TWORPG] Reunited - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TWORPG] Reunited

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Le moi:
Abigail Olivia Rose McKing || 20 years || picture + Edward Cullen

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Ik: Eloïse Jazz Amanda McKing ~ 20 jaar ~ foto + Carlisle Cullen

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Eloïse
Ik en mijn zus, Abigail, hebben gekozen om een stage te lopen. We moesten eigenlijk, dus echt kiezen was het niet, wel hebben we er zelf voor gekozen om het in het ziekenhuis hier te doen. Ik wil het vooral hier doen in het ziekenhuis omdat we dan nog eens de kans hebben om Carlisle te zien. We hebben vroeger een lange tijd bij de Cullens gewoond, tot op een bepaald moment. Dat moment was wanneer ze ons terug gaven aan onze echte moeder. Natuurlijk hou ik van mijn moeder, maar ze waren nu eenmaal mijn familie. Ik vraag me steeds af waarom ze me afgestaan hebben, heb ik soms iets verkeerd gedaan toen? Ze waren altijd zo lief voor ons en sinds ze ons terug hebben afgestaan, heb ik ze nooit meer gezien. Carlisle was als een vader voor me en Esmee als een moeder en de rest zus en broers voor me. Eén ding vond ik wel raar aan ze, ze veranderden nooit van uiterlijk, maar waren altijd erg mooi, geluidloos en sommigen zagen al dingen aankomen waar ze dan op voorbereid waren. Dat vond en vind ik altijd fascinerend aan hun.

Carlisle
Ik ben momenteel in het ziekenhuis, veel last heb ik hier niet en daarbij, ik wil mensen gewoon helpen. Soms denk ik terug aan vroeger, ik bedoel niet vroeger, vroeger, maar een paar jaar geleden. Toen woonde Eloïse en Abigail bij ons, ze waren twee schattige, lieve kindjes en onafscheidelijk van elkaar als tweeling. Maar toen de Volturi opmerkte dat we kinderen bij ons hadden hebben we ze weer afgestaan aan hun biologische moeder, het was met pijn in ons hart. Voor ons allemaal, we waren allemaal zo verzot op die twee schattige kindjes. Sinds dat we hun terug gegeven hebben, hebben we ze nooit meer gezien. Oké, de 'kinderen' van me soms op school, maar daar stopte het bij, ik heb ze nooit meer gezien, en ik mis ze wel. Nu heb ik vernomen dat ze hier in het ziekenhuis een stage komen doen, ik ben zo benieuwd om hen terug te zien, hoe veranderd dat ze zijn want het is al bijna tien jaar geleden dat ik ze nog gezien heb.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik haalde een hand door mijn lange blonde haar heen, terwijl ik met rustige, zelfverzekerde passen richting het ziekenhuis liep. Mijn haar danste op mijn schouders bij iedere stap die ik zetten en een kleine glimlach verscheen er rond mijn lippen. Het ziekenhuis was de plek waar ik en mijn zus Eloïse de komende maanden aardig wat tijd zullen doorbrengen. School had het 'geweldige' idee gehad om hen stage te laten lopen, in een plek naar keuze. De keuze was voor mij nooit moeilijk geweest. Vanaf kleins af aan wist ik dat ik later als arts wilde gaan werken in een ziekenhuis. Dat ik hier stage zou gaan lopen was dan ook niets anders dan voor de hand liggend geweest. Niet dat ik het erg vond. Wat mij inspireerde? Carlisle.Ik had altijd al bewondering gehad voor de man die mij voor een tijdje groot had gebracht. Ik vond het altijd geweldig om te horen hoe hij evens van mensen redde. Iedere dag weer. Dat inspireerde mij. Ik wilde in zijn voetsporen treden. Ik haalde diepen adem. op het moment dat ik voor de ingang van het ziekenhuis stond. Ik keek Eloïse even aan, knikte even en stapte toen met dezelfde rustige, zelfverzekerde stappen het ziekenhuis binnen.

Edward.
Ik zat thuis bij mij familie. Renesmee, mijn dochter was in contact gekomen met de tweeling. De tweeling die vijf jaar lang bij ons in huis hadden gewoond. Waar wij voor hadden gezorgd. Zacht beet ik op mijn lip en probeerde de gedachten om me heen te volgen. Dit om me alleen maar bezig te houden. Renesmee was het enige familielid dat de tweeling nog niet kende, dus had ik het idee dat ze niet wisten dat we überhaupt terug waren gekeerd naar Forks. Ik vroeg me af of ze ons nog zouden herkennen, in de eerste plaats. Het was toch al aardig lang geleden en de twee waren toen de tijd nog klein. Het zou natuurlijk kunnen zijn dat ze geen idee meer hadden van ons bestaan. Carlisle zou de twee vandaag onder ogen komen. Renesmee vertelde dat ze stage mochten gaan lopen en dat de twee er allebei voor gekozen hadden om in dat in het ziekenhuis te doen. Ik was benieuwd naar hoe dat lopen ging.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld