Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Bluesweater
Bijna kerst!!!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG || & Katnissx
Anoniem
Straatmuzikant



Ik: Jongen
Jij: Meisje + begin

David McDermott - 19
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn (maar het is toffer als het wordt afgekort met Jazz) Woods ~ 18jaar (maar het is vakantie dus moet niet meer naar school en ze is middelbaar af)
 
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn
 
 zat in de auto en op weg naar de middel of nowere waar mijn moeder haar nieuwe vriend woont. Mijn vader is nog maar 1 maand overleden en ze is hem al vergeten, hoe kan ze! Maar ja ik zal het maar moeten door staan zeker. Het ergste van al is nog dat het zomer vakantie is en ik dus echt altijd bij hen moet zijn, want ja, ik heb daar geen vrienden. "Lily we zijn er bijna hé." Zegt mijn moeder ik knik maar gewoon. Na een tijdje stopt moeder, neem ik mijn koffer uit de koffer van de auto en ga aan de deur staan. Daar wacht ik op mijn moeder zodat zij maar kan aanbellen. Ik heb hier echt geen zin in, ik moet hier gaan wonen bij mensen die ik niet ken, maar het is mijn moeder haar nieuwe vriend. Ergens gun ik haar het geluk wel, maar het is nu nog gewoon veel te vroeg, mijn vader is nog maar een jaar overleden hoor. Ik weet ook dat de vriend van mijn moeder een zoon heeft, ja dit wordt ook nog leuk, krijg ik er direct een stiefbroer bij. Alsof alles nog niet erg genoeg is.
Anoniem
Straatmuzikant



David
Zijn vader had hem een tijdje geleden wel verteld dat hij een nieuwe vriendin had en dat het heel goed ging tussen de twee. Toen zijn vader hem vorige week vertelde of eigenlijk zelfs om toestemming vroeg over het feit of ze bij hen in mochten trekken, durfde David echt geen nee te zeggen. Hij had zijn vader niet meer zo gelukkig gezien sinds zijn moeder. Zijn vader vertelde hem zelfs, dat de man van deze vrouw ook was overleden, dus dat ze dat ook gemeen hadden. David was oprecht blij voor zijn vader, maar zelf vond hij het toch een beetje lastig. Hij moest plots ook zijn kamer delen, met een meisje nota bene. Dat waren geen dingen waar hij nou echt op zat te wachten. David had zowel het meisje als de vrouw nog nooit ontmoet, dus dat was ook spannend.

Zijn vader kwam met een ruk overeind toen hij de bel hoorde gaan. "Doe je rustig, pa?" Zei David met een lachje, waarop hij ook stond en ze samen naar de deur liepen. De vader van David deed open en glimlachte verwelkomend. Hij begroette zijn vriendin en keek toen naar het meisje naast haar. "Jazzlynn, heette je toch? Ik ben Rob. Dit is David." Zei zijn vader, terwijl hij naar David wees. David stak even glimlachend zijn hand op en gaf toen de vriendin van Rob ook een hand, waarna ze ze binnen lieten en met z'n vieren naar de woonkamer liepen.
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn
 
 Er wordt Open gedaan en ik hoor de vriend van mijn moeder wat zeggen. Oh Jazzlynn, ik haat het als mensen me zo noemen, ik ben Jazz, ja. Ik ga dat wel niet tegen hem zeggen, want ik wil hem niet kennen, dus hij moet maar zo min mogelijk van Me weten. Ik slof dan maar binnen en gooi mijn koffer in de gang. Ik loop dan mee en zie dat we in de woonkamer zijn. Het is wel een mooi huis moet ik eerlijk toegeven. Ik kruis mijn armen over elkaar en kijk gewoon wat rond, ik wil gewoon thuis zitten. Zé moeten wel niet verwachten dat ik vriendelijk tegen hun ga doen, ik wil ze niet kennen. Zé moeten uit mijn leven blijven. Ik heb hier echt geen zin in en wil zo snel mogelijk naar mijn kamer, dus hopelijk mag ik snel gaan.
Anoniem
Straatmuzikant



David
Zijn vader keek even naar Jazzlynn. "Heb jij geen koffer?" Vroeg hij zich hardop af. "Antoinette, breng jij je koffer naar mijn kamer?" Vroeg zijn vader aan zijn vriendin. Ze liep weg om haar koffer in zijn kamer te leggen, waardoor David en Jazzlynn alleen overbleven in de woonkamer. "Waar heb jij je koffer gelaten?" Vroeg hij met een grijns. Hij liep rustig naar de keuken en riep vanaf daar naar de woonkamer "Wil je wat drinken?" Hij hoorde zijn vader al terugroepen dat David even voor iedereen iets moest inschenken. Voor zijn vader en voor zichzelf schonk hij cola in, dat was altijd heel makkelijk.
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn
 
 Ik hoor wat de vriend van mijn moeder zegt, uh gaan die lekker samen slapen. Ik hoor wat de jongen vraagt van mijn koffer maar reageer er niet op. Als hij weg gaat, zet ik me iets ontspannerer. Ik hoor wat hij roept, 'Scheppes Agrum,' roep ik. Ga ik lekker moeilijk doen hoor, echt waar, zé gaan het zich beklagen. Ik laat me in de zetel vallen, maar echt letterlijk, je hoort een luide plof. Ik heb hier echt geen zin in dus moet ik het maar zo leuk mogelijk voor Me maken. Ik doe mijn schoenen uit en lag mijn voeten op het tafeltje, ik ga hun echt uitdagen en ervoor laten zorgen dat ze gaan smeken om weg te gaan.
Anoniem
Straatmuzikant




David
Met drinken voor de vriendin van zijn vader en voor zijn vader kwam hij de woonkamer in lopen. “Jazzlynn, dat hebben we niet.” Zei David voorzichtig tegen haar. Het leek hem eigenlijk maar en stomme chagrijn, maar hij zou aardig proberen te blijven tegen haar, voor zijn vader. “Wil je iets anders drinken?” Vroeg hij haar rustig. Hij slikte en liep weer naar de keuken, waar hij nu ook drinken voor zichzelf pakte. “Kom anders even hier, dan kun je kijken wat we hebben.” Riep hij naar de woonkamer. Als die Jazzlynn even zo door zou gaan, zou hij echt zijn kamer niet meer met haar willen delen. Hij had er echt geen zin in als ze zo chagrijnig zou blijven doen.
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn

Als hij zegt dat ze dat niet hebben glimlach ik, dat was ook de bedoeling. Ik loop dan naar de keuken als hij dat zegt. 'Ja, ik heb dat altijd thuis,' zeg ik droog. Ik kijk in de koelkast, maar beslis om toch niks te nemen. 'Ik wil gewoon naar mijn kamer en please noem mij niet Jazzlynn maar Jazz, ik haat het als mensen me Jazzlynn noemen. Maar je vader hoeft dat niet te weten, die moet niks van mij weten, maar jij kan hier niks aandoen,' zeg ik tegen hem. Ja, hij kan er niks aan doen maar dat betekent niet dat ik het hem gemakkelijker ga maken.
Anoniem
Straatmuzikant



David
Hij hield een zucht in toen Jazzlynn zei dat zij dat wel altijd in huis had. Wat een verwend nest was het toch ook. Gadverdamme. "Oké, Jazz." Antwoordde hij rustig op haar. Hij wist niet of ze al wist dat ze een kamer met hem moest delen en ook niet of hij het al mocht zeggen, dus liep hij met haar terug naar de woonkamer. "Pa, Jazzlynn wil naar d'r kamer." Zei hij, waarop zijn vader knikte. "Dan neem je haar mee naar jullie kamer." David knikte en keek naar Jazzlynn. "Als je je koffer even pakt, kun je die daar meteen neerzetten." Zei David tegen haar.
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn

Ik volg hem terug naar de woonkamer. Mijn moeder zit daar met zijn vader, ik kan er nog altijd niet bij dat mijn moeder al een ander heeft. Ik hoor wat zijn vader antwoord over de kamer. 'Jullie kamer?!', zeg ik bijna spottend. 'Jazzlynn, beleefd,' zegt mijn moeder. Ik loop boos naar de gang en neem mijn tas op. Ik wil helemaal geen kamer delen en al helemaal niet met hem, ik ken hem helemaal niet en dan moet ik plots een kamer met hem gaan delen. Ik wacht tot David er is om dan naar boven te gaan, in onze gedeelde kamer. Ik zucht eens heel luid. Ik ga als ik op de kamer ben, me gewoon omkleden en dan wat gaan lopen, ben ik hier weg, toch voor even.
Anoniem
Straatmuzikant



David
Hij rolde met zijn ogen toen Jazzlynn er weer eens een probleem van wilde maken, nu weer omdat ze een kamer moesten delen. Zuchtend liep hij achter Jazzlynn aan. Hij hoorde zijn vader al lachen, om hoe geïrriteerd hij was. Hij volgde Jazzlynn en ging haar in de gang voor naar boven. Hij liep naar zijn kamer, waar zijn bed aan de andere kant stond en een soort opgezet nep bedje aan de andere kant. "Jij gaat volgens mij in mijn bed, omdat je de gast bent ofzo." Hij sliep wel op dat kutte campingbed dan.
Anoniem
Internationale ster



Jazzlynn

Ik volg hem naar boven. Ik zie een veldbedje staan en zucht al eens. Ik hoor dan wat hij zegt en glimlach dan. 'Dankje,' zeg ik dan voor één keer vriendelijk. Ik plof op het bed neer en neem mijn tas bij mij. Ik zoek mijn loopkleren uit mijn tas en leg ze op bed. 'Ik wil wel wat duidelijke regels maken,' zeg ik tegen hem. Ja, als ik me wil omkleden en ik moet toch ook een lade hebben om mijn kleren te leggen. David moet echt denk dat ik een stom kind ben, maar ik wil hier gewoon niet zijn, ik wil gewoon thuis zijn bij mijn mama en papa nog samen. Ik krijg tranen in mijn ogen van die gedachte. Ik heb eigenlijk ook nooit goed afscheid kunnen nemen van hem, want hij is zo plots gestorven. Ja hij had kanker, maar hij had nog zeker drie maand te leven. Hij is overleden toen ik op school was dus heb hem nooit voor het laatst gezien wat het meeste aan me knaagt.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld