O' // Bloodlines - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O' // Bloodlines

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Keep your friends close, but your enemies closer.

Orpg ft. CasparLeeLover

Graag niet reageren op het topic tenzij je CasparLeeLover of Vasilissa noemt ;p

Ik;

Alexei "Alex" Zagarino ~ Vampire
Lijkt 18 maar is in werkelijkheid 159 jaar oud

Alina Dragomir ~ Vampire
17 jaar oud, net veranderd

Jij; jongen & meisje + begin ❤️

Account verwijderd

schreef:
Ik begin in een volgend bericht xx
---

Tatia Petrova ~ vampier ~ lijkt 18, is 174 jaar oud

Nicholas (Nick) Lockwood ~ vampirehunter ~ 19 jaar oud

Account verwijderd

schreef:
Tatia
Langzaam laat ik mijn mantel van mijn schouders glijden. De bediende neemt mijn mantel aan en loopt ermee naar de plaats waar de mantels van de rest liggen. Ik begeef me op dit moment in een stad, Abydos. De stad waar de koning woont. Hij geeft op dit moment een bal. Alle hoge adel is uitgenodigd, al moet ik toegeven dat ik mezelf eerder heb uitgenodigd daar te doen alsof ik de dochter was van de baron, waar ik door mijn lichte blonde lokken gelukkig hard op lijk. Hij kon het niet bevestigen wegens ziekte,(waardoor hij de hele tijd slaapt) maar gelukkig was zijn lijfwacht gemakkelijk om te kopen.
Als een dame loop ik over de binnenplaats, naar de balzaal. Ik sluit even mijn ogen voor ik de deuren open doe. De geur van bloed komt bij me binnen, waardoor ik moet glimlachen. ik ben een vampier, ondertussen al 156 jaar. Ik duw de deur open en loop de al volle balzaal binnen.

Nick
Zorgvuldig bekijk ik elke gast die binnen komt. Dat was mijn taak van de koning, al zei ik hem dat het heel moeilijk was om een vampier te herkennen door zijn uiterlijk.
Ik ben niet op dit bal als een gast, maar als vampierenjager. Een paar weken geleden is een hele familie vermoord. Leeg gezogen, geen enkel druppeltje bloed meer te vinden in hun hele lichaam.
Zoals ik al eerder vermelde is het heel moeilijk om een vampier op uitzicht te herkennen. Al zijn ze meestal heel mooi, maar dat zijn gewone mensen natuurlijk soms ook.

--
Tatia's jurk:

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alex.
Een grijns vormde zich rond zijn lippen, als hij vluchtig wat drank wist te bemachtigen. Wat erin zat maakte hem verder niets uit. De sterke geur vertelde hem genoeg; het bevatte alcohol en was dus drinkbaar op een bal als deze. Om een uitnodiging had hij zich niet druk hoeven maken, hij bezat immers vampiergenen. Waarom zou hij moeite doen om binnen gelaten te worden als hij met een kleine knik en een aantal zinnen mensen kon dwingen? Hij zag het punt niet om moeilijk te gaan doen wanneer het ook anders kon.
Zijn blik liet hij rond de balzaal glijden, elk persoon ging langs hem heen. Voorbijgangers kwamen hem vaag bekend voor, toch wist hij er niet veel voor de geest te halen. Hij zelf werd ook niet herkend, tot zijn grote opluchting. Alex was er geen beroemde verschijning en werd niet in de 'spotlights' gezet zodra iemand hem tegenkwam, in tegenstelling tot de andere mensen die aanwezig waren. Zij werden bij bijna elke meter wel tegengehouden om een praatje te maken met omstanders. Hij zuchtte en nam een flinke slok van de drank, waarna genot hem vulde. Hij was niet in de stemming voor een feest, echter wilde hij het niet missen. De kans om zich te voeden van een mens zonder dat iemand het ook maar door had? Daarvoor was hij wel bereid om zijn avond voor op te geven, zelfs al zou het behoorlijk saai worden.

Alina.
Met haar lippen op elkaar geperst baande ze zich een weg naar binnen. Ze had om de bewakers heen weten te lopen, voor een of andere reden, zonder dat ook maar iemand het echt door had gehad. Echt een idee waar ze heen aan het lopen was had ze niet, wel nam ze meer geluiden als normaal waar. Haar oren begonnen er pijn van te doen, evenals haar kaak. Haar zicht verkleurde eens om de zoveel tijd rood, waarna ze haastig in haar ogen wreef om het weg te laten gaan. De ademhaling was niet normaal meer en klonk hijgend en piepend langs haar heen, wat maakte dat enkelingen die zich langs haar heen bewogen haar onbegrijpelijk aankeken alsof ze gek was geworden.
Zelf kon ze niet meer de controle houden over waar ze naartoe aan het lopen was. Het enige wat ze voelde was een honger, maar waarnaar? Ze kon zich weinig tot niets meer herinneren over een gebeurtenis die zich meer dan een paar uur geleden plaats had gevonden. Het leek gewist te zijn uit haar gedachten, te ver weg om het voor de geest te kunnen halen. Niets kwam in haar op, enkel dat ze door moest gaan. Het maakte haar bang, niet wetende wat er aan de hand was. Haar aderen voelden alsof ze elk moment uit elkaar konden gaan spatten, haar zicht was vervreemd, insgelijks haar gehoor. Bewegingen voelden sneller dan het geval zou moeten zijn. Wat was er aan de hand met haar?

--

Alina's jurk;

Account verwijderd

schreef:
Tatia
Meteen overwelmde de geur van bloed haar zodra ze de zaal binnen stapte. Ze heeft er lang over moeten doen, de bloeddorst onder controle krijgen, maar nu ging het haar wel. Vooral de eerste jaren waren verschrikkelijk. In het begin wist ze niet eens wat er met haar was. Toen ze het wist dat ze een vampier was, en de honger naar bloed was, heeft ze lang nodig gehad. De dorst naar bloed is erger dan iemand zich ooit kan voorstellen. Soms had ze gehoopt dat ze naar de hel was gegaan, daar was het vast minder erg dan die tijd.

Nick
Om niet te fel op te vallen had Nick net met een paar mensen gepraat over wat voor een gezellig bal het was, lokaal vond hij dat niet. Hij had zich nooit thuis gevoeld tussen het verwende rijke volk. Hij was geboren in een heel arm gezin, waar hij zijn vader snel had verloren, toen hij naar de oorlog moest.
Een verdachte gedaante beende zich door de ruimte. Een bloedmooi meisje dat heel verward keek. "Bingo," fluisterde hij zachtjes en ging haar richting uit.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Alex.
Zijn aandacht werd getrokken naar een van de dienstmeiden. Ze zag er prachtig uit, zelfs in de dienstkleding. Haar blik kruisde die van hem. Alex schonk haar een glimlach en hefde het glas wat omhoog. Een perfect doelwit voor zijn behoeftes; onschuldig en te bang om een woord te zeggen tegenover de rest. Toch ondernam hij nog niet meteen actie, daar was het nog te vroeg voor. Hij had gehoord dat zelfs de koning een aantal vampierjagers had ingehuurd om alle mensen beschermd te houden. Een reeks moorden hadden het stadje geteisterd, waardoor de dorpelingen bang waren geworden. Het laatste wat hij kon gebruiken was ontdekt worden vanwege een onnozel foutje. Hij was niet van plan om te worden bedreigd met een houten staak tegen zijn hart, laat staan vermoord te worden. Hij zou zijn eeuwigheid van leven en zijn krachten niet zomaar op het spel zetten voor een of andere jongedame. Hij bleef dan ook staan en dronk nog een flinke slok van de drank, terwijl hij verveeld om zich heen keek in de hoop om zich een beetje te kunnen vermaken. De dame zal later nog bij hem terugkomen, hij wist het gewoon zeker. Genoeg ervaringen had hij opgedaan om te weten hoe ze in elkaar zaten. Het wachten was geblazen op haar komst.

Alina.
Paniekerig keek ze om zich heen, totaal radeloos over wat ze aan het doen was. De geluiden in haar oren.. ze werden te hard. Te storend. Hetzelfde ritme hoorde ze duizenden verschillende keren door haar hoofd gaan. Steken kwamen vanuit haar kaak tevoorschijn. Geschrokken greep ze met haar hand naar haar mond, waar ze langzamerhand begon te voelen op de plekken waar het vandaan kwam. Er was iets anders aan, maar wat? Een scherp iets drukte in haar huid, zowel aan beide kanten van haar gebit. Dit kon niets goeds betekenen..
Ze haastte zich door de menigte mensen heen en negeerde de ogen die ze in haar rug voelde branden. Haar reputatie bij de rest kon haar nu wel gestolen worden. Weg, ze moest hier weg zien te komen. Ze snelde naar de eerste beste deur, die naar de binnentuin van het paleis bleek te leiden. Haar ademhaling was nog zwaarder geworden tot het punt dat ze dacht dat ze elk moment flauw kon vallen. "Nee," stamelde ze meerdere keren tegen zichzelf. "Je verbeeldt het je," Ze liet zichzelf neerzakken op de grond en begroef haar gezicht in haar handen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld