Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
O' || ft. CreepDoll
Anoniem
Landelijke ster



O' || ft. CreepDoll

Savagery: Mac Wolf - 20

 



CreepDoll: Jongen + begin (l)
Anoniem
Landelijke ster



Mac:

De radio stond zachtjes in de keuken van mijn duplex. Ik zat achter mijn beukenhouten bureau waar ik verschillende papieren aan het bekijken was. Post van gisteren en vandaag. Er zat vooral reclame in, niet veel belangrijks dus. Één reclamepakketje trok mijn aandacht wel. Het was een gebroken witte envelop waar een harde kaart in zat. Ik was uitgenodigd op een test voor een aantal nieuwe technologische gadgets. De naam van het bedrijf kwam me bekend voor aangezien ik al van plan was om te gaan met een goede vriend van me, Jayden genaamd. Ik bekeek de uitnodiging nog eens goed en stopte die dan in mijn jaszak, zodat ik die straks zeker niet vergeet mee te nemen. Ik bekijk de overige brieven nog en sorteer de belangrijke uit de minder belangrijke. Ik gooi de onnodige weg en sta op om naar de keuken te gaan, waar ik een broodje voor mezelf klaarmaak. Ik neem een kleine hap maar word al snel verstoord door mijn mobieltje. De bekende ringtone vormde een weg naar mijn oren. Ik greep naar mijn broekzak en griste mijn mobieltje behendig uit mijn broekzak. Ik zag een bekende naam op het scherm staan en nam met een glimlach op. 'Hey lieverd,' zei ik grijnzend en wachtte op een antwoord. Ik wandelde dieper in de keuken en zette mijn vuil mes in de vaatwasser, nog steeds mijn mobieltje tegen mijn oor houdend.
Anoniem
Landelijke ster



Mac

Een bekende stem kwam uit mijn mobieltje, wat me deed glimlachen. Het was altijd fijn om Jayden te horen, hij had een aangename stem om naar te luisteren. Ik concentreerde me kort terug op zijn vraag. 'Ja, ik heb hem gezien. Ik ga me zo omkleden en dan vertrek ik ernaartoe,' zei ik en stopte even met praten. Er kwam was geruis uit het mobieltje, een geluid van een deur dat opende, dus was hij waarschijnlijk ondertussen al buiten. 'Zie ik je daar?' vroeg ik dat tenslotte en nam nog een hap uit mijn ontbijt. Ik nam het bord vast en wandelde ermee naar boven -de slaapkamers-, waar ik me naar mijn kamer bevond en in het bord op mijn bureau zette. Ik opende de kast en bekeek de verschillende kledingstukken dat mooi geordend aan de rekken hingen. 'Ik ben er over maximaal een uurtje,' zei ik tegen Jayden en nam een outfit vluchtig uit de kast. Ik grist nog was accessoires uit de lades en nam een paar pumps uit de onderste lade. Ik zette alles zorgvuldig op de witte kast in de badkamer en bekeek mezelf in de spiegel. Een half uur voor douchen en make-up, een kwartiertje om me aan te kleden en alles nog eens te checken en dat laatste kwartiertje om aan de bestemming te geraken. Dat zou normaal gezien wel lukken. 
Anoniem
Landelijke ster



Mac:

