Orpg _ Hunted with Defny - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg _ Hunted with Defny

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Alicia (alice) Rose Tornedale - 18 jaar - lief en beleefd. Ze is soms een beetje verlegen en moeilijk in vertrouwen. Ze is niet katholiek opgevoed en gelooft daar ook niet in.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
Maxim Agrad Severin - engel des doods - 21 jaar oud - Koel, maar beschermd wat hem lief is. Hij is erg lang, goed gevoel voor humor met een mooie lach. Het is een mysterieus en duister persoon. Hij heeft extreem lichte ogen.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
Maxim:

Het was donker, enkele lichten van een paar vuurvliegjes en de schimmen van wat motten waren te zien. In het kleine beetje licht wat er scheen was er al een voldaan gevoel bij me. Licht geeft me hoop, wilskracht. Terwijl ik aan mijn lot denk en even niet meer weet wat ik eigenlijk in deze grote vlakte vol met bomen en planten doe. Het bos was altijd al een favoriet deel van me om te komen. ergens in de duisternis kwam een klein lichtje naar me toe gelopen. even bleef ik stilstaan om te kijken wie of wat het was. Het is het meisje waarvoor ik ben gekomen. stilletjes verschuil ik me achter een boom en kijk ik naar het prachtige verschijnsel dat voorzichtige stapppen in het donker zet. Haar gezicht licht op met het zaklampje dat ze vastheeft. Nu weet ik het zeker, het is het meisje dat ik moet gaan begeleiden. haar kleine voetjes zetten steeds een stapje dichterbij en ik probeer me net wat meer achter een boom te verschuilen. Ik hoop dat het meisje een beetje mee werkt zodat ik mijn opdracht kan voltooien en uiteindelijk een engel kan worden. Langzaam maar zeker komt ze dichterbij, ik houd mijn adem in en kijk zwijgend haar kant in. haar lange blonde haren zwiepen mee in de wind en wanneer ze zich naar mij omdraait, probeer ik me snel nog voor een keer te verstoppen...

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik had een soort zaklamp vast, ik had gevoeld dat ik moest rondwandelen in het bos. Dat was wel raar aangezien het al een tijdje donker was. Ik had ergens het gevoel dat ik niet alleen was terwijl ik me een weg baande door het bos dat grensde aan het huis waar pap en ik woonden. Ik zette wat stappen vooruit maar dacht dat ik wat hoorde en stapte naar het geluid toe. Ik ga even door mijn blonde haren en kijk dan om me heen. Na even denk ik wat te zien. "Wie ben je?" Vroeg ik onzeker terwijl ik die richting uit stapte en met mijn zaklamp zocht. Toen zag ik een jongen. "Eh... wat doe je hier?" Vroeg ik verbaasd maar zacht. Niemand moest hier van wakker worden.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
terwijl het meisje mij aansprak, keek ik wat angstig om me heen, misschien had ze het wel tegen iemand anders. toen het duidelijk was dat het om mij ging, liep ik richting haar zonder iets te zeggen en boog mijn hoofd naar onder zodat ze mijn gezicht niet kon zien en de extreem lichte ogen die ik heb. mijn ogen waren gewend aan het donker en ik zag dat ze een geweldig mooi gezichtje had en een volwassen uitstraling. ik wist even niet wat ik wilde doen en wilde weglopen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Hij sprak niet, geen woord. Ergens beangstigde me dat terwijl hij naar me toe stapte. Ik stapte een paar stappen achteruit. Ik vertrouwde het niet aangezien hij hier in het donker stond, niet naar me keek, niets zei en naar me toe stapte. "Wat doe je hier?" Vroeg ik wantrouwend en stapte van hem weg. Ik vertrouwde dit totaal niet. Ik keek met mijn zaklamp naar hem. Hij had een gewaad aan wat me nog meer wantrouwend maakte.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
langzaam liep ik mijn cape vallen. mijn gezicht was wat duidelijker zichtbaar. ik keek haar nu recht aan. ´Maxim` zei ik zacht en ik keek haar even aan toen er een stilte viel. ik keek haar vragend aan, ik voelde dat zij het meisje was

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik keek naar hem toen hij zijn cape liet vallen en zijn gezicht plots zichtbaar werd. Met zijn donkere haren en extreem lichte ogen keek ik hem even goed aan. Hij leek me er best wel goed uit zien. Heel goed. Maar ook ernstig mysterieus. Ergens trok mysterieus haar altijd al aan. Toen hij zijn naam zei keek ik weer op. Ergens had ik het gevoel dat hij iets te doen had hier maar ik zou niet weten. "Alice." Stelde ik mezelf dan maar voor. Ik wou nooit mijn hele naam vertellen want de naam Alicia vond ik niet zo mooi als de naam Alice. "Ik ben je hier nog niet tegen gekomen." Zei ik dan zacht en keek weer even naar hem. Eigenlijk werd ik plots best benieuwd wat hij hier deed maar toch had ik het gevoel dat ik daar toch niet het hele antwoord op zou krijgen. Toch niet meteen.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
Ik lachte niet, liet geen gevoel zien. Ik bleef haar aanlijken tot er een moment van staren en stilte viel. "Ik jou ook niet" zei ik en keek haar weer recht aan. Toen ze dichterbij kwam om me goed te bekijken, stapte ik achteruit. "Het is hierbuiten gevaarlijk Zo laat alleen. Wat doe je hier?" Keek ik weer op vragend naar haar. Eerst kreeg ik geen antwoord en zag haar bedenkelijk kijken. Het licht vN de gevallen zaklamp scheen steeds harder in mijn ogen. Misschien is dit wel het moment dat ik weg moet gaan, voor ze nog meer wilt weten

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik keek hem aan maar meer niet, ik wist niet eens of hij te vertrouwen was. Hij kon evengoed een hele erge engerd zijn om maar geen andere woorden te moeten gebruiken. Als hij zei dat hij me ook nog niet gezien had knikte ik maar gewoon. Ik wou hem goed bekijken maar hij stapte achteruit waardoor ik dan pas door had dat ik naar hem toe was gestapt. Oke, domme actie. Toen ik de vraag zelf kreeg wat ik hier deed. "Euh... dit is bet bos dat aan mijn thuis ligt. Ik..." meteen klapte ik dicht want ik wist niet weer wat ik moest zeggen. "Eh ik weet niet." Gaf ik dan toe. Toen ik zag dat hij wilde weg gaan nam ik zijn hand vast. Nog een dommere actie. Meteen liet ik los en liep weg, op naar huis.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
Ze keek wat verbaasd. Ik nog meer. Haar hand voelde warm en vooral vertrouwd. Toen ze me losliet, spreidde ik mijn vleugels en vloog omhoog. Stil em geruisloos. Ze zag het niet, ze hoorde niks. Regelrecht liep ze naar huis en ik keek vanuit de lucht waar ze naartoe liep. Het was een groot huis aan de rand van het bos. Mooie plek, dacht ik in mezelf. Ik hoop dat ik haar niet heb banggemaakt..

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik wist niet waarom ik zo'n domme acties deed. Het was erg don me. Het had vertrouwd aangevoeld zo zijn hand maar het was dom. Na even kwam ik thuis aan en ging naar binnen. Het licht ging aan. "Alicia?" Vroeg pap en ik keek op. "Hey pap." Zei ik zacht. "Wat deed je buiten." Vroeg hij dan. "Ik euh dacht dat jk iets zag maar het was niet." Zei ik dan en vertrok naar mijn kamer. Daar kleedde ik me om in mijn slaapkleding waarna ik naar bed ging en probeerde mijn domme actie te vergeten.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
Ik ging naar het huis van alicia. Daar keek ik voor haar raam wat ze deed. Ik moest eigenlijk mijn taak gaan beginnen. Maar ze is zo verschrikkelijk mooi. Dat lot wil ik haar niet aandoen. Haar gezicht lijkt op dat van Aphrodite. Ik ging erbij zitten terwijl ik mijn vleugels inklapten.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Toen ik op keek voor ik in bed stapte keek ik door het raam omdat ik dacht wat te zien bewegen. Toen zag ik Maxim en schrok. Ik had me hier staan omkleden! Hoe.... hoe deed hij dit? Waarom was hij me nu gevolgd? Ik keek hem geschrokken aan. Na even bekomen te zijn deed ik het raam open. "Wat doe je hier?" Was het eerste wat ik vroeg, maar zacht, pap moest dit niet horen. "Het is onbeleefd om zo te zitten kijken." Zei ik dan zacht en stapte achteruit zodat hij naar binnen kon.

Defny
Straatmuzikant

Defny schreef:
Ik keek naar haar. Ik zie haar schrikken en het raam open doen. Ze gebaart me en ik stap binnen. "Sorry" ik zet mijn mooiste lach op en kijk verlegen. Ik moet je wat komen vertellen.. Ga wr maar voor zitten... Die woorden vlogen door mijn hoofd. Maar mag ik het wel zeggen? Ik keek naar haar en twijfelde

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Als hij dan naar binnen stapt kijk ik hem even aan als hij sorry zegt. Ik wou zeggen hoe onbeleefd het was om een meisje haar kamer binnen te kijken wanneer ze daar aan het omkleden is. Maar we wist niet echt hoe lang hij daar had gezeten. Maar als ik zijn glimlach zie en dat hij verlegen is kon ik hem niets kwalijk nemen. Maar gewoon het is niets zeggen kon ik ook niet. "Het is je vergeven, zolang je niet te veel gezien hebt." zei ik dan zacht en kijk blozend weg van hem. Toen ik weer naar hem keek zag ik hoe hij ergens over aan het twijfelen was. Ik ging op de rand van mijn bed zitten en keek hem aan. Na even hoorde ik vader naar boven komen en deed teken naar Maxim dat hij even niets mocht zeggen. Toen ik zeker was dat pap niets zou horen ontspande ik en keek hem vragend aan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld