schreef:
Ariana
Het was enorm gezellig met m'n fans en helaas moest ik wel na een tijdje weggaan. Ik zei nog dat ze allemaal moesten uitrusten, veilig moesten zijn, dat ik van hun hield en nog veel meer. Het zou me zo erg raken als ik opeens merkte dat er iemand gewond raakte. Ze waren immers wel één van de redenen van hoe ik ooit zo ver was gekomen en ik was enorm dankbaar voor ieder individu die besloot om me te steunen.
Niet veel later na de meeting merkte ik het getril weer. Ik keek op mijn mobiel en las het bericht. -Ik ben net klaar met een meeting en verder heb ik vandaag niks. Dus ik kan best nu wel?- Stuurde ik. Ik dacht even na over wat je hier in de buurt allemaal had. Ik wist dat er hier ergens een cafeetje was, waar we vast wel konden afspreken. -Er is hier in de buurt een cafeetje. Ik zal je de gegevens wel sturen en hopelijk zie ik je zo wel.- Stuurde ik naar hem met nog een simpele glimlachende emoji erachter.
Aangezien het niet al te ver was, besloot ik er maar naartoe te lopen. Zo ver was het namelijk niet en zo kon ik tenminste nog van het mooie weer genieten en een frisse neus halen. Rustig begon ik richting het cafeetje te lopen, terwijl er wat bodyguards me bewaakten. Het was beter om veilig te zijn, al had het soms ook wel eens nadelen. Ik had ze verteld dat zij konden gaan zodra Justin er was, want dan kwam het vast wel goed. Althans, dan ging het vast wel wat beter dan dat ik alleen zou zijn.
De gedachte ervan maakte me al best wel nerveus. Dit was immers de eerste keer dat we echt besloten om samen iets te doen. Normaal lukte het nooit doordat onze schema's vaak botsten, waardoor het gewoon niet lukte. Er waren wel een aantal momenten dat het wel lukte, zoals we zo af en toe samen de studio ingingen. Zo af en toe kreeg ik nog de vraag met waar het duet kwam, maar we moesten er nog zoveel aan doen. Het probleem was gewoon dat we beide enorm druk waren, waardoor het duet nogal verwaarloosd werd, wat werkelijk mijn hart brak. Op een dag lukte het vast wel en dan konden we onze fans enorm blij maken. Verder herinnerde ik me de momenten nog dat ik voor een aantal dagen het voorprogramma van zijn Believe Tour was, wat enorm leuk was. Ik genoot er enorm van en dat was het moment dat alles ongeveer wel voor mij begon. Het was gek om me te realiseren hoe ik meer richting volwassenheid ging. En het laatste was wel de twee keren dat hij bij mijn Honeymoon Tour was. Alle fans gingen los en ik genoot enorm van het moment. Al kon ik wel lachen om het moment toen hij de tekst van Love Me Harder niet meer wist, maar ik kon het hem moeilijk kwalijk nemen als hij er een uurtje voor had om de tekst te leren plus de melodie en al. Ik miste zoiets wel enorm en hopelijk konden we in de toekomst nog veel meer doen.
Het getik van mijn hakken vulde de straten wat en voordat ik het wist, was ik er al aangekomen. Ik zat gewoon zo ver in mijn gedachten dat ik het niet eens in de gaten had. Ik ging rustig ergens zitten en zei tegen mijn bodyguards dat ze eigenlijk nu wel konden gaan en dat alles prima zou lukken. Ik nam afscheid van hun en een zucht verliet m'n mond. Nu moest ik nog wachten op Justin, wat me ergens best wel nerveus maakte. Ik had hem al een lange tijd niet meer gezien of gesproken, dus ik hoopte maar dat alles goed zal aflopen. In die tussentijd ging ik maar op mijn mobiel op Twitter en wat dingen beantwoorden en zo.