Ik nam voor kort afscheid van Jayden en zette mijn mobieltje op een handdoek dat klaarlag voor als ik klaar ben met douchen. Ik kleedde me haastig uit en stapte in de douche, waar ik de kraan openzette en het water over mijn lichaam liet stromen. Jayden had gelijk, het was wel vreemd dat we gewonnen hebben. Normaal had ik nooit geluk in dat soort dingen, dit is zelfs een van mijn eerste keren dat ik iets op deze manier win. Ik drukte het washandje tegen mijn huid en verspreidde het zeep over mijn lichaam waarna ik het na enkele minuten weer liet wegstromen met het warme water. Ook mijn haar masseerde ik in met shampoo. Die werd ook snel weggespoeld met de waterstralen. Ik  maakte me nog voor de laatste keer nat en sloot te kraan af, waarna ik voorzichtig uit de douche stapte en me afdroogde met de badhanddoek dat al klaar lag. Niet veel later had ik mijn kleren al aan en stond ik voor de spiegel mijn make-up bij te werken. Nadat ook dat afgewerkt was wandelde ik naar de voordeur waar ik mijn leren vestje van de kapstok haalde en aandeed. Ik greep de sleutels vanop het salontafeltje en stopte die in mijn tas die nonchalant over mijn schouder bengelde. Ik opende de deur en nam een diepe snuif van de frisse lucht dat van buiten naar binnen kwam. Ik wandelde naar buiten en sloot de deur achter me waarna ik op mijn brommer sprong en de motor startte. Het was een model dat nog maar net uit was, dus ging ik er voorzichtig mee om. Ik reed van mijn oprit, richting het bedrijf. Binnen een tiental minuten was ik aangekomen op de bestemming. Ik parkeerde mijn vervoermiddel veilig in een afgesloten parking waarna ik van mijn brommer hupte, mijn helm uitdeed en voelde hoe mijn haar eigenwijs over mijn schouders ging liggen. Ik drukte de helm in het 'kofferbakje' over het zadel en vergrendelde de brommer. 
Anoniem
Landelijke ster



Mac
Nadat ik alles had weggestopt zag ik een bekend silhouet naar me wandelen, het was Jayden. Zoals altijd zag hij er weer fantastisch uit; verzorgd en tiptop gekleed. "Hey knapperd," zei ik grijnzend terug als hij me begroette en drukte een kus op zijn wang als begroeting. Al snel merkte hij het nieuwe parfum die ik vandaag op had. "Jazeker, gisteren gekocht,' zei ik glimlachend en bedankte hem als hij zei dat het lekker rook. Als hij zijn hand naar me uitstak nam ik die speels aan en verstrengelde onze vingers. Een koppel waren nog we niet, al dachten veel mensen van wel. Ik druk mezelf wat dichter tegen hem aan keek voor me uit. De parking was luguber en achtergelaten, er stonden maar enkele auto's en een fiets dat hier gedumpt was. Ik grijns kort en haal een bundeltje met papieren uit mijn tas. "Hier is je taak," zei ik grijnzend en drukte die in zijn handen. "You owe me one," zei ik uitdagende en knipoogde speels. Er werd me wel vaker verteld dat hij me gewoon gebruikte voor zijn taken te maken, maar dat soort onzinnige commentaar negeerde ik liever. Ik ken Jayden nu al jaren, en ben er bijna van overtuigd dat hij nooit zoiets zou doen. Ik wandelde weer op een rustig tempo verder en genoot van het warm zonnetje. 
Anoniem
Landelijke ster



Mac

Ik voelde hoe hij het bundeltje aannam en rolde speels met mijn ogen. "Ja ja, het is al goed," zei ik grijnzend en knipoogde grijnzend. Hij begon over de uitnodiging. "Ik vraag me dat ook wel af, normaal win ik dat soort dingen nooit."
Ik keek nadenkend naar voren en richtte dan mijn blik terug op Jayden. "Ik weet niet eens zeker of ik het wel helemaal vertrouw," zei ik en haalde kort mijn schouders op. "Maar we zien dan wel, zolang ik het maar niet alleen moet doen," grijnsde ik en kneep lichtjes in zijn hand. De campus vulde zich steeds met meer en meer leerlingen, allemaal met een eigen karakter en eigen manier van denken. Wie zou er nog allemaal meegedaan hebben, zijn wij de enige die iets gewonnen hebben? Ik had er veel vragen bij, maar ze zullen uiteindelijk wel beantwoord worden, daar ging ik toch vanuit. Ik streek mijn kleren even glad en zuchtte kort. "We zien wel," zei ik dan als afsluiter. Ik moest me nu gewoon concentreren op het heden. Ik heb me al vaker in de problemen gebracht door te hard naar de toekomst te kijken, en teveel na te denken over dingen.
Anoniem
Landelijke ster



Mac

Jaydens reactie liet me grijnzen, het kon inderdaad zijn dat wij als enige hadden meegedaan, maar die kans zou klein zijn. Er zijn heel wat mensen die eens naar binnen zouden willen gaan, gewoon om te zien hoe het eruit ziet, waaronder ik. Ik wil COSU al heel lang bezoeken, aangezien er daar vele modeshows worden georganiseerd, omdat het pand er erg verlaten uitziet. Daardoor krijg je een apart effect, wat perfect is voor het filmen van verschillende films of iets dergelijks. Ik keek naar de deur die openging en wandelde naar binnen waarna ik een plaatsje uitkoos vanachter in de klas, de middelste rij. Ook het klaslokaal liep langzaamaan vol met studenten, die elk kieskeurig een plaatsje claimden en hun boeken op tafel smeten. Ik zakte een beetje door mijn stoel en frummelde wat aan mijn nagels. Het zou vandaag een lange schooldag worden, en ik zou niet kunnen wachten om naar huis te gaan. Bij die gedachte pauzeerde ik even met nadenken. "Jayden, zou ik anders na school met jou meegaan?" vroeg ik beleefd en draaide me naar hem. Thuis was er toch niets te doen, en ik zou daarom dus liever mijn tijd besteden met Jayden, aangezien dat altijd veel toffer is dan op m'n eentje thuis te zitten.
Anoniem
Landelijke ster



Mac

Ik keek toe hoe dat Jayden zijn papieren afwerkte en mijn notities netjes teruggaf. 'Oh, met het opruimen help ik je wel,' zei ik grinnikend en stak mijn notities terug in mijn tas. Jayden hield van een huis dat proper was, dus doe ik altijd mijn schoenen uit als ik zijn huis betreed en help ik af en toe met de klusjes. De leerkracht was ondertussen al een tijdje binnen. Ze bekijkt iedereen strikt aan. "Jullie opdrachten, geef ze nú allemaal af," zei ze strikt en had haar blik vastgeketend aan Jayden. Ik rolde mijn ogen en zette mijn opdracht alvast op mijn bank. Iedereen volgt me al zuchtend en kijkt de prof aan. "Mara, haal ze op," beveelt ze. Het aangesproken meisje staat op vanuit haar stoel en haalt alle opdrachten haastig op. Als ze voorbij onze tafel komt blijft ze even staan. "Jayden, je opdracht," vraagt ze kort en houdt haar hand open. "Waarom doen jullie allemaal zo belachelijk? Hij heeft zijn taak," zei ik afsnauwend en druk Jaydens taak in haar handen. "Mac, kom na de les even langs mijn bureau, ik wil iets bespreken met je," zei de prof tegen me, nog steeds haar ogen op Jayden gevestigd. 
Anoniem
Landelijke ster



Mac:
De vijftigtal minuten kropen erg traag voorbij, en zoals altijd zat ik Jayden tijdens de les constant te plagen, want dat was nu eenmaal wat ik altijd deed. Toen kwam het gevreesde moment, de bel ging en ik moest in het lokaal blijven. Iedereen wandelde slenterend naar buiten terwijl ik mijn boeken nog op mijn gemakje in mijn tas stak. Nadat alles gepakt was stond ik op en sloeg ik mijn rugzak rond mijn schouders en wandelde ik meedogenloos naar het bureau van de prof. "Waarmee kan ik u helpen?" vroeg ik emotieloos. Ze keek even rond en richtte dan haar blik ijzig op mij. "Het gaat over Jayden en jou. Ik wil jullie in het vervolg niet meer naast elkaar zien zitten in de klas. Hij stoort je, en dat is duidelijk te zien aan je punten," zei ze. Ik keek haar met open ogen aan. "Wablieft?" vroeg ik verbaasd. Nu zat ze echt dingen uit haar duim te zuigen. Ik had het gevoel dat het helemaal niet om mij ging, maar meer om Jayden. Ik voelde dat de prof een soort van angst had tegenover Jayden, en daarom mij als tussenpersoon gebruikte.
"Dit kunt u niet menen."
Anoniem
Landelijke ster



Mac
"Maak dat je buiten bent," beveelde de prof me.
Ik nam een diepe zucht. "Ik hoop dat u begrijpt dat ik hier niet akkoord mee ga." snauwde ik haar toe en griste mijn tas van de grond waarna ik naar buiten stampvoette. 
Jayden stond klaar, wachtend op mij in de gang. "Belachelijk wijf," mompelde ik kort en wandelde gewoon door naar het volgend klaslokaal, hopend dat Jayden me zou volgen. Ik wandelde langs de lockers en opende de mijne, waarna ik mijn boeken die ik nodig ga hebben eruit haalde en vervolgens in mijn tas stak. Mijn hoofd bonsde van de frustratie. De prof mag maar niet denken dat ik ging luisteren naar haar potje onzin. No way.
Ik nam opnieuw een diepe zucht en sloot mijn locker af, nog steeds starend, bijna dromend, naar het deurtje. Ik kon het niet geloven, wílde het niet geloven.
Anoniem
Landelijke ster



Mac
Zoals gewoonlijk nam Jayden me bij de hand en trok me naar de zeteltjes die zich in de gang bevonden. Hij duwde me er zachtjes in één en ging over me zitten. Zijn groot silhouet kwam intimiderend over, maar ik wist dat ik in veilige handen zat. Ik keek rond, om te zien of de prof ons niet samen zou zien. Zo wel, zat ik in de problemen. Ik ontweek het om in zijn ogen te kijken. "Luister, het komt erop neer dat de profs ons niet meer samen willen zien," zei ik met een krakende stem. Ik keek naar beneden, naar mijn nagels aangezien die ineens veel interessanter bleken te zijn. Ik voelde de blik van Jayden door me prikken, waardoor ik het kijken in zijn ogen nog harder ontweek. "Dus hoe we hier nu zitten, kan ons in de problemen werken," zei ik nog als extra informatie. Uiteindelijk keek ik hem hopeloos in zijn ogen. "Ik wil zelf niets liever dan bij jou te zitten, maar ik denk dat we geen andere keus hebben als we hier op deze school willen blijven."
Mijn stem kraakte en klonk kwetsbaar.
Ik wou hem niet kwetsen.
Anoniem
Landelijke ster



Mijn ogen schoten zich in die van hem als hij begon te lachen. "Jayden, je begrijpt het niet. Ze willen jou niet in mijn buurt zien," zei ik en fronste mijn wenkbrauwen. Hij bedoelde het goed, dat wist ik ook wel, maar het zag er zo niet goed uit. "Ik denk dat ze ons door hebben, ze weten dat jij van me overschrijft, anders zouden ze er niets van zeggen," zei ik en kuchte kort.
Hij nam het allesbehalve serieus, waardoor ik ook kort begon te grijnzend, zijn glimlach was namelijk extreem aanstekelijk.
"Ze vinden je een stalker," zei ik uitdagend en grinnikte kort. 
Zijn hand bevond zich momenteel op de mijne, waardoor ik zijn warme lichaamstemperatuur voelde tegen de mijne. Er wandelden een heel aantal mensen voorbij, die naar onze handen keken, en dan naar Jayden. Ja, hij was vrij geliefd dus ik had geluk dat hij het zo goed met mij had.
Ik wist niet hoe hij zou reageren, en of hij wel zou luisteren naar mij of de leerkrachten. Hij is vrij eigenwijs, en er is meer kans dat hij zijn eigen willetje deed, wat me niet zou verbazen. Ik kon wel nog steeds proberen.
Anoniem
Landelijke ster



Mac:

Jayden had gelijk, ze wisten inderdaad niet dat we elkaar al sinds kleins af aan kenden. Natuurlijk doen ze dat niet, ze kenden ons maar een aantal jaar. 
Hij zuchtte een aantal keer, iets wat hij wel vaker deed als hij zich niet goed voelde bij de situatie. Ze zette een aantal tanden op haar onderlip en keek hem verontrustend aan. De school zou het toch nooit begrijpen. 
Bij zijn voorstel om te gaan eten knikte ze instemmend en stond op. "Let's go," grijnsde ze en streek haar kleren glad. Jayden keek doodserieus naar het groepje van een viertal meisjes die voorbij wandelden en richtte niet veel later daarna zijn ogen op de mijne, gepaard met een glimlach.
Ze zette een aantal passen richting de cafetaria, en zag de prof van daarnet wandelen. Ik negeerde haar straal en zette mijn passen verder, als er niets aan de hand is.
Binnen een aantal minuten stonden we al aan de cafetaria. "Waar wil je zitten?' vroeg ik met een warme glimlach en keek Jayden aan.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld