Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg / ft. Stillkidrauhl

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Wij weten & jij niet.

Ik: Micheal Ross Savaii ' 22 - foto komt zo
Jij: Meisje + begin ♥

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana Carter Jackson, 21.

Adriana.
Zonder luidruchtige geluiden te maken loop ik langzaam de trap af die toch af en toe zachte krakende geluiden maakt. een zachte opgeluchte zucht verlaat mijn mond als ik mijn vriend, Micheal op de bank zie liggen. Waarom slaap ik boven en mijn vriend op de bank? Ja nou, het loopt al drie maanden zo. Al drie maanden lang lopen er lopers rond, met één beet wordt je één van hun. Het is heel ingewikkeld om uit te leggen hoe het allemaal begon maar het is hier niet veilig en Micheal en ik hebben precies twee weken om te vluchten want over twee weken zal een atoombom deze stad en de lopers vernietigen. De stad waar Micheal en ik zijn geboren en zoveel herinneringen hebben gemaakt. Het leek Micheal slim om zelf beneden te gaan slapen voor het geval we zouden aangevallen worden, dan zou hij me kunnen waarschuwen. Ik loop naar de bank toe waar Micheal op ligt en hurk voor de tafel voor de bank neer waar een klein bordje met een glaasje ligt. Ik pak het langzaam op en sta op waarna ik naar de keuken loop en het daar op de aanrecht neer leg.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

Deze nacht had Micheal niet veel geslapen, maar dat kwam gewoon omdat hij niet wilde dat er iets met Adriana overkwam. Er kon hier zo een loper binnenkomen. Op dit moment sliep hij gelukkig wel even, het was goed om te slapen want je reactie vermogen moest best snel zijn deze dagen. Micheal lag al drie maanden op de bank en in het begin was dat zeker wennen, want pijne rug kreeg je er wel van. Na een tijdje wordt Micheal wakker en gaat rechtop op de bank zitten. Kort zuchtte hij en haalde aan hand door zijn warrige haren heen. Er waren nog vele mensen in de stad en ze moesten allemaal vluchten voor de lopers, maar de lopers kwamen niet voor de mensen. Ze kwamen voor Adriana. De mensen die hier woonde waren gewoon zo bang, dat ze vertrokken naar andere stadjes. Het dekentje wat hij om zich heen had legde hij naast zich neer en keek de kamer rond, waar hij Adriana zag.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Nadat ik de beker en bordje heb neergelegd, loop ik terug de woonkamer in en merk dan op dat Micheal wakker is. "Goeiemorgen." Zeg ik zacht en loop naar hem toe. Ik neem rustig naast hem plaats op de bank. De lopers zijn niet makkelijk om te vermoorden, om ze echt te kunnen vernietigen moet je ze recht door het hoofd steken of schieten. In het begin durfde ik het huisje echt niet uit voor eten dus daarom deed Micheal het voor me. Maar nu gaat het veel beter, het schieten gaat stukken makkelijker en het steken ook. Maar dat betekent niet dat ik niet meer bang ben. De lopers willen mij en Micheal voor een bepaalde reden. Micheal ze bloed kan lopers genezen maar dat is het laatste wat ze willen en dat is de reden waarom ze Micheal willen uitschakelen. Mijn bloed kan ze juist sterker maken en de kans is groot dat ze me gevangen zullen houden en elke keer een zakje bloed uit me zullen zuigen. Tot ik zwak genoeg ben en het niet meer redt.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Hey.'' Zei hij en leunde naar achter tegen de bank aan. ''Misschien is het tijd om bijna te gaan.'' Vervolgde hij en keek haar aan. Ze moesten zeker nog wat eten halen, want als ze gingen 'vluchtten' hadden ze wel genoeg eten nodig om sterk te blijven. Maar water was het belangrijkste van alles. Water was geen probleem voor hen want dat hadden ze genoeg. Micheal ging straks wel uit huis om nog wat eten te halen voor hen twee. ''Hm, kom hier.'' Mompelde hij en trok haar in zijn armen. Een knuffel had ze wel nodig af en toe. Micheal wist dat ze het er moeilijk mee had, maar het begon steeds meer te wennen. Micheal had tot nu toe best veel lopers uitgeschakeld, maar dat kwam omdat hij een andere gedachte had dan Adriana. Bij Micheal ging het om Adriana en de lopers wilde haar pijn doen, dat is het laatste wat Micheal wilde. Dat ze Adriana pijn deden.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Ik luister aandachtig naar hem als hij begint te praten en kijk hem aan. "We hebben meer kogels nodig." Zeg ik zacht tegen hem. Ik heb liever teveel kogels op zak dan te weinig dus het is handig als we vandaag in een politiebureau gaan zoeken. Zelf hebben we wel onze eigen wapens maar het kan geen kwaad om twee extra wapens mee te nemen. Micheal en ik zijn al bijna drie jaar samen. We zaten op de middelbare school toen we elkaar leerde kennen en ja een paar jaar later zaten we in een relatie. Toen ik achttien was om precies te zijn. Zodra hij me in zijn armen trekt, leg ik mijn hoofd tegen zijn schouder en sluit mijn ogen. "Het gaat ons lukken, toch?" Vraag ik zacht aan hem. Ik mis hem ondanks ik hem nog oke dag zie. Het is gewoon lastig dat we niet meer hetzelfde bed kunnen delen of naar leuke pretparken kunnen gaan of op leuke dates. Ik mis het allemaal gewoon heel erg maar we moeten er maar mee leven. Misschien komt het allemaal goed als we de stad uit gaan en wordt het hopelijk weer zoals vroeger. Ik wil gewoon dat we het allebei redden en we hier doorheen zullen komen.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Komt goed, regel ik wel.'' Zei hij en keek haar aan. Adriana bleef vandaag maar thuis om andere dingen te doen, zoals de belangrijke spullen inpakken. Misschien nog een was draaien voor schone kleren die ze mee konden nemen, want het was niet echt fris om elke dag in de zelfde kleding te lopen. Het was erg koud buiten, dus ze moesten warme kleren aantrekken. ''Tuurlijk.'' Antwoordde hij of ze vroeg of het ging lukken. Hij wist eerlijk gezegd niet of het ging lukken, maar hij gaf de hoop niet op. Want waar ben je als je geen hoop hebt voor iets? Micheal drukte een kus in haar haren en keek naar buiten. Het regende niet, dus het was misschien verstandig om straks te gaan. En het was nog vroeger, dus de lopers waren nog niet heel erg actief. Adriana kon wel even alleen thuis zijn, ze kon wel even een uurtje voor zich zelf zorgen. Ook al was hij wel bang dat er opeens een loper was bij haar.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
"Als je gaat, ga ik mee." Zeg ik tegen hem en open mijn ogen. We staan sterker met ze tweeën en ik wil het gewoon samen doen. Ik wil niet dat hij gebeten wordt en dan niet meer terug komt. Dan zou ik me mijn hele leven schuldig gaan voelen. Ik kom overeind en loop rustig naar de raam toe. Ik duw de gordijn een klein stukje opzij om te kijken of er iemand buiten staat. Niemand, wat me wel logisch lijkt want het is nog heel vroeg in de ochtend. Maar verwacht het onverwachtste want voor je het weet staan ze ineens achter je. Ik kijk dan om naar Micheal. "Zal ik anders alvast een tas inpakken?" Vraag ik. We kunnen het beste maar één rugtas meenemen zodat ik 'm kan dragen en als ik moe ben, Micheal 'm draagt. Er hoeft niet veel in de rugtas. Twee flessen water, een paar boterhammen, extra pistool, extra kogels en misschien nog een twee extra truitjes. Onderweg kunnen we altijd nog voor andere dingen zorgen want we zullen ook weleens ergens moeten overnachten. We kunnen niet de heletijd doorlopen, dan putten we onszelf alleen maar uit.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal
''Blijf nou maar gewoon hier.'' Zei Micheal en keek haar aan. Micheal zou toch binnen no time terug zijn en zo hoefde hij ook niet nog is op Adriana te passen, want hij was gewoon beschermend als het om haar ging. En dan was hij ook een stukken sneller als hij alleen was. ''Pak jij de tas maar in, dan ben ik zo terug.'' Zei Micheal terwijl hij een trui aantrok, met een jas eroverheen. Hij trok zijn korte broek uit waar hij in sliep en pakte de broek die over de bank heen hang, die hij vervolgens ook aandeed. Micheal stapte in zijn schoenen en deed zijn haar even goed in de spiegel. Niet dat hij iemand tegen zou komen, maar hij dacht wel een beetje aan zijn uiterlijk. Micheal moest er natuurlijk ook goed uit zien voor zijn vriendin. Kort zuchtte Micheal en ritste zijn vest dicht.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Ik zucht hoofdschuddend als Micheal dat zegt en kijk weg. Ik besluit dan om er niet op in te gaan. Het heeft geen nut om een discussie met hem te voeren, vooral niet op dit moment. Te tijd dringt en we kunnen echt geen tijd verliezen. Daarnaast is Micheal een man van zijn woord. Het moet op zijn manier gedaan worden, anders werkt hij simpelweg niet mee. Ik loop naar hem toe en neem zijn gezicht voorzichtig in mijn handen. "Wees voorzichtig.." Zeg ik zacht gemeend en laat mijn handen weer van zijn wangen glijden nadat ik voor even in zijn ogen heb gekeken. Ik weet gewoon nooit wanneer het de laatste keer is dat we elkaar spreken. Het idee is gewoon eng dat ik hem elk moment kan verliezen. Ik doe dan een stap naar achteren voor hem zodat hij kan vertrekken. Schone kleren hebben we boven liggen dus we moeten ons straks nog snel even omkleden voordat we ons omkleden. Jammer genoeg hebben we geen bereik. Wat betekent, geen telefoons, geen televisie, geen warme douches, de wasmachines doen het echt heel af en toe, net zoals de lampen het ook echt af en toe doen.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

''Ja ja.'' Zei hij en keek haar aan. Micheal vond dat ze niet moest doen alsof ze hem niet meer terug zag, want ze wist zelf ook heel goed dat hij alles ervoor zou doen om bij haar te blijven. In het politiebureau waren vast nog veel kogels te vinden. Hij pakte zijn grote zakmes van het kastje af die hij dan ook in zijn zak stopt. Het was handig om iets mee te nemen voor het geval dat. Hij keek nog even naar Adriana maar liep al snel de deur uit. Alles zag er zo verlaten uit, af en toe als je een huis binnen keek zag je nog een aantal mensen maar dat was het ook wel. Micheal deed zijn rugzak om en liep op een snel tempo richting het politiebureau. Het was misschien een klein kwartiertje lopen en dan moest hij alle spullen snel bij elkaar pakken.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Ik kijk hem na en loop zelf dan op een snel tempo de trap op naar boven toe. Eenmaal boven pak ik een rugtas waar ik twee truitjes in stop. Twee truitjes van Justin want ja ik kan onderweg ook ene trui van hem aan doen. Vervolgens open ik de nachtkastje en haal daar mijn pistool uit. Ik laat die een stukje in mijn broek glijden. Mijn shirt laat ik er niet overheen hangen voor het geval iemand me aanvalt, dan hoef ik niet eens mijn shirt weg te trekken. Ik pak dan mijn mes en laat die in mijn zak glijden. Ik loop dan rustig met de tas naar beneden en vervolgens de keuken in. Ik maak vier boterhammen en leg ze in een zakje. Die zakje leg ik in de tas. Ook las ik twee flessen die ik vul met verse water. Deze twee flessen leg ik ook in de tas. Dit is denk ik wel genoeg voor nu. De rest zullen we onderweg moeten vinden. Net zoals eten, als de boterhammen op zijn kunnen we onderweg naar een winkeltje gaan om daar wat eten te halen. De meeste eten in de winkels zijn al over datum maar eten in potjes zijn nog wel eetbaar.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

Aangekomen bij het politiebureau opent hij de krakende deur en loopt naar binnen toe. Het was hier een enorme rommel, misschien waren er hier meerdere mensen geweest om te kijken. Micheal opent zijn rugzak en houdt die dan in zijn hand, zodat hij de spullen die nodig zijn er in kan gooien. Hij opende verschillende lades en er zaten zeker wat spullen in die nodig waren, zoals twee zaklampen, lucifers en al die dingen. Lucifers was zeker handig om een vuurtje mee te maken, want het kon koud zijn als ze geen overnachtingsplek hadden. Hij opende een klein zwart zakje waar hij de kogels in deed die hij gevonden had. Als hij verder zocht in een andere ruimte kwamen er nog een aantal zakmessen te voorschijn, die hij ook in de tas stopte. Ze hadden er maar twee, dus dit was zeker handig. Als hij een EHBO doos ziet hangen aan de muur, trekt hij die eraf en duwt die in de tas. Altijd handig.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana
Ik rits de tas dicht en laat de tas vervolgens op de grote tweepersoons bank vallen. Ik neem naast de tas plaats en besluit recht voor me uit te staren. Ik hoopte dat Micheal meer vertrouwen in me zou hebben. Hij is zo vreselijk bang om me te verliezen, één van de redenen waarom hij me nooit mee neemt als hij op stap gaat voor eten of andere belangrijke spullen. Ik kan lopers vermoorden, ik weet hoe ik moet schieten en ik weet hoe ik moet steken.

Anoniem
YouTube-ster

Disqeaumon schreef:
Micheal

Als hij alles wel heeft doorzocht en alle kogels die hij kon vinden gepakt had, liep hij maar weer snel terug naar het huis waar Adriana was. Hij had niet verwacht dat hij geen een loper was tegen gekomen. Gelukkig maar, want dan hoefde hij ten minste niet zijn mes te gebruiken en daar had hij ook niet bepaald veel zin in. Al snel opende hij de deur en zag Adriana op de bank zitten. ''Hier.'' Zei hij en gaf de tas aan haar, waarna hij op de stoel tegenover haar neer plofte. Hij haalde een hand door zijn haar heen en keek toen naar Adriana.

Stillkidrauhl
Straatmuzikant

stillkidrauhl schreef:
Adriana.
Ik kijk op als de deur wordt geopend en een gevoel van opluchting gaat door me heen als ik Micheal zie staan. Ik laat mijn blik zo onopvallend mogelijk over hem heen glijden. Ik wil gewoon checken of hij geen bloed op zijn kleding heeft of een scheurtje. Nadat ik hem heb bekeken, kijk ik naar de tas die hij aan me geeft. Ik open de tas en knik dan goedkeurend. "Precies wat we nodig hadden." Zeg ik zachtjes tegen hem en rits de tas weer dicht. Ik overhandig hem de tas en sta van de bank op. "Ik denk dat we kunnen gaan." Geef ik hem aan terwijl ik mijn jasje wat beter over mijn lichaam trek. Ik heb een simpele zwarte broek aan en een grote hoodie met een vest overheen. Het is niet bepaald zomer en ook weten Micheal en ik niet waar we vannacht zullen overnachten. Misschien vinden we helemaal niks en moeten we ergens in het bos gaan slapen. De kans is groot dat Micheal de hele avond zal wakker blijven voor het geval een loper in de buurt zal komen. Een loper merk je niet snel op en dat komt vooral omdat ze heel traag lopen, af en toe kreun en hijg geluiden maken en hun gezicht beschadigd is door de donkere krassen door het vallen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld