Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG Ft. InTheEnd

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Naam: Cerise
Leeftijd: 18 jaar
Algemeen: Heeft soms een kort lontje. Heeft ook een broer die meespeelt. Ace ( Haar grotere broer en zei hebben continue ruzie en helpen elkaar ook niet in het spel. Ze willen een eerlijk spel spelen dat gaat om leven en dood
kracht is vuur
Speciaal aan haar gave: Kan vleugels van vuur maken. Kan mensen ook genezen met kleine helende vlammetjes
Picture

Kleine uitleg: Het is een spel om leven en dood. Vijftig mensen die gaves hebben worden gedropt op een planeet genaamd de aarde. Er zijn geen mensen er zijn alleen bossen en stranden enzovoort. Dus alleen de Chosen people kunnen op de aarde en de spel leiders. De spel leiders zijn gruwelijk en willen de Chosen allemaal dood maken. Alleen kunnen ze dat niet zelf doen doen hadden ze een spel bedacht waar de Chosen elkaar allemaal dood maakten. Het was ieder voor zich totdat er een meisje genaamd Cerise tegen een jongen opbotste.......

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Waarom moet ik nou weer mee doen met zo een spel. Ik heb nog geen eens enig idee wat ik moet doen. Ik zuchtte. Ik word straks echt gek!!!! Het eerste wat ik ga doen is rondvliegen kijken of er wat spullen liggen om me te helpen overleven of een brief dat me uitlegt wat ik in godsnaam moet doen. Ik liep rond en zag dat er best wel veel andere mensen waren. Ik vond het eng en keek om me heen. Ik lette niet op en botste tegen een jongen. Verlegen keek ik in zijn prachtige ogen. Ik maakte snel mijn vleugels en vloog weg. Ik voelde dat ik blooste. Ik had nu al iemand in mijn oog die knap was en in mijn gedachte. Ik kon hem niet meer uit mijn gedachtes krijgen.

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:

Naam: Rafael (ookwel Raffe of Raf genoemd)
Leeftijd:19
Karakter: eigenwijs en opzichzelf gericht. Hij kan nogal kortaf zijn als je hem leert kennen, maar zodra je hem beter leert kennen zie je zijn zorgzame en beschermende kant.
Kracht: het besturen van het weer. Hij kan zowel wind als regen sturen. De mogelijkheden die Raffe heeft zijn eindeloos, maar hij heeft moeite met zijn krachten onder controle houden.

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:
Mijn benen waren vermoeid en het koste moeite om te blijven lopen. Ondanks dat ik geen moeite had met water vinden was het spel vermoeiend en lastig. Ik wist dat niet alleen de natuurlijke omstandigheden gevaarlijk waren, maar vooral de andere kandidaten. Juist toen ik dacht aan het feit dat ik niet één van de andere kandidaten tegen moest komen boste ik tegen een meisje aan. Haar haar was knalrood, wat voor een groot contrast zorgde met haar blekere huid. Ze was in één woord prachtig. Ik hapte naar adem terwijl ik haar in me opnam, ik had echter niet veel tijd aangezien het meisje vleugels kreeg en weg vloog. Het was ongeloofelijk, maar haar vleugels maakte haar verschijning nog mooier.
Geërgerd schudde ik mijn hoofd, het was ongeloofelijk dat een meisje mijn hoofd zo op hol kon brengen. Ze leidde me af van mijn daadwerkelijke doel, overleven. Toch kon ik het niet helpen en staarde ik naar de lucht. Zou ze moeten landen als ik het zou laten regenen? Ik schudde de gedachte van me af en begon weer te lopen, hopend dat ik niet wederom iemand tegen zou komen.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Ik keek naar de jongen toen ik wegvloog. Wou dacht ik wat is hij mooi!!!! Ik landde rustig neer en keek naar hem. Ik kon niets anders dan glimlachen als ik naar hem keek. Ondanks mijn vurige temperament was ik rustig als ik hem zag. Ik hoorde wat stemmen fluisteren achter me. Ik draaide me om en zag dat er twee mannen op me af kwamen. "Hoi ik ben...." Ik zag dat er een een waterstraal pakte en op me afstuurde. Ik schrok enorm. Ik viel achterover. "HELP ME ALSJEBLIEFT!!!!" Ik maakte een vuur schild maar dat hielp niet tegen twee water mannen. Ik dacht dat dit het einde was...

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:
Een gil haalde me uit mijn gedachten. Mijn groen-bruine ogen keken om me heen, zoekend naar de bron van het geluid. In eerste instantie was er niets te zien, maar toen viel mijn blik op het meisje van eerder. Ze leek in paniek. Haastig rende ik op haar af, het was misschien stom, maar ik kon haar met geen mogelijkheid alleen laten. Zodra ik dichterbij kwam merkte ik de andere personen, twee mannen met een water gaven. Een lage grom verliet mijn lippen toen ik zag was ze mee bezig waren. Binnen een mum van tijd was de lichte, blauwe lucht volgetrokken met donkere, dreigende wolken. Een luide donder wekte de aandacht van beide water mannen. Ik maakte gebruik van de afgeleide mannen door harde windvlagen op te roepen. 'Kom mee,' riep ik vervolgens naar het meisje. Ze leek zwak en ik wist niet zeker of ze me überhaupt kon volgen. Ik maakte me zorgen om haad, wat vreemd was aangezien ik haar amper kende. Mijn hand omsloot die van het rood-harige meisje en ik trok haar mee, weg van de twee mannen die in gevecht waren met het extreme weer dat ik op ze af gestuurd had. Het laatsfe wat ze zouden zien zou mijn lichtflits zijn, dat wist ik zeker.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
De die ik eerder had gezien kwam op me af. Hij deed iets en liet het weer extreem slecht worden. Ik was zwak om op te staan na de klappen die ik van het water had gehad. Ik voelde dat de jongen mij oppakte en me mee nam. Tweehonderd meter verder legde hij me neer. Ik had heel veel pijn. Ik maakte mijn kleine helende vlammetjes. Ze gingen gelijk in mijn huid waardoor mijn blauwe plekken wegtrokken. Ik was moe van het lange eind dat ik had gelopen. Ik viel in slaap niet wetende dat dat erg gevaarlijk zou kunnen worden. Als die jongen weg ging zat ik zwaar in de problemen...

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:
Het roodharuge meisje in mijn armen was zwak. Te zwak om iets te doem. Het maakte me misselijk om haar zo te zien, al voelde ik me aan de andere kant heldhaftig. Pas toen we op een veilig afstand waren en op een redelijk 'veilige' plek durfde ik het meisje neer te leggen. Haar ogen opende zich even en ik zag hoe er kleine vlammetjes verschenen die haar wonden heelden. Ik had nog nooit zo iets gezien en staarde met grote ogen naar de kracht van het meisje. Mijn krachten waren al redelijk sterk, vooral omdat het een grote diversiteit had en van zichzelf al krachtig was. Desondanks voelde het alsof dit meisje iets kon doen wat zo veel specialer was. Ik opende mijn mond om de zee van vragen naar buiten te laten, ik wilde zo veel van het roodharige meisje weten, maar toen ik naar haar keek zag ik dat ze al sliep. Dat ze in slaap gevallen was betekende twee dingen, ten eerste dat mijn vragen moesten wachten en ten tweede dat ik de wacht moest houden. Ik had geen flauw benul of het meisje snelwakker zou worden, maar een keus had ik niet. Mijn ogen scande de omgeving, als we hier dan toch zouden blijven kon ik maar beter de plek zo veilig mogelijk maken. Het was me nog steeds een raadsel waarom ik dit alles deed voor een onbekend meisje, maar het voelde geweldig om te weten dat ik de reden was dat ze nog steeds in leven was.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Ik werd wakker. Ik schrok een beetje toen ik de jongen zag staan. Ik wou een vuurbal maken maar toen herrinderde ik me dat hij mij gisteren gered had. Als dank stond ik op om een dier te gaan zoeken dat ik kon koken. Ik zag een kip lopen. Ik sprokkelde wat hout bij elkaar. Ik schroeide zijn veren weg en kookte hem in mijn vlammen. Ik keek de jongen aan en zij: "Bedankt dat je me gered hebt.." Ik keek of de kip bijna klaar was en haalde hem van het vuur. Dit was totaal niet wat ik gewend was voor ontbijt. Maar we moesten ook wat drinken. Ik had gelukkig tijdens dat ik vloog een ijzeren fles gevonden. Ik deed er wat water in van een meertje verderop. Ik kookte het water zodat er geen bacterieën meer in zaten en bood de fles aan de jongen aan. Ik gaf hem ook een stukje kip. Ik wist nog geen eens wat zijn naam was maar ik deed dit gewoon uit dank.

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:
Toen het meisje wakker werd stond ze gelijk op. Het was al uren geleden toen ik haar had gered, ze had al die tijd geslapen. Ik had verwacht dat ze nog een tijd had moeten herstellen, maar ze bewees me het tegendeel door direct eten te gaan zoeken. Het was werkelijk wonderbaarlijk om te zien. Ondanks mijn interesse in het meisje was ik te vermoeid om haar iets te vragen en leek het me beter om haar haar gang te laten gaan. Ik had geen idee hoeveel tijd er was verstreken voordat ik het meisje weer zag. Ze had een kip vast, die ze waarschijnlijk net had gevangen. 'Geen probleem,' mompelde ik, nog steeds slaperig. Niet veel tijd later stond het meisje weer op, ze liep in de richting van het meertje. Toen ze terug kwam kookte ze het water en bood ze de fles met, nu schoon, water aan. Het voelde allemaal als een soort droom, het was zo apart. 'Bedankt...?' Het klonk meer als een vraag dan als een gemeende dank. 'Wat is je naam?' Om eerlijk te zijn was ik erg geïnteresseerd in het meisje, ik wist niet of ze me genoeg vertrouwde om informatie te delen, maar ik hoopte van wel. Het was sowieso vreemd als ze me niet zou vertrouwen aangezien de enige reden dat ze nog leefde mijn hulp was.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
"Ik ben Cerise..." Ik keek hem aan. Wat had ie een prachtige ogen. "Hoe heet jij eigenlijk??" Ik nam een hapje kip en een slok drinken. De rest van de kip bewaarde ik in een zelfgemaakte rugzak. Ik knoopte de rugzak dicht. "Ik heb nog een vraag waarom heb je me eigenlijk gered??" Dat was de vraag die ik het meest graag wou weten. Ik bedoel maar maar dit spel gaat om leven en dood. Hij kon me ook gewoon laten stikken zodat ik door iemand gedood zou worden. Ik rilde bij de gedachte. Ik speelde met wat vuur en liet het om de jongen heen dansen als klein dankgebaar. Hij heeft in ieder geval mijn leven gered waar ik hem ontzetten dankbaar voor was.

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:
Ik glimlachtte toen ik het antwoord van het meisje, Cerise, hoorde. Het was een prachtige naam. 'Ik ben Raphael, maar noem me Raffe, of Raf.' Ik haalde mijn schouders op om te laten merken dat het me niet echt uit maakte wat ze me zou noemen. Ik keek toe hoe het rood-harige meisje haar kip at terwijl ik zelf ook voorzichtig een hapje nam. Toen Cerise haar mond weer open deed en me vroeg waarom ik haar gered had, wat ik niet had verwacht, verslikte ik me door de verbazing. Het was geen vreemde vraag, maar ik had zelf niet eens een goede rede, hoe moest ik het dan gaan uitleggen aan Cerise. 'Je verdiende het nief,' zei ik uiteindelijk, wexerom haalde ik mijn schouders op. Ik keek naar de vlammen die dankzij Cerise om me heen danste. Het was prachtig, net als het meksje zelf. 'Je gave is prachtig,' complimenteerde ik haar. Ik wist dat mijn gave krachtig was, maar toch kon ik het niet helpen en was ik jaloers op Cerise's gave.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
"Raf??" "Leuke naam." Ik keek verlegen naar de grond. "Wat wil je nu gaan doen??" "Ons doel in het spel is toch om mensen te doden..." "Niet dat ik jouw ga doden." Zei ik snel. Ik had eigenlijk geen zin om te gaan lopen. "Kan je vliegen??" "Dat gaat veel makkelijker en sneller denk ik." Ik maakte mijn vleugels en spreidde ze. Ik vloog even snel een rondje om te kijken of er niemand aan kwam. Toen hoorde ik een bericht: "Er zijn nog 100 mensen met gavens aan gekomen!!" "LET THE BATTLE BEGIN!!" Ik schrok heel erg van het laatste bericht dat snoeihard was. In viel naar beneden....

InTheEnd
YouTube-ster

InTheEnd schreef:
Een zachte lach kwam over mijn lippem toen ze me een compliment gaf. 'Bedankt.' Ik was niet gewend om complimenten te horen, zeker niet over mijn naam. Ik was niet ontevreden met mijn naam, maar er blij mee zijn was iets heel anders. De sfeer was luchtig, maar dat veranderde snel toen Cerise vroeg was we zouden doen. 'Ik weet het niet,' zei ik met een zucht. 'Ik wil geen mensen doden... Is het niet mogelijk om gewoon te overleven? Musschien zelfs samen?' Mijn groen-bruine ogen waren op Cerise gericht en een frons verscheen toen ze vroeg of ik kon vliegen. 'Ik heb het nog nooit geprobeerd,' antwoorde ik, 'maar misschien lukt het...? Ik kan de lucht, of nouja de wind, besturen. Ik kan zelfs een toenado maken... Het moet lukken.' Diep van binnen wist ik dat het geen goed plan was, maar mijn eigenwijze kadakter maakte de keuze makkelijk. Ik stond op en as klaar om opgetild te worden door de wind toen er een bericht kwam. Ik zag hoe het vuur meisje, die inmiddels al vloog, scheok en naar beneden viel. Ik strekte mijn armen uit, klaar om Cerise te vangen. Ik had niets van het bericht meegekregen, maar Cerise vangen was belangrijker. 'Pas op,' mompelde ik toen Cerise in mijn handen geland was. Mijn stem was laag en leek meer op een grom.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Auw mijn hoofd..... Ik keek om me heen waar was ik eigenlijk?????? Ik zag dat ik in de armen van Raff lag. "Wow dat geluid..." "Mijn hoofd doet zoveel pijn..." "Maar je hebt me opgevangen...." Ik keek hem dankbaar aan. Ik stond op. Toen ik stond draaide alles. Ik viel op de grond. "Auw mijn hoofd draait en draait..." "Ik weet niet of mijn vlammetjes daar wat aan kunnen doen...." Ik probeerde het toch. De vlammetjes gingen aan de slag. Ik was heel erg draaierig maar ik wou toch verder gaan. Als we hier bleven hadden we kans dat er mensen naar ons toe kwamen en dat we aangevallen werden. Ik bleef nog even liggen tot ik wat minder draaierig was en stond op. Ik zuchtte.. "Laten we maar verder gaan...."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld