging op de kruk zitten, en zette mijn boek met liedjes op de stsndaard, waarna ik begon te spelen. Wat ik niet wist was dat ik vergeten was om de deur dicht te doen.
Anoniem
Straatmuzikant




~Not to be mean, maar wil je opletten dat je niet teveel typfouten maakt? Het irriteert een beetje met lezen...
Trevor
Rustig liep hij met Robert naar zijn kamer. Voor nu waren ze allemaal een beetje vrij, dus het eerste wat Trevor deed was voorstellen om te gaan zwemmen. Een paar meisjes achter hem hoorden het ook en die begonnen ook al over het zwembad, maar Trevor negeerde het verder. Robert stemde meteen in en de jongens trokken snel hun zwembroek aan. Trevor rende de tuin in en dook het zwembad in, waardoor hij meteen helemaal onder water ging. Al gauw kwam hij weer boven en ging hij met een hand door zijn haar. Het kon nog wel eens echt leuk worden hier. Hij klom weer op de kant en liep naar de duikplank, waar hij vervolgens ook vanaf sprong. Oh, hij voelde zich als een vis in het water bij het zwembad.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld