StoneCold schreef:
Sarah:
Sarah kijkt om haar heen, op zoek naar iets waarmee ze kan ontsnappen, maar het is helemaal leeg. Ongeveer twintig minuten later stopt het busje en de deuren gaan open. Miss Hendrix, we zijn op de bestemming, maar we willen u waarschuwen. Als u hier nog meer tegenstribbelt kan het nogal lastig voor u worden. Sarah balt haar vuisten, maar steekt dan haar handen naar voren. Misschien is het maar beter dat we die losmaken als we binnen zijn. Ze zet haar kaken stevig op elkaar om niet te schreeuwen. Ze hebben onderweg herrie gehoord en maakten een tussenstop om met een touw Sarah's handen vast te maken. Professor Childs geeft zijn mannen een sein en Sarah wordt de bus uitgetrokken waardoor ze bijna struikelt. Ze staat nu oog in oog met een gigantisch wit huis, maar voordat ze alles in zich op kan nemen, wordt ze naar binnen geduwd. Een oudere vrouw komt op haar af en begroet haar. Miss Hendrix is het? Ik ben miss Duncan. Het hoofd van het huis. Sarah slikt. "Wat is dit voor een plek?" Hier krijgen de magische wezens die we tot nu toe gevonden hebben onderdak en onderwijs. Het zijn op dit moment alleen maar heksen, de meeste magische wezens zitten ondergedoken, bang om gepakt te worden door mensen die op hen jagen. Kom kind ik stel je voor aan de rest. Sarah kijkt om zich heen. De vrouw die zich voorstelde als miss Duncan is ineen weg en op de een of andere manier staat ze op een compleet andere plek. De eetruimte zo te zien. Sarah hoort een paar stemmen de trap afkomen en via een deur naar de keuken komen er een aantal meisjes aangelopen.