Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

22 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Our Little Secret | ORPG | & LadyStardust

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ik: Jongen
Jij: Meisje + begin

Raymond Chesterson - Ray - 18

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:

Marina Raskalov - 17

Mijn ogen schieten wat geschrokken open en snel kijk ik opzij naar de oorzaak, mijn wekker. Met een chagrijnig gezicht sla ik hem uit en stap dan wat slaperig uit bed. Weer een nieuwe dag, oh man wat had ik er weer een zin in, niet dus. Half slapend slenter ik naar de badkamer, waar ik mijn haar doe en mijn tanden poets, om vervolgens terug te lopen naar mijn slaapkamer waar ik een oversized band shirt en een paar skinny jeans uit mijn kast trek en ze vervolgens verwissel met mijn pyjama. Mijn blauwe rugzak, die vol was getekend met kleine teksten en tekeningetjes door mijn vrienden, stond al ingepakt naast de deur. Langzaam tilde ik hem op en loop vervolgens mijn slaapkamer weer uit, de trap af naar beneden. Op mijn weg van de bovenverdieping naar de begane grond kijk ik naar de welbekende foto's die aan de muur hangen bij de trap. De meesten zijn nog van onze tijd in Rusland, helaas heb ik er maar een jaar of twee gewoond voordat mijn ouders besloten te verhuizen. Russisch heb ik nooit echt geleerd, maar mijn oudere tweelingbroers wel, gelukkig weet ik genoeg van de taal om te achterhalen wanneer ze me beledigen.
Na een minuut of twee kom ik aan in de keuken, waar ik mijn tas op de grond zet en mijn broers even aankijk, die al aan hun ontbijt zitten, 'Goedemorgen Marina.' Lachen ze tegelijk als ze mijn slaperige gezicht zien, 'Oh hey.' Mompel ik gapend, terwijl ik mijn ontbijt klaarmaak en ook maar begin te eten. Nog ongeveer vijftien minuten tot ik naar school moet gaan. 'Lekker enthousiast weer.' Lacht één van mijn broers, 'Ja hilarisch Dimitri, ik heb niet veel slaap gehad, oké?' Mompel ik wat chagrijnig, 'Kan ik trouwens met jullie meerijden?' Vraag ik dan aan hen, 'Ja best.' Antwoord Vadim met een zwak glimlachje. Als ik mijn ontbijt op heb en mijn zwarte doc. Martens aan heb gedaan hoor ik mijn broers roepen dat we weggaan. Snel pak ik mijn rugzak op en loop naar buiten, waar ze al in de auto zitten. 'Opschieten kleine.' Zegt Dimitri lachend door het open raam. Snel stap ik in en we rijden weg richting school. Ze zetten me af voor de school en rijden zelf verder, aangezien ze al van school af zijn en studeren. Gelukkig studeren ze hier in de stad en zijn hun tijden nogal hetzelfde als de mijne. Snel loop ik naar het schoolplein, waar ik weer meteen naar mijn groepje toeloop.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Hij was die ochtend al heel vroeg wakker, want ondanks dat hij dingen niet snel spannend of eng vond, was hij toch best een beetje nerveus voor zijn eerste dag op een nieuwe school. Meteen was hij naar beneden gegaan, maar zelfs zijn vader was nog niet wakker. Normaal ontbeet hij altijd met zijn vader, omdat ze allebei altijd vroeg weg moesten. Ray dronk wat en ging toen gauw weer naar boven waar hij een douche nam en zich omkleedde. Hij deed een simpele grijze trui aan en hieronder een zwarte spijkerbroek. Hij stopte in zijn slaapkamer even bij zijn stoel, waar een cap overheen hing. Hij wist niet hoe het zat op deze school, of ze er regels voor hadden. Op zijn oude school mocht hij zijn cap wel altijd dragen, maar op veel scholen mocht dat ook niet. Omdat hij toch wel een goede eerste indruk wilde maken, besloot hij het niet te doen. Hij liep naar de spiegel en deed hier nog even iets met zijn haar, waarna hij een blik op de klok wierp. Nu was zijn vader toch wel wakker? Hij hoorde wat geluid in de badkamer en liep er langs. “Goedemorgen pa.” Zei hij rustig, waarna hij naar beneden liep. Hij maakte de ontbijttafel klaar, zodat ze straks als zijn vader boven klaar was, direct konden ontbijten.

“Zo, toe maar hoor.” Floot zijn vader, toen hij naar beneden kwam en de tafel zag. “Ja, heb ik echt mijn best op gedaan.” Zei Ray met een lach. Rustig aten ze samen en dronken ze en sapje. Toen Ray voor de zoveelste keer zijn blik op de klok wierp, zag hij dat hij over tien minuten moest vertrekken naar zijn school. Rustig begon hij de tafel weer af te ruimen en deed hij het vieze servies in de vaatwasser. Zijn vader zei uiteindelijk dat Ray nu wel genoeg gedaan had en dat hij mocht gaan, maar Ray vond het niet erg om te helpen. Zijn moeder was anderhalf jaar geleden overleden, dus Ray hielp zijn vader met zoveel mogelijk dingen. Hij wist dat zijn vader het alleen nooit zou redden, dus hij vond het niet erg.

“Nu moet ik wel echt gaan.” Lachte Ray, toen hij zag dat hij nog maar tien minuten had om op school te komen. Gelukkig wist hij wel gewoon waar het was en was het niet ver. Waarschijnlijk zou hij het nog wel redden. Hij pakte zijn tas en zei zijn vader gedag, waarna hij de deur uit rende en zijn fiets pakte. In een iets sneller tempo dan hij normaal zou doen, fietste hij naar school. Zodra hij het schoolplein op fietste, hoorde hij de bel gaan. “Shit.” Zei hij zacht. Gehaast zette hij zijn fiets in het fietsenrek, waar hij achteraan nog een groepje jongens zag staan. “Hee, dat is die nieuwe.” Hoorde Ray één van de jongens zeggen. Met een glimlach op zijn gezicht keek hij naar de jongens. “Ik ben Ray.” Stelde hij zichzelf voor. Een paar van de jongens stelden zichzelf ook voor, zo hoorde Ray de namen ‘Ty’ en ‘Josh’, maar de overige twee jongens zeiden niets. “Je hebt les met ons.” Zei Ty, waarop Ray gauw knikte en achter de jongens aan liep de school in.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
Samen met Finn en Debbie liep ik de school in net nadat de bel was gegaan. Ons groepje werd over het algemeen een beetje beschreven als de daredevils, aangezien we eigenlijk alleen maar aan het stunten waren. Of het nou ging om motoren of skateboards, wij waren altijd wel gevaarlijk bezig en ik, en de rest natuurlijk ook, vind het super. Als we door de gang lopen zie ik een jongen die ik nooit eerder heb gezien, Als ik zie dat hij bij Josh en Ty loopt zucht ik even. Als we oogcontact maken glimlach ik even naar hem, voordat Finn me meetrekt aan mijn pols. Met mijn skateboard, die ik nog mee had genomen van thuis, onder mijn arm en mijn tas over mijn schouder ren ik met hem mee naar de les.
Als ik het klaslokaal inloop hoor ik de leraar al zuchten, 'Mevrouw Raskalov, wat heb ik nou gezegd over skateboards in mijn klaslokaal?' Vraagt hij zuchtend, 'Maar meneer Lynott, ik ehh... Waar moet ik hem dan kwijt?' Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. Even rol ik met mijn ogen als ik Josh een irritante opmerking hoor maken, 'Wij willen hem wel voor je breken en weggooien hoor.' Zegt hij met een grijns. Ik draai me naar hem om en kraak mijn knokkels even, 'Raak mijn board aan en ik breek opnieuw je neus, klootzak.' Zeg ik boos tegen hem. 'Marina!' Zegt de leraar, 'Ja, sorry.' Mompel ik, waarna ik naar mijn plek bij mijn groepje loop. 'Skateboard, Raskalov.' Hoor ik hem nog zuchten, 'Ik gebruik hem toch niet tijdens de les.' Mompel ik, en ik zet hem naast mijn tafel tegen de muur aan.
Tijdens de les zit ik maar wat tekeningen te maken in mijn schrift van stunts die ik nog van plan te doen. Na school heb ik nog met mijn vrienden afgesproken, dus dat belooft wat.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Ty had hem onderweg naar de les verteld dat ze dezelfde mentor hadden, vandaar dat hij direct wist dat Ray die nieuwe jongen was. “En nu hebben we Engels, van meneer Lynott.” Ray vond het heel fijn dat Ty hem gelijk een beetje had opgenomen in zijn groepje, zo liep hij niet alles in zijn eentje te zoeken. Hij zat net in de klas, toen er ook een meisje met een skateboard binnenkwam. “Dat is Marina.” Fluisterde Ty. “Ze denkt dat ze alles is en doet altijd van die domme stunts.” Ray grijnsde iets naar het meisje. Hij vond het wel stoer van d’r… Blijkbaar mochten zijn nieuwe vrienden haar niet. Hij keek even naar Ty toen hij een opmerking naar het meisje maakte over haar skateboard. Oké, nu was het helemaal duidelijk, ze mochten elkaar niet. Ray glimlachte voorzichtig, en misschien wel een beetje verontschuldigend naar het meisje. Zodra de docent Ray zag zitten, vroeg hij hem naar voren. Ray sloot zijn ogen even en hield een zucht in, waarna hij opstond en voor de klas ging staan. “Stel jezelf eens voor aan de rest.” Zei de docent. “Ik ben Ray-” “Raymond, heb ik hier staan.” Onderbrak de docent hem. Ray gaf hem een dodende blik en liep terug naar zijn plek, terwijl hij iets mompelde wat klonk als: “Ja, Ray heet ik dus.” Ray had nu al een hekel aan deze docent en hij was blij dat dit hun mentor niet was. Ty had hem verteld dat ze een vrouw als mentor hadden en dat die vrouw pas 26 was. Ray vond het altijd fijn als docenten niet heel oud waren, die docenten leken de leerlingen soms ook echt te begrijpen. Toen de bel ging schrok Ray overeind en pakte hij zijn tas weer, die hij over één schouder hing. “Wat hebben we nu voor les?” Vroeg hij rustig aan Ty, die iets mompelde over wiskunde. Aan zijn stem te horen was dat niet zijn lievelingsvak.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
Langzaam keek ik op toen de nieuwe jongen zich voor de klas voor moest stellen. Natuurlijk weet de leraar het weer beter. 'Ik denk dat de nieuwe zijn eigen naam wel beter weet dan u meneer.' Roep ik geïrriteerd naar de leraar. Hij keek me even boos aan, maar reageerde verder niet. 'Ja, behandel hem dan niet alsof hij zoveel dommer is dan u.' Roep ik er nog achteraan. 'Communist.' Zegt hij chagrijnig. Ik wijs met een grijns naar de print op de onderkant van mijn skateboard, het is de vlag van de sovjet unie, inderdaad wat communistisch, maar het gaat mij meer om het feit dat het me herinnert aan Rusland, 'Dat klopt, klootzak, daar ben ik Russisch voor.' Snauw ik boos tegen hem. Wat chagrijnig zit ik de rest van de les te tekenen in mijn schrift, tot ik eindelijk de bel hoor. Ik pak mijn spullen weer in en hang mijn tas over één van mijn schouders, dan pak ik ook mijn skateboard weer en loop met mijn groepje het lokaal weer uit, naar wiskunde, nog een vak waar ik niet gek op ben... Net voordat ik het lokaal uitloop draai ik me nog even om naar Ray en glimlach dan even naar hem, voordat ik weer verder loop.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Even was hij heel verbaasd geweest omdat het meisje voor hem opkwam, maar hij hoorde Ty haar met een hoog stemmetje nadoen in zijn oor. Ray schudde even met zijn hoofd. “Kappen Ty.” Zei hij met een grijns. “Maar Ray, ik vind je zo knap en…” Ty ging nog even door, dus Ray lachte er alleen om en rolde met zijn ogen. Hij vond het niet zo erg, omdat het meisje het toch niet zou kunnen horen. Dan zou het wel te gemeen worden en zou hij er niet meer om kunnen lachen. Hij slikte toen Marina zich nog een keer naar hem omdraaide en hij de glimlach op haar gezicht zag. Net zo snel als ze het deed, was ze ook weer weg. Hij schudde zijn hoofd even en ging met een hand door zijn haar, waarna hij met de jongens mee liep naar het wiskunde lokaal. Zodra ze binnen liepen zag Ray een klein mannetje met een bril en een kaal hoofd voor de klas staan. Die man was… één meter vijftig of zoiets. Langer niet. “Ray, ben je goed in wiskunde?” Vroeg Josh hem. Ray knikte rustig, wat voor Josh genoeg aanleiding was om hem mee te trekken naar zijn plek. Met een grijns ging Ray naast hem zitten. Hij vond het heerlijk dat hij al meteen vrienden had. Op zijn vorige school kostte het hem echt wel even tijd, vrienden maken. En nu had hij er nog steeds niet zoveel daar. Daarom vond hij het ook niet zo heel erg dat hij en zijn vader moesten verhuizen. Hier wist niemand over zijn verleden en misschien was dat juist wel fijn. Hij schrok op uit zijn gedachten toen Josh hem aantikte. “Hij vraagt je wat.” Zei Josh en knikte naar de docent. “Hoe heet jij jongeman?” Vroeg de oude man. “Ray.” Antwoordde hij. “Welkom Ray, ik ben meneer Willemsen.”

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
Finn staat wat tegen me aan te praten, maar eerlijk gezegd luister ik maar half, 'Marina?' Zegt hij dan een beetje lachend, 'Huh? Oh ja, wat is er?' Vraag ik snel als ik op schrik uit mijn gedachten, 'Hij schud lachend zijn hoofd en negeert mijn vraag ik dan. Ik rol lachend met mijn ogen en loop het wiskundelokaal dan in. Natuurlijk had ik er geen zin in, maar ik had niet echt een keuze, en meneer Willemsen is nog wel aardig. Ik ga naast Finn zitten en pak mijn spullen dan maar. Ik lach even als Ray meteen al niet op zit te letten en wens mijn blik dan weer van hem af, naar mijn skateboard dat naast me op de grond ligt. Dit is gelukkig het laatste uur voor de pauze, want twee lessen die ik naar niets vond achter elkaar was ook wel weer genoeg. Als ik weer op kijk naam ik opnieuw per ongeluk oogcontact met Ray. Mijn wangen kleuren een beetje rood, maar ik probeer het te negeren en kijk gauw weer weer weg.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Opnieuw ving hij de blik van Marina. Dit was nu zo’n beetje de 4e keer in een uur dat ze naar hem keek. Dit keer dacht hij ook nog te zien dat haar wangen wat kleurden, maar het kon best zijn dat hij het zich verbeeld had. De docent iets uit, waarna ze al snel aan het werk mochten. “Mag jij de Marina?” Vroeg hij toen langzaam aan Josh, terwijl hij zijn blik naar hem toedraaide. Hij zag dat Josh druk aan het overschrijven was van hem, maar hij vond het niet erg. “Wat?” Blijkbaar was Josh zo druk dat hij hem niet had verstaan. “Of je haar mag?” Vroeg Ray en knikte deze keer richting Marina. “Nee, wij mogen hier niet.” Josh bekeek Ray even van top tot teen. “Jij ook niet.” Zei hij toen met een flauwe grijns. “Is gewoon zo’n krengetje dat altijd in de belangstelling wil staan, ik bedoel kijk d’r haar. Niks aan.” Zei Josh. Ray zei er niets op, maar knikte rustig. Hij vond haar haar juist wel leuk eigenlijk… Rustig ging Ray weer aan het werk.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
'Marina stop met staren naar die nieuwe, we mogen hem niet, weet je nog?' Zucht Finn als hij me weer zag kijken. 'Ja ja, ik weet het.' Mompel ik wat afwezig. 'Hé, kan ik van je overschrijven?' Vraag ik dan aan hem, en hij knikt even, snel schrijf ik wat dingen van hem over en zucht dan even. Ik kijk even naar Josh als ik mijn naam hoor vanaf hun kant en steek mijn middelvinger dan naar hem op. Wat een klootzak zeg... Ik zucht een keer opgelucht als ik de bel hoor en begin mijn spullen dan in te pakken. Vervolgens sta ik op, hang mijn tas over mijn schouder en pak mijn skateboard op. 'Kom op, het is pauze.' Zeg ik lachend tegen Finn en Debbie. Die ook snel hun spullen inpakten. Meestal lieten ze hun skateboards buiten liggen omdat iedereen op school wel had geleerd dat je ze maar beter niet aan kan raken, maar zelf vertrouwde ik het nog niet helemaal. Snel lopen we naar buiten waar we zoals gewoonlijk rond beginnen te skaten en een beetje te stunten.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Rustig kwam hij overeind toen hij de bel hoorde. Hij wilde eerst even naar de kantine. Josh en Ty vonden het goed en de andere twee gingen vast naar buiten. “Ze roken, maar wij niet hoor.” Zeiden de jongens, waarop Ray wat lachte. Wat moest hem dat nou interesseren? “Vandaar dat ze al naar buiten gingen.” Legde Ty het toen uit. “Oh.” Zei Ray rustig. In de kantine haalde Ray een broodje gezond en een flesje water, waarna hij en de jongens ook naar buiten gingen. Hij liep wat voor ze uit en keek om toen Josh hem riep, terwijl hij doorliep. Plots voelde hij dat hij tegen iemand aanliep en voelde ook dat het om voel. Snel wist hij het - of liever gezegd haar nog op te vangen. Zodra hij zag dat het Marina was, liet hij haar ook gelijk weer los. Natuurlijk kon hij haar niet laten vallen, maar nu ze weer goed stond was er geen reden om haar langer aan te raken, toch? “Sorry!” Zei Ray snel. “Sorry, ik keek niet en… Sorry, gaat het?” Vroeg hij serieus.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
Even keek ik om naar Alex, die iets riep, en nog geen seconde later botste ik tegen iemand op, zodra ik zag wie het was keek ik wat verbaasd, maar toen liet hij me los en viel ik alsnog op de grond. 'Auw.' Mompelde ik wat boos. 'Ja ja, hou je excuses maar voor je, nieuwe.' Zei ik wat chagrijnig. Waarom zou hij me eerst opvangen en dan weer laten vallen? Wat een idioot! 'Het gaat best.' Zei ik vervolgens op dezelfde toon als net en loop vervolgens langs hem heen om mijn skateboard weer te pakken. Ik dacht dat hij nog wel aardig was, maar blijkbaar niet dus. Even sorry zeggen, ja... Dan is alles cast wel weer goed joh. Ik rolde met mijn ogen en skate vervolgens weer weg, terug naar mijn groep.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Even schrok hij wel toen ze zo boos op hem reageerde. Hij was zelf toch ook gewoon geschrokken, waarom was het nou weer zijn schuld? Hij wilde haar nog overeind helpen, toen ze zelf al opstond. Hij knikte toen ze zei dat het wel ging. “Gelukkig.” Zei hij schor. “Ik schrok zelf ook en ik wilde niet… Het was niet…” Hij schudde zijn hoofd toen hij begon te hakkelen. Waarom maakte hij überhaupt nog excuses voor zichzelf? “Sorry.” Zei hij toen nog snel, waarna hij weer naar de andere jongens liep. Meteen vroegen ze wat er gebeurd was en waarom hij bij Marina was. “Het was Josh’ schuld.” Zei Ty droog, terwijl hij begon te lachen. Ray grijnsde iets en knikte. “True, maar toch…” Hij zuchtte diep. “Die skatechick flipte helemaal.” Mompelde hij hoofdschuddend. Hij dacht dat ze wel oké was, maar veel kon ze ook niet hebben zeg. Ze zag toch best dat het gewoon per ongeluk ging? Waarom voelde hij zich dan zo schuldig?

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
Iets van binnen zegt me dat ik mijn excuses aan moet bieden... Ik reageerde misschien wat boos tegen hem. Ik zucht even en skate naar hem toe. Ondanks alle vrienden die bij hem staan tik ik hem op zijn rug. Dit is vast en zeker een slecht idee... Maar goed, het moet maar even. Ik houd één voet op mijn skateboard en de andere op de grond. Mijn rugzak had ik al lang bij mijn vrienden gedumpt. Ik wrijf even over mijn elleboog, waar nu een schaafwond zit door de val.

Anoniem
Straatmuzikant

OnlyOrpg schreef:
Ray
Hij zag de blikken van de jongens iets veranderen, terwijl ze naar hem keken en trok een wenkbrauw op. “Jongens, wat is er? Ik deed niks.” Zei hij voor de zoveelste keer. “Ik kon haar toch moeilijk laten liggen en weglopen zonder mijn excuses aan te bieden?” De jongens keken nog steeds met een vreemde blik naar hem en hij schudde zijn hoofd even. “Ze komt eraan.” Fluisterde Ty toen. Ray begreep hem eerst niet, tot hij iemand op zijn rug voelde tikken en zich omdraaide. Hij keek recht in het gezicht van Marina en slikte luid. “Wat is er?” Vroeg hij voorzichtig. Hij wilde, ondanks dat hij vond dat ze het nu wel een beetje verdiend had, nog steeds niet bot of gemeen tegen haar doen.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Marina
Ik zet voorzichtig een klein stapje achteruit, 'Ik ehh... Ik kom mijn excuses aanbieden, Ray, omdat ik nogal als een bitch reageerde toen net.' Zeg ik dan en ik kijk hem even aan. Hij was wel wat langer dan ik, maar ik was er zeker niet door geïntimideerd of dergelijke. Ik keek even naar Ty die me vuil aankijkt, 'Oh sorry Ty, dit is vast nieuw voor je, tegewoordig noemen we dit vriendelijkheid.' Zeg ik wat fel tegen hem, voordat ik weer naar Ray kijk.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld