Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
(O) The selection
IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Me:

Elanor emalia Sanders , is een 5.

Taylor eric josef (Achternaam weten we nog niet )

Piccaa


TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda James - 18 jaar geworden net - is een zes - Lucinda is lief en behulpzaam, ze doet altijd wat ze kan voor iedereen. Haar broer werd opgeroepen om zijn dienstplicht te doen.

Pic:



Kyle Gregor .... - 20 - krijg je niet zo snel kwaad. Is geduldig met iedereen.



mijn begin volgt hier onder
TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:

"Mam, ik ga werken." zei ik snel en wilde de deur uitstappen. Toen zag ik die vervloekte brief liggen. De brief die mam erg blij maakte en mij erg ongelukkig. Ik wilde niet meedoen aan dat stom spelletje waarbij te veel meisjes joegen op de kroon en de roem die er bij hoorde. Ik kon hier vast ook gelukkig worden, honger leidend en van de kou rillend. Ik was een zes dus we zaten dagen zonder verwarming, en soms zonder eten. We waren met 5 kinderen thuis. Ik had 2 jongere zusjes, 1 jonger broertje en een oudere die voor zijn dienstplicht was opgeroepen. Nu zat ik hier omdat mam aan zichzelf zat te denken en me verplichtte om mee te doen. Ik wou dit helemaal niet en hopelijk was ik daar dan ook zo snel mogelijk weg. Het enige waar dit goed voor was was dat een 3 werd en mijn familie kon helpen, maar voor meer ook niet. Ik had de bloem van mijn district in mijn haar en het uniform dat we allemaal moesten dragen. Het vliegen was rustig omdat niet veel gepraat werd, eigenlijk was ik daar blij om, dan had ik ook nog wat rust voor dat het 'gevecht' voor mensen die alleen maar naar roem keken echt begon.
Na een tijdje kwamen we aan op de luchthaven en werden we geleid naar onze auto. Ik hoorde mijn naam wel een paar keer geroepen worden maar het deed me niet veel. Ik wilde alleen weg, weer terug naar huis. Maar dat kan nu eenmaal niet. Na even, na heel lang dus, kwamen we aan en moesten we uitstappen. Onze groep was blijkbaar wat later aangekomen. Meteen werden we geleid naar de vrouwenkamer. Veel kreeg ik de kans niet om iets van het kasteel te zien. De vrouwenkamer was helemaal omgebouwd tot een heuse make-up studio. We kregen allemaal een make-over. Maar de kleur van mijn goudbruine haren wilde ik niet laten veranderen. Te veel make-up moest nu ook weer niet. Als geen een van hen me mocht om wie ik was was dat hun probleem maar dan was ik meteen weg. Ik moest achteraf na de hele metamorfose al een paar woorden zeggen tegen de camera over wat ik van mijn make-over vond. Ik vond vooral de jurk heel mooi. Het was zachtroze met rouches, net wat ik mooi vond.

Kyle:
Het was vandaag de dag dat meiden zouden aan komen. Mijn broer en ik hielden allebei een selectie. Daarom zouden we ook moeten overeenkomen in wie weg moest en wie niet. Ik hoopte gewoon maar dat ik niet de verkeerde zou weg sturen en achteraf zou blijken dat de ware er helemaal niet tussen zit. Dat wou ik niet. Mijn broer zeker ook niet. We hadden best een goede band, gelukkig maar er zou maar een van ons de troon erven. Eerlijk wou ik daar nog niet aan denken. Ik deed mijn best maar ik was niet zo dat ik er op zat te azen als een gier naar een kadaver. Na een tijdje wist ik al dat ze er waren want vanuit mijn kamer zag ik hoe in de verte auto's tot stilstand kwamen en meiden uitstapten. Voor sommigen zou het een hele aanpassing worden, voor anderen wat minder. 
Ergens was er de nieuwsgierigheid, ik wou hen wel allemaal leren kennen. Maar de druk was natuurlijk groot.  Vandaag zou er nog geen ontmoeting plaatsvinden, die was pas voor morgen, nog voor het eten. Ik stond dan maar op en ging naar de kamer van mijn broer om te zien hoe het met hem ging. Toen ik binnen mocht stapte ik naar binnen en glimlachte zwak naar hem. "Gaat het?" vroeg ik dan. "Ben je ook zo... nerveus?" vroeg ik dan na even als we al wat gepraat hadden. Ik was het alvast wel en ik loog daar niet over, over niets trouwens.
IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Elanor
Deze vervloekte dag, deze dag zouden we tehoren krijgen of je naar die stomme wedstrijd moest of niet. Toen mijn moeder de brief opende en las dat ik mee mocht doen, storten mijn leven in. Misschien overdreef ik, kom op je kreeg misschien de kroon en de prins. Maar was als ik niet van hem hield, ik wilde niks van de roem weten. Oke we waren een 5 maar zo slecht hadden we het ook al weer niet. Ik kon gelukkig aardig zingen wat voor mij wat extra geld was. Ik veeg mijn laatste tranen weg na ik afscheid had genomen van mijn familie, mijn vader huilde nog het meest, mijn 3 jarig zusje snapte er niks van en mijn moeder deed wat ze altijd deed, der zelf opkropen. Ik had ook nog 3 broers maar die waren aan het werk ze konden geen doei zeggen, De rit was rustig ook al werd ik steeds aan gekeken vanwege mijn spierwitte haren. Het was ook nog eens natuurlijk. Volgens mijn moeder had ik een kus van een engel gekregen. Ik kende ook niemand met deze kleur, daarom lieten de mensen van de make-up mijn kleur ook houden. Hier mee viel ik op hadden ze gezegd. Maar ik wilde niet opvallen. De jurk was prachtig maar dan ook echt prachtig. Ik hoorde blij tezijn maar dat was ik totaal niet.

Taylor
De prins noemde ze mij, soms wilde ik helemaal niet de prins zijn. Al die regels al die verplichtingen. Ik werd er soms echt gek van. Maar van af vandaag zou der eindelijk iets leuks komen, de Selection.. op zoek naar mijn bruid. Mijn prinses mijn vrouw. Ik was normaal nooit bang maar vandaag was ik bang, wat nou als ik de juist het meisje weg stuur die perfect voor me is.. Het meisje die bij mij hoort. Ik praat nooit met een meisje, nouja wel met bediendes maar dat was niet het zelfde. Ik en mijn broer waren een tweeling. Ze wisten alleen niet meer wie er nou eerder was. Daarom laten ze aan het rijk over wie het gaat worden. Ik hoefde het niet teworden, het is voor mij niks. Ik zucht en kijk op van mijn boek. Ik lees wel de letters maar mijn gedachte waren ergens anders. Ik kijk naar de deur als ik een klopje hoor. "kom maar." Ik zie mijn broer naar binnen lopen en glimlach zwak. "Gaat het? Ben je ook zo... nerveus?" Ik kon zo aan hem zien dat hij het wel was. "eerder bang.. En jij?" Ik sta op van mijn stoel en leg het boek weg.


TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:
Ik wilde hier helemaal niet zijn en al die "concurentes" maakten het er niet beter op. Ik zag een van de meiden. Ze had spier wit haar. Het zag er echt goed uit. Ik? Wat had ik? Goudbruine haren, lichtbruine ogen en een zee van tegenzin. Nu moest ieder om beurt een foto laten nemen van zich. De foto van bij de inschrijving was dan die, die als voor-foto diende en die van nu als na foto. Ik glimlachte gewoon, lief maar nu niet alsof ik het gelukkigste meisje ter wereld was. Daarbij wilde ik niet alleen maar naar huis maar wou ik ook graag mijn broer weer zien. Alleen wist ik niet wat hij zijn dienst plicht vervulde. Het kon hier zijn of aan het front en god weet of hij dan al gestorven is of niet. Ja, gestorven voor Illea. Dat was dus een mogelijkheid maar het was een mogelijkheid die ik liever niet had. Na alle foto's kregen we alleen een kamer toegewezen. Mijn leek mij best wel rustig te liggen. Maar eenmaal binnen was mijn kleinzerig optimisme al weer helemaal weg toen ik zag dat ik bedienden kreeg. Ik was zelf iemand die voor iedereen werkte en nu had ik mensen die 'voor mij werkten'. Dit ging nog wennen worden als ik niet meteen weg moest.

Kyle
"Dat snap ik wel." Zei ik en wou zeggen zoals ik dacht dat ik maar hoopte dat we niemand weg stuurden die echt voor mij of voor hem bedoeld was. Maar ik wou het nu ook weer niet nog erger voor hem maken dus hield ik maar mijn mond er over. "Ik heb de inschrijvingen nog eens nagekeken." Zei ik dan. Zo was ik, altijd wilde ik overal op voorbereid zijn. Zo kon ik op zijn minst misschien al snel hun namen onthouden. Maar voor de rest wou ik dat het gewoon verliep, natuurlijk. Voor zover dat natuurlijk kon in een gesprek met een prins. Ik wist dat de meiden onder tussen vast al wat ondervraagd werden om het zo te zeggen. Wie weet waren ze allemaal net zo nerveus als ons. Morgen zouden we hen ontmoeten. En als alles goed was zat ze er tussen. Ik had niet echt een beeld van hoe ze er moest uitzien. Ik praatte ook niet met veel vrouwen. Maar dat maakte niet uit. Waarschijnlijk leerde je snel genoeg.
IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Elanor
Overal waar ik keek, voelde ik de ogen van de meisjes op me branden. Soms glimlachte ze naar me en soms keken ze of ze me dood wilde. Waarom zouden ze mij als concurrent zien, ik wilde hier zo snel mogelijk weg. Tijdens de foto voelde ik me al helemaal ongemakkelijk. Je moest glimlachen maar mijn glimlach was niet de beste. Dat was het wel als ik het naar me zin had, maar dit was gewoon een hel. Toen de foto,s  eindelijk klaar waren, werden we naar onze kamer gebracht. Mijn kamer was echt prachtig, het bed alleen al. Ik durfde der niet eens in teliggen, Ik kijk over mijn schouders heen. Er was niemand meer, ik grijns en spring dan op het bed. Het leek net of je op wolken zweefde, het voelde zo zacht aan. Ik sluit mijn ogen genietend. "Hallo mevrouw." Ik ga recht op zitten en voel dat mijn wangen rood worden. Ik klim snel van het grote bed af en trek mijn jurk netjes. "Wij zijn Sane, Kim, Temy. Wij zijn uw bediendes voor deze weke. Wij zorgen er voor dat uw prachtige jurken heeft, uw haar word gedaan, bed word op gemaakt. We doen alles voor u!" Ze maakte alle 3 een buiging. Dit was nieuw voor me, dit zou wel erg wennen worden. "Oke eerst, geen buigingen ben tenslotte nog geen prinses, tweede ik ben Elanor bij mevrouw voel ik me oud!" Zeg ik lachend en loop naar hun toe. "Kunnen we al iets voor je doen?" Ik kijk naar buiten en glimlach. "Mag ik naar buiten?" Ik was echt een buiten mens. Paard rijden deed ik vaak met mijn broer om de schapen bij zijn werkplek naar binnen telokken, Ik mocht van de man ook altijd zijn paarde verzorgen, mijn loon was dan dat ik met hun mocht rijden wanneer ik wilde. 'Ik wil paard rijden.. kan dat?" De bediendes keken elkaar zenuwachtig aan. Ze wilde nee zeggen maar dat konden ze ook weer niet, ze moesten naar mij luisteren. 'Ik weet niet zeker of dat mag mevrouw?? Ik moet het na vragen aan iemand anders.." zegt Sane, zei leek de leider van de 3 "A toe ik word gek hier.. Nu al." Sane keek naar de andere twee. "Goed!" Zegt ze dan. Ik grijns breed. Misschien was het hier toch niet zo slecht.

Taylor
Natuurlijk de alles wetende broer, hij deed alles altijd dubbel na kijken. Ik lach even en kijk hem onderzoekend aan. "Ik had niet anders gedacht. Ik heb zo ook nog eens gekeken, er viel wel een iemand bij me op. Ze had rood haar, de enige met rood haar en daar val ik wel op, of nouja denk ik." Ik had nooit echt met meisjes gepraat, sommige bediendes waren ook rood harig en dan prate ik wel wat meer met ze. Ik kijk om naar mijn boek, ik lees wel meer dan mijn broer. Boeken waren mijn manier van ontsnappen van deze gekke wereld. Ik kijk op van een klopje. "Binnen!" Een bediende stapt naar binnen. "Een van de Kandidaten is op weg naar de paarden.. de bediendes durfde geen nee te zeggen." Ik kijk even naar Kyle. "Een pittige die is voor jou denk ik broer." Ik geef hem lachend een schouder klopje en ga weer in mijn stoel zitten.


( Jou jonge heet toch kyle""
TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:
Ze begonnen meteen met een spervuur aan vragen over welke kleuren ik leuk vond enzo zodat ze wisten welke jurken ze me konden maken. Ik slikte even. Ik had het niet graag om zo veel vragen te krijgen. Ik wou hier gewoon zo snel mogelijk weg. Na even kreeg ik dan ook even rust en ging even op het bed liggen. Het was echt gewoon hemels. Dat was dan ook een van de weinige dingen die me hier zouden kunnen houden behalve het feit dat ik hier geen honger zou leiden. Na even was ik het zat en wou mijn kamer uit gaan.
Ik zocht even welke kant ik op moest gaan om gewoon even rond te wandelen. "Milady, zou u niet op uw kamer moeten zijn?" Vroeg een stem en ik keek op. Toen ik herkende ik hem. Het was Jake, een goede vriend van mijn broer Dan. "Lady Lucinda." Zei hij met een zwakke glimlach. "Jake?" Is mijn broer er? Waar is hij?" Vroeg ik dan en ik keek hem aan, hoopvol. "Ben je hem dan nog niet tegengekomen?" Vroeg hij glimlachend. Ik achudde mijn hoofd. Mijn broer was in het kasteel? "Wel je komt hem vast wel tegen dan. Maar ga nu maar weer naar je kamer." Zei hij dan en ik keek hem even aan en knikte en ging dan weg. "Dank je Jake." Zei ik dan nog met een zwakke glimlach. 

Kyle:
Natuurlijk. Ook mijn broer had nog door de inschrijvingen gebladerd. Ik wist wel dat hij vaker sprak met roodharigen. Maar nu ook niet dat het zo veel vaker was. Maar zolang ze hem beviel was ik alleen maar blij voor mijn broer. Als er dan een bediende was keek ik om naar Taylor als hij dat zei. Ik grinnikte even om zijn woorden. De bediende keek afwachtend naar mij en ik knikte dan dat ik mee ging. "Ik spreek je nog." Zei ik naar mijn broer en ging mee en ging naar buiten met de wachters op een afstand maar nog steeds konden ze me zien. Dat was een van de vervelende dingen die hier in het kasteel nodig waren.
Na even zag ik een meisje, met spierwit haar. Dat was echt iets dat je heel weinig tegen kwam. "Je houdt van paarden hé?" Zei ik dan zonder aankondiging dat ik er was. Hoe zou ze er op reageren. Normaal gezien is het de bedoeling dat ik hen allemaal pas morgen leerde kennen. "Wou je gewoon graag naar buiten?" Vroeg ik dan en ik glimlachte vriendelijk naar haar.
TaylorSwift333
Landelijke ster



IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Elanor
Toen we eindelijk bij de paarden ware, voelde ik me een beetje thuis. Ze hadden er zo veel maar eentje viel me echt op, Spier wit net als ik. Ik loop naar zijn stal en hij steek meteen zijn kop door het gat heen zodat ik hem kon aaien. Het liefst pakte ik nu een zadel en ging ik rijden. Ik kijk zoekend om me heen en zie dat wat zadels hangen, ik pak er snel een waardoor mijn jurk meteen vies word. Ik haal mijn schouders op en doe de stal deur open en leg de zadel op het paard en aar hem over zijn hals heen. Hij deed ook helemaal niet moeilijk toen ik mijn jurk op tilde en er op probeerde te klimmen. Ik zucht even de jurk werkte ook niet echt mee. Ik kijk om me heen en zucht even, ik zag niks waarmee ik de jurk kapot kon maken. Ik trek zo hart aan het stof dat het onderste stuk kapot is. Zo nu kon ik er makkelijker op, voor ik de kan nog kreeg hoorde ik een stem. ""Je houd van paarden he?" Ik kijk om en zie een prachtige man, ik slik even het was de prins. Ik slik en voel mijn wangen knal rood worden. Sta ik hier vies en een kapotte jurk. "Wou je gewoon graag naar buiten?" Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. Ik had paarse ogen mijn moeder bleef maar tegen me zeggen dat ik een kus van de engel had. Maar ik dacht gewoon dat ik normaal was met een kleine twist. "Ik voelde me erg opgesloten en thuis rij ik dagelijks met paarden.. Dus ik kon het niet laten." Ik kijk van hem weg naar het paard en aai hem over zijn hals heen. De geur alleen al liet me aan thuis denken.

Taylor
Mijn hoofd was er echt niet meer bij, het boek was nutteloos vandaag. Ik leg hem weg en loop de kamer uit. Meteen lopen er twee bewakers met me mee. Onze ouders waren soms echt overbeschermend, Ik zucht en loop door en kink vriendelijk naar want bediendes, die allemaal druk bezig waren voor morgen. Ik stop bij de gang van de kandidaten en zie dan een meisje met rood haar lopen. Ze praten even met een bewaker en liep weer weg. Ik liep snel achter haar na en glimlachte zwak. "hoor jij niet in je kamer tezijn?" Vraag ik plagend en kijk haar glimlachend aan. Ik was echt geen moeilijk iemand.

TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:
Ik had zelfs niet door dat er iemand stond tot ik een stem hoorde en me omdraaide om daardoor recht naar een erg knappe man te kijken. Het was de prins. Ik slikte even en maakte een kleine reverence zoals het hoorde. Ik keek weer naar hem. "Wel degelijk." Bloosde ik dan en slikte even. Zijn toon was plagend geweest dus zo erg vond hij het vast niet. Het was prins Taylor, aangezien ik door de media wel weet wie hij is en hij en zijn broer gelukkig niet identiek waren. Ik kende wel een identieke tweeling maar ik kon nooit zeggen wie wie was. Ik zag zijn glimlach en om de een of andere gekke reden had ik het gevoel alsof ik niet anders kon dan terug glimlachen. Dan wel zwak maar het gebeurde wel. Ik stond voor de deur van mijn kamer dus het was niet alsof ik al ver was geraakt voor Jake me tegenhield. Ik keek even in zijn ogen. Hij was erg knap. Maar ik wou weg dus dit wou ik niet denken.

Kyle:
Ik keek even naar haar. Ze had vast geprobeerd om op het paard te klimmen maar de jurk zal in de weg gezeten hebben. "Maar ik zie dat blaze jou aandacht leuk vindt." Grinnik ik zachtjes over het paard. "Als je wilt mag je altijd naar de paarden. Ik zal zeggen dat ze dat moeten toelaten." Zei ik dan. Ik weet niet waarom ik haar dat toeliet maar op de een of andere manier voelde ik me best op mijn gemak nu. Ik glimlach even naar haar. Ze is best wel mooi. En paarse ogen? Dat heb ik dus nog nooit gezien. "Kom je mee? Of blijf je nog wat buiten? Eigenlijk mag ik jullie morgen pas zien. Maar als jij er niets over zegt, ik ook niet." Zei ik dan en knipoog naar haar.
IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Elanor
Hij was best knap en lief, maar ik wilde hier niet zijn en toen hij zei dat ik voortaan altijd naar de paarde mocht glimlachte ik zwak. "Dankje." Ik haalde de zadel weer van het paard en legde hem terug. "Ik ga wel met je mee.. Ben best moe en morgen is het een lange dag." Ik loop naar hem toe en kijk hem onderzoekend aan. Ik ging echt niet netjes doen of lief. Ik wilde zo snel mogelijk weg gestuurd worden. "Waarom zou ik iets zeggen? Wat gebeurt er als ik het zeg word ik dan weg gestuurd." Dat wilde ik zo graag weg hier. Maar dan zou ik mijn ouders echt teleur stellen. Ik zucht even en ga bij hem staan. Het begon best koud teworden en de jurk werkte ook niet echt mee. Ik bijt zacht op mijn lip en veeg mijn lange haren over mijn schouders heen. "Gaan we nog?" Ik kwam misschien wel gemeen over maar dat kon me niks schelen. Ik wilde hier niet zijn. Misschien werd ik wel verliefd, maar dat was niet mijn doel.

Taylor
Ze was erg mooi, misschien wel de mooiste van allemaal. Zei sprak me ook het meest aan op de foto. Ik ga naar haar toe en kijk haar onderzoekend aan. "En wat doe jij uit bed?" Ik lach even en kijk van haar naar mijn bewakers die netjes staan tewachten. "Eigenlijk mag ik je nu niet zien. Maar pas morgen maar ik ben blij dat ik je nu al heb gezien.. Morge heb ik bijna geen kans om met de meiden tepraten." Ik glimlach en ga met een hand door mijn haren heen. "En wat is jou naam?" Ik leun tegen de muur aan en kijk naar haar ogen dan haar lippen. Ze was perfect.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:
Ik wist niet zozeker wat ik moest denken. Het was nu niet alsof ik me hier uit wilde werken maar ik hoopte gewoon dat er iemand was die me er uit stuurde, maar niet te vroeg zodat mam niet meteen teleurgesteld was. "Ik? Gaat u het niet drukker hebben dan ik morgen?" zei ik dan en liet een zwak glimlachje zien. Nee ergens was het waar, hij ging het drukker hebben en hij stond hier ook. Als hij dat dan zei over dat hij me niet mocht zien vandaag wist ik dat al wel, dat had ik ook al gehoord. Maar het was niet alsof ik het zo erg vond dat ik hem nu al had ontmoet, dan was meteen het ijs al gebroken. Als hij mijn naam vraagt kijk ik even in zijn ogen, foute zet aangezien zijn ogen best een beetje te mooi zijn. "Lucinda,... majesteit." zei ik dan, ik wist gewoon niet echt wat ik moest zeggen in zijn buurt. En dat hij knap was enzo maakte het er voor mij niet gemakkelijker op. Misschien dat als ik mijn broer kon zien het hier nog niet zo erg was, en de prins leek me best lief. De andere prins had ik nog niet ontmoet, maar wel al gezien op tv. Alleen ergens wou ik op hem al helemaal geen indruk maken maar... Taylor? Misschien...

Kyle:
"Dat is waar, en eigenlijk moest je al even in je bed liggen." glimlach ik plagerig. Ik was geduldig, altijd al geweest, dat was een goede kwaliteit maar was soms misschien ook minder goed, alleen was het niet iets dat je kon uitzetten van zodra het niet van pas kwam. "Nee, daarom wordt je nog niet meteen weg gestuurd, maar als je er iets van zegt kan je je aan een spervuur van vragen verwachten, en dan heb ik het niet alleen over de media, maar ook van de andere meisjes. Ik zag dat ze het koud kreeg dus sloeg ik even een arm om haar heen, bezorgd ben ik altijd al geweest dus dit was een normale reactie van me. "Ja laten we naar binnen gaan." zei ik en bracht haar naar binnen. "Wat is je naam trouwens?" vroeg ik dan aan haar en keek haar aan, ze was best mooi en speciaal dus gokte ik dat ze ook een speciale naam had. Zo ging het meestal toch.
IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Elanor
Toen hij zijn arm om mij heen deed, voelde het raar aan maar wel vertrouwt. Ik glimlach zwakjes naar hem en kijk om me heen toen we naar binnen liepen. "Ik heb eigenlijk maar een stomme naam, Elanor." Ik glimlach en ga wat weg van hem staan en glimlach zwakjes. "Bedankt denk ik, dat je me kwam op zoeken. Natuurlijk moest je wel want we mogen niet naar buiten." Ik haal me schouders op en loop dan meer het kasteel in richting mijn kamer. "Fijne avond!" Meer zei ik niet. Ik was hier niet om te winnen, ik loop mijn kamer in en sluit snel me deur. Ik voelde dingen die ik niet mocht voelen. Ik zuchten trek mijn vieze kapotte jurk aan en trek dan een slaapjurkje aan en klim dan mijn grote bed in.

Taylor
Ze had een mooie naam, ik lach even als ze zegt dat ik het drukker krijg dan haar. "Ja dat denk ik wel, maar voor jullie is het zwaarder.. Het is nieuw enz en dit is voor mij normaal al die drukte en hectiek." Ik ga recht staan en kijk naar haar lieve wangen en knik dan lichtjes. ""Ga maar slapen, ik ga ook maar eens anders kom ik men bed misschien niet meer uit."
 Ik heb me nooit echt als een prins gedragen. "En noem me maar gewoon Taylor.. dat majesteit maakt me zo out."
TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:
Ik glimlach zwakjes naar hem als hij zei dat het voor ons een grotere aanpassing zou zijn, we stonden quite.  Als hij dat zei van het gaan slapen knikte ik en glimlachte ik zwak als hij zegt dat ik hem gewoon Taylor kan noemen. "Oké Taylor." zei ik dan en als hij een paar stappen weg had gezet maar nog steeds binnen gehoorafstand was maar me niet meer aan keek kreeg ik een idee. "Majesteit." vervolgde ik de zin en grinnikte even en ging mijn kamer binnen en sloot de deur achter me. Ik slikte even. Wat was dit toch? Geen emoties, dat mocht niet, ik wou hier weg, ik wou niet dat hij een reden werd om te blijven. Mensen kunnen me niet tegen mijn zin in hier houden. Maar mijn broer was hier, dat maakte het al iets minder erg.

Kyle:
Het voelde vertrouwd zo. Ik wist zelf niet meteen hoe het kwam. "Geen enkele naam is stom, die van jou is speciaal." zei ik dan met een kleine glimlach en in het kasteel haalde ik mijn arm om haar uit omdat ze misschien het anders niet fijn vond. Ik grinnik zacht als ze zegt dat ik haar wel moest opzoeken en glimlachte even naar haar. "Slaapwel." zei ik tegen haar en ze ging weg. Pittig was ze wel een beetje. Ik ging dan maar naar mijn eigen kamer, ik moest ook maar eens gaan slapen. Eenmaal ik klaar was ging ik dan ook slapen.
IAmUpToNoGood
Karaoke-ster



Elanor
Mensen dachten altijd dat ik lief was, misschien straalde ik dat ook wel uit. Maar ik kon echt gemeen, koppig, uitdagend zijn. Maar natuurlijk kon ik ook we lief, vrolijk, speels zijn. Maar meestal dat andere. Ik loop van hem weg zonder ook slaaplekker tezeggen. Ik wilde niet teveel met hem omgaan, ik was hier niet om te winnen. Ik stop bij mijn kamer en loop naar binnen, meteen hoor ik bijna gegil van mijn dienstmeisjes. "Uw jurk!!" Ik lag even en leg ze alles uit, ze konden er eerst niet om lachen maar al snel wel. Ze waren de geheletijd met mijn jurk voor morgenvroeg bezig geweest, en hij was prachtig.

De volgende ochtend werden mijn haren mooi in een halve vlecht gedaan en werd een lichte make-up op gedaan, ik zag er mooi uit, maar dat wilde ik niet. Iemand anders mocht zijn hart winnen, ook al wilde mijn hart misschien ook wel iets van hem. Ik zucht even en kijk naar me zelf in de spiegel. "Elanor het tijd voor je jurk." Ik sta op en ze helpen me met mijn jurk, ik was zelfs zenuwachtig, aan de ene kant wilde ik hem wel zien maar aan de andere kant ook totaal niet. Ik zucht en kijk naar de grote spiegel als ik helemaal klaar ben. Ik zag er kei mooi uit.

Taylor
Mijn bewakers volgen me overal waar ik heen ga, ik werd er helemaal gek van. Onze ouders waren ons aan het opwachten bij de gang van de zaal waar het ontbijt was en we iedereen zouden gaan leren kennen. We mochten zelf weten wie naast ons kwam zitten aan de uiteinden,s van de tafels. Natuurlijk koos ik voor Lucinda, gisteravond voelde fijn aan. Ik glimlach als ik mijn ouders zie en geef mijn moeder een kus op haar wang en mijn vader geeft me een hand. Ik ga netjes staan. De meisjes zouden eerst naar binnen gaan en dan wij.


Piccaa van Elanor,s jurk en haar :

TaylorSwift333
Landelijke ster



Lucinda:
De volgende ochtend staken mijn dienstmeisjes me in een nieuwe roze jurk gestoken, ze vonden het mooi bij me passen. Ik vond het nog steeds raar om dienstmeisjes te hebben. Ik was de gene die voor iedereen werkte en nu had ik dienstmeisjes? Mijn haar werd opgestoken door het eerst in te vlechten en dan op te steken in de vorm van een roos aan de achterkant van mijn hoofd. Ik kreeg oorbellen aan maar ik wou niet te veel dus hield ik hen daar meteen ook tegen. Eenmaal beneden hadden we eerst nog een etiquette les gekregen, was best nodig. Daarna werden we naar de eetzaal geleid. We mochten gaan staan waar we wilden, ik wist ook dat de prinsen gewoon voor eerste kennismaking hadden mogen kiezen wie ze naast zich wouden laten zitten. " Lady Lucinda? Jij gaat hier zitten." zei de begeleidster en ik slikte. Mocht ik dus niet kiezen? Dat betekende niet veel goeds. Ik ging staan. Als de koninklijke familie aan kwam bogen we allemaal. Ik zag dat een ander meisje, met witte haren naast prins Kyle moest zitten, nu ook zij niet mocht kiezen wist ik al meteen wat er aan de hand was. 

Kyle:
De volgende ochtend had ik me klaar gemaakt voor het ontbijt. Ik moest er natuurlijk ook goed uitzien, het was niet omdat ik niet om een kroon moest strijden met een heel deel anderen dat ik er niet goed moest uitzien. Taylor en ik mochten iemand kiezen van de meisjes die naast ons mocht zitten. Ik wist al dat hij het roodharige meisje zou kiezen, aangezien zijn woorden van gisteren leek me dat normaal. Ik koos voor Elanor. Gewoon omdat het fijn was gisteren. Ik ging naar de eetzaal en begroette mijn ouders buiten de eetzaal. Ik zag Taylor en glimlachte naar hem. Na even waren de meisjes naar binnen en stapten wij ook naar binnen. Ik zag hen allemaal voor ons buigen zoals het gevraagd werd. Ik zag zoals ik dacht al Elanor en het roodharige meisje op de aangewezen plaats staan voor hun stoelen. Onze ouders gingen ons voor naar onze plaatsen waarna ik tot naast Elanor stapte. Na even gingen we zitten.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste